Χαρακτηριστικά, δήλωσε: «Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου η απώλεια του Λουκιανού και ό,τι προηγήθηκε, γιατί ήταν άρρωστος για κάποιο διάστημα, πριν φύγει. Αυτό μας προετοίμασε για εκείνο που ήρθε. Είχαμε καιρό να το καταλάβουμε, να το συνειδητοποιήσουμε και ήμασταν μαζί μέχρι το τέλος. Υπήρχε στην καθημερινότητα μου ο Λουκιανός, μιλάγαμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο, ήμασταν κοντά. Όταν έφυγε, εκτός από τον μπαμπά μου, έχασα έναν φίλο, κάναμε παρέα. Δεν πρόλαβε να δει τα παιδιά μου».
Για το αν είδε τα εγγόνια του πριν πεθάνει, η Μαρία Κηλαηδόνη είπε στη συνέντευξή της στην «On Time»: «Όχι, μόνο για πέντε μήνες [είδε] την κόρη της αδελφής μου, τη Μαρίνα, που είναι επτά χρόνων. Ο Λουκιανός έγινε για λίγο παππούς, πριν φύγει. Είναι κρίμα που δεν πρόλαβε να γνωρίσει τα εγγόνια του, αλλά είναι κρίμα και για τα παιδιά μου που δεν τον είδαν. Θα τρελαινόταν, ήταν τρυφερός και γλυκός μπαμπάς, οπότε με τα εγγόνια του θα ήταν δέκα φορές περισσότερο. Τώρα τον μαθαίνουν μέσα από τη μουσική του. Βάζουμε τραγούδια στο σπίτι για να ακούν τον παππού τους».
Παράλληλα, για το αν η Μαρία Κηλαηδόνη μιλάει στα παιδιά της για τον παππού τους, η ίδια απάντησε: «Πολύ. Τα παιδιά μου με βοήθησαν να ξανακούσω τη μουσική του. Όταν έφυγε, για πολύ καιρό δεν ήθελα καθόλου να ακούω τη φωνή του. Τώρα ακούμε τα τραγούδια του στο σπίτι. Αυτό που δεν μπορώ ακόμα να κάνω είναι να βλέπω συνεντεύξεις του, με στενοχωρεί όταν τον βλέπω να κινείται, το πρόσωπο του. Κι ας έχει φύγει επτά χρόνια».