Η ηθοποιός και σκηνοθέτης μίλησε για αυτό στο περιοδικό «Λοιπόν» και όπως τόνισε ο θύτης ήταν σπουδαίος θεατράνθρωπο.
Αρχικά, η Γούλη Ζήκου είπε: «Είχα ένα πολύ μεγάλο στήριγμα, τον πατέρα μου. Όταν λοιπόν ερχόταν η στιγμή να με προσβάλλει κάποιος σκηνοθέτης ή συνάδελφός μου είχα την πολυτέλεια να σηκωθώ να φύγω. Δεν είναι όμως έτσι για όλα τα κορίτσια. Γιατί όταν μια συνάδελφός μου πρέπει να πληρώσει ενοίκιο για να ζήσει, θα σκύψει το κεφάλι της».
Στη συνέχεια, πρόσθεσε:
«Είχα και κακοποιητικές συμπεριφορές και ψυχολογικό βιασμό και απόπειρες βιασμού. Έπαιρνα δύναμη όμως απ’ τον πατέρα μου και επειδή σαν παιδί δεν σήκωνα μύγα στο σπαθί μου αντιδρούσα πολύ άσχημα. Κάποιον τον έδειρα κιόλας. Είναι πολλά. Ο πατέρας μου έβγαινε έξω από το σπίτι και κυνηγούσε έναν σπουδαίο θεατράνθρωπο, λέγοντάς του να φύγει. Με έπαιρνε από πίσω, μου την έστηνε έξω από το σπίτι. Μια άλλη άσχημη περίπτωση, ένας πολύ γνωστός πρωταγωνιστής με τον οποίο τότε γυρίζαμε μια ταινία εκτός Ελλάδας, χτύπησε την πόρτα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που έμενα και όρμησε μέσα και με έριξε πάνω στο κρεβάτι. Του έριξα μια κλωτσιά στους όρχεις, παρέλυσε από τον πόνο και τον πέταξα με τις κλωτσιές έξω. Την άλλη μέρα άρχισε ο ψυχολογικός μου βιασμός. Φώναξα τότε τον παραγωγό και είπα ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν δέχομαι να εργαστώ και θα φύγω. Δεν έφυγα, επειδή είχαμε γυρίσει τη μισή ταινία θα ήταν καταστροφή για την παραγωγή και τότε ο παραγωγός αναγκάστηκε να μαζέψει τους πάντες».
Για το πώς αισθάνθηκε καθώς συνέβαινε όλο αυτό, η ηθοποιός περιέγραψε:
«Φοβήθηκα πάρα πολύ. Λειτούργησε όμως το ένστικτο της επιβίωσης. Έχει να κάνει και το πόσο καλά αντανακλαστικά έχεις και πώς διαχειρίζεσαι τον φόβο. Όλα αυτά τα κορίτσια που τα κατήγγειλαν έπρεπε να λυτρωθούν. Και μετά από 100 χρόνια έπρεπε να το πουν».
«Τώρα ο θεατράνθρωπος έχει πεθάνει και ο άλλος είναι πια μεγάλος» απάντησε τέλος, στο ενδεχόμενο της καταγγελίας των δύο ανδρών.
Η bwin γι’ ακόμα μια χρονιά ανοίγει την αγκαλιά της σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη συνεχίζοντας έτσι να χαράζει τον δικό της δρόμο προς την κοινωνική συνεισφορά.
