Με μια αστεία γκριμάτσα και το σήμα της ειρήνης, πόζαρε στην κάμερα και ανάρτησε το στιγμιότυπο με τη λεζάντα «γειαααα».
Τα σχόλια κάτω από τη δημοσίευση έπεσαν «βροχή» με τους Eurofans να εμφανίζονται ενθουσιασμένοι για την επιλογή της.
Οι περισσότεροι από όσους της σχολίασαν, ξεκινούσαν τα μηνύματά τους με τη λέξη «επιτέλους», μιας και για αρκετούς οι τελευταίες αποστολές της χώρας δεν άρεσαν σε μεγάλη μερίδα του κοινού και δεν έφεραν την Ελλάδα σε μια καλή θέση.
«Επιτέλους», «Θα γίνει χαμός», «Τι χαρά πήραμε» γράφουν στη Μαρίνα Σάττι. Παρόμοια εικόνα επικρατεί και στο Twitter, όπου έγραψαν, μεταξύ άλλων, ότι «ήταν δίκαιο και έγινε πράξη»,
Δείτε περισσότερα
Η ανακοίνωση της ΕΡΤ Το αποτέλεσμα ανακοίνωσαν η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος μέσα από την εκπομπή «Στούντιο 4». Φέτος, ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί στo Μάλμε της Σουηδίας‚ από τις 7 έως τις 11 Μαΐου 2024.
Η Μαρίνα Σάττι είναι μια πολυπρόσωπη μουσικός με αξιόλογη πορεία. Είναι πτυχιούχος κλασικού πιάνου, διπλωματούχος κλασικού τραγουδιού και υποκριτικής, και έχει σπουδάσει ενορχήστρωση, παραγωγή και jazz στο Berklee College of Music. Ο ήχος της συνδυάζει διάφορες μουσικές παραδόσεις, όπως η ελληνική, η αραβική και η βαλκανική. Η τραγουδίστρια δεν περιορίζεται σε ένα μουσικό είδος, καθώς μπορεί να εκφραστεί ταυτόχρονα ως pop, ethnic και mainstream, παρουσιάζοντας παραδοσιακά και σύγχρονα στοιχεία στη μουσική της.
Η καταξιωμένη ερμηνεύτρια και δημιουργός δέχθηκε με χαρά την πρόταση της ΕΡΤ να εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε μια συμβολική χρονιά, καθώς φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την πρώτη παρουσία της Ελλάδας στη Eurovision, το 1974.
Το τραγούδι που θα ερμηνεύσει η Μαρίνα Σάττι δεν έχει ακόμη επιλεγεί. Γι’ αυτό, τόσο η ΕΡΤ και η δισκογραφική της εταιρεία, Golden Records και Minos EMI, a Universal Music Company, όσο και η ερμηνεύτρια, επιθυμούν η επιλογή αυτή να είναι όσο πιο ανοιχτή γίνεται.
Μιλώντας στην εκπομπή, δήλωσε για την απόφαση να εκπροσωπήσει τη χώρα μας:«Λοιπόν, είναι κάτι που το συζητάμε εδώ και κάποια χρόνια. Σίγουρα ο προηγούμενος καιρός δεν ήταν για να συμβεί. Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου. Είμαι κι εγώ πιο σίγουρη για τον εαυτό μου, έχω κάνει τα πράγματα που θέλω, έχω μάθει κάποια βασικά πράγματα γιατί δεν ήξερα τίποτα. Το να βγάζω τραγούδια, να έχω ομάδα, να έχω συνεργάτες».
«Μου έχει ξαναγίνει πρόταση. Φέτος είναι η τρίτη χρονιά. Δεν ξέρω τι άλλαξε, σκέφτηκα ότι αργά ή γρήγορα θα γινόταν. Νιώθω ότι είναι κάτι που μπορώ να το διαχειριστώ, δεν έχω άχγος. Μοιάζει με τα ταξίδια που κάνω, που παίζουμε σε φεστιβάλ, γνωρίζουμε ανθρώπους από άλλες χώρες. Έτσι το φαντάζομαι. Θα δείξει αν είναι έτσι. Ανυπομονώ. Αν μπω στη διαδικασία να το σκεφτώ σαν διαγωνισμό, δεν υπάρχει, θα με αγχώσει», πρόσθεσε.
Εξήγησε μάλιστα, πως δεν έχει ανακοινώσει τα ευχάριστα στους δικούς της ανθρώπους. «Στη μαμά μου δεν το έχω πει. Πάλι θα μου πει ότι τα μαθαίνει όλα τελευταία. Στον αδερφό μου το έχω πει. Και στον δάσκαλο τραγουδιού. Αυτές τις μέρες που το σκέφτομαι, καταλαβαίνω ότι είναι ένα ωραίο κίνητρο για να κάτσω πάλι να ασχοληθώ», εξήγησε.
Όπως είπε στη συνέχεια, δεν έχει επιλεχθεί ακόμα το τραγούδι που θα ερμηνεύσει. «Δεν υπάρχει τραγούδι. Έχουμε ιδέες, έχω κι εγώ κάποια δικά μου. Αλλά επειδή είναι ωραίο να υπάρχει διάλογος. Η ΕΡΤ έχει κάνει μια ανακοίνωση ότι για τη φετινή Eurovision μπορούν οι παραγωγοί να στείλουν τις προτάσεις τους», δήλωσε.
«Ελπίζω σε μια εξέλιξη. Θα κάνω αυτό που είμαι όμως. Αυτό συζητούσαμε και με την ΕΡΤ. Εκπροσωπώντας μια χώρα, θες να δείξεις κάτι από αυτή και μέσα στο πρότζεκτ, που έτσι κι αλλιώς υπήρχε αυτή η σκέψη. Αυτή την έρευνα κάνω, αυτόν τον πειραματισμό με τα τραγούδια», πρόσθεσε.
«Να πω κάτι τρελό. Πριν δύο μήνες, παίξαμε στο Μάλμε της Σουηδίας. Είμαι πολύ χαρούμενη, έχω πολλή όρεξη για δουλειά και με πολλούς συνεργάτες που έχουμε πει να συνεργαστούμε, είμαστε πολύ καλά. Οπότε λέω, μήπως κάθε χρόνο να το κάνω αυτό για να συνεργαστώ με τους ανθρώπους που θέλω;», είπε κλείνοντας.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια Για να φτάσει εδώ που είναι σήμερα, η Μαρίνα Σάττι δεν πέρασε εύκολα παιδικά χρόνια. Σε αρκετές από τις συνεντεύξεις της έχει μιλήσει τόσο για τους γονείς της, όσο και για την αδερφή της που ζει στο Σουδάν.
Όπως έχει αναφέρει, η καταγωγή της, καθώς και το σκουρόχρωμο χρώμα του πατέρα της, την έκαναν να μοιάζει διαφορετική από άλλα παιδιά της ηλικίας της.
Σε συνέντευξη που είχε δώσει στο «Στούντιο 4», είχε πει για τους γονείς της: «Η μαμά μου έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα, ενώ ο μπαμπάς μου στο Σουδάν. Υπήρχαν διαφορές, όπως καταλαβαίνετε κι ακόμα υπάρχουν. Πιστεύω ότι κατάφεραν λόγω του έρωτα να βρουν μια ισορροπία και στη συνέχεια, ήρθαμε κι εμείς, τα παιδιά. Εγώ πήγαινα τα καλοκαίρια στο Σουδάν, η οικογένεια εκεί με δέχτηκε ακόμα πιο θερμά από ό,τι στην Ελλάδα».
Όπως ανέφερε στη συνέχεια, ο πατέρας της ζει στο Σουδάν, ενώ έχει και μία αδερφή εκεί, την οποία γνώρισε πρώτη φορά όταν εκείνη ήταν 7 ετών.
«Ο μπαμπάς μου μένει και τώρα στο Σουδάν. Απλά αυτή την περίοδο, βρίσκεται στην Αίγυπτο, λόγω αυτών που γίνονται. Ο μπαμπάς μου, η νέα του γυναίκα και η αδερφούλα μου είναι εκεί. Με την αδερφή μου συναντηθήκαμε πρώτη φορά, όταν ήταν 7 ετών. Ήταν πολύ ενθουσιασμένη μαζί μου. Είναι πολύ έξυπνη και ταλαντούχα, μιλάει πολλές γλώσσες», ανέφερε.
Σε άλλη της συνέντευξη στο «2night Show», έλεγε για τα παιδικά της χρόνια:«Δεν ξέρω αν ήταν τόσο έντονο αυτό που είχα βιώσει από το εξωτερικό περιβάλλον ή αν το βίωνα μόνη μου δραματικά. Ντρεπόμουν από μόνη μου να έρθει ο μπαμπάς μου να με πάρει από το φροντιστήριο γιατί είναι μαύρος, δεν ήταν συνηθισμένο τότε και στην Κρήτη. Η γιαγιά μου στο Ηράκλειο ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε μαύρο άνθρωπο από κοντά. Γι΄αυτό και θαυμάζω τη μαμά μου».
Για τη συμπεριφορά των υπόλοιπων παιδιών στην Κρήτη, απέναντί της, έλεγε: «Δεν ξέρω αν τα παιδάκια στο σχολείο το λένε για να σε πονέσουν. Σε ένα reunion τα Χριστούγεννα στην Κρήτη ήρθε ένας συμμαθητής μου και μου ζήτησε συγγνώμη γιατί ένιωσε ότι μπορεί να με πλήγωσε που με πείραζε στο σχολείο. Πήρα πολύ χρόνο και σκέφτηκα και αποδέχτηκα κάποια πράγματα γιατί δεν ήξερα πώς να υπάρχω στην κοινωνία. Δεν ξέρω ακόμα τι φοβάμαι. Είναι όλο αυτό που γίνεται στο ίντερνετ και στην τηλεόραση».
Σε άλλο σημείο η Μαρίνα μίλησε για τον πατέρα της, που είναι γιατρός και ανέφερε είπε είχε να τον δει 13 χρόνια γιατί έφυγε για σπουδές στην Αμερική και οι γονείς της είχαν χωρίσει.
«Είχα να δω τον μπαμπά μου 13 χρόνια μέχρι το 2013 που γύρισα. Θαυμάζω πολύ και τους δύο γονείς μου. Ο πατέρας μου έμαθε Ελληνικά, σπούδασε ιατρική. Στη Βοστόνη σπούδασε τζαζ και τραγούδησε πρώτη φορά ελληνικά τραγούδια σε ελληνικό εστιατόριο», είπε για τον μπαμπά της.
«Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με δύο παραδόσεις, δύο κουλτούρες και με δύο θρησκείες. Ο μπαμπάς μου ήταν αυστηρός και δυσκολευόμουν να υπάρξω γιατί ήμουν στην Ελλάδα, πήγαινα σε δημόσιο σχολείο και έκανα παρέα με αγόρια», είπε χαρακτηριστικά.
Η άποψή της για την τραπ Σε παλαιότερη συνέντευξή της στο protothema.gr και την Αναστασία Κουκά, είχε δηλώσει: «Δεν σας κρύβω ότι αρχικά όταν έσκασε αυτό το νέο κύμα της τραπ φάσης και ήρθε και η ραπ ακόμα πιο πολύ στο προσκήνιο είχα χαρεί πολύ. Είχα χαρεί που κάτι καινούργιο μπήκε στα ως τότε μουσικά κατεστημένα για να φέρει έναν αέρα ανανέωσης. Φοβάμαι ότι τώρα όμως έχει καθιερωθεί ένα χειρότερο κατεστημένο από τα τότε».
«Για εμένα η ραπ μουσική είναι σαν το ρεμπέτικο. Έχει μια διάσταση κοινωνική, πολιτική, μια ποιητικότητα, μια διάθεση καταγγελίας και αποτύπωσης όλου του αστικού τρόπου ζωής και πραγματικότητας. Εναλλακτική, under- ή over- ground πρεσβεύει την αλλαγή και ανοίγει δρόμους. Σέβομαι πραγματικά πολύ αυτό το είδος και τους εκπροσώπους του», πρόσθεσε.
Τέλος, κατέληξε:«Το πώς εξελίχθηκε η φάση με την τραπ κουλτούρα δεν μου αρέσει. Δεν μου αρέσει ο τρόπος που εκφράζονται για τις γυναίκες, όπως και πολλά άλλα. Σε μια εποχή που μιλάμε για γυναικοκτονίες, για καθημερινά περιστατικά bullying και βίας στα σχολεία και στους δρόμους, όταν προσπαθούμε υποτίθεται να αλλάξουμε όλοι τις συνειδήσεις μας και να συμβάλουμε στο να καθιερωθεί η αλλαγή, να φέρουμε το νέο, το χλωρό, και να διώξουμε το ξερό το παλιό, δεν γίνεται, ταυτόχρονα, να τραγουδάμε για «bitches» και «γκάνια» και να μολύνουμε την ατμόσφαιρα. Και δεν πιστεύω ότι είναι μαγκιά ή αλητεία αυτού του τύπου το «γκανγκστεριλίκι». Η άποψή μου αυτή δεν προκύπτει κρίνοντας πάνω σε μια μουσική ή καλλιτεχνική βάση, ούτε με νοιάζει αν κάτι είναι ψαγμένο ή λιγότερο ψαγμένο, όλα χρειάζονται. Διαφωνώ καθαρά σε επίπεδο κοινωνικής και αισθητικής πρόθεσης, σε ιδεολογικό επίπεδο».