Barbie: Επένδυσαν €100 εκατ. στην ταινία και σαρώνουν την αγορά - Δείτε βίντεο

Δύσκολα κάποιος τα βάζει με την «Barbie», ακόμα κι αν είναι ο ίδιος ο «Οπενχάιμερ», και ο λόγος δεν είναι μόνο η ομώνυμη ταινία που έχει μετατρέψει τη διάσημη κούκλα σε ποπ σταρ και φεμινιστικό σύμβολο (!), αλλά και τα τεράστια ποσά που έχουν επενδυθεί στην απόλυτη επιτυχία της: 100 εκατ. ευρώ μόνο για την προώθηση της ταινίας, εκτός από το απίστευτο μπάτζετ που διέθεσε η Warner (στην Ελλάδα η ταινία κυκλοφορεί από την Tanweer), συν ένα χρυσό καστ, όπως η απολύτως πειστική Μάργκοτ Ρόμπι και ο υποδειγματικός Ράιαν Γκόσλινγκ στον ρόλο του Ken, καθώς και μια πλειάδα από μουσικούς πρώτης γραμμής στο soundtrack σε παραγωγή Μαρκ Ρόνσον, όπως η Νίκι Μινάζ.

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:

Στα ατού της ταινίας η Τεχνητή Νοημοσύνη, που έκανε το πλαστικό ροζ σύμπαν της Barbie πιστευτό και το λανσάρισμά της σχεδόν απ’ όλους τους οίκους μόδας και καλλυντικών, οι οποίοι έχουν προσαρμόσει τις καμπάνιες τους στη ροζ ονειροφαντασία της διάσημης κούκλας. Καλλυντικά, φορέματα, ειδικές σειρές από οίκους όπως οι Valentino και Chanel, παπούτσια όπως τα Birkenstock, ακόμα και αυτοκίνητα της General Motors (GΜ) έχουν επενδύσει στην κυριαρχία της διάσημης κούκλας της Mattel - για να μην αναφέρουμε το ονειρικό σπίτι της Barbie στο Μαλιμπού που πλέον νοικιάζεται έναντι αστρονομικού ποσού μέσω Airbnb.

Αρκεί να πατήσει κανείς σε μια μηχανή αναζήτησης του Ιντερνετ τη λέξη «Barbie» για να εμφανιστούν μπροστά του αστεράκια και μπαλόνια εμπνευσμένα από τη διάσημη κούκλα και να μετατραπεί αυτόματα όλη η οθόνη του σε ένα ροζ ηλεκτρονικό βασίλειο. Αντίστοιχες εκπλήξεις τον περιμένουν αν προσπαθήσει να ποστάρει κάποια φωτογραφία του με σχόλιο σχετικά με την ταινία, καθώς αυτόματα θα του προσφερθούν μια σειρά από αυτοκόλλητα με θέμα την Barbie ενώ μπορεί να προσαρμόσει τη φωτογραφία του στη σχετική αφίσα και να γίνει έτσι δυνάμει πρωταγωνιστής. Ολα αυτά εξηγούνται αυτόματα από το γεγονός ότι τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την προώθηση της ταινίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ξεπερνούν σε αριθμό οποιαδήποτε άλλη ταινία μετατρέποντας την Barbie σε νέο φετίχ που ικανοποιεί την ανάγκη του κοινού για να βρει ένα νέο διασκεδαστικό και ανάλαφρο σύμβολο, αποκαθαρμένο πλέον από τα κλισέ που συνόδευαν την ιστορία της κούκλας.

Αν, λοιπόν, στο άκουσμα της λέξης «Barbie» ο καθένας στο παρελθόν φανταζόταν μια τέλεια ύπαρξη που είναι ικανή να σαγηνεύσει όχι μόνο τον Ken, αλλά και κάθε άνδρα διαμορφώνοντας ταυτόχρονα το αμερικανικό ασυνείδητο που αναζητούσε αυτό το πρότυπο ομορφιάς -ξανθιά, αδύνατη με ελαφρές καμπύλες, ευχάριστη και με ωραίο χαμόγελο-μετά την ταινία το «στερεοτυπικό πρότυπο», όπως το αποκαλεί η Ρόμπι, αυτομάτως καταργείται. Δεν είναι τυχαίο ότι το μεταφεμινιστικό μήνυμα που προωθεί με τη νέα της ταινία «Barbie» η σκηνοθέτις Γκρέτα Γκέργουικ -επαναλαμβάνοντας πάνω από πέντε φορές στην ταινία τη λέξη «πατριαρχία»- επιτρέπει να ταυτιστούν με τη νέα εκδοχή της κούκλας όχι μόνο οι νέες κοπέλες που θα σπεύσουν να προμηθευτούν τα ροζ προϊόντα που έχουν λανσάρει οι εταιρείες, αλλά και οι μεγαλοκοπέλες και οι πιο ώριμες γυναίκες που θα ενστερνιστούν την καυστική σάτιρα, νιώθοντας αναπόφευκτα έντονη νοσταλγία για την εποχή που προμηθεύονταν, όλο χαρά, τις δικές τους κούκλες Barbie.

Φρενίτιδα

Ολα αυτά έχουν συμβάλει με τον τρόπο τους στην απολύτως πετυχημένη πολιτική προώθησης της ταινίας, με τους υπεύθυνους να εργάζονται σχολαστικά εδώ και κάποια χρόνια για τη διαμόρφωσή της: το κίνημα #MeToo δημιούργησε πεδίον δόξης λαμπρόν για τη μετατροπή της κούκλας σε νεοφεμινιστικό σύμβολο, ενώ οι δυνατότητες της τεχνολογίας βοήθησαν τους συντελεστές να παίξουν ανάμεσα στον κουκλίστικο, πλαστικό κόσμο και τον πραγματικό με μοναδική αληθοφάνεια. Γιατί πολλοί μπορεί να έχουν αντιρρήσεις για το φιλόδοξο πλάνο της ταινίας να συγχωνεύσει τις φεμινιστικές και υπαρξιακές ανησυχίες με την ποπ κουλτούρα και την «καλτίλα» της Barbie με βαθυστόχαστα μηνύματα για τον σύγχρονο καπιταλισμό, αλλά η Γκέργουιγκ κατάφερε να κάνει μια ταινία μπροστά από την εποχή της: κάθε κουκλίστικη λεπτομέρεια που παραπέμπει στους λάτρεις της κούκλας -οι διάφορες εκδοχές της Barbie, όπως η γοργόνα, τα σκυλιά, οι ντουλάπες της και το σπίτι της- αποδόθηκε μεν με αξιοθαύμαστη ακρίβεια, ενώ η ανθρώπινη ενσάρκωσή της από κορυφαίες ηθοποιούς έδωσε ψυχή στον plastic-fantastic κόσμο της. Αναμφίβολα κανείς δεν θα μπορεί να φανταστεί ιδανικότερη Barbie από την πανέμορφη και ικανότατη στις μεταμορφώσεις ηθοποιό από τη Μάργκοτ Ρόμπι, ούτε πιο χιουμορίστα και σέξι Ken από τον Ράιαν Γκόσλινγκ.

Η χημεία τους βοηθάει σε μεγάλο βαθμό την επιδραστικότητα της ταινίας στις μεγαλύτερες ηλικίες, καθώς οι πρωταγωνιστές έδειξαν να διασκεδάζουν με τους ρόλους τους και να μας κάνουν να αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν αν κάποια στιγμή αποκτούσαν ανθρώπινη υπόσταση. Ωστόσο, οι προϊούσες ανησυχίες της Barbie για το τι μπορεί να συμβαίνει στον πραγματικό κόσμο, που καμία σχέση δεν έχει με τα ροζ συννεφάκια της, σύντομα την οδηγούν σε έναν κόσμο όπου η παραλία δεν είναι γεμάτη με ανέμελους σέρφερ όπως o Kεν -«δουλειά μου είναι η παραλία», λέει σε κάποια στιγμή της ταινίας, όχι ναυαγοσώστης ή κάτι άλλο, απλώς παραλία!- αλλά με διεφθαρμένους και έτοιμους να αρπαχτούν στρέιτ άνδρες, με αλλοτριωμένους πολιτικούς και έκνομα συμφέροντα. Ακόμα όμως κι αν τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει η ταινία κατά του αλλοτριωμένου, εξουσιαστικού κόσμου των ανδρών δεν βρίσκουν πάντα τον δρόμο τους, σίγουρα το πετυχαίνουν τα χιουμοριστικά σκετσάκια, τα παρδαλά κουστούμια, οι λευκές -ψεύτικες εννοείται- γούνες που λανσάρει ο Γκόσλινγκ μαζί με τα αλογάκια, το ροζ κάμπριο -άλλο ένα promo της GM-, τα κίτρινα roller skates και χιλιάδες άλλα αντικείμενα-φετίχ. Εντυπωσιακή και η μετατροπή του Λευκού Οίκου σε ροζ οίκημα, αλλά και οι ανατρεπτικές χορογραφίες και τα τραγούδια που μετατρέπουν την ταινία σε υβριδικό μιούζικαλ, με την Ντούα Λίπα να κλέβει την παράσταση ως Barbie-γοργόνα με τη γαλάζια περούκα (η ίδια για χάρη της προώθησης της ταινίας φωτογραφιζόταν στο ταξίδι της στην Ελλάδα φορώντας ροζ ρούχα).

Η υπόθεση

Μπορεί τα σκηνικά να είναι πολλά και τα ευρήματα άπειρα, αλλά η υπόθεση της ταινίας είναι απλή: η «στερεοτυπική Barbie», όπως μας αυτοσυστήνεται η ίδια, ζει στη δική της ιδανική Barbieland, όπου όλα είναι ιδανικά: οι φίλες, τις οποίες χαιρετάει διαρκώς σαν τη βασίλισσα Ελισάβετ στο μπαλκόνι -δεν είναι τυχαίο ότι ένα Barbie φόρεμα του οίκου Valentino φόρεσε πρόσφατα η Κέιτ Μίντλετον-, είναι τουλάχιστον υπέροχες και τη λατρεύουν, τα σερβίτσια όπου απολαμβάνει χωρίς προσκόμματα το πρωινό της είναι πορσελάνινα και άθικτα, οι θερμίδες από τα ντόνατς που δοκιμάζει ανύπαρκτες και η σχέση της με τον Ken μοναδική αφού αποκλειστικά τον τόνο στη σχέση τον δίνει η Barbie. Φυσικά σεξ δεν νοείται ανάμεσα σε δύο κούκλες -είναι πολύ αστεία η σκηνή όπου ο Ken παραδέχεται ότι δεν έχει γεννητικά όργανα!- και τα ροζ φορέματα που λανσάρει στα ιδανικά ηλιοβασιλέματα είναι ικανά να εμπνεύσουν στρατούς ολόκληρους από φαν, στις οποίες η Barbie αντικατοπτρίζει το ιδανικό της είδωλο.

Η σκηνοθεσία

Ολα αυτά δεν δίνονται με αφελή τόνο στην ταινία, αλλά πάντα με την ειρωνική ματιά της Γκέργουιγκ, η οποία έγραψε το σενάριο μαζί με τον σύντροφό της Νόα Μπάουμπακ, ποντάροντας στο αλλόκοτο χιούμορ μιας αισθητικής που συνηθίζει να δένει την ποπ εποχή με τις βαθιές ανησυχίες, με σκοπό να προσθέσει κι άλλα αστεράκια στις κριτικές και να ανεβάσει το προϊόν της Μattel στη συνείδηση του κόσμου. Στην προσπάθειά της, μάλιστα, να κερδίσει τους κριτικούς και το σινεφίλ κοινό η Γκέργουιγκ ξεκινά την ταινία με μια σεκάνς που παραπέμπει στην «Οδύσσεια του Διαστήματος» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ καλώντας μας έτσι να ακολουθήσουμε την πλαστική κούκλα στη δική της ανατρεπτική Οδύσσεια και δίνοντας την αφορμή ώστε να ξετυλιχθεί μια σειρά από επεισόδια όπου από τη μια κλείνει το μάτι στο φανατικό κοινό της Barbie ασκώντας κριτική στην ιστορία της και από την άλλη χάρη σε μια πλειάδα από καλούς ηθοποιούς και ερμηνευτές -από τον Γουίλ Φέρελ, που ερμηνεύει τον διευθυντή της Μattel, μέχρι την Ελεν Μίρεν, η οποία χαρίζει τη φωνή της στην ταινία, και τον Σίμου Λιου- προστίθεται και άλλη χρυσόσκονη στην απρόσμενη δόξα της. Κυρίως, όμως, διευκολύνει διάφορες εταιρείες να τοποθετήσουν με τρόπο ευρηματικό τα προϊόντα τους. Εκτός, όμως, από τις γνωστές μάρκες που παρελαύνουν στην ταινία, υπάρχει μια σειρά από προϊόντα που προσαρμόστηκαν στην Barbie όπως η ομώνυμη σειρά της Xbox, μάρκες αυτοκινήτων, καλλυντικών και ρούχων.

Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι δεν υπάρχει καμία αλυσίδα που να μην έχει λανσάρει σειρά «Barbie» και κανένας οίκος που να μην έχει προσθέσει κάποια ροζ σειρά στις κολεξιόν του. Ακόμα και σταθμοί του μετρό σε μεγαλουπόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο άλλαξαν όνομα, όπως το Barbican στο London Tube που μετονομάστηκε σε Barbiecan. Μπορεί λοιπόν ελάχιστοι να έχουν τη δυνατότητα να μείνουν στο εντυπωσιακό της σπίτι στο Μαλιμπού, το οποίο πλέον έχει μετατραπεί σε Airbnb και να νιώσουν έτσι τη «Μπαρμπενέργεια» ή την «Κενενέργεια», όπως ακούγεται στην ταινία, αλλά έχουν τη δυνατότητα διαθέτοντας ελάχιστα χρήματα από τον οβολό τους να αποκτήσουν ένα απλό λιπγκλός ή ένα μπλουζάκι κλέβοντας λίγη από τη δόξα της διάσημης ξανθιάς. Γιατί μπορεί το χρήμα πολλοί να εμίσησαν, αλλά την Barbie κανείς - μένει απλώς να αποδειχθεί αν θα αγαπήσουν και την ομώνυμη ταινία.

Ειδήσες σήμερα:

Θρήνος για τους δύο πιλότους του Canadair - Πώς έγινε η τραγωδία με τη συντριβή στην Κάρυστο

Milla Sofia: Η ξανθιά influencer που κάνει «θραύση» με τα post της από Ελλάδα είναι δημιούργημα ΑΙ

Βίντεο: Νέο σόου Μέσι με τη φανέλα της Ίντερ Μαϊάμι - Έβαλε δύο γκολ σε 13 λεπτά