Νίκολας Κέιτζ: Τα 60ά γενέθλιά του με το μισό Χόλιγουντ, οι γυναίκες της ζωής του και η κακή σχέση με το χρήμα

Αντισυμβατικός, ιδιόρρυθμος, μάλλον σκοτεινός, σχεδόν παρανοϊκός και αλλόκοτος και εξόχως αντικοινωνικός - Ας όψονται οι Χρυσές Σφαίρες και ένα ονειρεμένο σενάριο

Ο Νίκολας Κέιτζ δήλωσε ότι τα φετινά γενέθλιά του ήταν τα «δεύτερα πιο επικά της ζωής του», παραλείποντας να αναφέρει ποια τοποθετεί στην πρώτη θέση.

Ισως του είχαν λείψει τα λαμπερά χολιγουντιανά πάρτυ και η συναναστροφή με τους συναδέλφους του εκτός σετ -αν και στην ουσία εκείνος είναι που τα αποφεύγει- ή ίσως απλά νιώθει πολύ χαρούμενος με την καινούρια ταινία του «Dream Scenario», για την ερμηνεία της οποίας βρέθηκε υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα.
Τον Απρίλιο του 2022 με total look Viva Las Vegas

Και παρότι ούτε εκείνος ούτε οι διοργανωτές είχαν προσχεδιασμένο να συμπέσει η 81η τελετή απονομής με τα 60ά γενέθλια του ηθοποιού, ωστόσο ήταν μια ωραία συγκυρία. Αν μάλιστα ο Κέιτζ κέρδιζε και το τρόπαιο, τότε ίσως αυτά τα γενέθλια να περνούσαν πρώτα στη λίστα του με τα πιο επικά. Αλλά ας μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Κατά τους κριτικούς και το κοινό, πάντως, τόσο η νέα ταινία όσο και η ερμηνεία του συγκαταλέγονται στις κορυφαίες του.
Το «Dream Scenario» συγκαταλέγεται στις καλύτερες στιγμές του

Κατά τον ίδιο, το σενάριο του «Dream Scenario» «είναι το ένα από τα πέντε καλύτερα που διάβασα ποτέ στη ζωή μου». Την ονειρεμένη λίστα συμπληρώνουν τα «Raising Arizona», «Vampire’s Kiss» και φυσικά το «Αφήνοντας το Λας Βέγκας», που του χάρισε το Οσκαρ το μακρινό 1996 και το «Adaptation» που τον έφερε μέχρι τις οσκαρικές υποψηφιότητες το 2003. Με δεδομένο ότι θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς ηθοποιούς που έχει να επιδείξει η αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία, είναι μάλλον φτωχική η συγκομιδή του σε βραβεία και υποψηφιότητες, τουλάχιστον όσον αφορά την Ακαδημία που μάλλον δεν του συγχωρεί τις πολλαπλές άστοχες επιλογές και την ιδιάζουσα προσωπικότητα.
Με τον Τζόνι Ντεπ (1987)
Με τον Σον Πεν (1984)

Δεν είναι τυχαίο που τους ρόλους των παρανοϊκών, των σχιζοφρενών και των ψυχάκηδων τους παίζει στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ο Νίκολας Κέιτζ δεν διαφέρει και πολύ από τους παράξενους χαρακτήρες που κατά καιρούς υποδύεται, κυρίως αν βασιστούμε στις φήμες που συσσωρεύονται γύρω από το άτομό του. Αυτές ακριβώς τις φήμες αποφάσισε να συζητήσει, επιβεβαιώσει ή και διαψεύσει την περασμένη χρονιά που δέχτηκε να καθίσει στην ανακριτική καρέκλα του Τζίμι Κίμελ σπάζοντας το 14ετές εμπάργκο που είχε κηρύξει άτυπα στις τηλεοπτικές συνεντεύξεις.

Υπήρχε, για παράδειγμα, η φήμη ότι ο Κέιτζ, μόνιμος κάτοικος Λας Βέγκας τις τελευταίες δεκαετίες, είχε κάποτε κερδίσει στο καζίνο 200.000 δολάρια τα οποία δώρισε σε ορφανοτροφείο. Ο ηθοποιός επιβεβαίωσε το σημείο της δωρεάς, αλλά διευκρίνισε ότι το ποσό που τον είχε κεράσει η τύχη ήταν τελικά 20.000 δολάρια.
«Ηταν μία από αυτές τις βραδιές που νιώθεις ότι έχεις ρέντα και ξέρεις ότι τίποτα δεν θα πάει λάθος.
Με τη Σούζαν Σαράντον και τα Οσκαρ τους (1996)

Ο,τι νούμερο και να επέλεγα -και συνήθως επέλεγα το ίδιο- κέρδιζε συνέχεια. Ακόμα και οι γυναίκες που γυρνούσαν την μπίλια έλεγαν: Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την επανάληψη”. Aπό τότε δεν ξανατζόγαρα ποτέ, γιατί φοβόμουν ότι θα χαλάσω τη μαγεία εκείνης της νύχτας». Μια άλλη φήμη ήταν ότι ο Κέιτζ είχε στη συλλογή του ένα φίδι με δύο κεφάλια. «Θα ήμουν υπερβολικά παράξενος αν είχα ένα τέτοιο φίδι; Ναι, είχα και είναι όντως αλλόκοτο», κατέθεσε ο σταρ, ο οποίος παραδέχτηκε μάλλον διστακτικά ότι η αγορά του δικέφαλου ερπετού τού είχε στοιχίσει το τετραπλάσιο ποσό από αυτό που είχε δωρίσει στο ορφανοτροφείο και ότι τελικά αποφάσισε να το παραχωρήσει σε ζωολογικό κήπο, «γιατί τα δύο κεφάλια τσακώνονταν συνέχεια μεταξύ τους κι αυτό ήταν φρικιαστικό ακόμα και για μένα». Το ερπετό αντικαταστάθηκε από ένα αφρικανικό παρδαλό κοράκι που μιλάει. «Δεν του έμαθα καμία λέξη. Ηταν ήδη εκπαιδευμένο και με συγκεκριμένο λεξιλόγιο. Μια μέρα, όμως, με είδε και με αποκάλεσε “μαλ@κα”. Δεν ξέρω γιατί, απλώς έτσι του βγήκε». Απλές τυχαίες στιγμές στην καθημερινότητα ενός ασυνήθιστου ανθρώπου.
Με τη Σερ και τον σκηνοθέτη Νόρμαν Τζιούισον (1987)
Με τον Τιερί Κλεμενιούκ και την Γκρέις Τζόουνς (1990)

Ο Κέιτζ δεν έχει καμία αίσθηση του χρήματος. Από τα χέρια του έχουν περάσει αμύθητα ποσά που έχει κατασπαταλήσει σε ανούσιες αγορές, όπως τα προανεφερθέντα «ζωάκια συντροφιάς», ένα κρανίο δεινοσαύρου που θεώρησε ότι θα ταίριαζε πολύ ωραία στον τοίχο του σαλονιού του ή σπίτια σε όλο το μήκος και το πλάτος της Γης, που ίσως όμως δεν άξιζαν και τόσο τα χρήματα που επένδυσε στα θεμέλιά τους. Μέχρι πρότινος, υπολογιζόταν ότι είχε στην κατοχή του 15 ιδιοκτησίες, ανάμεσά τους ένα νησί στις Μπαχάμες και δύο κάστρα στην Ευρώπη. «Ισως το παράκανα με τις επενδύσεις στο real estate. Και όταν τελικά η αγορά καταποντίστηκε, δεν πρόλαβα να πουλήσω σε καλές τιμές», ανέφερε ο ίδιος πριν από λίγους μήνες, απαντώντας σε άλλες φήμες περί χρεοκοπίας.
Με την Ελίζαμπεθ Σου στο επικό «Αφήνοντας το Λας Βέγκας» (1995)
«Οχτώ χιλιοστά» (1999)

Οχι, δεν έχει χρεοκοπήσει τελικά, όπως υποστηρίζει, αλλά χρωστάει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 6,3 εκατ. δολαρίων στην Εφορία. Μάλλον ήταν τυχερός που τελικά δεν είχε προχωρήσει και σε μια ακόμα απονενοημένη αγορά, αυτής μιας σπηλιάς με νυχτερίδες στη Βόρεια Ντακότα που είχε βγει προς πώληση ακριβώς την εποχή που ο Κέιτζ είχε αποφασίσει να εξερευνήσει τα έγκατα της Γης, αφού είχε κάνει ήδη την περαντζάδα του στους βυθούς του ωκεανού όντας και λάτρης των καταδύσεων. Ο σταρ αποκάλυψε στην εκπομπή του Κίμελ ότι φαντασιωνόταν τον εαυτό του να κάθεται γυμνός με τη γυναίκα του στη σπηλιά και να πίνουν Daiquiri. Τελικά δεν αγόρασε τη σπηλιά, γιατί, όπως αποδείχτηκε, δεν είχε νυχτερίδες. Ισως του είχε τελειώσει και το Daiquiri.
Με τη Λόρα Ντερν στην «Ατίθαση καρδιά» (1990)


Τα παράξενα γούστα του προφανώς δεν γίνονται αποδεκτά ούτε από τις γυναίκες που έχουν τολμήσει να ράψουν νυφικό για χάρη του. Πέντε γάμους μετράει μέχρι στιγμής στο ενεργητικό του ο σταρ, που μάλλον κάνει συλλογή και από συζύγους. Η συνάδελφός του Πατρίσια Αρκέτ άντεξε έξι χρόνια (1995-2001) και η εκλιπούσα Λίζα-Μαρί Πρίσλεϊ μόλις δύο (2002-2004).

Άλις Κιμ, 2004-2016
Λίζα-Μαρι Πρίσλεϊ, 2002-2004

Και έπειτα ο Κέιτζ αποφάσισε να προσθέσει στη ζωή του και λίγο εξωτισμό και να στραφεί στις γυναίκες ασιατικής καταγωγής: από την Αλις Κιμ, που συγκριτικά με τις υπόλοιπές ρίζωσε δίπλα του (2004-2016), την Ερικα Κόικε, που πέρασε και δεν ακούμπησε (ο γάμος τους κράτησε μόλις τέσσερις μέρες), και τη Ρίκο Σιμπάτα που από το 2021 καμαρώνει ως κυρία Κέιτζ. Η Σιμπάτα ήταν και η τυχερή σύζυγος που τον συνόδευσε στο κόκκινο χαλί των Χρυσών Σφαιρών και τον βοήθησε να σβήσει και τα 60 κεράκια της γενέθλιας τούρτας του. Ο Κέιτζ ξεκάθαρα δεν έχει κανένα απωθημένο με τον γάμο.

Πατρίσια Άρκετ, 1995-2001
Έρικα Κοϊκε, 2019
Μιλώντας για απωθημένα, θα έλεγε κανείς ότι ύστερα από 42 χρόνια καριέρας και 116 ταινίες που καλύπτουν σχεδόν όλη την γκάμα, από κωμωδίες και δράματα μέχρι επιστημονικής φαντασίας, αστυνομικές περιπέτειες και θρίλερ, ο σταρ θα είχε κλικάρει πλέον όλα τα κουτάκια στη λίστα με τις ερμηνευτικές επιθυμίες του. Η λέξη-κλειδί στην παραπάνω φράση είναι το «σχεδόν». Ο Κέιτζ παραπονιόταν ότι δεν είχε παίξει ποτέ σε γουέστερν.

«Πάντα απορούσα που μέχρι τώρα κανένας δεν μου είχε προτείνει να παίξω σε γουέστερν. Είμαι από την Καλιφόρνια, ζω στη Νεβάδα και πάντα η φωνή μου είχε αυτό το αργόσυρτο της ερήμου. Το καταλαβαίνω αν ίσως κάποιος δίσταζε να μου δώσει ρόλο σε σαιξπηρικό δράμα στη μεσαιωνική Αγγλία, αλλά όχι και σε γουέστερν. Νομίζω ότι είμαι γεννημένος να φοράω καουμπόικο καπέλο και μπότες», θα σχολίαζε ο ίδιος την περασμένη χρονιά, όταν προμόταρε την ταινία του «The Old Way», που ναι, επιτέλους ήταν γουέστερν, αλλά όχι, δεν αποδείχτηκε αντάξια της πολυετούς αναμονής του Κέιτζ. Απλώς του βγήκε κι αυτός ο καημός.
Στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας (2013)

Αυτή η αργόσυρτη προφορά της ερήμου, που είναι το σήμα κατατεθέν του -αν εξαιρέσουμε το μάτι που μονίμως γυαλίζει- θα μπορούσε να είναι και το μοναδικό αναγνωρίσιμο στοιχείο του Κέιτζ στο «Dream Scenario», για τις ανάγκες του οποίου μεταμορφώθηκε σε έναν βαρετό καθηγητή με λιγοστά μαλλιά και ψεύτικη μύτη. Αλλά ακόμα κι αυτή τη φωνή χρειάστηκε να την αλλάξει λίγο. «Ηταν σημαντικό να δημιουργήσω έναν χαρακτήρα του οποίου η μορφή να απείχε όσο το δυνατόν περισσότερο από τη δική μου. Και επειδή η φωνή μου είναι τόσο χαρακτηριστική, αποφάσισα να ανεβάσω λίγο τον τόνο και να προσθέσω έναν πιο αδενοειδή ήχο» - ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Το ότι ο ήρωάς του αρχίζει ξαφνικά να εμφανίζεται στα όνειρα όλου του κόσμου και να μεταμορφώνεται σταδιακά σε έναν σχιζοφρενή δολοφόνο είναι στην ουσία άλλη μια μέρα στη ζωή του Νίκολας Κέιτζ. Τίποτα λιγότερο από αλλόκοτο και παρανοϊκό, έτσι ακριβώς όπως του αρέσει. Ισως γι’ αυτή την επίδοσή του φέτος η Ακαδημία να αποφασίσει να τον τιμήσει με μία υποψηφιότητα, αν όχι και με το χρυσό αγαλματίδιο. Καλού κακού, η Ρίκο Σιμπάτα ράβει ήδη φόρεμα για την τελετή απονομής. Ποιος ξέρει αν θα της ξαναδοθεί η ευκαιρία;
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr