Αντρέ Μπράουερ: Αποχαιρετώντας τον αγαπημένο «Ρέιμοντ Χολτ»

Ο Ρέιμοντ Χολτ, ή κατά κόσμον Αντρέ Μπράουερ, έφυγε αφήνοντας πίσω του ένα αφάνταστο κενό αλλά και μια πλούσια παρακαταθήκη αξέχαστων τηλεοπτικών στιγμών.

Όπως έγινε γνωστό, ο Μπράουερ πέθανε σε ηλικία 61 ετών από καρκίνο του πνεύμονα στις 11 Δεκεμβρίου. Γεννημένος στο West Side του Σικάγο από μια οικογένεια της εργατικής τάξης, το άγουρο αλλά πολλά υποσχόμενο υποκριτικό ταλέντο του ήταν αρκετό ώστε να κερδίσει μια υποτροφία για να σπουδάσει θέατρο στο Στάνφορντ, και όπου μετά ακολούθησε το υψηλού κύρους Τζούλιαρντ.

Είχε ερμηνεύσει Σαίξπηρ στο θεατρικό σανίδι, κερδίζοντας ένα βραβείο Obie για την ερμηνεία του ως Ερρίκος Ε' στα μέσα της δεκαετίας του '90. Εντούτοις, ο δρόμος του Μπράουερ τον οδήγησε γρήγορα στη μικρή οθόνη, χρησιμοποιώντας τη βαρύτητα της παρουσίας του και το μέγεθος της φωνής του για να υποδυθεί μορφές εξουσίας. Ο πρώτος του ρόλος ήταν στην τηλεόραση, ως ντετέκτιβ σε πέντε ξεχωριστές τηλεοπτικές ταινίες «Kojak», θέτοντας ένα μοτίβο που θα ακολουθούσε για το υπόλοιπο της καριέρας του.

Συνήθως, υποδυόταν διάφορους ρόλους σε κάποιο σκαλοπάτι της στρατιωτικής ιεραρχίας ή και του νόμου: ντετέκτιβς, δεκανείς, στρατηγούς, λοχαγούς, λοχίες. Επίσης, έπαιξε γιατρούς αλλά και εισαγγελείς, ενώ στην ταινία «Salt» (2010) με πρωταγωνίστρια την Αντζελίνα Τζολί, ενσάρκωσε έναν Υπουργό Άμυνας. Ο ρόλος του στην τηλεοπτική σειρά «Homicide: Life on the Street» ως ντετέκτιβ Φρανκ Πέμπλετον, ήταν καθοριστικός για την καριέρα του και συγχρόνως του χάρισε ένα Emmy, ένα βραβείο Satellite, δύο βραβεία NAACP και δύο βραβεία της Ένωσης Τηλεοπτικών Κριτικών.

Μολαταύτα, ο κάπτεν Ρέιμοντ Χολτ στο «Brooklyn Nine-Nine» ήταν ο χαρακτήρας με τον οποίο θα συνδεόταν το όνομά του πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλο και μέσω του οποίου θα κατακτούσε το επίπεδο διεθνούς φήμης. Η σατιρική κωμική αστυνομική σειρά γνώρισε τεράστια επιτυχία (διήρκεσε 8 σεζόν) λόγω της απήχησης που είχε στο κοινό και η οποία απέρρεε από ένα εξαιρετικά ταλαντούχο καστ και ευφυέστατους και απολαυστικούς διαλόγους. Μα, όπως μια καλή ατάκα χαραμίζεται χωρίς το σωστό «όχημα» που θα τη φέρει στην επιφάνεια και θα εκμαιεύσει το γέλιο, έτσι και μια κωμική διάνοια απαξιώνεται χωρίς το σωστό υλικό. Η επιτυχία μιας μη δραματικής σειράς βασίζεται κατ' εξοχήν σε αυτή τη σχέση.

Ο Μπράουερ είχε το πολύτιμο αυτό δώρο: να εκφωνεί δεξιοτεχνείς και κωμικά αψεγάδιαστες ατάκες με απόλυτο κωμικό timing. Ή αντίστροφα - όπως του υπαγόρευε ο χαρακτήρας του - να εκφωνεί ξεκαρδιστικές ατάκες, προσποιούμενος ότι δεν είναι αστείες, καθώς ο Χολτ ήταν αδιαμφισβήτητα αδαής στην έννοια του χιούμορ. Επίσης, είχε πιθανόν το καλύτερο poker face που έχουμε δει ποτέ στην τηλεόραση (μπορεί να τον ανταγωνίζεται ο Ρόν Σουάνσον του Νικ Όφερμαν στο «Parks and Recreation») και έναν εκπληκτικό τρόπο να ομιλεί σαν ρομπότ, όπως πολύ συχνά τονίζει ο Τζέικ Περάλτα του Άντι Σάμπεργκ στη σειρά.

Κατά τη διάρκεια των 8 χρόνων που διήρκεσε η σειρά, ο Μπράουερ επέδειξε όχι μόνο την κωμική δεινότητά του, αλλά και τη δραματική του στιβαρότητα. Παράλληλα, κατέδειξε την υποκριτική ευλυγισία του. Παρέλαβε έναν ήρωα που αποτελούσε την τυπική φιγούρα εξουσίας και του έδωσε ζωή, καταφέρνοντας άψογα να συμβαδίσει με τους σεναριογραφικούς ελιγμούς, που ξεφλούδισαν σιγά-σιγά τα στρώματα αυστηρότητας του χαρακτήρα του, ώστε να αποκαλύψουν στις πιο προχωρημένες σεζόν έναν τρυφερό και κατανοητικό αρχηγό αστυνομικού τμήματος, μια πατρική μορφή για τον πρωταγωνιστή και εν γένει έναν σπάνιο τηλεοπτικό χαρακτήρα.

Ο Μπράουερ σίγουρα θα λείψει, αλλά οι οθόνες μας θα κρατήσουν ζεστή τη μνήμη του...

Ειδήσεις σήμερα:

Το πρόβλημα με τους κινητήρες της Pratt & Whitney που καθηλώνει εκατοντάδες Airbus A320neo

Απόψε ψηφίζεται ο Προϋπολογισμός στη Βουλή - Το μεσημέρι οι ομιλίες των πολιτικών αρχηγών

Μπρα-ντε-φερ κυβέρνησης-Σαμαρά για τους λαθρομετανάστες: Δεν νομιμοποιούνται, λένε στο Μαξίμου