Νίκος Πολυδερόπουλος: Αυτός που ξέρει τι θέλουν οι γυναίκες

Νέος, ωραίος και χαρισματικός ηθοποιός, προσδοκά κάθε μέρα να γίνεται η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του

Ο Νίκος Πολυδερόπουλος έχει πολύ χιούμορ, του αρέσει να κάνει πλάκα και σου γίνεται ακαριαία οικείος, αλλά αν σταθείς μόνο στο περιτύλιγμα, έχεις χάσει την ουσία. Πίσω από το γοητευτικό παρουσιαστικό και την αλέγκρα διάθεση κρύβεται ένας βαθιά σκεπτόμενος άνθρωπος, που πιστεύει στον εαυτό του, στη σκληρή δουλειά και στη συνεχή αυτοβελτίωση. Τον έχουμε δει σε σειρές όπως «Μπρούσκο», «Το Τατουάζ», «8 λέξεις» και πιο πρόσφατα στο «Μαύρο Ρόδο», αλλά εκείνος ισχυρίζεται ότι νιώθει περισσότερο σαν στο σπίτι του όταν παίζει στο θέατρο. Αυτό το καλοκαίρι θα το περάσει με μια βαλίτσα στο χέρι, κάνοντας check-in σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, έχοντας ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη στις 2 Ιουλίου και με μια στάση στην Αθήνα στις 2 Αυγούστου (στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης «Δημήτρης Κιντής»). Ο Νίκος υποδύεται τον Μάνο και πέντε-έξι ακόμα χαρακτήρες στην παράσταση «Ανδρική Νοημοσύνη - Οξύμωρο;», ένα one man show που μας συστήνεται ως ξεκαρδιστική κωμωδία. Στόχος του ρόλου του είναι να μάθει τι θέλουν οι γυναίκες. Στόχος του ίδιου είναι να ανακαλύπτει κάθε μέρα έναν καλύτερο Νίκο.

GALA: Πόσο οξύμωρος είναι ο όρος «ανδρική νοημοσύνη»;
ΝΙΚΟΣ ΠΟΛΥΔΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θέλω να πω το ποσοστό. Θεωρώ ότι οι άνδρες σε γενικές γραμμές είμαστε αφελείς.

G.: Ωστόσο, ξέρεις πλέον τι θέλουν οι γυναίκες;
Ν.Π.: Εδώ ο Φρόιντ δεν κατάφερε να μάθει, θα προσπαθήσω εγώ; Μέσα από την παράσταση βέβαια προκύπτουν διάφορα tips, και με χιουμοριστικούς τρόπους και με συναισθηματικούς. Θεωρώ ότι στην ουσία οι γυναίκες θέλουν αυτό που θέλουν και όλοι οι άνθρωποι, δηλαδή ειλικρίνεια, αλήθεια, σεβασμό, ευαισθησία. Αλλά το κυριότερο ζητούμενο νομίζω ότι είναι η κατανόηση.

Total look Boss, attica. Slip ons, Kalogirou
Μαρινιέρα Scotch & Soda, attica


G.: Είναι δύσκολο να είσαι μόνος σου πάνω στη σκηνή;
Ν.Π.: Το μόνο δύσκολο είναι ότι αν ξεχάσεις τα λόγια δεν έχεις από κάπου να πιαστείς. Είμαι όμως ένας άνθρωπος που μπορεί να αυτοσχεδιάζει. Από την άλλη, είναι ρίσκο αυτό το έργο - και μάλιστα σε ένα καλοκαίρι που γίνονται τόσες περιοδείες και σε μια δύσκολη περίοδο που ο κόσμος έχει ζοριστεί. Αυτό το έργο ή θα γίνει επιτυχία ή αποτυχία. Δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση.

G.: Σου αρέσει γενικά να ρισκάρεις;
Ν.Π.: Δεν μπορείς να ζήσεις και αλλιώς. Οταν, όμως, ρισκάρω δεν σκέφτομαι με αρνητικό πρόσημο την αποτυχία. Ο,τι κι αν μου έρθει εγώ θα το εισπράξω ως επιτυχία. Πρώτον, γιατί επιβραβεύω τον εαυτό μου που το τόλμησα και, δεύτερον, γιατί και από την αποτυχία κάτι θα πάρω. Αν σε κάτι δεν ήμουν καλός, στην επόμενη κίνησή μου θα είμαι καλύτερος. Δεν θα τα παρατήσω. Και να χαλάσει κάτι, θα προσπαθήσω να το φτιάξω. Και μερικές φορές μου έχει συμβεί και το άλλο: εκεί που προσπαθώ πολύ για κάτι, τελικά να μου σκάει κάπως αλλιώς από αλλού. Σε κάθε περίπτωση, είμαι έτοιμος. Δεν μένω αδρανής.

G.: Νιώθεις λίγο τυχερός;
Ν.Π.: Νιώθω λίγο ότι φτιάχνω την τύχη μόνος μου. Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν τυχεροί και άτυχοι. Πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πίστη στον εαυτό τους και άνθρωποι που δεν πιστεύουν και τόσο πολύ.

G.: Ακούς τη γνώμη των άλλων;
Ν.Π.: Την ακούω, αλλά δεν με επηρεάζει. Αυτό όμως θέλει μια αυτογνωσία, να ξέρεις ποιος είσαι, πού βαδίζεις, πού πας, πώς παίζεις. Πρέπει να είσαι συνετός με τον εαυτό σου για να μπορείς να διαχειρίζεσαι τα κακόβουλα σχόλια ή και τους κόλακες, που για μένα δεν υπάρχει χειρότερο.

G.: Το είχες πάντα αυτό ή το έχτισες στην πορεία;
Ν.Π.: Θεωρώ ότι επειδή έφυγα από τα 16 μου από το σπίτι μου, έζησα πολύ στον δρόμο -και δεν εννοώ ότι έμενα στον δρόμο- και άρχισα να τρώω τα μούτρα μου από πολύ μικρός. Οπότε μάζεψα από νωρίς εφόδια και έμαθα να αναγνωρίζω τους ανθρώπους και τα κίνητρά τους.

G.: Γιατί όμως έφυγες από τα 16 σου;
Ν.Π.: Για να βρω ποιος ήμουν και τι ήθελα. Δεν υπήρχε και μεγάλη συνεννόηση με τους δικούς μου τότε. Ηταν κοντά, αλλά από απόσταση. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν μπορείς να του βάλεις όρια, οπότε πήγα να βρω τον δρόμο μου.

Κοστούμι Brooks Brothers και T-shirt Scotch & Soda, attica


G.: Είναι αλήθεια ότι βρέθηκες τυχαία στην υποκριτική;
Ν.Π.: Ναι. Δούλευα ως υδραυλικός σε μια μεγάλη εγκατάσταση στο Μεταξουργείο και μια μέρα μου τηλεφώνησε ένας φίλος μου από ένα πρακτορείο μοντέλων και μου πρότεινε να κάνω ένα guest σε ένα σίριαλ, τη «Λόλα». Οπότε πήγα να κάνω τον κομπάρσο και αμέσως ένιωσα ότι βρέθηκα εκεί που έπρεπε. Κι έτσι ξεκίνησα τη δραματική σχολή ενώ ταυτόχρονα δούλευα.

G.: Μέχρι και επιχείρηση έχεις ανοίξει, έχω διαβάσει.
Ν.Π.: Ανοιξα ένα cocktail bar μετά τη «Λόλα», αλλά δεν είχε πάει και τόσο καλά. Είχαμε κάνει τότε και μια σειρά στον ANT1, το «Αμάρτημα της μητρός μου», που επειδή χρεοκόπησε η εταιρεία παραγωγής, δεν μας πλήρωσαν και έμεινα φεσωμένος. Εννοείται ότι δεν θα ξανάνοιγα δική μου επιχείρηση.

«Οταν ρισκαρω δεν σκέφτομαι με αρνητικό πρόσημο την αποτυχία. Ο,τι και να μου έρθει εγώ θα το εισπράξω ως επιτυχια»

G.: Οπότε πλέον παραμένεις αυστηρά στην υποκριτική;
Ν.Π.: Βαδίζω σε αυτό που αγαπώ, με ώρες σκληρής δουλειάς και αϋπνίας, και θέλω σιγά-σιγά να γράψω και το δικό μου έργο. Τείνω πιο πολύ προς το θέατρο, μου αρέσει περισσότερο από την τηλεόραση.

G.: Γιατί;
Ν.Π.: Γιατί είναι χαρά μου να παίζω στο θέατρο. Κάθε φορά που υποδύεσαι έναν νέο χαρακτήρα ανακαλύπτεις κομμάτια του εαυτού σου που δεν ήξερες ότι τα έχεις. Ολοι αυτοί οι ήρωες είναι φανταστικοί, και για να καταφέρεις να τους αποδώσεις παίρνεις κομμάτια από τον εαυτό σου και χρησιμοποιείς τα εφόδια που έχεις μαζέψει στην πορεία της ζωής σου. Ολο αυτό έχει μια μαγεία. Αν θα έπρεπε όμως να διαλέξω ανάμεσα σε μια μεγάλη επιτυχία και ένα καλό συναδελφικό κλίμα, θα προτιμήσω το δεύτερο. Εχω φύγει από δουλειές όπου το περιβάλλον δεν ήταν ωραίο.

G.: Εχεις πει πολλά «όχι» γενικά;
Ν.Π.: Εχω πει αρκετά. Μου αρέσει αυτή η δουλειά και γουστάρω πάρα πολύ να την κάνω - και ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο θέλω να είμαι ο εαυτός μου. Ο,τι και να κάνεις, είτε καλό είτε κακό, πάντα οι άλλοι έχουν κάτι να πουν. Οπότε, ό,τι έχω καταφέρει στη ζωή μου δεν είναι από τα λόγια που μου λένε οι άλλοι, καλά ή κακά, αλλά γιατί το θέλω εγώ.



Πουκάμισο και denim παντελόνι Brooks Brothers, attica. Sneakers, Kalogirou


G.: Τι κάνεις όταν δεν δουλεύεις;
Ν.Π.: Διαβάζω πολύ γιατί σπουδάζω στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στο κομμάτι του Ελληνικού Πολιτισμού, κάνω ψαροντούφεκο και ορειβασία και μου αρέσει να απομονώνομαι είτε στη Γαύδο είτε κατασκηνώνοντας σε ένα βουνό.

G.: Διακοπές φέτος προβλέπονται;
Ν.Π.: Δύσκολα. Στο ενδιάμεσο της περιοδείας θα κάνω πρόβες για τον «Μάρτυρα κατηγορίας» που θα ανεβάσουμε τον χειμώνα και για κάποια σειρά που δεν έχει βγει ακόμα και δεν θέλω να το ανακοινώσω. Μακάρι να βρω χρόνο για τα γυρίσματα, γιατί δεν έχω καθόλου. Τους τελευταίους δύο μήνες δουλεύω non stop, χωρίς μία μέρα ρεπό.

«Ο,τι έχω καταφερει στη ζωή μου δεν είναι από τα λόγια που μου έχουν πει οι άλλοι, καλά ή κακά, αλλά επειδή το ηθελα εγώ»

G.: Το αντέχεις;
Ν.Π.: Είναι εξουθενωτικό πρόγραμμα, αλλά το αντέχεις αν κάνεις αυτό που αγαπάς και αν βάζεις μέσα σου όριο ζημιάς. Δηλαδή, μέχρι πότε και μέχρι πόσο μπορείς να το κάνεις αυτό. Εγώ πάντα βάζω όριο ζημιάς. Ας πούμε ότι έγινε κάτι και χάλασε η ψυχολογία μου. Η κακή διάθεση δεν θα κρατήσει περισσότερο από τρεις μέρες, αλλά την πρώτη και τη δεύτερη μέρα θα το ζήσω και θα μπω στη διαδικασία να αναρωτηθώ σε τι έφταιξα και δεν πήγε καλά. Γιατί πάντα εγώ φταίω για ό,τι μου συμβαίνει. Δεν φταίει κάποιος άλλος για μένα.

G.: Αναλαμβάνεις την ευθύνη δηλαδή;
Ν.Π.: Για όλα. Μπορεί κάποιος να με κοροϊδέψει. Ποιος φταίει; Αυτός που με κορόιδεψε ή εγώ που του το επέτρεψα; Εγω φταίω που δεν έχω βάλει τους κανόνες, που δεν έχω θέσει όριο. Πρέπει να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε τον εαυτό μας, δεν μπορούμε να φτιάξουμε τους άλλους. Τελευταία την έχουμε δει ήρωες και προσπαθούμε να φτιάξουμε τον κόσμο. Ας φτιάξουμε πρώτα τους εαυτούς μας και ας παραδειγματιστούν οι άλλοι από μας.

G.: Σου ζητούν συμβουλές οι φίλοι σου;
Ν.Π.: Ναι, αλλά δεν τους τις δίνω, τους τις δείχνω.

G.: Τι κοιτάς σε έναν φίλο;
Ν.Π.: Το μυαλό. Να μπορείς να επικοινωνήσεις, να κάνεις μια κουβέντα και φεύγοντας να πεις «σήμερα κάτι πήρα, κάτι ανέλυσα, σε κάτι έγινα καλύτερος». Δεν θέλω γύρω μου ανθρώπους που δεν σκέφτονται σαν και μένα, είναι συντηρητικοί και μου μεταφέρουν τη δειλία τους. Μερικές φορές την πατάμε γιατί παρασυρόμαστε από την ανασφάλεια των ανθρώπων που έχουμε γύρω μας. Εμένα ξέρεις τι με χαροποιεί; Κάθε μέρα να εξελίσσομαι και να γίνομαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου ◆



Styling: Ζέτα Παπαϊωάννου. Grooming: Χριστίνα Ζώη
Ευχαριστούμε το εστιατόριο «Moorings» (Ακτή Βουλιαγμένης, τηλ. 210 9679569) για τη φιλοξενία της φωτογράφησης
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr