Χριστίνα Μαματζή: Μια μπαλαρίνα που κάνει καριέρα στο μόντελινγκ

Υπάρχει μια σκληρή ειρωνεία στο να είσαι χορευτής μπαλέτου, καθώς περνάς από την εκπαίδευσή σου, που ήταν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου, σε μια σχεδόν τιμωρητική διαδικασία τελειοποίησης της πρακτικής σου: ένα τεράστιο μέρος της δεξιότητας είναι να δίνεις την εντύπωση ότι οι ικανότητές σου προέρχονται αβίαστα. Εστιάζοντας στην αυτοκυριαρχία και τη σωματικότητα, ο κόσμος του χορού χρησιμεύει ως το ιδανικό πεδίο εκπαίδευσης και για τα μοντέλα - οι χορευτές έχουν τέλεια στάση σώματος, έμφυτη κομψότητα και ξέρουν πώς να κινούνται. Πολλές από τις διασημότερες καλλονές της πασαρέλας, από την ιέρεια των 40s και 50s Λίσα Φονσαγκρίβες μέχρι τις Ναόμι Κάμπελ και Κάρλι Κλος, αναδείχτηκαν στη βιομηχανία της μόδας έπειτα από εκπαίδευση στον χορό, η οποία τις όπλισε με επιπλέον χαρίσματα. Η Χριστίνα Μαματζή είναι η Ελληνίδα που ακολούθησε το παράδειγμά τους.

Η ιστορία ξεκινά στα παρασκήνια μιας παράστασης χορού όπου κρατά τον κεντρικό ρόλο. Στο τέλος, οι παρευρισκόμενοι σπεύδουν να τη συγχαρούν για την ερμηνεία της σχολιάζοντας μάλιστα ότι μπορεί να γίνει μοντέλο αν το θελήσει. Στα 15 της, η Χριστίνα Μαματζή ξεχωρίζει από τα κορίτσια της ηλικίας της. Είναι πιο ψηλή, η χάρη της πιο ώριμη, το κορμί της αψεγάδιαστο. Ακούει τις προτροπές και προβληματίζεται. Εναν χρόνο μετά, κάνει μια βόλτα μαζί με τις φίλες της στην Ακρόπολη και περνάει κάτω από τα γραφεία της Ace Models, στη Μακρυγιάννη. Φοράει φόρμα, είναι άβαφη, έχει τα μαλλιά της ατημέλητα, όμως αποφασίζει να χτυπήσει το κουδούνι δίχως ραντεβού και να ρωτήσει αν «κάνει». Σήμερα είναι 21 χρόνων και έπειτα από διεθνείς καμπάνιες, editorials σε μεγάλα περιοδικά μόδας και ταξίδια σε όλο τον κόσμο, μάλλον κέρδισε το στοίχημα που έβαλε με τον εαυτό της. Αυτές τις ημέρες βρίσκεται στην Ελλάδα κι εμείς την «κλέψαμε» για μια φωτογράφηση στο γιορτινό «Athens Capital Center Hotel - MGallery Collection» στο κέντρο της Αθήνας.

«Οι πρώτες δουλειές που έκανα μικρότερη ήταν στην Ελλάδα. Είχα και το σχολείο και ήθελα να είμαι συγκεντρωμένη στα μαθήματά μου. Από την πρώτη στιγμή, όμως, τη λάτρεψα αυτή τη δουλειά. Με μάγεψε, δεν περίμενα ότι θα μπορούσα να αγαπήσω κάτι περισσότερο από το μπαλέτο, όμως το μόντελινγκ είναι κάτι που πραγματικά με γεμίζει», λέει. Η ιστορία της λαμπερής μπαλαρίνας όμως, όπως σε κάθε παράσταση χορού, έχει κι εκείνα τα ιντερλούδια που βαραίνουν την υπόθεση. Πανδημία, Πανελλαδικές Εξετάσεις και μια δυσαναπλήρωτη απώλεια στην προκειμένη. «Στην τελευταία τάξη του Λυκείου ήμουν εξαντλημένη.

Το πατρικό μου βρισκόταν στο Λαγονήσι, το σχολείο μου στην Πολιτεία και το φροντιστήριο στα Εξάρχεια. Επρεπε να κάνω αυτές τις αποστάσεις κάθε μέρα και να είμαι καλή στα μαθήματά μου, συγκεντρωμένη στον στόχο μου. Ο πατέρας μου με πήγαινε σε όλες μου τις υποχρεώσεις και λόγω αποστάσεων κάναμε μεγάλες συζητήσεις μέσα στο αυτοκίνητο. Με ενθάρρυνε για τα όνειρά μου και μοιραζόμασταν τα πάντα. Την ίδια χρονιά και εντελώς απροσδόκητα, πέθανε. Ο κόσμος μου κατέρρευσε και μέχρι να το συνειδητοποιήσω ήρθε η πανδημία και κλειστήκαμε μέσα. Μείναμε μόνοι χωρίς εκείνον και όλα έπρεπε να αλλάξουν», περιγράφει. Κόντρα στον πόνο, η Χριστίνα πείσμωσε και κατάφερε να περάσει εκεί όπου ήθελε -στη Σχολή Δημόσιας Υγείας-, ταυτόχρονα όμως έπρεπε να εργάζεται για να συνεισφέρει στα οικονομικά της οικογένειας. «Ευτυχώς το πρακτορείο μου με βοήθησε πολύ. Οικονομικά και ψυχολογικά, στάθηκαν όλοι δίπλα μου σε αυτή την περιπέτεια».

Οπως και στις παραστάσεις όμως, το δράμα δεν διαρκεί για πάντα και η ζωή τής χαμογέλασε ξανά διάπλατα. Ο οίκος Hugo Boss αποφάσισε να αναζητήσει μοντέλα απ’ όλον τον κόσμο και με κριτήρια την εμφάνιση και την προσωπικότητά τους να τους κάνει πρωταγωνιστές στην παγκόσμια καμπάνια του. «Τα κάστινγκ κράτησαν παραπάνω από δύο μήνες. Φωτογραφίες, βίντεο, συναντήσεις... Σκέψου ότι μας ζήτησαν να γράψουμε και μια επιστολή με μια ιστορία από τη ζωή μας που μας έκανε να αλλάξουμε προοπτική. Εγραψα για τον πατέρα μου και για το πώς η απώλειά του με έκανε να μη θέλω να τα παρατήσω, σε μια φάση ιδιαίτερα δύσκολη για μια έφηβη. Λίγο καιρό μετά, με ειδοποίησαν από το πρακτορείο μου ότι έκλεισα τη δουλειά. Δύο μήνες αργότερα είχα πρακτορεία σε όλο τον κόσμο, φωτογράφους και πελάτες που ήθελαν να με δουν από κοντά», περιγράφει, ενώ Μιλάνο, Λονδίνο, Βαρκελώνη, Μόναχο, Παρίσι, Ντουμπάι είναι μερικές μόνο από τις σφραγίδες στο διαβατήριό της.

«Το Μιλάνο είναι μια πολύ δυνατή εμπειρία για ένα μοντέλο. Ενα κάστινγκ μπορεί να διαρκέσει μέχρι και δύο ώρες σε πλήρη ορθοστασία. Κάθε αγορά έχει τις ιδιαιτερότητές της, αλλά σε αποζημιώνει σε εμπειρίες», λέει, έχοντας επιστρέψει ενθουσιασμένη από τα Εμιράτα, όπου έλειπε για αρκετό καιρό. «Με έστειλε το γραφείο μου στο Λονδίνο και δεν περίμενα πως θα περνούσα τόσο ωραία. Είναι όλα τεράστια εκεί, δεν έχω επισκεφτεί κανένα μέρος σαν αυτό στη ζωή μου. Δούλεψα πολύ και γνώρισα υπέροχους ανθρώπους. Θέλω σίγουρα να επιστρέψω». Και γιατί να μην θέλει μετά τα editorials για τα «Harper’s Bazaar Arabia» και «Jamalouki Magazine», αλλά και το presentation του γαλλικού οίκου Celine στο portfolio της. Και ωραία όλα αυτά, όμως σε κάθε παράσταση δεν υπάρχει κι ένας πρίγκιπας για την μπαλαρίνα; «Οπως καταλαβαίνεις, αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι στη ζωή ενός μοντέλου. Πώς θα καταφέρω να έχω έναν σύντροφο όταν τον μισό χρόνο πρέπει να λείπω εκτός; Σε ποια πόλη; Σε ποια χώρα; Είναι κάπως χαοτικό!».

Ειδήσεις σήμερα:

Στην Ελλάδα ο διάσημος καθηγητής του ΜΙΤ, Anant Agarwal: Ιδιωτικά και δημόσια πανεπιστήμια πρέπει να συνυπάρχουν

Η Έριν Μοριάρτι από το «Τhe Boys» το παράκανε με τις πλαστικές - Αντιδρούν οι φαν

«Νοσοκομείο» το Μπάκιγχαμ: Σασπένς και κρυψίνοια γύρω από τη διπλή νοσηλεία βασιλιά Κάρολου-Κέιτ Μίντλετον