Νίκος Ξανθόπουλος: Η πορεία του «παιδιού του λαού» από τον κινηματογράφο στις μουσικές επιτυχίες

Ο Νίκος Ξανθόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Νοσηλευόταν έναν ολόκληρο μήνα σε μονάδα εντατικής θεραπείας, λόγω σοβαρών καρδιολογικών προβλημάτων. Τελικά, δεν άντεξε και άφησε πίσω του τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια.

Ο σκηνοθέτης ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής, τη δεκαετία του '60, καθώς πρωταγωνίστησε σε πολλές δραματικές ταινίες της εποχής. Οι ρόλοι, μέσα από τους οποίους τον αγάπησε το τηλεοπτικό κοινό ήταν αυτοί του φτωχού και κατατρεγμένου λαϊκού παιδιού που ζει μέσα στη δυστυχία, αλλά τελικά λυτρώνεται. Έτσι, έγινε γνωστός ως το «Παιδί του Λαού».

Γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1934 στη Νέα Ιωνία, στην προσφυγική γειτονιά της Αθήνας. Προερχόμενος από Πόντιους γονείς προσφύγες, μεγάλωσε μαζί με τη μητέρα του μέσα στη φτώχεια. Εκείνη τον μεγάλωσε ουσιαστικά μόνη της, καθώς ο πατέρας του απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αφού εργαζόταν περιστασιακά ως τσαγκάρης και ψαράς,

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, φυλακίστηκε για την αντιστασιακή του δράση. Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Μεγαλώνοντας, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο, αν και αρχικά, προοριζόταν για φιλόλογος. Αγαπημένη του προσωπικότητα και ο άνθρωπος που τον ενέπνευσε ήταν ο Μάνος Κατράκης.

Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έκανε την πρώτη εμφάνιση στο θέατρο το 1957 με τον «Θίασο Κατερίνας» στην κωμωδία «Βιργινία». Έως τα μέσα της δεκαετίας του '60, είχε παίξει διάφορους ρόλους, μεταξύ των οποίων τον Ορέστη στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, ενώ συνεργάστηκε και με τον θίασο του Μάνου Κατράκη στο «Τραγούδι του νεκρού αδελφού» του Μίκη Θεοδωράκη. Τέλος, έπαιξε σε ορισμένες μουσικές παραστάσεις στο θέατρο. Συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές και δοκίμασε όλα τα είδη του θεάτρου. Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα.

Ο κινηματογράφος 

Από τα μέσα της δεκαετίας του '60, τον κέρδισε ο κινηματογράφος. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1958 στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού, «Το Εισπρακτοράκι», στο πλευρό των σπουδαίων ηθοποιών, Βασίλη Αυλωνίτη και Νίκου Ρίζου. Ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής, καθιερώθηκε από τον σκηνοθέτη-παραγωγό, Απόστολο Τεγόπουλο της «Κλακ Φιλμ», με τον οποίο και είχε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 έως το 1971, σε διάφορες μουσικές δραματικές ταινίες.

Στις ταινίες της νεοσύστατης Κλακ Φιλμ συμμετείχε πρώτη φορά το 1963 με την ταινία «Πληγωμένες καρδιές» στον ρόλο του κακού κουνιάδου. Ξεκίνησε να γίνεται γνωστός ως «παιδί του λαού» έναν χρόνο αργότερα, με την ταινία «Αγάπησα και πόνεσα». Σε αυτές τις ταινίες ο Νίκος Ξανθόπουλος συνήθιζε και να τραγουδά, εκτός από το να παίζει,  ενώ σπουδαίοι συνθέτες όπως ο Απόστολος Καλδάρας έγραψαν τραγούδια για αυτόν. Η παρουσία του στη δισκογραφία περιλαμβάνει 9 μεγάλους δίσκους και 55 σινγκλ. Εμφανίστηκε ως τραγουδιστής σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα και πραγματοποίησε περιοδείες ακόμα και στο εξωτερικό.

Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλάκου, «Με τον Ορφέα τον Αύγουστο». Στα τέλη του 2005, αποφάσισε να εκδώσει την αυτοβιογραφία του, με τίτλο «Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα». 

Η τηλεόραση 

Η πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση ήταν το 1973 στη σειρά «Αγρίμια». Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1981, συμμετείχε στη σίριαλ «Το ημερολόγιο ενός θυρωρού» του Ερρίκου Θαλασσινού. Σε αυτό, υποδύθηκε τον καπετάνιο που θέλει να μπαρκάρει και δεν μπορεί να αφήσει πουθενά τον γιο του. Ο ρόλος αυτό μάλιστα, ήταν και η αφορμή να ξαναρχίσει το κάπνισμα.

Το 1994 έπαιξε στην τηλεοπτική δραματική σειρά «Στην κόψη του ξυραφιού», ενώ το 1989 συνεργάστηκε με τον Απόστολο Τεγόπουλο και τον Πάνο Κοντέλη στο «Μινόρε μιας καρδιάς». Κυκλοφόρησε σε 3 κασέτες και στη συνέχεια προβλήθηκε στην έλαβαν χώρα στην Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και το Παρίσι. Μετά από καιρό, προβλήθηκε σε 8 επεισόδια στο MEGA.

Ακολούθησαν άλλες δύο παραγωγές, «Η καρδιά του πατέρα» και «Έρωτας στο περιθώριο» που παίχτηκε και στον ΑΝΤ1, το 1992.

Το τραγούδι

Για τις ανάγκες των ταινιών, ο Νίκος Ξανθόπουλος εξάσκησε και τις φωνητικές του ικανότητες, υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Μετά το 1971, σταμάτησε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο και έκανε στροφή στο λαϊκό τραγούδι. Συνολικά, έχει κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και 55 σινγκλς, ενώ η  δισκογραφία του περιλαμβάνει γύρω στα 300 τραγούδια. Τα τραγούδια του υπογράφουν μεταξύ άλλων οι 'Ακης Πάνου, Χρήστος Νικολόπουλος, Ξαρχάκος και άλλοι.

Κατά τη διάρκεια της αποχής του από κινηματογράφο και τηλεόραση είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί και να περιοδεύσει σε ολόκληρο τον κόσμο. Δηλαδή, ΗΠΑ, Αυστραλία και σχεδόν όλη την Ευρώπη, γνωρίζοντας πάντα την αποδοχή και την αποθέωση από την Ελληνική ομογένεια.