Ο Δημήτρης Αρβανίτης παραχώρησε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο περιοδικό «Λοιπόν». Ο σκηνοθέτης σχολίασε την κατάσταση που επικρατεί στη μυθοπλασία την τρέχουσα σεζόν και έβαλε στο στόχαστρο τη σειρά «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη.
Αρχικά ο σκηνοθέτης τόνισε πως τον απογοήτευσε η τηλεόραση: «Το πρώτο που ήρθε ήταν η κόπωση. Η νοητική κόπωση και επίσης η έλλειψη καινούργιων ιδεών, είτε από τη δική μου πλευρά αλλά κυρίως και από την αντιμετώπιση που έχουν τα κανάλια στις νέες ιδέες. Αν κοιτάξετε διαδοχικά αλλάζει το περίβλημα, δεν αλλάζει η ιδέα. Αυτή η αλληλεξάρτηση που υπάρχει κυρίως προς το περίβλημα των ιστοριών και όχι προς την ουσία δημιουργεί σε μένα μία στέρηση της έμπνευσης».
Στη συνέχεια της τοποθέτησής του ο Δημήτρης Αρβανίτης συμπλήρωσε: «Αν ήμουν ένας φτωχός συγγενής που δεν είχα να ζήσω, σαφώς και θα το έκανα. Εγώ έχασα πάρα πολλά λεφτά και από την τηλεόραση όταν έκλεισε το MEGA, αλλά ευτυχώς ήμουν στην ευχάριστη θέση να μπορώ να ζήσω. Άρα λοιπόν το να με φθείρω μέσα σε κάτι που δεν μου προσφέρει χαρά, είναι μία επιλογή που μπορώ να την έχω».
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το αν συμφωνεί με τις επιλογές των τηλεθεατών και κάνοντας λόγο για τα νούμερα τηλεθέασης παραδέχτηκε: «Το τι βλέπει ο κόσμος σε σχέση με το τι αντιλαμβάνεται ο καθένας ποιοτικά απέχει παρασάγγας. Το κοινό κατά βούληση γυρνάει και βλέπει. Αυτό που πρέπει να προβληματίσει είναι το γιατί ένα προϊόν είναι επιτυχημένο και αν αξίζει να είναι. Η σειρά του Παπακαλιάτη δεν με αφορά καθόλου για παράδειγμα, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι μία κακή σειρά. Έχει καλή παραγωγή αλλά εμένα προσωπικά δεν με αφορά. Μου απαντούν όταν τα λέω πως πήγε στο Netflix. Εγώ παρακολουθώ από το Netflix μονάχα το 10%. Το ότι πήγε το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό για την Ελλάδα αλλά εγώ δεν θα το δω, γιατί είναι έξω από αυτά που με ενδιαφέρουν. Νομίζω πως ξανά θα γίνει ένα μεγάλο μπαμ και δυστυχώς όλος αυτός ο κόσμος που δουλεύει θα βρεθεί και πάλι άνεργος».
Μιλώντας τα κοινά στοιχεία που διατηρούν οι σειρές του Χριστόφορου Παπακαλιάτη: «Δυστυχώς ο ίδιος ο δημιουργός επαναλαμβάνεται δραματουργικά και σαν ήρωας που παίζει. Δραματουργικά τα θέματά του είναι παρεμφερή, αν και εδώ είναι καλύτερο το θέμα και πιο ώριμα τοποθετημένο. Δυστυχώς η υποκριτική του είναι αυτή που έβλεπα πριν από πολλά χρόνια. Δεν θα κρίνω αν είναι καλή ή κακή, αλλά σε εμένα είναι αδιάφορη».
Eίναι το οικονομικό δίχτυ που μας προστατεύει από τις πλημμύρες και τις φωτιές αλλά και ένας σημαντικός σύμμαχος για την προσαρμογή μας στις νέες κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες.
