Εντουαρντ Νόρτον, ο μακρινός εγγονός της... Ποκαχόντας

Όσα φέρνει η ώρα δεν σου τα φέρνουν 53 χρόνια, όσα δηλαδή μετράει στην πλάτη του ο Έντουαρντ Νόρτον. Ως καλεσμένος της εκπομπής «Finding your roots», που βάζει κάτω από το μικροσκόπιο τις γενεαλογικές ρίζες των διάσημων, μέσα σε λίγα λεπτά έμαθε αφενός ότι οι πρόγονοί του είχαν σκλάβους -γεγονός που ο ίδιος θεώρησε «άβολο»- και αφετέρου ότι είναι μακρινός απόγονος της πιο προβεβλημένης στην Ιστορία Ινδιάνας: της Ποκαχόντας.

Ανεξαρτήτως καταγωγής και μακρινών συγγενικών δεσμών με φημισμένες Ινδιάνες και σκληρά αφεντικά δούλων, ο Νόρτον έχει κάθε λόγο να βρίσκεται στην επικαιρότητα αυτό τον καιρό, ιδίως μετά από μία ακόμα υποδειγματική ερμηνεία ως παρανοϊκός κροίσος με δολοφονικά ένστικτα στο νετφλιξικό best seller «Glass Onion: A Knives out Mystery». Και παρότι οι ρόλοι των διπολικών τύπων, που άλλο δείχνουν και άλλο αποδεικνύεται ότι είναι, του έχουν γίνει δεύτερο δέρμα, είναι πάντα απόλαυση να τον βλέπεις στις ταινίες του, όσο χαμηλά κι αν πέφτει ο χαρακτήρας που υποδύεται.

Το βιογραφικό του περιλαμβάνει μια σειρά από κινηματογραφικά διαμαντάκια: από τον «Φόβο Ενστίκτου» και την «Υπόθεση Λάρι Φλιντ» (1996), μέχρι τα «Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας» (1998) και το «Fight Club» (1999) και από την «25η ώρα» (2003) και το «Birdman» (2014) μέχρι τις «Σκιές του Μπρούκλιν» (2019), στην οποία υπέγραφε και τη σκηνοθεσία.

Και παρότι προς το παρόν μετράει τρεις υποψηφιότητες, δεν έχει καταφέρει ακόμα να κερδίσει το Οσκαρ, πράγμα που το λες και παράδοξο, αλλά ο ίδιος προσπερνάει την παράβλεψη ψύχραιμα και ελπίζει σε καλύτερη τύχη στο μέλλον.

Ο Νόρτον είναι πάντα πρόθυμος να βουτήξει στα βαθιά για να βγάλει εις πέρας έναν ρόλο. Μπορεί να χάσει και να κερδίσει κιλά («Fight Club» και «Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας», αντίστοιχα) ή να παίξει σε ολονύχτιο τουρνουά πόκερ στο Λας Βέγκας («Οι Παίκτες»). Το μόνο που αρνείται να κάνει είναι να καπνίσει, γιατί δηλώνει ορκισμένος αντικαπνιστής και αποφασισμένος να μην πιάσει τσιγάρο στο χέρι του για κανένα Οσκαρ στον κόσμο.

Δηλώνει επίσης φανατικός φίλος του περιβάλλοντος και της βιωσιμότητας, δίνει μεγάλο μέρος των παχυλών αμοιβών του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς και παρά τη διασημότητά του, εξακολουθεί να κυκλοφορεί στην αγαπημένη του Νέα Υόρκη με το μετρό.

Σε τελική ανάλυση, είναι ένας άνθρωπος όπως όλοι μας: απλώς υπερβολικά ταλαντούχος και απείρως πιο πλούσιος από τον εκάστοτε συνεπιβάτη του στο βαγόνι. Αυτό είναι κάτι που η μακρινή προγιαγιά Ποκαχόντας θα εκτιμούσε πολύ.

Photo credits: ALBERTO PIZZOLI / AFP / VISUALHELLAS.GR / SHUTTERSTOCK