Το «Star Wars» του Τζορτζ Λούκας είναι ένα από τα κυρίαρχα franchise του κινηματογράφου τον τελευταίο μισό αιώνα. Το διαστημικό γουέστερν έχει κατακτήσει σχεδόν κάθε μέσο, από ταινίες και βιντεοπαιχνίδια μέχρι παντόφλες και θεματικά πάρκα
Αλλά ένα κομμάτι εξαιρείται από αυτόν τον κανόνα: το «The Star Wars Holiday Special», μια τηλεοπτική ταινία/εκπομπή που συνδυάζει το καστ της πιο δημοφιλούς ταινίας επιστημονικής φαντασίας στον κόσμο, με την κωμικό Μπεατρίς Άρθουρ και τους Jefferson Starship, ένα αμερικάνικο ροκ συγκρότημα. Το επεισόδιο χαρακτηρίστηκε ως μια από τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές αποτυχίες από τους κριτικούς και ως η χειρότερη θηριωδία που έγινε ποτέ στο σύμπαν του «Star Wars», από τους λάτρεις του δημιουργήματος της φαντασίας του Τζορτζ Λούκας.
Με το «Holiday Special» το CBS θέλησε να εκμεταλλευτεί την επιτυχία του «Star Wars: Επεισόδιο 4 – A New Hope» και το όραμα του παραγωγού-σκηνοθέτη Τζορτζ Λούκας ήταν να γίνει μια παραγωγή που θα κρατούσε ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού όσο ο ίδιος εργαζόταν στην επόμενη ταινία του franchise, το «Star Wars: Επεισόδιο 5—The Empire Strikes Back».
Κλείσιμο
Ήταν μια προσπάθεια να ανακατευτεί η μυθολογία της μεγάλης οθόνης με τις κωμωδίες της μικρής οθόνης που ήταν δημοφιλείς εκείνη την εποχή και μετατόπιζε το ενδιαφέρον στον τριχωτό φίλο του Χαν Σόλο, τον Τσουμπάκα και στην προσπάθειά του να επιστρέψει στο σπίτι εγκαίρως για τον ετήσιο εορτασμό της «Ημέρας Ζωής» του πλανήτη του.
Η ιστορία απεικονίζει το τριχωτό πλάσμα να διασχίζει με ταχύτητα το διάστημα στο «Millennium Falcon», με τη βοήθεια του Χαν Σόλο (Χάρισον Φορντ) ενώ καταδιώκεται από τις αυτοκρατορικές δυνάμεις, την ώρα που η οικογένειά του, μεταξύ των οποίων η σύζυγος του Μάλα, ο γιος του και ο Ίτσι ο ηλικιωμένος πατέρας του, περιμένει με αγωνία την άφιξή του στο σπίτι.
Το ότι κανένας από τους Γούκι που πρωταγωνιστούν γρυλίζοντας στην ιστορία δεν προσφέρει τίποτα μέσω ευδιάκριτου διαλόγου, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των αστοχιών της παραγωγής . Το επεισόδιο διάρκειας δύο ωρών είναι ένας συνδυασμός επανασχεδιασμένων πλάνων του «Star Wars», με νέες σκηνές με τους Χάρισον Φορντ, Μαρκ Χάμιλ και Κάρι Φίσερ (οι οποίοι φαίνονται απογοητευμένοι σε όλη τη διάρκεια), μαζί με ένα καρτούν «Star Wars» και μια χούφτα μουσικές και κωμικές σκηνές που έχουν μπει αδέξια για να ταιριάζουν με το είδος κωμωδίας της εποχής του 1970.
Τα κωμικά αυτά στοιχεία εμφανίζονται ξεκάρφωτα, μέσα από τις φουτουριστικές συσκευές ψυχαγωγίας που υπάρχουν στο δεντρόσπιτο των Γούκι. Έτσι, ο ηθοποιός Χάρβεϊ Κόρμαν εμφανίζεται ως ένας οκτάχειρας τηλεοπτικός σεφ, ο οποίος είναι εμπνευσμένος από την τηλεοπτική μαγείρισσα της εποχής Τζούλια Τσάιλντ, τον οποίο η Μάλλα παρακολουθεί ενώ μαγειρεύει. Η τραγουδίστρια Νταϊάν Κάρολ είναι δημιούργημα της φαντασίας του παππού Ίτσι χάρη σε μια συσκευή εικονικής πραγματικότητας και οι ακροβάτες του Τσίρκου του Ήλιου έρχονται στην ζωή σαν ολογράμματα καθώς ο γιος του Τσουμπάκα παίζει με την κονσόλα παιχνιδιών του.
Επιπλέον, ο ηθοποιός Αρτ Κάρνεϊ, εμφανίζεται ως «τοπικός έμπορος και μέλος της συμμαχίας» στον πλανήτη των Γούκι, ο οποίος αποκαλύπτει μια συσκευή βίντεο μέσα από την οποία παρακολουθούν ένα σόου από τους Jefferson Starship.
Ο κύριος συγγραφέας του επεισοδίου Μπρους Βιλάντς, ο οποίος αργότερα παραδέχτηκε ότι έκανε άφθονη χρήση ναρκωτικών κατά τη διαδικασία συγγραφής του σεναρίου, είχε εκφράσει την αντίθεσή του η ιστορία να εστιάσει αποκλειστικά στα πλάσματα που γρυλίζουν ακατάληπτα χωρίς υπότιτλους, όμως από την στιγμή που ο Λούκας συμφωνούσε η παραγωγή προχώρησε κανονικά.
Το σπέσιαλ επεισόδιο ήταν μια κακή ιδέα, με κακή εκτέλεση, τα Γούκι να γρυλίζουν μεταξύ τους σε κάθε σκηνή, τους ανθρώπους γύρω τους να χρησιμεύουν κυρίως ως μεταφραστές, με ανιαρές απόπειρες για κωμικές σκηνές και ειδικά εφέ τηλεοπτικού επιπέδου κακής ποιότητας. Προβλήθηκε μόνο μία φορά, στις 17 Νοεμβρίου 1978, προσέλκυσε περίπου 13 εκατομμύρια θεατές σε όλη τη χώρα, με αποτέλεσμα να μην προβληθεί ποτέ ξανά στην Αμερικανική τηλεόραση και να μην κυκλοφορήσει ποτέ σε βιντεοκασέτα.
Ο Λούκας το μίσησε τόσο που αργότερα δήλωσε πως: «Αν είχα τον χρόνο και μια βαριοπούλα, θα εντόπιζα κάθε αντίγραφο αυτού του προγράμματος και θα το έσπαγα». Το επεισόδιο υπάρχει ακόμα χάρη στα πειρατικά αντίγραφα και το YouTube.
