Ματούλα: Μια ζωή στα άκρα και η dolce vita που είχε πικρό τέλος

Ηταν πολύ όμορφη για να περνά απαρατήρητη, πολύ ατίθαση για να συμβιβάζεται με τα πρέπει των άλλων. Το μόνο που ήθελε ήταν να γλεντάει τη ζωή της - κι αυτό ακριβώς έκανε. Η Ματούλα του Κολωνακίου έγινε θρυλική για την πολυτάραχη ζωή της, τους θυελλώδεις έρωτές της, τους σταρ φίλους της και τις ασύδοτες νύχτες της στα καλύτερα μπουζούκια της πόλης. Ηταν το κορίτσι που πήγε με άλογο στα εγκαίνια του πρώτου αμερικάνικου μπαρ της Αθήνας (του «Stage Coach», στη Λουκιανού, το 1972, που χρόνια αργότερα θα έδινε τη θέση του στο «Rock ’n’ Roll»), γιατί δεν ήθελε να πάει με αυτοκίνητο όπως όλοι οι άλλοι. Πέντε χρόνια αργότερα, η Μπιάνκα Τζάγκερ θα έμπαινε με άλογο στο «Studio 54» στη Νέα Υόρκη. Η Ματούλα το είχε κάνει πρώτη.

Ηταν επίσης το κορίτσι που ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήθελε να κάθεται πάντα δίπλα του στο τραπέζι στα μπουζούκια όποτε εκείνος ερχόταν στην Αθήνα. Την καλούσε ο ίδιος προσωπικά. Ηταν η αγαπημένη του Γιώργου Ζαμπέτα, που απολάμβανε να τη βλέπει να χορεύει ζεϊμπέκικο και μέχρι και στη σκηνή δίπλα του την ανέβασε για να τραγουδήσει μαζί του. Και το μοντέλο έκανε για το χατίρι των σχεδιαστών φίλων της, και από την υποκριτική πέρασε ένα φεγγάρι, και ως ραδιοφωνική παραγωγός συστήθηκε κάποια στιγμή στο κοινό, αλλά πουθενά δεν έμενε. Πάντα είχε κάτι πολύ καλύτερο να κάνει από το να προσπαθήσει να χτίσει μια καριέρα. Απλώς δεν ήταν σαν όλους τους άλλους.

Ηταν στενή φίλη της Ζωής Λάσκαρη, του Τόλη Βοσκόπουλου, του Μιχάλη Ασλάνη, της Σωτηρίας Μπέλλου -το name dropping είναι ατέλειωτο-, αλλά και του Μάρλον Μπράντο και του Κιθ Ρίτσαρντς. Ηταν από τις πρώτες που έκαναν γυμνισμό στη Μύκονο, που φόρεσε μίνι, που έβγαλε τη γλώσσα στον στημένο καθωσπρεπισμό των άλλων. Τα καλοκαίρια έκανε διακοπές στις καμπάνες του «Αστέρα» και ηλιοθεραπεία πάνω σε πολυτελή σκάφη, ζώντας τη ζωή από τη λαμπερή πλευρά της. Ηταν όμως και μαγκάκι, αθυρόστομη, κορίτσι της πιάτσας. Ενιωθε εξίσου άνετα και στα σαλόνια και στον δρόμο. «Από τα 12 ζω μόνη μου το παλούκι της ζωής», έλεγε.

Γεννήθηκε ως Διαμάντω Κουτροπούλου στην Κόρινθο το 1947, κόρη του διοικητή της Χωροφυλακής και μιας νοικοκυράς. Μέχρι τα 12 της πέρασε μια ανέφελη παιδική ζωή. Μετά ήρθε ο θάνατος της μητέρας της, το τέλος μιας εποχής και η αρχή μιας άλλης. Στα 13 της, η Διαμάντω -που οι δικοί της τη φώναζαν Ματούλα- το έσκαγε από το Γυμνάσιο Θηλέων στην Κυψέλη για να τρυπώνει σε γυρίσματα ταινιών. Εκεί γνώρισε και τον Ανδρέα Μπάρκουλη, ο οποίος θα γινόταν ο πρώτος εραστής της όταν εκείνη ήταν 15,5 ετών.
Η Ματούλα θα καμάρωνε αργότερα που προτίμησε να περάσει τρεις μέρες στο κρατητήριο και δυο εβδομάδες στο αναμορφωτήριο, με την αιτιολογία της «προληπτικής αλητείας», επειδή δεν ήθελε να προδώσει το όνομα του ανθρώπου που είχε ερωτική επαφή με μια ανήλικη. Με τον Μπάρκουλη έμειναν φίλοι.

Ως μεγάλο έρωτα της ζωής της θα ανέφερε πάντα τον εφοπλιστή Γιάννη Πατέρα, με τον οποίο είχε σχέση πέντε χρόνια και χώρισαν λίγο πριν ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας. Η Ματούλα τελικά παντρεύτηκε έναν Ιταλό επιχειρηματία, τον Ρομπέρτο Καριέρε, ιδιοκτήτη της ντίσκο «Σαν Λορέντζο». Η ίδια θα παρουσίαζε αυτό τον γάμο ως αναγκαστική συνέπεια της εγκυμοσύνης της. Ούτως ή άλλως είχε πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης: μόλις έξι μήνες. Χρόνια αργότερα, ο γιος τους Λορέντζο Καριέρε θα γινόταν γνωστός στο τηλεοπτικό πανελλήνιο ως ένας από τους παίκτες του reality «Bar» και μετέπειτα μέλος της μπάντας Φίλοι για Πάντα. Η Ματούλα χόρευε υπέροχο ζεϊμπέκικο, είχε έμφυτο στυλ -«και τσουβάλι να φόραγα, πάνω μου έδειχνε σαν ρούχο ραμμένο από τον Ιβ Σεν Λοράν», έλεγε - και ήξερε πώς να γίνεται η ψυχή κάθε παρέας. Ισως όμως η μητρότητα να μην ταίριαζε στο ελεύθερο πνεύμα της. «Δεν ήμουν και τόσο καλή μητέρα. Αρχισα τα ναρκωτικά λίγο μετά τη γέννηση του παιδιού μου», θα εξομολογούταν αργότερα. Δύο χρόνια κοκαΐνη, οχτώ χρόνια ηρωίνη, δέκα χρόνια στο σύνολο βουτηγμένη στα πάθη της. Δύσκολο να μπορείς να είσαι και καλή μητέρα.

Λόγω της χρήσης ουσιών, η Ματούλα θα συλλαμβανόταν και θα εξέτιε ποινή φυλάκισης. Δύο φορές. Αργότερα θα έλεγε ότι η φυλακή δεν ήταν η τιμωρία της αλλά η σωτηρία της, γιατί εκεί αποφάσισε να αφήσει τα ναρκωτικά οριστικά πίσω της. Οι συνέπειές τους, όμως, θα ήταν πάντα μπροστά της. «Τα ναρκωτικά σε εκδικούνται ακόμα κι όταν δεν τα πίνεις», θα δήλωνε το 2017, 27 χρόνια μετά την αποτοξίνωση, όταν θα έμπαινε στο χειρουργείο για να αντιμετωπίσει τα χρόνια προβλήματα από την παρατεταμένη χρήση. «Εδώ και δέκα χρόνια αντιμετώπιζα πρόβλημα με την αναπνοή μου ενώ δεν μπορούσα να καταπιώ καλά, γεγονός που οφειλόταν στο ότι έκανα τα ναρκωτικά από τη μύτη μου.
Δυστυχώς το πρόβλημα είχε φτάσει πια στο αμήν. Η πάνω γνάθος και τα ούλα μου έφτασαν στο σημείο ν’ αλλάξουν μέχρι και τη χροιά της φωνής μου, λόγω της κλίσης που έχουν πάρει προς τα πίσω», είχε δηλώσει, προσθέτοντας ότι ο μοναδικός λόγος που δημοσιοποιούσε το πρόβλημά της ήταν για να συνετίσει τους επίδοξους χρήστες. Ενα «just say no» αλά Νάνσι Ρίγκαν.

Πριν από οχτώ μήνες η Ματούλα θα δημοσιοποιούσε ένα ακόμα πρόβλημά της μέσω Facebook. Αυτή τη φορά αναζητούσε επειγόντως στέγη γιατί ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος όπου έμενε στο Κολωνάκι θα της έκανε έξωση. Μέσω φίλων κατάφερε τελικά να βρει ένα διαμέρισμα στο Πεδίον του Αρεως. Η Ματούλα του Κολωνακίου δεν θα έμενε πια στο Κολωνάκι. Σε αυτό το διαμέρισμα που δεν πρόλαβε να νιώσει δικό της βρέθηκε την προηγούμενη Τρίτη νεκρή, πολλές μέρες μετά τον θάνατό της. Η γυναίκα που είχε μάθει να είναι περιστοιχισμένη πάντα από φίλους, «έφυγε» μόνη της, αφήνοντας πίσω έναν γιο με τον οποίο δεν είχε καμία επαφή τα τελευταία 15 χρόνια, δύο εγγόνια που δεν γνώρισε ποτέ και άπειρες ιστορίες μιας γλυκιάς ζωής που έκλεισε με έναν πικρό θάνατο.

Η Ματούλα μάλλον θα προτιμούσε να τη θυμόμαστε στα καλύτερά της. Τότε που έλαμπε δίπλα στους διάσημους φίλους της, εξίσου διάσημη και η ίδια, όχι τόσο για τα έργα της όσο για την προσωπικότητά της. Τότε που χόρευε μέχρι το ξημέρωμα, γελούσε και γλεντούσε, στη χρυσή εποχή της Αθήνας, όταν η κοσμική ζωή ήταν στ’ αλήθεια κοσμική. Αυτή τη Ματούλα θα θυμόμαστε όπως τη βλέπουμε και στις φωτογραφίες που η ίδια είχε παραχωρήσει στο «Gala» πριν από πέντε χρόνια, συνοδεία απολαυστικών αφηγήσεων για μια ζωή που πολλοί ονειρεύονταν να έχουν, αλλά για εκείνη ήταν η καθημερινότητά της.

Αντίο, Ματούλα.