Ο Νταλάρας, η Μπεμπεδέλη και ο εμφύλιος που λατρεύει η τηλεόραση

Ο σπουδαίος δάσκαλός μου, Μάριος Πλωρίτης, πάντα μου έλεγε πώς στην δουλειά ό,τι κι αν χρειαστεί να κάνεις, αυτό που πάντα μένει είναι η προσωπικότητά σου. Είτε διαφημίσεις γατοτροφές, είτε διαμάντια, το πρόσωπο θα φανεί ανάλογα με αυτό που εκπέμπει. Η διαφήμιση δεν σε κάνει καλύτερο ούτε χειρότερο. Ισως δημοφιλέστερο και σίγουρα πιο πλούσιο. Όλα άρχισαν από την διαφήμιση για την οποία ο Γιώργος Νταλάρας θεώρησε πως συνιστά υποχώρηση που δεν πρέπει να κάνουν καλλιτέχνες οι οποίοι ονειρεύονται να αφήσουν βαρύ χνάρι στην άμμο της ιστορίας. Δεκτή η άποψή του και φυσικά το σημαντικότερο είναι πως δεν την είπε απλά αλλά την υπηρέτησε κιόλας. Θυμήθηκα πάντως πως κάθε φορά που χρησιμοποιούσα μία συγκεκριμένη οδοντόκρεμα ο Νίκος Κούρκουλος δεν έφευγε ποτέ από το μυαλό μου και φυσικά δεν είχε καμία σχέση με τους ρόλους του στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Το ίδιο ίσχυε και για τον λατρεμένο φίλο μου, Τάκη Σπυριδάκη, που μέσα από τον Αγαπούλα, αγαπήθηκε από το κοινό λίγο παραπάνω δίχως αυτό να αναιρεί την υποκριτική δεινότητα ενός ατίθασου και αχαλίνωτου καλλιτέχνη. Εκείνοι άφησαν το στίγμα τους στην διαφήμιση και όχι η διαφήμιση σ’ εκείνους. Για να μην θυμηθώ το υπέροχο σλόγκαν «No George, no party» με τον Κλούνεϊ να παρασύρει τα πλήθη σε κατανάλωση με μία απλή ατάκα. Μειώθηκε η καλλιτεχνική αξία; Όχι.

Διαβάζοντας επίσης ιστορίες αυτοδημιούργητων ανθρώπων που πέρασαν από όλα τα πόστα, από δουλειές που κανείς δεν φαντάζεται για το μεροκάματο, στα μάτια μου και στα δικά σας φαντάζομαι, ανέβηκαν λίγο παραπάνω. ‘Η πολύ παραπάνω όταν αυτή η δουλειά εξασφάλιζε το φαΐ στο πιάτο. Ολοι, που ανήκουμε σε προηγούμενες γενιές, κάναμε πολλά για να κατακτήσουμε τα όνειρα και εν συνεχεία τις θέσεις στα γραφεία και στα πλατό και ούτω καθεξής.

Συνεργάζομαι πολλά χρόνια με παιδιά που επτά ημέρες την εβδομάδα τρέχουν με ένα μικρόφωνο πίσω από ανθυποστάρ, από μαϊντανούς, από παίκτες ριάλιτι που νιώθουν σπουδαίοι, από ανάγωγα δημόσια πρόσωπα. Δεν το ονειρεύτηκαν και δεν το επιθύμησαν. Αναγκάζονται και το κάνουν για να μάθουν, ενίοτε στο κρύο, στη βροχή, άυπνοι και να προχωρήσουν κι εκείνοι σιγά σιγά σε άλλες θέσεις, λίγο καλύτερες. Κάνουν κι εκείνοι, όπως εμείς οι εφημεριδάδες τα δικά τους φαρμακεία, στήλες θεαμάτων και μονοστηλάκια. Γονιός τους δεν είμαι αλλά πάντα νιώθω πως αυτά, όπως εμείς κάποτε, πιέζονται, ζορίζονται αλλά δουλεύουν. Και τα βράδια που γυρίζουν σπίτι η μαμά τους και ο μπαμπάς τους χαίρονται που τα παιδιά τους εργάζονται.

Να δεχτώ πως υπάρχει σίγουρα σύγχυση στον χώρο της τηλεοπτικής ψυχαγωγίας. Το έχουμε επισημάνει, το έχουμε υπαινιχτεί, το έχουμε φωνάξει. Ανάλογη σύγχυση υπάρχει σε όλους τους χώρους. Αυτά άλλωστε είναι τα κομμάτια μιας κοινωνίας που βλέπει τα παιδιά της να βυθίζονται στην ανασφάλεια, στην απογοήτευση και στην βία. Σε αυτά τα παιδιά λοιπόν, απλώνεις το χέρι, και στηρίζεις. Δεν τα χρεώνεις με τα λάθη ενός συστήματος στο οποίο εκείνα είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Αν νομίζεις ότι μπορείς να αλλάξεις κάτι, αν έχεις τα κότσια να γκρεμίσεις αυτό που νιώθεις ότι είναι «σάπιο» ξεκίνα από την ρίζα του προβλήματος.

Ναι, είναι σπουδαίος καλλιτεχνικά ο Γιώργος Νταλάρας και γι αυτό χαίρει της εκτίμησης του κοινού. Ναι, είναι πιστός και αμετακίνητος στα όσα πρεσβεύει. Ναι, έχει δικαίωμα όπως όλοι να καταθέτει άποψη. Αλλά, όχι, δεν μπορεί να επικαλείται το συναίσθημα ενός πατέρα επειδή η κόρη του βρίσκεται με ένα μικρόφωνο έξω και περιμένει να εκτελέσει τις οδηγίες που δέχτηκε από τους επικεφαλής της. Δεν μπορεί να χαρακτηρίζει «χαριτωμένη» καμία κοπέλα σε μία τέτοια συζήτηση. Και φυσικά αν πραγματικά «σιχαίνεται» την τηλεοπτική ψυχαγωγία τότε αναρωτιέμαι γιατί έδωσε συνέντευξη σε μία εκπομπή που συνιστά κομμάτι της. Και γιατί δεν αρνήθηκε, με επιχείρημα τα όσα καταλόγισε στα παιδιά με τα μικρόφωνα. Γιατί άραγε;

Δέσποινα Μπεμπεδέλη, σε θυμάμαι στο «Χάρολντ και Μοντ».. Και σε ξαναβλέπω σήμερα στην «Famagusta». Να ποιείς ήθος. Είναι αυτό που συζητάμε με λάθος τρόπο. Το ταλέντο θα ξεχωρίσει. Οπου και αν το βάλεις, θα βρει τρόπο να βγει. Σαν το φως.



Ειδήσεις σήμερα

Αυξάνεται το επίδομα γέννησης από 2.000 σε 2.400 ευρώ

Η ζωή του Γιώργου Λαμπάτου άλλαξε μέσα σε πέντε μέρες - Του παραχώρησε σπίτι η οικογένεια του Γιώργου Βασιλείου

Κάτι συνέβη πριν 15 χρόνια, λέει ο δικηγόρος της 38χρονης στη Χαλκίδα - Είχε σχεδιάσει τη δολοφονία, απαντά η πλευρά του θύματος