Ματ Ντίλον: Πώς κατάφερε να εξελιχθεί σε ηθοποιό με αξιώσεις
Αν και δεν έγινε ποτέ ο superstar που υπόσχονταν οι πρώτες του ταινίες, κατάφερε να έχει ένα πλούσιο βιογραφικό, μία υποψηφιότητα για Οσκαρ και μια θέση στον ήλιο του Γουές Αντερσον - βλ. «Asteroid City»
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Mια φορά κι έναν καιρό, πίσω στα 80s, ο Ματ Ντίλον ήταν αφίσα στα κοριτσίστικα δωμάτια και ηγετικό μέλος του Brat Pack. Εχτισε την καριέρα του με ρόλους οργισμένων νέων που ταίριαζαν γάντι στην ωραία μεν, αλήτικη δε φυσιογνωμία του. Από την πρώτη του ταινία «Over the Edge», το 1979, όπου ήταν μόλις 15 ετών, μέχρι και αρκετές από τις επόμενες («Τεξ», «Επαναστάτες χωρίς αύριο», «Ο αταίριαστος», «Ενα φιλί πριν πεθάνεις», «Drugstore Cowboy»), ο Ντίλον ήταν σχεδόν πάντα ο σκληροτράχηλος ήρωας που αρνείται την ευαίσθητη πλευρά του - ή δεν έχει καν.
Μεγαλώνοντας απέδειξε ότι έχει και χιούμορ ή τέλος πάντων ότι δεν διστάζει να τρολάρει τον εαυτό του («In & Out» και «Κάτι τρέχει με τη Μαίρη»). Και παρότι η καριέρα του γνώρισε σκαμπανεβάσματα, εκείνος δεν έπαψε ποτέ να δίνει το κινηματογραφικό «παρών». Το 2006, μάλιστα, η υποδειγματική ερμηνεία του ως αστυνομικός στο «Crash» ανταμείφθηκε με υποψηφιότητες στα Οσκαρ και τα BAFTA Β’ Καλύτερου Ρόλου. Δεν έχει σημασία που έφυγε και από τις δύο τελετές απονομής με άδεια χέρια. Σημασία έχει ότι τον πρόσεξαν εκείνοι που έπρεπε.
Κλείσιμο
Σήμερα, πλησιάζοντας το κατώφλι των 60, μετράει 45 χρόνια καριέρας και μπορεί να περηφανεύεται για την ποικιλία των ρόλων του και το πλήθος των ταινιών που στριμώχνονται στο βιογραφικό του. Σκηνοθέτες όπως ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, ο Γκας Βαν Σαντ και πρόσφατα ο Λαρς φον Τρίερ («Το σπίτι που έχτισε ο Τζακ», 2018), ο Γιώργος Λάνθιμος («Nimic», 2019) και ο Γουές Αντερσον («Asteroid City», που προβάλλεται τώρα στις αίθουσες) του έχουν εμπιστευτεί ρόλους που εκείνος έφερε εις πέρας.
Για όσους τον γνωρίζουν, ο Ντίλον είναι ένας πολύ cool τύπος, που κρατάει χαμηλό προφίλ και έχει τα ηχεία στο σπίτι του ανοιχτά στο τέρμα για να ακούει την αγαπημένη του κουβανέζικη μουσική, για την οποία μάλιστα σκηνοθέτησε ολόκληρο ντοκιμαντέρ («El Gran Fellove», 2020). Και, φυσικά, παραμένει αμετανόητος εργένης, παρά τη στρατιά των καλλονών που έχουν περάσει από το πλευρό του: από την Μπρουκ Σιλντς (στα 80s, στα άγρια νιάτα τους) και την Κάμερον Ντίαζ, την οποία αποκαλούσε «μούσα» του, μέχρι τη Χέδερ Γκράχαμ και την Ελεν Μπάρκιν. Από το 2014, ως επίσημη αγαπημένη του παρουσιάζει την Ιταλίδα ηθοποιό Ρομπέρτα Μαστρομικέλε, η οποία ωστόσο εννέα χρόνια μετά δεν έχει καταφέρει ακόμα να τον πείσει να ράψει γαμπριάτικο κοστούμι. Σταθερή αξία και σταθερά ανύπαντρος μέχρι νεωτέρας.
