Ελίζαμπεθ Τέιλορ: Ο βίος και η πολιτεία της με δικά της λόγια - «Είμαι απολύτως επιφανειακή και ανήθικη, αυτό το προϊόν παρουσίασα»

Εχουν περάσει δεκατρία χρόνια από τότε που η Ελίζαμπεθ Τέιλορ άφησε την τελευταία πνοή της σε πολυτελή ιδιωτική κλινική του Λος Αντζελες. Αιτία θανάτου, η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. Ηταν 23 Μαρτίου του 2011, σχεδόν έναν μήνα μετά τα 79α γενέθλιά της.

Υπήρξε κορυφαία ηθοποιός, δις οσκαροβραβευμένη, με λαμπρή καριέρα που είχε ξεκινήσει από τα άγουρα παιδικά της χρόνια, συγγραφέας, φιλάνθρωπος, ακτιβίστρια, μα πάνω απ’ όλα σταρ με την κυριολεκτική σημασία της λέξης. Εμεινε στην ιστορία ως σύζυγος κατά συρροή -με οκτώ γάμους στο ενεργητικό της, οι δύο με τον αιώνιο έρωτά της, τον Ρίτσαρντ Μπάρτον-, μανιώδης συλλέκτρια βαρύτιμων κοσμημάτων και η ωραιότερη Κλεοπάτρα της μεγάλης οθόνης.

Η κυκλοθυμία της και οι εκρήξεις θυμού της ήταν παροιμιώδεις, όπως και η αδυναμία της στο αλκοόλ που την είχε οδηγήσει αρκετές φορές σε πανάκριβα κέντρα αποτοξίνωσης. Η Τέιλορ ήταν ντίβα, είδωλο και θεά της Εβδομης Τέχνης, με μυθιστορηματική ζωή που διαβάζεται απνευστί στις βιογραφίες που έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς, σε μια προσπάθεια να αναλυθεί το φαινόμενό της και να αποκαλυφθεί η γυναίκα πίσω από τη σταρ.

Ωστόσο, το πιο ολοκληρωμένο ντοκουμέντο για την αείμνηστη ηθοποιό, αυτό που ανοίγει διάπλατα την πόρτα στα δικά της ενδότερα -ή τουλάχιστον έτσι παρουσιάζεται- φαίνεται να είναι το ολοκαίνουριο ντοκιμαντέρ «Elizabeth Taylor: The Lost Tapes», στο οποίο η ίδια αποκαλύπτει ανομολόγητες πλευρές της, κάνει μια ανάλυση των ταινιών της από την αρχή της καριέρας της και δίνει λεπτομέρειες για την πολυτάραχη ζωή της και τους πολλούς γάμους της.

Το ντοκιμαντέρ, που είναι παραγωγή του HBO, σε σκηνοθεσία της Νανέτ Μπέρσταϊν (υποψήφια για το Οσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ με το «On the Ropes» το 2000) έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών, προβλήθηκε στο Tribeca 2024 και από το Σάββατο 3 Αυγούστου είναι διαθέσιμο στο ευρύτερο κοινό μέσω της αμερικανικής συνδρομητικής πλατφόρμας.

Το σπάνιο ακουστικό υλικό προέρχεται από τη συνέντευξη που είχε δώσει η Τέιλορ στον Ρίτσαρντ Μέριμαν το 1964, την εποχή που ο καταξιωμένος δημοσιογράφος ετοίμαζε τη βιογραφία της, και είχε καταγραφεί σε κασέτες -που μέχρι πρότινος μάζευαν σκόνη στα συρτάρια του- συνολικής διάρκειας 70 ωρών.

Για την ιστορία, ο Μέριμαν (που απεβίωσε το 2015 στα 89 του, πλήρης ημερών και δόξας), φημιζόταν για τις συνεντεύξεις του με μερικούς από τους μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών, από τον Τσάρλι Τσάπλιν, τη Μέι Γουέστ, τον Λόρενς Ολίβιε και τον Ορσον Γουέλς μέχρι τον Λούις Αρμστρονγκ, τον Ντάστιν Χόφμαν, τον Τζιν Χάκμαν και την Τζόαν Ρίβερς. Ηταν εκείνος, επίσης, που είχε πάρει την τελευταία συνέντευξη της Μέριλιν Μονρόε, η οποία είχε δημοσιευτεί δύο ημέρες πριν από τον θάνατό της το 1962 και πάνω σε αυτή βασίστηκε το ντοκιμαντέρ του HBO, «Marilyn: The Last Interview» τριάντα χρόνια αργότερα.

Στο τρέιλερ που κυκλοφόρησε σαν ορεκτικό για το κυρίως πιάτο, ακούγονται αποσπασματικές φράσεις της Τέιλορ, όπως κομμάτια από ένα πολύπλοκο παζλ που αν καταφέρεις να το συναρμολογήσεις, θα σου φανερωθεί η εικόνα μιας γυναίκας που χρειάστηκε από μικρή να παλέψει με τις ταμπέλες, τα στούντιο, τις προκαταλήψεις και κυρίως τον εαυτό της. «Είμαι απολύτως επιφανειακή και ανήθικη.

Αυτό είναι το πρόσωπο που η οικογένειά μου γνωρίζει, αυτό είναι το προϊόν που παρουσίασα στον κόσμο [...] Ημουν ένα παιδί ηθοποιός που με έριξαν στον κόσμο των ενηλίκων. Αλλά στον δικό μου κόσμο ήμουν ένα τρομοκρατημένο κοριτσάκι [...] Με παρουσίασαν ως σύμβολο του σεξ, αλλά έτσι ένιωθα κι εγώ. Αγαπούσα όμως τη δυνατότητα του να μπορώ να παίξω ρόλους. Μου έλεγαν ότι δεν θα γίνω ποτέ πραγματική ηθοποιός, γιατί ήμουν υπερβολικά απασχολημένη με το να είμαι όμορφη […] Αντιστάθηκα στο καθεστώς των στούντιο προσπαθώντας να κάνω τις δικές μου συμφωνίες. Ημουν εξαιρετική επιχειρηματίας […] Παντρεύτηκα υπερβολικά πολλές φορές, έκανα τερατώδη λάθη, για τα οποία πλήρωσα». Η Τέιλορ λέει αλήθειες για τη Λιζ.

Στο ντοκιμαντέρ ακούγονται επίσης οι φωνές ανθρώπων που την είχαν γνωρίσει στα καλύτερα και τα χειρότερά της. Οπως του επιστήθιου φίλου της Ρόντι ΜακΝτόουαλ -με τον οποίο είχαν γνωριστεί στο σετ της πρώτης της ταινίας «Lassie Come Home» το 1943 και χρόνια αργότερα εκείνος θα περιέγραφε την πιτσιρίκα Τέιλορ ως 8χρονη τελειότητα-, της ερωτικής αντιζήλου της Ντέμπι Ρέινολντς -με την οποία ήταν στενές φίλες, μέχρι που η Τέιλορ έγινε η αιτία διαζυγίου της με τον Εντι Φίσερ, τον τέταρτο τελικά σύζυγο της αδηφάγου Λιζ-, του Ρίτσαρντ Μπάρτον -του άνδρα που η σταρ ανέφερε ως τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής της-, αλλά και του Τζορτζ Χάμιλτον με τον οποίο είχε μια βραχύβια σχέση στα 80s, που παραδόξως δεν κατέληξε σε γάμο. «Είχα την ανάγκη να ανήκω στο κοινό.

Ο κόσμος διαμορφώνει μια εικόνα για σένα, κι αν προσπαθήσεις να τους εξηγήσεις, έχεις χάσει τον εαυτό σου στη διαδρομή. Να σου βάλω ένα ποτό;». Αντί επιλόγου, η τελευταία φράση της που ακούγεται στο τρέιλερ...