Σελίν Ντιόν: Η μυθιστορηματική ζωή της τραγουδίστριας

Οταν η 13χρονη Σελίν Ντιόν συνάντησε για πρώτη φορά τον μελλοντικό μάνατζερ και άνδρα της ζωής της, Ρενέ Ανζελίλ, στο μακρινό Mόντρεαλ του Καναδά, κι εκείνος της ζήτησε να τραγουδήσει, η μικρή δεν μπορούσε να το κάνει χωρίς να φαντάζεται ένα μικρόφωνο, τη σκηνή και το κοινό να την αποθεώνει.

Ο Ανζελίλ άρπαξε τότε ένα μολύβι και της είπε: «Πες ότι αυτό είναι το μικρόφωνο». Κι έτσι έγινε. Η μαγευτική φωνή της ήχησε σαν ο καλύτερος πρεσβευτής των ονείρων της.

Ναι, το όνειρο της Σελίν Ντιόν από μικρό παιδί ήταν να τραγουδάει στη σκηνή μπροστά στο κοινό της. Η σκηνή είναι το οξυγόνο της. «Αν υπήρχε μόνο μία λέξη με την οποία θα τη χαρακτήριζα, αυτή θα ήταν “αποφασισμένη”. Με ισχυρή θέληση. Θαρραλέα φυσικά, όπως έχει αποδείξει καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της, γενναιόδωρη επίσης, αλλά πάνω απ’ όλα αποφασισμένη.

Η θέληση να φτάσει εκεί όπου στοχεύει, όποιο κι αν είναι το κόστος, να ανεβαίνει κάθε βράδυ στη σκηνή για να συναντήσει το κοινό της, η θέληση να είναι η καλύτερη, η διάθεση να καταλάβει ότι μερικές φορές απλά πρέπει να τραγουδάς και η θέληση να συνεχίσει παρά τα εμπόδια», λέει ο Λοράν Αλέν-Καρόν, σκηνοθέτης και δημοσιογράφος του ντοκιμαντέρ «Céline Dion, la bande originale de sa vie» (Σελίν Ντιόν: Το soundtrack της ζωής της) που προβλήθηκε πρόσφατα με εξαιρετική επιτυχία στη γαλλική τηλεόραση, σε μια προσπάθεια να περιγράψει τον χαρακτήρα της μεγάλης ερμηνεύτριας.

Η Ντιόν επιβεβαίωσε πολύ πρόσφατα τα λεγόμενά του, με την ανάρτησή της στο Instagram στις 15 Μαρτίου, την Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για το Σύνδρομο του Δύσκαμπτου Ανθρώπου, μια σπάνια ασθένεια από την οποία πάσχει και η ίδια. Η 55χρονη σούπερ σταρ ανέβασε μια φωτογραφία μαζί με τους τρεις γιους που απέκτησε στη διάρκεια του γάμου της με τον κατά 26 χρόνια μεγαλύτερο και μάνατζέρ της, Ρενέ Αντζελίλ, και έγραψε: «Οπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, το φθινόπωρο του 2022 διαγνώστηκα με Stiff Person Syndrome (SPS). Η προσπάθεια να ξεπεράσω αυτή την αυτοάνοση διαταραχή ήταν μία από τις δυσκολότερες εμπειρίες της ζωής μου, αλλά παραμένω αποφασισμένη να επιστρέψω μια μέρα στη σκηνή και να ζήσω μια όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ζωή.

Είμαι βαθιά ευγνώμων για την αγάπη και την υποστήριξη από τα παιδιά μου, την οικογένειά μου, την ομάδα και όλους εσάς! Θέλω να στείλω την ενθάρρυνση και την υποστήριξή μου σε όλους εκείνους σε όλο τον κόσμο που έχουν επηρεαστεί από το SPS. Θέλω να ξέρετε ότι μπορείτε να τα καταφέρετε! Μπορούμε να τα καταφέρουμε!».

Μια μεγάλη αγάπη

Είναι δύσκολο να μη συνδέσουμε την ασθένεια της Γαλλοκαναδής καλλιτέχνιδας με την απώλεια του μέντορα και έρωτα της ζωής της από καρκίνο το 2016: «Με τον θάνατο του Ρενέ έχασε έναν πυλώνα δύναμης, οπότε πιθανόν να κλονίστηκαν τα πάντα. Δεν γνωρίζουμε πολλά για την ασθένειά της, αλλά ίσως να συνδέεται ασυνείδητα με αυτή την απώλεια. Οπως λέει ο Πατρίκ Μπριέλ (σ.σ.: Γάλλος τραγουδοποιός), ίσως μπορεί να ακολουθήσει τον αντίθετο δρόμο και να ξαναβρεί τον εαυτό της, παρά την απουσία», λέει ο Αλέν-Καρόν.

Μερικές δεκαετίες πριν, η έφηβη Σελίν βίωνε με πάθος έναν έρωτα που δεν μπορούσε να ομολογήσει. Αυτόν με τον πολύ μεγαλύτερό της σε ηλικία μάνατζέρ της. Λες και την έλκυε το αδύνατο, το μη εφικτό: «Δεν ξέρω αν είναι όλες έτσι, αλλά η Σελίν Ντιόν όντως γοητεύτηκε από τον άνδρα που ήταν ο ατζέντης της και με τον οποίο είχαν μια σημαντική διαφορά ηλικίας. Τραγούδησε επίσης για έναν άλλο απίθανο έρωτα, με τον “Ziggy”, αυτού του “αγοριού που δεν μοιάζει με κανένα άλλο”. Στη σκηνή και στη ζωή της η Ντιόν είχε πάντα την ανάγκη να βιώνει δυνατά συναισθήματα κι αυτός ο έρωτας πρέπει να την έκανε να θέλει να μετακινήσει βουνά προκειμένου να τον ζήσει», λέει ο βασικός παράγοντας πίσω από το βιογραφικό ντοκιμαντέρ που μόνο στην πρώτη του προβολή παρακολούθησαν γύρω στα 2 εκατομμύρια Γάλλοι. Το γεγονός ότι το biopic παρουσιάζει προσωπικότητες που δεν έχουν μιλήσει ξανά με αφορμή το φαινόμενο Σελίν Ντιόν, αλλά και σπάνια βίντεο από ανέκδοτες ηχογραφήσεις, είναι μερικά από τα συστατικά της τεράστιας επιτυχίας του.

«Είναι αδύνατο να διηγηθεί κανείς ολόκληρη την ιστορία της ζωής οποιουδήποτε, πόσο μάλλον της Σελίν Ντιόν», διευκρινίζει ο Αλέν-Καρόν. «Ετσι, θελήσαμε να επικεντρωθούμε στα σημαντικότερα στοιχεία της πορείας της και ειδικότερα σε ό,τι είχε να κάνει με τη φωνή της. Τα νέα στοιχεία προέρχονται από το γεγονός ότι μελετήσαμε λεπτομερώς εκείνες τις στιγμές. Ενιωθα πραγματικά ότι βρισκόμουν στην καρδιά της δημιουργίας με έναν τρόπο που δεν είχα βιώσει ποτέ ξανά στο παρελθόν. Χάρη στον συνθέτη Ατίλα Σέρεφτουγκ μπορέσαμε να εμβαθύνουμε στη δημιουργία του hit single “Ne partez pas sans moi” με το οποίο η Σελίν κέρδισε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision (σ.σ.: εκπροσωπώντας την Ελβετία) το 1988. Τότε που κοιμήθηκε για πρώτη φορά στο ίδιο δωμάτιο με τον μάνατζερ και μελλοντικό σύζυγό της. Χάρη στον ενορχηστρωτή Eρίκ Μπενζί μπορέσαμε να ακούσουμε με έναν εντελώς νέο τρόπο το ντέμο του “Pour que tu m’aimes encore” που έγραψε ο Ζαν-Ζακ Γκόλντμαν. Ολα αυτά μας κάνουν να κατανοήσουμε βαθύτερα πώς προέκυψαν κάποια πράγματα. Και να συνειδητοποιήσουμε ότι το γαλλικό άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις σε όλο τον κόσμο, το “D’eux”, δημιουργήθηκε σε ένα στούντιο από τρεις ανθρώπους: τον Eρικ Μπενζί, τον Ζαν-Ζακ Γκόλντμαν και τη Σελίν Ντιόν. Βήμα-βήμα, όπως αποδεικνύεται από μια άλλη ακυκλοφόρητη ηχογράφηση, όπως αυτή όπου η Σελίν ακούγεται να προβάρει τους στίχους ενός άλλου τραγουδιού του άλμπουμ».

Πίσω από την παγκόσμια επιτυχία

Η διεθνής επιτυχία της ξεκίνησε από τη Γαλλία. Μόνο που η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων που ανέλαβε τότε τη μικρή ταλαντούχα στο Παρίσι, η Tερέζ Ζεντμάν, συναντούσε παντού κλειστές πόρτες. «Δεν ενδιαφερόμαστε για παιδιά που τραγουδάνε», ήταν η συνηθισμένη απάντηση των Γάλλων τηλεοπτικών παραγωγών. «Μου αρέσει πολύ η μαρτυρία της Ζεντμάν, της πρώτης ατζέντισσας που είχε η Σελίν. Είναι συγκινητική γιατί μιλάει για τα πρώτα βήματα της Ντιόν στη Γαλλία, στην ηλικία των 13 ετών, προτού την ανακαλύψει ο Μισέλ Ντρούκερ και βρεθεί να τραγουδάει στην prime time, στην καλτ τηλεοπτική εκπομπή του “Champs-Elysées”.

Επρεπε να την εντοπίσω και να την πείσω να επιστρέψει και να μιλήσει για εκείνη την περίοδο. Δεν ήταν εύκολο, αλλά ξέρω ότι χαίρεται πολύ που το έκανε. Και ο Φράνκο Ντραγκόνε, ο σκηνοθέτης της Ντιόν στο Λας Βέγκας, ο οποίος δυστυχώς απεβίωσε πρόσφατα, ήταν επίσης ένας σημαντικός μάρτυρας, προσφέροντας μια ματιά στα παρασκήνια μιας άλλης θρυλικής στιγμής στην καριέρα της. Τότε που της προτάθηκε μια σειρά από σόου στο Βέγκας, τη φαντασμαγορική πόλη των ΗΠΑ όπου θριάμβευσε και ο Ελβις Πρίσλεϊ.

Ομως, εν μέσω πανδημίας και προσωπικών του δυσκολιών, δεν ήταν εύκολο να τον συναντήσουμε. Τελικά καταφέραμε να του πάρουμε συνέντευξη στα γραφεία του στη Λα Λουβιέρ, στο Βέλγιο, όπου η Σελίν έκανε πρόβες. Ηταν μια μαγική στιγμή, καθώς μπορέσαμε να δούμε τις μακέτες από τις αφίσες που σχεδιάστηκαν για τα σόου της στο Λας Βέγκας. Οι Γκαρού, Φαμπρίς Λουκινί και Πατρίκ Μπριέλ ήταν επίσης πολύ γενναιόδωροι μιλώντας για το ταλέντο της, τόσο ως θαυμαστές όσο και ως επαγγελματίες», λέει ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ που ξεκίνησε ύστερα από μια ιδέα του συνεργάτη του και σταρ της γαλλικής τηλεόρασης, Λοράν Ντελαούς.

Ανέκδοτα περιστατικά

Στη διάρκεια της ετοιμασίας του biopic για την αγαπημένη τραγουδίστρια, ο Λοράν Αλέν-Καρόν απέκτησε αξέχαστες εμπειρίες.

«Μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές ήταν αναμφίβολα η συνάντηση με τον Σερζ Περατονέ, τον σημερινό πρόεδρο της Sacem (σ.σ.: εταιρεία των ερμηνευτών και μουσικοσυνθετών και παραγωγών που ιδρύθηκε το 1851), αλλά τότε μουσικό του Mισέλ Μπερζέ (σ.σ.: άλλος θρύλος της γαλλικής ποπ που έφυγε από τη ζωή στα 44 χρόνια του από καρδιακή προσβολή) κυρίως στο άλμπουμ “Des mots qui sonnent”. O Περατονέ, λοιπόν, αφηγείται πώς πήγε στο Κεμπέκ, στο πατρικό σπίτι όπου ζούσε ακόμα η Σελίν για να επιλέξει τα τραγούδια που θα μπορούσε να ερμηνεύσει. Και πώς η ερμηνεία της στο “L’amour existe encore” -ενώ ήταν η πρώτη φορά που ερχόταν σε επαφή με το κομμάτι- έπεισε αμέσως όλους τους παρευρισκόμενους στο σπίτι, ξεκινώντας από τη μητέρα της, στο πίσω μέρος της κουζίνας. Ο Σερζ έπαιξε τις νότες αυτού του συγκινητικού τραγουδιού στο πιάνο και μας διηγήθηκε ότι όλοι στο σαλόνι των γονιών της έκλαψαν ακούγοντας την Ντιόν να το ερμηνεύει… Θυμάμαι επίσης, τη μέρα που ο Σερζ μας έδειξε, ψάχνοντας στα αρχεία του, τις εικόνες που είχε τραβήξει με το Camescope του κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του “Ziggy”, στο στούντιο του Mισέλ Μπερζέ, με τον Λικ Πλαμοντόν. Ηταν απίστευτο να βλέπεις αυτές τις εικόνες γεμάτες χαρά και αυθορμητισμό, μια στιγμή που επρόκειτο να καταγραφεί για πάντα σε ένα άλμπουμ που έγινε επίσης επιτυχία».

Η φωνή & το συναίσθημα

Για το τέλος αφήσαμε τη συνταγή της επιτυχίας αλά Σελίν Ντιόν: «Η Ντιόν πέτυχε επειδή, πέρα από την αριστουργηματική φωνή της, δεν πρόδωσε ποτέ την καταγωγή της, τη χώρα της ή το μικρό κορίτσι μέσα της που ονειρευόταν να τραγουδήσει. Χωρίς να ξεγελαστεί από το παιχνίδι των μέσων ενημέρωσης που της ζητήθηκε να παίξει, παρέμεινε ο εαυτός της, αυθόρμητη και άμεση. Μια σταρ διεθνούς βεληνεκούς με άψογη φωνή, η οποία όμως επιτρέπει στον εαυτό της να είναι συναισθηματική και ευγενική. Αυτό είναι αναμφίβολα το στοιχείο που την έκανε να διαφέρει», καταλήγει ο Γάλλος δημοσιογράφος και σκηνοθέτης της ιστορίας της ζωής της larger than life Σελίν Ντιόν.