Επίσημη πρεμιέρα γεμάτη συγκίνηση για την ταινία «Φόνισσα» - Το μήνυμα της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη για το σεξισμό και την έμφυλη βία
«Ήταν πάρα πολύ δύσκολο να μπω σε αυτό τον ρόλο», δηλώνει η ηθοποιός για τη «Φόνισσα» της Εύας Νάθενα που κυκλοφορεί στους κινηματογράφους στις 30 Νοεμβρίου από την Tanweer - Η COSMOTE TV είναι συμπαραγωγός της ταινίας
Μία εβδομάδα μετά το ντεμπούτο της στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και 6 βραβεία, η ταινία «Φόνισσα» έκανε επίσημη πρεμιέρα στο Θέατρο Παλλάς στην Αθήνα, τη Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2023. Η Εύα Νάθενα, ηΚαρυοφυλλιά Καραμπέτη, η Μαρία Πρωτόπαππα και οι υπόλοιποι συμπρωταγωνιστές και συντελεστές της ταινίας απέσπασαν το παρατεταμένο χειροκρότημα του ενθουσιασμένου κοινού.
Η πολυαναμενόμενη ταινία της Εύας Νάθενα, που είναι εμπνευσμένη από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, προβλήθηκε συγκεντρώνοντας εξέχουσες προσωπικότητες από τον επιχειρηματικό και καλλιτεχνικό χώρο, καθώς και εκπροσώπους της Πολιτείας και της Εκκλησίας.
H Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, με αφορμή το νέο της πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει στην ταινία «Φόνισσα» και θα κυκλοφορήσει στις αίθουσες 30 Νοεμβρίου αναφέρθηκε - μετά το πέρας της προβολής - στον σεξισμό και την έμφυλη βία «που υπάρχουν διάχυτα γύρω μας».
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η πρωταγωνίστρια όταν ανέβηκε στη σκηνή: «Στα χρόνια της πανδημίας αυξήθηκε τόσο πολύ η έμφυλη βία και σχεδόν καθημερινά ακούμε όλα αυτά τα απίστευτα περιστατικά, τις γυναικοκτονίες, κάποιοι δεν δέχονται καν τον όρο.
Κλείσιμο
Η ταινία μας ήρθε απλώς να υψώσει κι αυτή τη φωνή της, όλοι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι γύρω μου, αυτές οι θαυμάσιες γυναίκες, η Εύα [Νάθενα] πάνω απ’ όλα, θελήσαμε να υψώσουμε αυτή την κραυγή διαμαρτυρίας, είναι καιρός να σταματήσει πια το κακό, ας αγαπηθούμε, και τα φύλα μεταξύ μας, οι άνθρωποι μεταξύ μας. Όχι άλλη βία, όχι άλλοι πόλεμοι, όχι άλλα παιδιά να σκοτώνονται».
Στην εποχή της έξαρσης του #Μetoo, έρχεται το πριν από 120 χρόνια γραμμένο μυθιστόρημα του Παπαδιαμάντη και φωτίζει το βάθος μιας αλήθειας!
Βγαίνοντας από το Παλλάς στην avant premiere της «Φόνισσας», όλοι μιλούσαν για την «κραυγή» της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη, όπου την περνά πλέον σε μια πολύ μικρή, διεθνώς, κατηγορία ηθοποιών που, από ένα σημείο και μετά, η κάθε της ερμηνεία είναι καλύτερη από την προηγούμενη.
Το παρών στην avant premiere έδωσε και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.
Δείτε φωτογραφίες - Ποιοι έδωσαν το παρών
Εύα Νάθενα, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, Majd Samaan, Joseph Samaan
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Majd Samaan, Joseph Samaan, Εύα Νάθενα, Μαρία Πρωτόπαππα
Με φόντο μία τοποθεσία του προηγούμενου αιώνα, η κλασική ιστορία της Χαδούλας μεταφέρεται στο παρόν, επιχειρώντας να φέρει στο φως αλλά και να γιατρέψει το διαγενεαλογικό τραύμα που διέπει την ελληνική κοινωνία. Το σκηνοθετικό εγχείρημα της Εύας Νάθενα, εμπνευσμένο από το διαχρονικό μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, αποτελεί μια κινηματογραφική προσέγγιση πάνω στην τραγική ηρωίδα «Φόνισσα». Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και τη Μαρία Πρωτόπαππα. Η Έλενα Τοπαλίδου, η Πηνελόπη Τσιλίκα, η Γεωργιάννα Νταλάρα, η Νίκη Παπανδρέου, ο Χρήστος Στέργιογλου, ο Γιάννης Τσορτέκης, ο Στάθης Σταμουλακάτος και ο Δημήτρης Ήμελλος απαρτίζουν το cast της ταινίας.
Σύνοψη
Σε ένα δυστοπικό νησί της Ελλάδας γύρω στο 1900, η Χαδούλα, χήρα Ιωάννου Φράγκου είναι μια γυναίκα που έχει μάθει να επιβιώνει στην ανδροκρατούμενη, πατριαρχική κοινωνία υπηρετώντας αυτό που της πέρασε η μητέρα της –μια σκυτάλη δύσκολη, που διαιωνίζει την υποτίμηση και την κατώτερη μοίρα της γυναίκας. Η Χαδούλα επαναστατεί μέσα της και αυτό δεν θα αργήσει να συμβεί και προς τα έξω. Τα μικρά κορίτσια του νησιού γίνονται θύματά της. Αφαιρώντας τους τη ζωή, η ίδια νιώθει ότι τα απαλλάσσει από το κοινωνικό φορτίο που η ύπαρξή τους επιφέρει. Οι πράξεις της κάποια στιγμή αυτονομούνται και τη φέρνουν αντιμέτωπη με τον νόμο. Εγκαταλείπει το σπίτι της και βρίσκει καταφύγιο στη φύση. Όμως, όσο και αν η ηθική της τής υπαγορεύει ότι έπραξε σωστά, στην πραγματικότητα το χρόνιο τραύμα της την ακολουθεί παντού. Το τέλος έρχεται σαν λύτρωση.
Στο απομονωμένο χωριό των αρχών του 20ού αιώνα, μόνο το πρώτο κορίτσι της οικογένειας δικαιούτο προίκα. Τα επόμενα, καταδικασμένα στην «απροικία», ή έμεναν εφ’ όρου ζωής στο σπίτι υπηρετώντας τους γονείς τους ή κατέφευγαν σε μοναστήρια – γι’ αυτό και ο μοναχισμός είχε μεγάλη έξαρση εκείνη την εποχή. Ενώ, παντρεμένα και ανύπαντρα, υπέμεναν στωικά τη βία των αντρών. Σαν αναπόσπαστο στοιχείο της μοίρας του.
