Τζίνα Λολομπρίτζιτα, «η ομορφότερη γυναίκα του κόσμου»

Η Τζίνα Λολομπρίτζιτα, η καλλονή Ιταλίδα ηθοποιός, πέθανε σήμερα 16 Ιανουαρίου, σε ηλικία 95 ετών, όπως μετέδωσε το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ANSA.

Η γυναίκα που θεωρήθηκε το «sex symbol» της εποχής της και με το παρατσούκλι «Λολό», υπήρξε μια από τις σημαντικότερες Ευρωπαίες ηθοποιούς της δεκαετίας του 1950 και του 1960, με διεθνή αναγνώριση. Ήταν μάλιστα μια από τις λίγες Ιταλίδες ηθοποιούς που πρωταγωνίστησαν σε πολλές αμερικανικές ταινίες που την ανήγαγαν σε αστέρα του Χόλιγουντ.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της συνεργάστηκε με σπουδαίους Ιταλούς σκηνοθέτες όπως οι Βιττόριο ντε Σίκα, Μάριο Μονιτσέλι, Πιέτρο Τζέρμι και Μάριο Σολντάτι, ενώ στη Γαλλία συνεργάστηκε με σκηνοθέτες του διαμετρήματος των Ρενέ Κλαιρ και Κριστιάν-Ζακ.

Την αποκάλεσαν «Μόνα Λίζα του 20ου αιώνα» και για δεκαετίες κρατούσε τον τίτλο της πιο όμορφης γυναίκας του κόσμου. Οι μοναδικές καμπύλες, το σαγηνευτικό και αψεγάδιαστο πρόσωπό της και το βαθύ της ντεκολτέ, ήταν που την ανήγαγαν στο απόλυτο θηλυκό και στο αδιαμφισβήτητο σύμβολο του ερωτισμού.

Η Λολό που κατάφερε να λάμψει ως αστέρι του κινηματογράφου τις δεκαετίες του 50 και 60, στην πορεία της ζωής ανέπτυξε ευρύτερες καλλιτεχνικές ανησυχίες, οι οποίες εκφράστηκαν με την ενασχόλησή της με τη φωτογραφία και αργότερα με τη γλυπτική. Μάλιστα ήταν υποψήφια, στις βουλευτικές εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου. Διεκδίκησε μία έδρα της Γερουσίας με τη συμμαχία «Κυρίαρχη και Λαϊκή Ιταλία» που, με βάση τις δημοσκοπήσεις, δεν θα ξεπερνούσε το εκλογικό όριο του 3%, όπως κι έγινε.

Η γέννηση της Λολό
Η Λουϊτζίνα Λολομπρίτζιτα γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1927 στο Σουμπιάκο, ένα γραφικό χωριό στα περίχωρα της Ρώμης. Ο πατέρας της ήταν ένα ευκατάστατος επιπλοποιός, που έχασε την περιουσία του εξαιτίας ενός βομβαρδισμού κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το 1944 η οικογένεια μετακόμισε στη Ρώμη, αναζητώντας μία καλύτερη ζωή και η νεαρή τότε Λολό γράφεται σε μία σχολή Καλών Τεχνών. Ξεκίνησε να διδάσκεται ζωγραφική και γλυπτική, αλλά η ενασχόλησή της με το μόντελινγκ και η συμμετοχή της σε καλλιστεία, ήταν αυτή τράβηξε την προσοχή των ανθρώπων του κινηματογράφου, που δεν άργησαν να δουν στο πρόσωπό της, την επόμενη Ιταλίδα σταρ.

Η πανέμορφη, αλλά πάντα ατίθαση και ασυμβίβαστη Τζίνα Λολομπρίτζιτα, δούλευε ως μοντέλο σε φωτορομάντζα της εποχής και σε κινηματογραφημένες όπερες.

Η ομορφιά της σαγήνευσε τον κόσμο την άνοιξη του 1947, όταν ένας φίλος της, την έπεισε, να λάβει μέρος στον διαγωνισμό της Miss Roma, κατακτώντας τη δεύτερη θέση και μία συμμετοχή στους τελικούς της Miss Italy, όπου τιμήθηκε με την τρίτη θέση.

Η κινητογραφική πορεία 
Μετά την επιτυχία της στα καλλιστεία η Τζίνα Λολομπρίτζιτα κατάφερε να συγκεντρώσει στο πρόσωπό της τα βλέμματα των ανθρώπων του κινηματογράφου και έτσι άρχισε να μεγαλουργεί στη μεγάλη οθόνη. Από το 1946 ως το 1953 εμφανίστηκε σε 27 ιταλικές και γαλλικές ταινίες, με τις περισσότερες να διαγράφουν παγκόσμια επιτυχία.

Από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του πενήντα, η γυναίκα που ο Τύπος αποθέωνε με το προσωνύμιο Λολό, άνοιξε τα φτερά της και «πέταξε» εκτός των ιταλικών συνόρων. Έγινε πρωταγωνίστρια διεθνών παραγωγών του Χόλιγουντ, όπως το «Πιο δυνατός απ' τον Διάβολο» του Τζον Χιούστον, με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Τζένιφερ Τζόουνς, το «Διασταυρούμενα σπαθιά» με τον Έρολ Φλιν και το «Η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου», με τον Βιτόριο Γκάσμαν, μια βιογραφική ταινία πάνω στη ζωή της σοπράνο Λίνα Καβαλιέρι. Στον συγκεκριμένο ρόλο η Λολομπρίτζιτα κέρδισε το βραβείο David di Donatello Α' Γυναικείου Ρόλου, από την Ιταλική Ακαδημία Κινηματογράφου, γεγονός που ανέδειξε σε παγκόσμια κλίμακα την υποκριτική της δεινότητα.

Από την φιλμογραφία της αξίζει να αναφερθούν και οι συμμετοχές της στις ταινίες «Βαριετέ» (1956) του Κάρολ Ριντ, «Η Παναγία των Παρισίων» (1956) του Ζαν Ντελανουά - στο ρόλο της Εσμεράλντα και ο Άντονι Κουίν του Κουασιμόδου, «Οι περιπέτειες του Πινόκιο» (1972) του Λουίτζι Κομεντσίνι και «Δασκάλα για πρωτάρηδες» (1972) του Γέρζι Σκολιμόφσκι.

Το τέλος της καριέρας της από τον κινηματογράφο 
Αρνούμενη να υποκύψει στις πιέσεις των παραγωγών που απαιτούσαν από αυτήν να κάνει γυμνές σκηνές, το 1977 η Λολό αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο, για να αφοσιωθεί στη φωτογραφία. Ασχολήθηκε και με τη γλυπτική, ενώ διετέλεσε στέλεχος σε εταιρεία καλλυντικών. Ανάμεσα στις προσωπικότητες που πέρασαν από τον φωτογραφικό φακό της ήταν ο Χένρι Κίσινγκερ, η Όντρεϊ Χέπμπορν, η Έλα Φιτζέραλντ, αλλά και η γερμανική ομάδα ποδοσφαίρου.

Το 1984 εμφανίστηκε ως γκεστ σταρ για πέντε επεισόδια στη σειρά «Falcon Crest», κερδίζοντας μάλιστα και μια υποψηφιότητα στις Χρυσές Σφαίρες, ενώ η πορεία της ζωής της, της φέρνει και ένα ακόμα ένα γκεστ στο «Πλοίο της αγάπης», αλλά και σε διάφορα σόου και εκπομπές.

Η ανταγωνίστρια της Σοφία Λόρεν
Ο ιταλικός και ο διεθνής Τύπος παρουσίαζαν την Τζίνα Λολομπρίτζιντα, ως ανταγωνίστρια της ντίβας, Σοφία Λόρεν.

Σε μία συνέντευξή της και μιλώντας για την καριέρα της στο σινεμά, είχε δηλώσει εμμέσως για τη Λόρεν: «Ήταν μια καριέρα χωρίς βοήθεια και χωρίς σύζυγο παραγωγό, που τη δυσκόλευε ακόμα περισσότερο ο χαρακτήρας μου, αυτός ο χαρακτήρας της ατίθασης γυναίκας που δεν δέχεται συμβιβασμούς, που δεν πληρώνει άρθρα στις εφημερίδες, που δεν μασάει τα λόγια της».

Η ενασχόληση με τη γλυπτική και το Ευρωκοινοβούλιο
Παρ' όλο που η πορεία της, ως φωτογράφος σημαδεύτηκε από μεγάλη επιτυχία, τη δεκαετία του 1990 καταπιάστηκε με τη γλυπτική.

Η καλλονή επέστρεψε στην Ιταλία και μαθήτευσε δίπλα στον διάσημο γλύπτη Τζιάκομο Μαντζού. Στη συνέχεια, δημιούργησε το δικό της ατελιέ στην Τοσκάνη και εξέθεσε τα έργα της στη Μόσχα και τη Σεβίλλη.

Το 1999 ήρθε το Ευρωκοινοβούλιο και η Λολομπρίτζιτα έγινε πρέσβειρα της Unicef και του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας. Πολύ γρήγορα όμως αποφάνθηκε ότι η πολιτική δεν της ταιριάζει: «Έχω κάνει τις επιλογές μου, δεν θα έσφιγγα ποτέ το χέρι του προέδρου της δικτατορικής Xιλής ή της Nότιας Aφρικής του απαρτχάιντ. Έκανα όμως ένα μικρό λάθος όταν κατέβηκα υποψήφια ευρωβουλευτής με τους Xριστιανοδημοκράτες. Νόμιζα ότι θα μπορούσα να βοηθήσω τα παιδιά, όμως δεν λογάριασα καλά, δεν ήταν δουλειά αυτή για μένα» είχε πει.

Η περιπετειώδης προσωπική ζωή 
Η Ιταλίδα ηθοποιός που έκανε πολλά αρσενικά παραμιλούν με τη σαγηνευτική όψη της, είχε μία πολυκύμαντη προσωπική ζωή. Οι εφήμερες σχέσεις και ένας μακρύς κατάλογος με εραστές, ήταν ένα από τα στοιχεία που χαρακτήρισαν τα ερωτικά της.

Το 1949 παντρεύτηκε τον Σλοβένο γιατρό Μίλκο Σκόφιτς και απέκτησαν έναν γιο. Το ζευγάρι χώρισε το 1971 και η Λολομπρίτζιτα δεν παντρεύτηκε ξανά.

Έχει γίνει γνωστό ότι με τον γιο της ποτέ δεν είχαν καλές σχέσεις, μέχρι που απέκτησε το πρώτο της εγγόνι και τότε ήταν που άρχισαν να έρχονται πιο κοντά.

Το 2006, όταν σε ηλικία 79 ετών, αρραβωνιάστηκε τον 45χρονο Ισπανό επιχειρηματία Χαβιέρ Ριγκάου Ράφολς, και τότε ήταν που η σχέση με το παιδί της, πέρασε από μία ακόμα μεγάλη κρίση. 

Η Ιταλίδα καλλονή με την απαράμιλλη ομορφιά συνήθιζε να λέει για τους άντρες: «Είναι πιο εύκολο να βρεις έναν άνδρα παρά να τον ξεφορτωθείς».

Η περιουσία
Σύμφωνα με πληροφορίες του ξένου Τύπου η ηθοποιός θεωρούνταν μια από τις πλουσιότερες γυναίκες στον κόσμο. Εκτός από τα επαγγελματικά της έσοδα, η τεράστια περιουσία της οφείλονταν και σε κέρδη από το χρηματιστήριο, αλλά και στο συμβόλαιό της με εταιρεία καλλυντικών.

Έχει επίσης πολλά εστιατόρια στη Ρώμη, όπως η αλυσίδα «Chez la grosse Gina», μια σειρά παιδικών ρούχων, τη «Lollobrigida Séduction», καθώς και το άρωμα «L'eau de Gina».

Η Λολομπρίτζιτα υπήρξε γνωστή και για τη φιλανθρωπική της δράση, όταν το 2013 πούλησε τα κοσμήματά της, για να δωρίσει 5 εκατομμύρια δολάρια στη θεραπεία με βλαστικά κύτταρα.