Ο δημιουργός και ερμηνευτής του hit «Hall of Fame» είναι μόλις 26 ετών, κάνει επιτυχία από την Ευρώπη μέχρι την Κορέα και ελπίζει να επισκεφτεί κάποτε την Ελλάδα και να δοκιμάσει μουσακά
Συνέντευξη στον Λευτέρη Τρίγκα
Φωτογραφίες Paulina Kolataj
Ο Πέντερ Ελίας προέρχεται από οικογένεια μουσικόφιλων. Σε ηλικία τριών ετών θαύμαζε τους ροκ σταρ που έβλεπε στην τηλεόραση και ονειρευόταν να τους μοιάσει. Ως παιδί τραγουδούσε στη χορωδία αγοριών Nidarosdomen και έκανε μαζί τους περιοδείες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. «Νομίζω ότι η μουσική ήταν πάντα μέσα μου, γι’ αυτό η μαμά μου με είχε πάει σε εργαστήρι μουσικής όταν ήμουν μωρό, ενώ αργότερα φοίτησα σε μουσικό σχολείο», περιγράφει ο ίδιος τα πρώτα του μουσικά βήματα μέσω Zoom αποκλειστικά στο «Gala». «Τραγουδούσα κλασική μουσική σε μια εκκλησιαστική χορωδία από τα 6 έως τα 13 μου. Κάπου εκεί άρχισα να ασχολούμαι δειλά-δειλά με την ποπ μουσική παίζοντας την κιθάρα μου και αργότερα πιάνο. Τραγουδούσα στο δωμάτιό μου κάθε μέρα, αλλά ήταν απλά ένα χόμπι για πολύ καιρό και δεν ήξερα 100% ότι ήθελα να γίνω καλλιτέχνης πριν από τα 20 χρόνια μου».
Η καριέρα του ξεκίνησε παραδόξως στην απαρχή της πανδημίας του COVID, όταν ξαφνικά είδε τα πρώτα του τραγούδια να γίνονται επιτυχίες στη Νότια Κορέα και στη συνέχεια σε διάφορες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, συγκεντρώνοντας 400 εκατομμύρια streams μέχρι σήμερα. Το ντεμπούτο-άλμπουμ του «Love & Loneliness» κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2022, κάνοντάς τον δημοφιλή και στην Ευρώπη. Στη γενέτειρά του το Οσλο, όπου ακόμη και τα μέλη της βασιλικής οικογένειας κυκλοφορούν ελεύθερα ανάμεσα στον κόσμο, ο Ελίας είναι ένας ακόμα Νορβηγός που βγάζει βόλτα τον σκύλο του, ψωνίζει στα μαγαζιά της γειτονιάς του και χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Γι’ αυτό του κάνει μεγάλη εντύπωση που όταν ταξιδεύει στην άλλη άκρη του πλανήτη, κάθε στιγμή της ημέρας του είναι προγραμματισμένη και χρειάζεται σωματοφύλακες για να μετακινείται με ασφάλεια.
Το τραγούδι του «Hall of Fame» είναι ήδη διεθνής επιτυχία και περιγράφει αυτές ακριβώς τις αντιφάσεις. «Είναι ένα τραγούδι για τη ζωή μου ως καλλιτέχνη και για το πώς είναι να κυνηγάς ένα όνειρο. Λέει ότι μερικές φορές μπορεί να αισθάνομαι μοναξιά, αλλά δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Μιλά για τις εμπειρίες μου αυτά τα χρόνια στη μουσική βιομηχανία - είναι ένα πολύ προσωπικό τραγούδι. Δεν παραπονιέμαι για την επιτυχία και τη φήμη, είναι περισσότερο μια υπενθύμιση ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Ολοι, όσο επιτυχημένοι κι αν είναι, εκτός από καλές έχουν και κακές μέρες. Ολοι μας όμως έχουμε την τάση να τις κρύβουμε και να ξεχνάμε ότι και οι άλλοι άνθρωποι το ίδιο κάνουν - όχι μόνο στα social media, αλλά και στη ζωή».
Το καλοκαίρι που πέρασε, ο Ελίας ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ταϊβάν για να εμφανιστεί στο φεστιβάλ «So Wonderful» μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες fan. Μετά επέστρεψε στο Οσλο για να τραγουδήσει για 30.000 θεατές στην εναρκτήρια συναυλία για το διεθνές ποδοσφαιρικό φεστιβάλ Norway Cup. «Μου αρέσει να παίζω ποδόσφαιρο, οπότε αυτό το Κύπελλο και η εναρκτήρια συναυλία είναι ξεχωριστά για μένα. Οταν ήμουν παιδί πήγαινα να δω το opening show και δεν ονειρευόμουν μόνο ότι θα κερδίζαμε το Κύπελλο, αλλά να παίξω στη μεγάλη σκηνή μπροστά σε όλους. Τελικά ήταν τόσο εκπληκτικό όσο ήλπιζα».
Είναι μόλις 26 ετών. Τι σκέφτεται άραγε ένα παιδί της ηλικίας του για τη μουσική βιομηχανία και τη φήμη; «Η μουσική βιομηχανία είναι πολύ περίπλοκη. Μου αρέσει να είμαι καλλιτέχνης και να έχω το προνόμιο να αποκαλώ το πάθος μου εργασία, αλλά μπορεί επίσης να είναι προκλητική και σκληρή και γεμάτη μοναχικές μέρες». Είναι όμως χαμογελαστός και πλημμυρίζει αισιοδοξία την οθόνη. Τι του δίνει χαρά και έμπνευση; «Θα έλεγα η ίδια η ζωή. Ο,τι βιώνω μέσα μου και ό,τι συμβαίνει γύρω μου με εμπνέουν. Μου αρέσει να κάνω μουσική και η μουσική είναι συνεχώς στο μυαλό μου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οντας μέρος της ζωής τόσων πολλών ανθρώπων, ελπίζω να τους κάνω να αισθάνονται καλύτερα. Αυτό είναι το όνειρο και η μεγαλύτερη έμπνευσή μου».
Ενθουσιάζεται όταν του λέω πως είμαι από την Ελλάδα. Και παρότι δεν έχει επισκεφτεί ακόμα τη χώρα μας, μιλά με λαχτάρα για τον καλό καιρό, τα νησιά, την Ακρόπολη και το φαγητό. «Οχι, δεν έχω έρθει, αλλά θα το ήθελα πολύ. Θέλω να δω τις παραλίες και να δοκιμάσω το νόστιμο φαγητό σας. Μουσακάς νομίζω, σωστά; Γιατί όχι, να κάνω και μια συναυλία».
Απόβαση στην Ασία Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Τσα Εουν-γου, μέλος του κορεατικού boy band Astro, εξέπληξε τους πάντες με τη συνεργασία του με τον Νορβηγό τραγουδοποιό, ερμηνεύοντας μαζί του μια διασκευή του τραγουδιού του Ελίας «Bonfire». Ο Πέντερ θυμάται γελώντας ότι είχε αφήσει για καιρό αναπάντητο το μήνυμα του Κορεάτη σούπερ σταρ που του πρότεινε συνεργασία επειδή απλά δεν το είχε δει μέσα στα δεκάδες άλλα που λαμβάνει. Για την ιστορία, το 2018 ο Εουν-γου είχε συμπεριληφθεί στους Αντρες της Χρονιάς του «GQ Korea», ενώ είχε κερδίσει και τον τίτλο του Hot Instagrammer της Χρονιάς γιατί η επισκεψιμότητα στο φυσικό κατάστημα του οίκου μόδας στον οποίο ήταν ambassador είχε αυξηθεί κατά 806% την πρώτη εβδομάδα. Πώς ήταν, λοιπόν, η συνεργασία με έναν τόσο μεγάλο σταρ; «Καταπληκτική! Είναι τόσο ταπεινός, ευγενικός και ζεστός άνθρωπος. Μου άρεσε πραγματικά να τραγουδάω μαζί του και να κάνουμε παρέα. Ανυπομονώ να τον ξανασυναντήσω», μου απαντά εκείνος με ενθουσιασμό.
Οι Ασιάτες αγαπούν τα τραγούδια του Ελίας. Πώς κατάφερε ένας Νορβηγός να κερδίσει μια τόσο απαιτητική αγορά όπως αυτή της Ασίας; «Κι εγώ αγαπώ την Ασία. Κάτι στη μουσική και την προσωπικότητά μου τους ταιριάζει, και το αντίστροφο. Μας αρέσουν πολλές από τις ίδιες μουσικές και τραγούδια, οπότε υποθέτω ότι αυτός είναι ένας από τους λόγους που ανταποκρίνονται στη μουσική που φτιάχνω μέσα από την καρδιά μου», τονίζει. Η επόμενη ερώτησή μου αφορά τα προσεχή σχέδιά του. «Αυτό τον καιρό κάνω περιοδεία στην Ασία. Επίσης, το δεύτερο άλμπουμ μου είναι σχεδόν έτοιμο και θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα. Μάλιστα το πρώτο single, το “Twinkle Twinkle”, που είναι εμπνευσμένο από ένα παιδικό τραγούδι, θα το ακούσετε μέσα στις επόμενες μέρες».
Ο Πέντερ Ελίας δηλώνει ευτυχισμένος με ό,τι του συμβαίνει και μου λέει πως προτιμά να ζει κάθε στιγμή από το να αγχώνεται για το μέλλον. Θέλει να κάνει μόνο όνειρα. Με ένα από αυτά θα κάνει και τον επίλογο της κουβέντας μας: «Θέλω να κάνω τη μέρα όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων λίγο καλύτερη μέσω της μουσικής μου και κάποια στιγμή να μοιραστώ τη μουσική και την αγάπη μου με ένα ολόκληρο στάδιο που θα τραγουδάει μαζί μου». Τόπο στα νιάτα.
