Slimane: Ο ειρηνοποιός που έγινε super star

Ο Slimane σε αυτή τη συνέντευξη έθεσε μόνο έναν αλλά σαφή και απαράβατο όρο. Δεν ήθελε να τοποθετηθεί αναφορικά με την πολιτική χροιά που έλαβε όσο ποτέ άλλοτε ο φετινός διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision. Ούτε να κάνει κάποια κλισέ μεγαλόστομη πολιτική δήλωση από εκείνες που συχνά οι καλλιτέχνες έχουν στην άκρη της γλώσσας τους και η οποία συνήθως αυξάνει σε εντυπωσιασμό -και συχνά κενότητα νοήματος- όσο μεγαλώνει η αναγνωρισιμότητα και η φήμη τους.



Αλλωστε ο Γάλλος τραγουδιστής, τον οποίο γνώρισε η οικουμένη μέσω του ευρωπαϊκού διαγωνισμού τραγουδιού και της συγκινητικής ερμηνείας του τραγουδιού «Mon Amour», έχει έμπρακτα δείξει πως επιλέγει να τοποθετείται, ακόμα και πολιτικά, μέσω της τέχνης του. Μόλις το προηγούμενο Σαββατοκύριακο έστησε μια αυτοσχέδια απροειδοποίητη περφόρμανς έξω από τον ναό της Παναγίας των Παρισίων για να παρουσιάσει το νέο του τραγούδι. Κυρίως για να διεκδικήσει την ειρήνη με όπλο τους στίχους του νέου του κομματιού με τον εύγλωττο τίτλο «Résister / What About Peace».


Στην κορυφαία στιγμή της καριέρας του μέχρι τώρα, την ώρα που η απήχησή του βρίσκεται σε σταθερά ανοδική κλιμάκωση, ο 35χρονος ερμηνευτής δεν χρησιμοποιεί τη δημοσιότητα για να θρέψει τη φιλαυτία και να τονώσει τον ναρκισσισμό του, αλλά την αξιοποιεί λειτουργώντας ως δίαυλος της σκέψης και της ανησυχίας που μας απασχολεί συλλογικά. Το έπραξε άλλωστε και στο περιθώριο της Eurovision, όταν στη διάρκεια της προτελευταίας πρόβας του για τον τελικό διέκοψε την ερμηνεία του για να μιλήσει στο κοινό της Malmö Arena για την πίστη που έτρεφε από παιδί. Οτι δηλαδή η μουσική μπορεί να λειτουργεί ως συγκολλητική ουσία ανάμεσα στις ετερότητες και να εκφράζει σε μια γλώσσα πανανθρώπινη την ανάγκη για ενότητα, αδελφοσύνη και ειρήνη.



Παρότι η εν λόγω πρόβα δεν μεταδόθηκε ποτέ από την τηλεόραση, η πράξη του Slimane και μάλιστα σε μια στιγμή όπου η Eurovision βρισκόταν στην κόψη του ξυραφιού, αναπαράχθηκε στα κοινωνικά δίκτυα και μονοπώλησε τα ΜΜΕ. Εκείνο που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν είναι ότι αμέσως μετά την πρόβα ο Γάλλος που τερμάτισε δεύτερος σύμφωνα με την ψηφοφορία των επιτροπών και πέμπτος στην ψηφοφορία του κοινού, τερματίζοντας τελικά στην 4η θέση της διοργάνωσης, έχασε τη φωνή του.

Στην αποκλειστική συνέντευξή του στο «Gala» ο Slimane αποκαλύπτει πως μόλις μία ημέρα πριν από τη μεγάλη στιγμή του δεν ήξερε εάν το βασικό εργαλείο του θα ανταποκρινόταν ή θα τον πρόδιδε. Από τη Μύκονο, όπου απολαμβάνει μια μικρή ανάπαυλα από την ευρωπαϊκή περιοδεία του, η οποία θα τον φέρει και στη χώρα μας στις 15 και 16 Φεβρουαρίου, ο «ειρηνοποιός», όπως είναι η μετάφραση του ονόματός του από τα αραβικά, μιλά για όλα εκείνα τα καθοριστικά γεγονότα της ζωής του που έφεραν τελικά το όνομά του στα χείλη όλων μας, κυρίως τη φωνή του στα αυτιά και την ψυχή μας.

GALA: Στον πρόσφατο μουσικό διαγωνισμό της Eurovision επέλεξες μια μάλλον αφαιρετική σκηνική εμφάνιση - προσωπικά τη βρήκα θαυμάσια. Εκ των υστέρων πιστεύεις ότι θα έπρεπε να δοκιμάσεις κάτι πιο πομπώδες ή φαντασμαγορικό;

SLIMANE: Καταρχάς σε ευχαριστώ. Η επιλογή της μίνιμαλ παρουσίασης του τραγουδιού ήταν συνειδητή. Ηθελα να οδηγήσω το κοινό να εστιάσει στο συναίσθημα και το μήνυμα που εκπέμπει. Ομολογώ πως ήταν μια πρόκληση, αλλά τελικά είμαι πολύ περήφανος που ακολούθησα αυτόν τον δρόμο. Ξέρεις, καμιά φορά η δύναμη της απλότητας είναι εκείνη που πρέπει να επιστρατεύσεις για να στείλεις ένα μήνυμα αγάπης στον κόσμο.

G.: Είναι γνωστό ότι το «Mon Amour» είναι εν πολλοίς ένα αυτοβιογραφικό τραγούδι. Αλήθεια, κάτω από ποιες συνθήκες γράφτηκε;

S.: Σωστά, είναι ένα απόλυτα αυτοβιογραφικό τραγούδι. Θυμάμαι ότι βρισκόμουν στη Γενεύη, ήμασταν δύο ώρες πριν από μια συναυλία και ήμουν συντετριμμένος συναισθηματικά. Ξεκίνησα να γράφω τους στίχους και τη μουσική σαν μια ερωτική επιστολή. Τελικά, φαίνεται πως αυτή η πολύ προσωπική ιστορία μου μπόρεσε να ταυτιστεί με μια ιστορία που καθένας έχει να αφηγηθεί. Αυτή είναι τελικά και η μαγεία των λέξεων, της μελωδίας, των συναισθημάτων.


G.: Τι είχες στο μυαλό σου όταν ερμήνευες στον τελικό της Eurovision; Κάποιο πρόσωπο; Κάποια ανάμνηση;

S.: Πρέπει να σου πω ότι την παραμονή του τελικού έχασα εντελώς τη φωνή μου. Οπως καταλαβαίνεις, ήταν κάτι που με βύθισε στην αβεβαιότητα, με έκανε εξαιρετικά εύθραυστο. Νομίζω, όμως, ότι τελικά με βοήθησε να συνδεθώ με το κυρίαρχο, δηλαδή με το μήνυμα του τραγουδιού. Εκείνο που είχα να πω έγινε αμέσως πολύ πιο σημαντικό από τον τρόπο που έπρεπε να το πω.



G.: Πότε συνειδητοποίησες το χάρισμά σου; Θυμάσαι την πρώτη φορά που τραγούδησες μπροστά σε κοινό;

S.: Φυσικά. Ημουν 13 ετών. Οι γονείς μου παρακολουθούσαν στην τηλεόραση μια εκπομπή με παιδιά που τραγουδούσαν. Αλήθεια, δεν ξέρω τι συνέβη εκείνη τη στιγμή στο μυαλό μου. Απλώς μπήκα μπροστά απ’ την τηλεόραση και άρχισα να ουρλιάζω στους γονείς μου: «Μπορώ κι εγώ να τραγουδήσω! Ακούστε με!». Κι έτσι, από τη μια στιγμή στην άλλη, έδωσα το πρώτο μου live με κοινό την οικογένειά μου.

G.: Διάβασα ότι στην εφηβεία σου τραγουδούσες σε μια χορωδία γκόσπελ. Μπορώ να ρωτήσω για την πίστη και τη σχέση σου με τον Θεό;

S.: Πιστεύω στον Θεό. Και πιστεύω στη μοίρα. Αλλά η πίστη μου είναι κάτι πολύ προσωπικό και εσωτερικό που θα προτιμούσα να κρατήσω για μένα.

G.: Γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Παρίσι, αλλά έχεις αλγερινές ρίζες. Αντιμετώπισες ποτέ ρατσισμό ή διακρίσεις λόγω της καταγωγής σου;

S.: Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε ένα ανοιχτό και πολυπολιτισμικό περιβάλλον, οπότε ήμουν απόλυτα προστατευμένος από το μίσος και τον ρατσισμό.
Τώρα που είμαι κι εγώ πατέρας αντιλαμβάνομαι πόσο τυχερός υπήρξα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ. Ο κόσμος έχει αλλάξει. Για να είμαι ειλικρινής, σήμερα ανησυχώ για την κόρη μου. Για το μέλλον της και για το μέλλον της γενιάς της.

G.: Αυτή τη στιγμή στη Γαλλία αντιμετωπίζεσαι ως σούπερ σταρ. Αλήθεια, πώς μοιάζει η ζωή και η καθημερινότητα ενός σούπερ σταρ;

S.: Δεν ξέρω πώς είναι η ζωή ενός σούπερ σταρ. Μπορώ μόνο να μιλήσω για τη δική μου καθημερινότητα. Προσπαθώ να παραμένω γειωμένος, ρεαλιστής και συνδεδεμένος με τις ρίζες και τις αξίες που μου έδωσαν οι γονείς μου. Δουλεύω σκληρά, αλλά προσπαθώ να μοιράζομαι και όμορφες στιγμές με την οικογένεια και τους φίλους μου. Εννοείται και με την κόρη μου. Αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε περιοδεία, οπότε είναι υπέροχη η γνωριμία, η συναναστροφή και η συνεργασία με καινούριους ανθρώπους - και φυσικά πάντα βρίσκω χρόνο για να γράφω μουσική. Για μένα αλλά και για άλλους καλλιτέχνες.



G.: Σε τι άλλο είσαι καλός εκτός της μουσικής;

S.: Μου αρέσει να μαγειρεύω. Είναι ένα χόμπι που μου επιτρέπει να εκφράζομαι με έναν διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι στη μουσική. Ειδικά οι παραδοσιακές ανατολίτικες συνταγές μού υπενθυμίζουν την κληρονομιά της οικογένειάς μου. Και είναι μια πρώτης τάξεως αφορμή για να μαζευόμαστε όλοι μαζί γύρω από το ίδιο τραπέζι. Ενα άλλο πράγμα στο οποίο είμαι καλός είναι το να φροντίζω τους ανθρώπους με τα καλλυντικά που φτιάχνω. Το ξεκίνησα ως χόμπι αλλά πριν από έναν χρόνο αποφάσισα να δημιουργήσω το δικό μου brand καλλυντικών για μαλλιά, το Cousin.e.s. Είναι μια σειρά φυσικών προϊόντων για μαλλιά που χρειάζονται ειδική φροντίδα ή με ζητήματα όπως η ψωρίαση. Και είμαι πραγματικά πολύ περήφανος γι’ αυτό. Μετά τη Eurovision, μάλιστα, αρχίσαμε να δεχόμαστε και τις πρώτες παραγγελίες μας από την Ελλάδα.

G.: Σκέφτεσαι ποτέ τι θα γινόταν αν δεν είχες συμμετάσχει και τελικά επικρατήσει στο γαλλικό «The Voice» το 2016; Πώς θα ήταν η ζωή σου σήμερα;

S.: Η συμμετοχή μου στο «The Voice» ήταν πράγματι ορόσημο. Χωρίς αυτό ίσως το μονοπάτι που θα είχα ακολουθήσει να ήταν πολύ διαφορετικό και πιθανώς με περισσότερες προκλήσεις. Είμαι ευγνώμων για όσα μου έδωσε. Ομως με ή χωρίς αυτό πιστεύω ότι το πεπρωμένο μου ήταν η μουσική. Το να υπάρχω μέσα από τη μουσική ήταν πάντα ζωτικής σημασίας για μένα.

G.: Ποια είναι η μικρή καθημερινή ιεροτελεστία σου;

S.: Δεν έχω. Η ρουτίνα σκοτώνει. (γελάει) Εκείνο που απολαμβάνω είναι να εστιάζω στους άλλους. Οχι στον εαυτό μου. Και μου αρέσει να νιώθω ότι είμαι ελεύθερος και ανεξάρτητος από όλα αυτά τα μικρά υλικά πράγματα που μας κρατούν δέσμιους. Ζω την κάθε μέρα σαν ένα καινούριο μυστήριο γεμάτο ανεξερεύνητους θησαυρούς.

G.: Μια και μέσω της Eurovision έγινες ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό, τι ξέρεις για τη χώρα μας; Εχεις έρθει ποτέ στα μέρη μας;

S.: Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη Μύκονο και είναι υπέροχα. Λατρεύω την Ελλάδα. Η φυσική ομορφιά, η ιστορία και η κουλτούρα σας μού ασκούσαν πάντα ακαταμάχητη γοητεία. Και το φαγητό βέβαια. Σίγουρα θα επιστρέψω σύντομα. Για διακοπές και βέβαια για τις δύο συναυλίες μου στις 15 και 16 Φεβρουαρίου στην Αθήνα.