Johan Nus, ο ευρηματικός χορογράφος του The Wall - Pink Floyd’s Rock Opera

Λίγο πριν σηκώσει αυλαία στην Αθήνα η πιο εμβληματική ροκ όπερα όλων των εποχών, ο καλλιτέχνης που την επανερμήνευσε υπό το πρίσμα του χορού μάς μιλάει για όσα τον ενέπνευσαν και για όσα θαυμαστά θα δούμε επί σκηνής

Αφού διήνυσε πολλά χιλιόμετρα στις μεγαλύτερες σκηνές του πλανήτη ως performer κλασικού και σύγχρονου χορού, ο ταλαντούχος Γάλλος Γιόχαν Νους τα τελευταία χρόνια διαπρέπει ως χορογράφος, επανερμηνεύοντας τα πιο φημισμένα θεατρικά έργα και μιούζικαλ του κόσμου και προσθέτοντας την κινησιολογική πινελιά του σε δημοφιλή τηλεοπτικά σόου.

Τη δική του χορογραφική υπογραφή φέρει και μία από τις πιο πολυαναμενόμενες αφίξεις του καλοκαιριού, το εμβληματικό «The Wall - Pink Floyd’s Rock Opera», που έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδείας του με αφορμή τους εορτασμούς για την 45η επέτειο από το πρώτο του ανέβασμα στη σκηνή του Royal Albert Hall. Δέκα χορευτές σύγχρονου χορού, έξι μουσικοί και τέσσερις τραγουδιστές θα αναβιώσουν τη θρυλική ιστορία του Πινκ Φλόιντ, σε σκηνοθεσία Μοχάμεντ Γιαμάνι, χορογραφίες Γιόχαν Νους και την αξεπέραστη μουσική των Pink Floyd, για δύο μοναδικές βραδιές στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού. Λίγα λόγια για το μεγαλοπρεπές υπερθέαμα αλλά και τη δική του λαμπρή πορεία μας λέει ο ίδιος ο χορογράφος λίγο πριν κάνει την καλλιτεχνική απόβασή του στην Αθήνα.

GALA: Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που έρχεσαι στην Ελλάδα;

ΓΙΟΧΑΝ ΝΟΥΣ:
Εχω ξαναέρθει, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που θα παιχτεί έργο μου στην Ελλάδα. Μάλιστα θα επιστρέψω σύντομα για να παρουσιάσω την υδάτινη εκδοχή της «Λίμνης των Κύκνων».

G.:
Ηταν όνειρό σου να χορογραφήσεις μια τόσο διάσημη ροκ όπερα όπως το «The Wall»;

Γ.Ν.:
Σαφώς και το να επανερμηνεύσω ένα τέτοιο έργο με γυρίζει πίσω στα παιδικά μου χρόνια που τραγουδούσα και χόρευα αυτά τα τραγούδια, ωστόσο η πρόταση ήρθε από τους παραγωγούς. Αρχικά με ρώτησαν αν ήθελα να το σκηνοθετήσω. Εχουν παρουσιαστεί πολλές εκδοχές αυτής της όπερας επί σκηνής, αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε παρουσιαστεί η ιστορία τoυ Πινκ Φλόιντ υπό το πρίσμα του χορού. Σκέφτηκα λοιπόν να δημιουργήσω ένα υβριδικό σόου, κάτι μεταξύ κονσέρτου, χορού και προβολής σκηνών από την ταινία (σ.σ.: Το περίφημο «The Wall» του 1982). Βούτηξα τόσο βαθιά μέσα σε αυτό το project που αποφάσισα να αναλάβω και τη συμπαραγωγή του με την εταιρεία μου Talent D’argile.

G.:
Φοβήθηκες καθόλου τη σύγκριση με τις προηγούμενες εκδοχές;

Γ.Ν.
: Ο μεγαλύτερος φόβος μου ήταν μήπως απογοητεύσω τους fans, μήπως οι λάτρεις του άλμπουμ αντιδράσουν αρνητικά στην πρότασή μου. Ωστόσο αυτός ο φόβος πέρασε από τις πρώτες κιόλας παραστάσεις με τα ενθουσιώδη μηνύματα που έλαβα τόσο κατά τη διάρκεια των σόου όσο και στη συνέχεια στα social media. Γνωρίζω ότι δεν μπορώ να ικανοποιήσω τους πάντες, γνωρίζω όμως και ότι δεν πρόδωσα αυτό το έργο. Συνεργάζομαι με καταπληκτικούς καλλιτέχνες και ταλαντούχους μουσικούς που παίζουν ζωντανά τα τραγούδια αυτού του θρυλικού άλμπουμ νότα προς νότα. Το «The Wall» είναι μια ομαδική προσπάθεια.

G.:
Μετά την Αθήνα, ποιες είναι οι επόμενες στάσεις στην περιοδεία σας;

Γ.Ν.:
Θα πάμε στην Πράγα, στη Βουδαπέστη και τη Σλοβακία.

G.:
Προλαβαίνεις να δεις κάτι από τις πόλεις όπου εμφανίζεστε;

Γ.Ν.:
Εχουμε πολύ λίγο χρόνο για να κάνουμε τουρισμό, αλλά πάντα φροντίζω να μοιραζόμαστε στιγμές ως ομάδα σε κάθε χώρα. Η ομάδα είναι σημαντική για μένα. Θέλω να είναι όλοι χαρούμενοι όταν ανεβαίνουν στη σκηνή κάθε βράδυ. Χωρίς πάθος δεν έχεις τη φλόγα για να την περάσεις στο κοινό, ειδικά σε μια παράσταση όπως το «The Wall». Μιλάμε για αγάπη, θάνατο, εθισμό, ψυχική υγεία, σχέσεις. Θα πρέπει όλοι να είμαστε σε θέση να επιστρέψουμε στους εαυτούς μας όταν ο τοίχος καταρρέει...

G.:
Για να μιλήσουμε λίγο και για σένα, πότε κατάλαβες ότι θέλεις να γίνεις χορευτής;

Γ.Ν.
: Δεν υπήρξε ποτέ κάποια στιγμή στη ζωή μου που να είπα ότι θέλω να γίνω χορευτής. Ξεκίνησα να χορεύω όταν ήμουν 5 ετών και δεν σταμάτησα ποτέ. Υπήρξαν όμως στιγμές που ευχόμουν να μην ήμουν χορευτής. Ωστόσο τα πάντα με γύριζαν πίσω στον χορό. Τώρα δεν θα μπορούσα να διανοηθώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν. Είναι η κινητήριος δύναμή μου,
το οξυγόνο μου.

G.:
Πότε και γιατί πέρασες στη χορογραφία;

Γ.Ν.:
Πάντα ήμουν ο ηγέτης μιας ομάδας και σχεδόν από την αρχή οι παραγωγοί μού ανέθεταν οργανωτικές αρμοδιότητες. Χάρη στο διεπιστημονικό μου υπόβαθρο μου δόθηκε η ευκαιρία να χορογραφήσω πολλά μιούζικαλ, όπως τα «West Side Story», «Χορεύοντας στη Βροχή», «Οι Παραγωγοί», «Wonderful Town» και «Βιολιστής στη Στέγη». Μετά από αυτές τις επιτυχίες ένιωσα την ανάγκη να δώσω νέα πνοή σε έργα όπως «Η Λίμνη των Κύκνων», «Η Ωραία και το Τέρας» ή το «Μπολερό» του Ραβέλ. Θα έλεγα ότι άρπαξα τις ευκαιρίες που μου πρόσφερε η ζωή.

G.:
Ποιες ικανότητες ως χορευτή σε έκαναν καλό χορογράφο;

Γ.Ν.:
Ξεκίνησα με κλασικό μπαλέτο πριν προχωρήσω στην τζαζ και τον σύγχρονο χορό. Ημουν πάντα καλός στην τεχνική, αλλά παράλληλα έδειχνα πάντα αφοσίωση στην ερμηνεία ενός ρόλου. Ο χορός για μένα δεν είναι απλώς μια αλληλουχία βημάτων - είναι μια αφήγηση και κάθε ρόλος έχει τη δική του ιστορία και τη δική του σωματική και ψυχολογική εξέλιξη.

G.:
Για ποιες από τις χορογραφίες σου νιώθεις πιο περήφανος και γιατί;

Γ.Ν.:
Είμαι πολύ περήφανος για τη «Λίμνη των Κύκνων στο Νερό» που πρόσφατα παίχτηκε στην Ιαπωνία συνοδεία της Συμφωνικής του Τόκιο και όπως ανέφερα θα την παρουσιάσω προσεχώς και στην Αθήνα. Για μένα δεν ήταν απλώς ένα παιδικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα, αλλά μου έδωσε και τη χαρά να συνδυάσω το κλασικό ρεπερτόριο με τις μοντέρνες τεχνικές. Το νερό δημιουργεί απρόσμενες εντάσεις και προκλήσεις στο σώμα. Η αστάθεια της στιγμής είναι ταυτόχρονα τυχαία και σε αναστολή.

G.:
Σου αρέσει να κάνεις κι άλλα πράγματα εκτός δουλειάς;

Γ.Ν.:
Είμαι εθισμένος στη δημιουργία. Πάντα έχω πολλά projects να τρέχω ταυτόχρονα, είτε είναι χορευτικά, μιούζικαλ, είτε θεατρικά ή τηλεοπτικά. Εχω ανάγκη να ανασαίνω σε μια αίθουσα πρόβας, σε μια όπερα ή σε ένα σετ.

G.
: Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;

Γ.Ν.:
Θα παρουσιάσω ένα σόου με την ιστορία του Νώε στην Κίνα, θα σκηνοθετήσω τη «Μελωδία της Ευτυχίας» και θα δημιουργήσω μια νέα εκδοχή για το μπαλέτο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Επίσης γράφω την προσαρμογή του έργου του Ζεν Ζενέ «Το Μπαλκόνι». Οπως σου είπα, είμαι εργασιομανής.

Info
«The Wall - Pink Floyd’s Rock Opera», Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού, Κυριακή 7 & Δευτέρα 8 Ιουλίου, 21.00
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr