Κάρα Ντελεβίν: Το διάσημο μοντέλο αναλαμβάνει τον ρόλο της Σάλι Μπόουλς στο Cabaret

Το θέατρο σώζει. Κλισέ, αλλά στην περίπτωση της Κάρα Ντελεβίν μέχρι κεραίας αληθινό και κυρίως ακριβές. Η 31χρονη ηθοποιός, που συστήθηκε στην οικουμένη πριν από 16 χρόνια όχι απλώς σαν ένα ακόμα υποσχόμενο μοντέλο αλλά ως η αξιότερη επίγονος της Κέιτ Μος, γλίτωσε από μια τραυματική εμπειρία, που πιθανότατα θα την ακολουθούσε σε όλο το υπόλοιπο της ζωής της ή για κάποιους με κίνδυνο ακόμα και για τη σωματική ακεραιότητά της, χάρη στο θέατρο.

Τα ξημερώματα της 15ης Μαρτίου το μόνο κατ’ όνομα φτωχικό της στο Στούντιο Σίτι του Λος Αντζελες παραδόθηκε στις φλόγες. Η μανία της πυρκαγιάς ήταν τέτοια που κατέκαψε κάθε σπιθαμή από την 600 τ.μ. πολυτελή κατοικία, την εξώθυρα της οποίας η Ντελεβίν είχε ανοίξει πριν από περίπου έναν χρόνο στην αμερικανική βίβλο του design, το περιοδικό «Architectural Digest».

Τα κακά μαντάτα τη βρήκαν στο Λονδίνο, όπου περνά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της αυτή την περίοδο χάρη στο θεατρικό ντεμπούτο της στην παράσταση «Cabaret at the KitKat club» στο Playhouse Theatre. Η απόφασή της να ερμηνεύσει τη Σάλι Μπόουλς -και μάλιστα με αξιώσεις σύμφωνα με τους κριτικούς- ήταν καθοριστική. Οχι μόνο για την καριέρα της, αλλά, όπως αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων, και για την ίδια τη ζωή της.

Η Ντελεβίν στάθηκε διπλά τυχερή, αφού από τη μία δεν έζησε την εμπειρία της πύρινης λαίλαπας, από την άλλη δύο ημέρες μετά το ξέσπασμα της πυρκαγιάς πληροφορήθηκε ότι οι δύο περσικές γάτες της, τις οποίες είχε λίγο πολύ ξεγραμμένες, είχαν επιβιώσει και ήταν καλά στην υγεία τους.

Σε κάθε περίπτωση, το 2024, πριν ακόμα συμπληρωθεί το πρώτο ήμισύ του, αποδεικνύεται σημαδιακό για τη Βρετανή ηθοποιό, η οποία έχει ουκ ολίγες φορές απασχολήσει την επικαιρότητα - συνήθως μάλιστα για λόγους που ελάχιστα άπτονται των επαγγελματικών δραστηριοτήτων της. Συνεπώς, θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς σημαντική πρόοδο τη σχεδόν περιπαικτική απορία που γέννησε η απόφασή της να περάσει από τη μεγάλη οθόνη στο θεατρικό σανίδι.

Πολλοί αναρωτιούνταν εάν η Ντελεβίν, η οποία πριν από λίγα χρόνια δυσκολευόταν ακόμα και να ψελλίσει δυο κουβέντες -προφανώς η μνεία γινόταν στη συνέντευξη-φιάσκο που είχε δώσει το 2015 σε αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο για την προώθηση της ταινίας «Paper Towns»- μπορούσε να τραγουδήσει και να χορέψει.

Η ερμηνεία της στο εμβληματικό «Cabaret» έδωσε χορταστικές καταφατικές απαντήσεις. Και προσυπέγραψε πως η Ντελεβίν έχει επιστρέψει δυναμικά όχι μόνο στα καλλιτεχνικά δρώμενα, αλλά και στην ίδια τη ζωή, έπειτα από μια ακόμα περίοδο περιδίνησης στο αλκοόλ και την κατάθλιψη. Μάλιστα, μόλις πέρυσι αποκάλυψε σε συνέντευξή της πως για την απεξάρτησή της από το ποτό ακολούθησε τη γνωστή θεραπεία των 12 Βημάτων.

Την επαναφορά της στα εγκόσμια σφραγίζει ακόμα η συμμετοχή της στην καμπάνια της σχεδιάστριας Στέλλα Μακάρτνεϊ, για την οποία φωτογραφήθηκε με φόντο ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης στο νότιο Λονδίνο, αλλά και ο ρόλος της στη δωδέκατη σεζόν της σειράς «American Horror Story» πλάι στις Κιμ Καρντάσιαν και Εμα Ρόμπερτς - ο εν λόγω κύκλος επεισοδίων μόλις ξεκίνησε να προβάλλεται και στην Ελλάδα από τη Vodafone TV.

Στο σινεμά (έχει παίξει μεταξύ άλλων στα φιλμ «Anna Karenina», «Suicide Squad» και «Valerian & The City of Thousand Planets»), την τηλεόραση (ήταν παραπάνω από καλή στη δεύτερη σεζόν του «Only Murders in the Building»), σε αυτό που εννοούμε ως βιομηχανία του θεάματος, η Ντελεβίν λέει πως έχει βρει ένα δεύτερο σπίτι. Οχι επειδή μπορεί να νιώθει ο εαυτός της -διεκδικεί άλλωστε αυτό το προνόμιο ακόμα και με κάθε της νεύμα στη ζωή της-, αλλά γιατί έχει βρει την αποδοχή που στερήθηκε ως παιδί.

Μπορεί η οικογένειά της να είναι εύπορη - ο πατέρας της μεγαλοκατασκευαστής, η μητέρα της θρυλικό it girl της βρετανικής υψηλής κοινωνίας-, μπορεί η ίδια να μη στερήθηκε τίποτα υλικό ως παιδί, μπορεί να μεγάλωσε με τη larger than life σκιά της νονάς της Τζόαν Κόλινς στο προσκεφάλι της, όμως από τότε που θυμάται τον εαυτό της, η Ντελεβίν θυμάται πως ήταν μόνη. Ή τουλάχιστον έτσι ένιωθε. Ο εθισμός της μητέρας της στα ναρκωτικά ήταν μια διαρκής πληγή για την Κάρα και τη μεγαλύτερη αδελφή της Πόπι. Eχει εξομολογηθεί ότι μόλις στα επτά της χρόνια έζησε το πρώτο hangover της ζωής της. Ηταν παράνυμφος σε έναν γάμο και θυμάται πως το μόνο που έκανε ήταν να πίνει σαμπάνια όλο το βράδυ. Την ίδια περίοδο προσπαθούσε να κατανοήσει τι πήγαινε «λάθος» με τη σεξουαλικότητά της. Μάθαινε από τον έξω κόσμο ότι όφειλε να θαυμάζει και να της αρέσει ο Σίμπα από το «Lion King», όμως η ίδια ένιωθε μια ακαταμάχητη -και ανεξήγητη στο παιδικό μυαλό της- έλξη προς την Ποκαχόντας.

Αν κάτι πραγματικά τη διασκέδαζε τότε, ήταν τα ανέκδοτα που κυκλοφορούσαν με το καντάρι σχετικά με τις ξανθές. Ενίοτε στις σημερινές συνεντεύξεις της ανατρέχει σ’ εκείνα μ’ έναν σαρκασμό που ελάχιστοι μη συμπατριώτες της αντιλαμβάνονται, κι ακόμα λιγότεροι εκτιμούν. Παρά το νεαρό της ηλικίας της, η Ντελεβίν μοιάζει να έχει ζήσει πολλές παράλληλες ζωές.

Κι έχει αποφασίσει να μιλά ανοιχτά και δημόσια για όσα έχει βιώσει, χωρίς να σκέφτεται τη διαπόμπευση ή τον χλευασμό, όπως για παράδειγμα όταν το 2020 μίλησε πρώτη φορά σε συνέντευξή της για τη ρευστή σεξουαλική της ταυτότητα.

Παρότι η μεγαλύτερη σχέση της ήταν με αγόρι - στα σχολικά χρόνια της από τα 5 έως τα 9 της-, η Βρετανή ηθοποιός πλέον προσδιορίζεται ως πανσεξουαλική, ενώ τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε σχέση με την τραγουδοποιό Minke. Οι δυο τους γνωρίζονταν ήδη από το οικοτροφείο όπου φοίτησαν μαθήτριες, όμως χρειάστηκε να μεσολαβήσουν 12 χρόνια και μια συναυλία της Αλάνις Μόρισετ για να βρεθούν ξανά - και να ανακαλύψουν πως ήταν φτιαγμένες η μία για την άλλη, μέχρι νεωτέρας.

Ο σεξουαλικός αυτοπροσδιορισμός της και όσα έχει υποφέρει εξαιτίας του την οδήγησαν να αποκαλύψει πως ήταν και η ίδια παρ’ ολίγον θύμα του Χάρβεϊ Γουάινστιν, ο οποίος μάλιστα είχε σχεδόν προγράψει για εκείνην πως δεν επρόκειτο να έχει καμία τύχη στο Χόλιγουντ. Η Ντελεβίν δεν τάχθηκε απλώς ανοιχτά υπέρ του κινήματος #MeToo, αλλά έγινε σάρκα από τη σάρκα του - και εξακολουθεί να το υποστηρίζει σε κάθε ευκαιρία.

Μπορεί σε κάποιους η περίπτωσή της να ταυτίζεται με εκείνη μιας κακομαθημένης, αποσυνάγωγης, έκδοτης στις εφήμερες ηδονές γυναίκας, η Ντελεβίν όμως έχει καταφέρει να αναδείξει τα προσωπικά της βιώματα σε ένα μάθημα με οικουμενική ακτινοβολία και μηνύματα. Με αποδέκτες όλους εκείνους τους ανθρώπους που δεν φέρθηκαν ή δεν ήξεραν να φερθούν καλά στον εαυτό τους, γι’ αυτούς που έφτασαν στο ναδίρ και αναζητούσαν έναν τρόπο να επανεκκινήσουν τη ζωή τους, για όλους όσους διεκδικούν το δικαίωμα να επανατοποθετήσουν τον εαυτό τους απέναντι στη ζωή, χωρίς να ιδρώνει το αυτί τους σχετικά με το τι θα πει ο κόσμος.

Αλλωστε, και η Κάρα Ντελεβίν είχε κάποτε, όχι πολύ παλιά, όλα τα φώτα του κόσμου στραμμένα πάνω της σε πασαρέλες, φωτογραφήσεις και κοσμικές συνάξεις. Ομως, τίποτα δεν μπορούσε να φωτίσει τα μέσα της σκοτάδια. Το κατάφερε μόνη, λέει, όταν αποφάσισε να πάρει από το χέρι το πληγωμένο παιδί που υπήρξε και να του υποσχεθεί ότι όλα θα πάνε καλύτερα.