Η υποδοχή της «Μάγισσας», οι πρώτες αναμετρήσεις και η απώλεια της χαράς
26.09.202321:40
Πλέον η μάχη φουντώνει για τα καλά και όχι μόνο σε επίπεδο αριθμών
Ευτυχώς υπάρχουν οι επαναλήψεις. Μπορείς αν θες να γελάσεις και να θυμηθείς ότι υπάρχουν και σύγχρονες σειρές, να δεις λίγο «Παρά Πέντε», «Ευτυχισμένοι μαζί» και κάποιες άλλες κωμωδίες από το ένδοξο τηλεοπτικό παρελθόν. Γιατί όλη η υπόλοιπη τηλεόραση βυθίζεται αργά αλλά σταθερά στα γιαταγάνια, τις μαντήλες και δουλικά. Εγκωσε λίγο η ψυχή μας με τέτοια προγονολατρεία, με τόσο επικεντρωμένη στα ήθη και τα έθιμα μιας Ελλάδας πολύ πίσω. Σεβαστές οι αναδρομές, ειδικά όλες όσες τιμούν ιστορικά γεγονότα και στοιχεία κοινωνικής διαστρωμάτωσης, όμως πόσα χωράνε σε έναν περιορισμένο τηλεοπτικό πληθυσμό; Που είναι οι σειρές που διαδέχτηκαν την αισθητική της Μιρέλλας Παπαοικονόμου; Που είναι οι οικογενειακές κομεντί, τα αισθηματικά δράματα, οι σπαρταριστές κωμικές ανατρεπτικές προσεγγίσεις; Θα μου πείτε έχει η ΕΡΤ δεκαπέντε λεπτά «Τρίτο όροφο». Ε, δεν φτάνει…
Εμμονές που πληρώνονται με μία μυθοπλασία να κολυμπά, για τηνακρίβεια να βυθίζεται στο μακρινό παρελθόν. Πόσο ακόμη και πόσοι ακόμη… Και έρχονται κι άλλα παρόμοια.
Η «Μάγισσα» είναι ένα μεγάλο θέμα συζήτησης. Η πρεμιέρα της δίχασε σε κάποια σημεία και επιβεβαίωσε κάποια άλλα. Ως προς το τελευταίο, η δυναμική και η αριστοτεχνική δουλειά του συγγραφικού διδύμου Μελίνας Τσαμπάνη και Πέτρου Καλκόβαλη και του σκηνοθέτη Λευτέρη Χαρίτου. Μια παραγωγή που άγγιξε κινηματογραφικά αντανακλαστικά και ενός καστ που έκρυβε κάποια διαμάντια. Ηταν μόλις το πρώτο επεισόδιο. Αρα αδύνατο να κριθεί η πλοκή, ο ρυθμός, ακόμη και οι ερμηνείες, οι οποίες χρειάζονται χρόνο για να αναπτυχθούν. Θα σταθώ στην σχεδόν σαιξπηρική εικόνα του Γιώργου Γάλλου και στην υποκριτική δεινότητα του Νίκου Ψαρρά. Η Ελλη Τρίγγου καλείται να υποδυθεί έναν πολύ δύσκολο και απαιτητικό ρόλο. Παραπέμπει σε αντίστοιχη Κασσάνδρα της αρχαίας τραγωδίας, ρόλο που πάντα συνιστούσε την μεγαλύτερη δυσκολία για τους θιάσους. Ακόμη είναι νωρίς, θαρρώ, για να αποθεωθεί, καθώς συναισθηματικά δεν πέρασε από το γυαλί η ένταση μιας τέτοιας ιδιαίτερης προσωπικότητας. Τα κοινωνικά δίκτυα εύκολα συγκινούνται, αποθεώνουν και σταυρώνουν. Η τέχνη της υποκριτικής ωστόσο δεν είναι τόσο ευδιάκριτη… Οσον αφορά την σκληρή βία, τις εκφράσεις και διαλόγους που ενδεχομένως δεν θυμίζουν τις σειρές που παρακολουθούμε στις 9, ας περιμένουμε. Είναι μόλις η πρεμιέρα.
Αυτό πάντως που αδυνατώ να καταλάβω είναι γιατί δεν μπήκαν στις 9 οι εξαιρετικές «Ψυχοκόρες. Και ας ακολουθούσε η «Μάγισσα». Η συνδρομητική πλατφόρμα του ΑΝΤ1 συνεχίζει να προκαλεί σύγχυση δίχως αποτέλεσμα… Χάνονται αξιόλογες σειρές και ο προγραμματισμός είναι χάος.
Ευχάριστη έκπληξη ο Ηλίας Βρεττός στο «Μεγάλο Παζάρι». Ανετος σε ένα παιχνίδι που κολυμπά στα χρώματα και στο κέφι και έλειπε από τον χάρτη.
Πολύ άνετη και η Ηλιάνα Παπαγεωργίου, η οποία δείχνει σαν να παρουσιάζει το «Shopping Star» εδώ και καιρό. Πολύ καλή η επίδοση της «Φάρμας» στην πρεμιέρα της με Λεωνίδα Κουτσόπουλο. Είναι κάτι διαφορετικό και η μόνη «διέξοδος» από την μυθοπλασία.
Νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα, αργά για αλλαγές.
Κουίζ: ποιο στέλεχος ετοιμάζεται για την … μεγάλη έξοδο;