Βασίλης Κώστας: Ο Έλληνας υποψήφιος των βραβείων Grammy

Στην παγκόσμια γιορτή της μουσικής, την απονομή των βραβείων Grammy, που πραγματοποιείται σήμερα 5 Φεβρουαρίου στο Crypto.com Arena στο Λος Αντζελες, ανάμεσα σε πασίγνωστους καλλιτέχνες όπως η Adele, που φέτος σπάει το ρεκόρ με εφτά υποψηφιότητες, υπάρχει και ένας Ελληνας: ο λαουτίστας Βασίλης Κώστας, ο οποίος είναι υποψήφιος στην κατηγορία «Καλύτερο λάτιν τζαζ άλμπουμ» και διεκδικεί στη φετινή, 65η διοργάνωση, το πολυπόθητο τρόπαιο.

«Δεν έχω καθόλου για το βραβείο αυτό καθαυτό. Περιμένω με αγωνία να ζήσω όλα αυτά που πρόκειται να διαδραματιστούν στην αίθουσα. Θέλω να έρθω σε επαφή με κόσμο, να γνωρίσω συναδέλφους, να μοιραστώ τις σημαντικές αυτές στιγμές με ανθρώπους από όλο τον κόσμο που ζουν κάτω από την επήρεια της μουσικής», μου λέει ο Βασίλης Κώστας στη συνάντησή μας στο «Academia Hotel» λίγες ώρες πριν βρεθεί στο Λος Αντζελες. Από τα Ιωάννινα, όπου μένει μόνιμα, πέταξε για ένα μόνο βράδυ στην Αθήνα και την Πέμπτη το πρωί πήρε τη βαλίτσα και το λαούτο του και μπήκε στο αεροπλάνο για να κυνηγήσει για ακόμη μια φορά το όνειρό του. «Στη μουσική ποτέ ένα βραβείο δεν είναι αυτοσκοπός. Το σημαντικότερο είναι ότι έκανα αυτό που τελικά ήθελα στη ζωή μου».



Γεννημένος και μεγαλωμένος στα Ιωάννινα, μυήθηκε στη μουσική από τον πατέρα του -ηλεκτρονικός στο επάγγελμα-, ο οποίος άκουγε διαρκώς μπλουζ, ροκ και τζαζ. «Αυτά τα ακούσματα ήταν από την πλευρά του πατέρα μου. Οι συγγενείς της μητέρας μου αρέσκονταν στα βαριά ηπειρώτικα. Υπήρχε ένα μείγμα ήχων στο μυαλό μου. Ολα αυτά τα θεωρώ μια ουσιαστική μουσική βάση». Τελειώνοντας το σχολείο ο Βασίλης Κώστας μπαίνει στη Φιλοσοφική της Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, και παράλληλα μελετά τζαζ κιθάρα στο Ωδείο του Φίλιππου Νάκα. Το 2013 μεταβαίνει με υποτροφία στη Βοστόνη, στο περίφημο ωδείο Berklee College of Music, για σπουδές πάνω στην κιθάρα.

«Ηταν τότε που άρχισα να εξερευνώ τις ρίζες μου. Στην Αμερική μπήκα σε μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία και ο δρόμος μου συναντήθηκε με πολύ σημαντικούς ανθρώπους και μουσικούς, όπως ο Τζον Πατιτούτσι και ο Ντανίλο Πέρες, οι οποίοι εκτός από νότες μού έμαθαν ότι το ήθος είναι προϋπόθεση για κάθε μουσικό». Ο πρώτος του δίσκος, που έχει τον τίτλο «Η ψυχή της Ηπείρου», ηχογραφείται εκεί. «Ολοκληρώνοντας το πρώτο έτος των σπουδών μου συνειδητοποίησα ότι κάτι μου έλειπε όταν έπαιζα μουσική. Συμμαθητές μου χρησιμοποιούσαν διάφορα όργανα, όπως φυσαρμόνικα, κι εγώ ένιωθα ότι δεν είχα κάτι να πω για τη δική μου μουσική ιστορία. Ετσι έκανα τη στροφή προς το λαούτο». Ακολουθεί ένα ταξίδι στην Ισπανία, όπου ο Βασίλης Κώστας παίζει λαούτο και μελετά τις μουσικές του Πετρολούκα Χαλκιά, μάστερ στο κλαρίνο. Αναζητά τον τρόπο να εναρμονίσει τους ήχους του κλαρίνου με το λαούτο και ο δρόμος προς την κορυφή ανοίγει. «Είναι σημαντικό για τον μουσικό να ανακαλύπτει τελικά τη “φωνή” του μέσα από το όργανο που επιλέγει», τονίζει.

Σήμερα ο ταλαντούχος Ελληνας μπορεί να παινευτεί για αρκετές διακρίσεις του. Οπως ότι είναι κάτοχος δύο σημαντικών βραβείων για την προσφορά του στη διάδοση της ηπειρώτικης μουσικής, και συγκεκριμένα του λαούτου, στην Αμερική: ο Βασίλης Κώστας έχει κατακτήσει το βραβείο «Forty Under 40 Award» από το Greek American Foundation της Νέας Υόρκης και το «Artists Fellowship in the Traditional Arts» από την Πολιτεία της Μασαχουσέτης.



Παράλληλα έχει εμφανιστεί σε διεθνές κοινό στο Carnegie Hall, στο Montreal Jazz Festival, στο London Jazz Festival και στο Panama Jazz Festival και είναι μέλος του σχήματος Global Messengers που έχει ιδρύσει ο βραβευμένος πιανίστας της τζαζ Ντανίλο Πέρες. Μάλιστα, χάρη στο άλμπουμ τους «Crisálida», ο Κώστας είναι υποψήφιος για βραβείο Grammy στην κατηγορία «Best Latin Jazz Album».

«Πριν από λίγες ημέρες επικοινώνησε μαζί μου ο Ντανίλο για να με ενημερώσει για την υποψηφιότητά μου. Ομολογώ ότι ήταν κάτι που δεν το περίμενα, αλλά χάρηκα. Αρχισα αμέσως να κάνω σχέδια για το ταξίδι μου στην Αμερική». Τον ρωτώ αν έραψε κοστούμι για τη μεγάλη βραδιά και γελάει: «Οχι, αλλά αγόρασα ένα καινούριο από κάποιο κατάστημα στα Γιάννενα».

Ανάμεσα στις άλλες δραστηριότητές του, ο διεθνώς καταξιωμένος μουσικός διδάσκει λαούτο στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και διευθύνει και δύο μουσικά - εκπαιδευτικά προγράμματα στις ΗΠΑ. «Παρόλο που αγαπώ τη μουσική και αφιερώνω τη ζωή μου σ' αυτήν, ασχολούμαι και με άλλα πράγματα ταυτόχρονα», λέει. «Μου αρέσουν τα σπορ και οι περίπατοι στη φύση. Διαβάζω βιβλία και κυρίως παρακολουθώ κινηματογράφο». Αναρωτιέμαι αν στις ταινίες δίνει ιδιαίτερη προσοχή στη μουσική: «Φυσικά! Η μουσική επένδυση μιας ταινίας παίζει αναμφισβήτητα πολύ σημαντικό ρόλο».

Τι θα συμβούλευε ένα νέο παιδί που θέλει να ακολουθήσει τα χνάρια του; «Οι νέοι μουσικοί καταρχάς οφείλουν να ενδιαφερθούν περισσότερο για τη δουλειά τους. Σκοπός τους πρέπει να είναι το πώς θα εξελιχθούν και όχι το πώς θα γίνουν γνωστοί ή θα έχουν περισσότερα likes στα social media. Αν δεν μελετάς δύο ώρες καθημερινά, όλα τα άλλα δεν έχουν νόημα». Ολοκληρώνοντας τη συζήτησή μας, τον ρωτώ αν νιώθει ότι άξιζε τελικά η διαδρομή που χρειάστηκε να διανύσει. «Οχι μόνο άξιζε, αλλά έδωσε και νόημα στη ζωή μου. Συμβουλεύω τους νέους να κυνηγήσουν το όνειρό τους, όποιο κι αν είναι αυτό. Οι Ελληνες έχουμε πολλά ταλέντα και όταν λειτουργούμε μεθοδικά και με όραμα μπορούμε και διαπρέπουμε. Οταν ξεκινούσα, ούτε που μπορούσα να φανταστώ ότι κάποτε θα έφτανα μέχρι τα βραβεία Grammy. Χωρίς να το επιδιώξω, ήρθε κι αυτό. Απλά θα ζήσω τη στιγμή!» ◆