Είναι η Μελίνα Κόντη το next big thing;

Η Μελίνα Κόντη είναι φυσική καστανομάλλα. Την εποχή που ως χορεύτρια αλώνιζε τις νυχτερινές πίστες και τις θεατρικές σκηνές -έχει συμμετάσχει σε τρία μιούζικαλ και σε μια παιδική παράσταση- είχε βαμμένα τα μαλλιά της μαύρα μπλε. Τη φετινή σεζόν μάς επανασυστήνεται ως ξανθιά για τις ανάγκες του ρόλου της στην επερχόμενη φιλόδοξη παραγωγή του ANT1 «Παιχνίδια εκδίκησης». Η Μελίνα αγαπάει τις αλλαγές και τις προκλήσεις - κι αυτό δεν αφορά μόνο το χρώμα των μαλλιών της. Θα έλεγε κανείς ότι αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής της: να κινείται διαρκώς -ή μήπως να στροβιλίζεται;- και να μη μένει ποτέ στάσιμη.

GALA: Τι μπορείς να μου πεις για τη νέα σου σειρά χωρίς να κάνεις σπόιλερ;

ΜΕΛΙΝΑ ΚΟΝΤΗ: Τα «Παιχνίδια εκδίκησης» είναι μια διασκευή της σειράς του BBC «Dr Foster». Πρωταγωνιστές είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι, μια γιατρός, η Μαριλίτα Λαμπροπούλου, κι ένας αρχιτέκτονας, ο Νίκος Κουρής. Εγώ υποδύομαι μια 25χρονη, τη Μάγια Γερολυμάτου, κόρη πλούσιας οικογένειας που έχει παράνομη σχέση με τον αρχιτέκτονα, για την οποία η γιατρός μαθαίνει πολύ γρήγορα. Οπότε η ιστορία βασίζεται πάνω σε αυτό το ερωτικό τρίγωνο και το πώς συνυπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι στις δύο παράλληλες σχέσεις.

G.: Τι κοινά έχεις με τη Μάγια;

Μ.Κ.: Δεν έχουμε και πολλά κοινά, να σου πω την αλήθεια. Είναι ένα κορίτσι καλομαθημένο στις ανέσεις και τον πλούσιο τρόπο ζωής, δεν εργάζεται και ζει με τα χρήματα των γονιών της, έχει μια χειριστική αθωότητα και πλήρη επίγνωση της γοητείας της την οποία και χρησιμοποιεί. Παρ’ όλα αυτά, είναι ερωτευμένη με έναν άντρα παντρεμένο και με μεγάλη διαφορά ηλικίας και έχει την αυταπάτη ότι εκείνος θα χωρίσει, όπως της λέει, και θα μείνει μαζί της.

G.: Εχεις βρεθεί ποτέ σε ανάλογη θέση;

Μ.Κ.: Οχι, δεν έχω βρεθεί ποτέ στη θέση της Μάγιας, ούτε έχω απατήσει ποτέ σε σχέση μου. Θεωρώ ότι πάντα υπάρχει μια απόσταση από τη στιγμή που θα μπορούσες να σκεφτείς να κάνεις κάτι τέτοιο μέχρι τη στιγμή που όντως το κάνεις και για μένα αυτή η απόσταση είναι πάντα πολύ ξεκάθαρη. Είμαι πολύ κατά του να κοροϊδεύεις κάποιον πίσω από την πλάτη του, είναι πολύ έξω από τη φιλοσοφία ζωής μου.

G.: Αγαπάς τις ηρωίδες σου;

Μ.Κ.: Με τη Μάγια δεν έχω προλάβει ακόμα να δεθώ γιατί τώρα ξεκινούν τα γυρίσματα. Μπορώ όμως να σου μιλήσω για τη Δήμητρα από τη «Γη της Ελιάς» που την αγάπησα πολύ. Γενικά αγαπάω πολύ αυτή τη δουλειά. Οταν αφιερώνεις τόσο χρόνο και τόση προσπάθεια για έναν ρόλο, γίνεται το παιδί σου γιατί με έναν τρόπο τον έχεις γεννήσει εσύ. Ακόμα κι αν δεν δεθείς με τον χαρακτήρα αυτόν καθαυτόν, δένεσαι με την προσπάθεια που καταβάλλεις γι’ αυτόν. Πρέπει να υπερασπίζεσαι τον χαρακτήρα που υποδύεσαι, δεν μπορείς να τον κρίνεις. Δεν μπορώ δηλαδή εγώ να κρίνω τη Μάγια, που είναι το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση επειδή ως Μελίνα είναι κάτι που δεν θα έκανα.

G.: Επειδή το θεωρείς ανήθικο;

Μ.Κ.: Δεν είναι θέμα ηθικής. Αυτό που με απασχολεί είναι το κομμάτι του ψέματος. Είναι ανειλικρινές να κάνεις κάτι πίσω από την πλάτη του άλλου. Κι αυτό με την ειλικρίνεια το έχω σε όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις μου, είτε ερωτικές είτε φιλικές. Είμαι ακραία ειλικρινής, τόσο που μερικές φορές δεν αρέσει. Πραγματικά, όμως, πιστεύω ότι αν δεν υπάρχει ειλικρίνεια σε μια σχέση, τότε θα είναι εφήμερη. Θα εκτιμήσω πολύ περισσότερο αν έρθει κάποιος και μου πει ότι αυτό που κάνω δεν του αρέσει ή ότι έχει αλλάξει κάτι στον τρόπο που αισθάνεται από το να μου πει ψέματα. Πιστεύω ότι το νόημα είναι να μοιράζεσαι ειλικρινά ό,τι έχεις μέσα σου, γι’ αυτό και οι φιλίες μου είναι μακροχρόνιες,

G.: Tι είδους φίλη είσαι;

Μ.Κ.: Είμαι αυτή που θα βοηθήσει στα πάντα, αυτή που τρέχει πριν από τους άλλους για τους άλλους. Και το κάνω με πολλή χαρά, είναι κάτι που καλλιέργησα στην πορεία της ζωής μου. Ετυχε να γνωρίσω ανθρώπους που ήταν έτσι και το θαύμασα τόσο πολύ που ένιωσα ότι θα ήθελα να είμαι κι εγώ έτσι.

G.: Εχεις ανταπόδοση ή απλά αντλείς ικανοποίηση κάνοντας πράγματα για άλλους;

Μ.Κ.: Εντάξει, δεν το κάνω αυτό για όλους, κρατάω μια καλή ισορροπία ως προς το με ποιους είμαι έτσι. Πάντα προσφέρω βέβαια, κι αυτό το σχολιάζαμε και με τους φίλους που έκανα στη «Γη της Ελιάς», ότι είμαι πάντα πρόθυμη να βοηθήσω ακόμα κι αν δεν είναι η δουλειά μου να το κάνω, γιατί αυτή η προσφορά εμένα μου δίνει ευχαρίστηση. Ωστόσο κρατάω χρόνο και για τον εαυτό μου, δεν νομίζω ότι με παραμελώ. Με αγαπάω. (γελάει)

G.: Γιατί έγινες ξανθιά, αλήθεια;

Μ.Κ.: Για τον ρόλο. Δεν ήταν στυλιστική επιλογή, υπήρχε σεναριακός λόγος για τον οποίο έπρεπε η ηθοποιός που θα υποδυθεί τη Μάγια να είναι ξανθιά, και όταν μου ζητήθηκε δέχθηκα χωρίς δεύτερη σκέψη.

G.: Επαθες σοκ όταν πρωτοκοιτάχτηκες στον καθρέφτη ως ξανθιά;

Μ.Κ.: Δεν φαντάζεσαι. Είναι φορές που περνάω μπροστά από τον καθρέφτη και λέω «ποια είναι αυτή;». Εχω αρχίσει, όμως, να με συνηθίζω.

G.: Η «Γη της Ελιάς» ήταν η πρώτη σου δουλειά. Πώς ένιωσες όταν είδες τον εαυτό σου πρώτη φορά στην τηλεόραση;

Μ.Κ.: Ηταν η πρώτη μου δουλειά ως ηθοποιός, αλλά έχω εμφανιστεί πολλές φορές στην τηλεόραση ως χορεύτρια και έχω κάνει και πολλές διαφημίσεις, οπότε ήμουν πολύ
εξοικειωμένη με την εικόνα μου.

G.: Πώς μπήκε στη ζωή σου ο χορός;

Μ.Κ.: Ξεκίνησα μπαλέτο από πολύ μικρή, όταν ήμουν 4 ετών, σταμάτησα στα 7, έκανα δύο χρόνια ενόργανη γυμναστική, και έπειτα από δική μου παρόρμηση έκανα μαθήματα λάτιν και χιπ χοπ. Ξαναπήγα στο μπαλέτο συνειδητά στη Β’ Γυμνασίου. Εκεί πια ήμουν σίγουρη ότι θα γίνω χορεύτρια.

G.: Τι σου έχει δώσει ο χορός;

Μ.Κ.: Πειθαρχία σε ό,τι κάνω, αντίληψη, αυτοπεποίθηση. Ημουν επαγγελματίας χορεύτρια από 18 ετών, όταν τελείωσα το σχολείο. Μπήκα στο πανεπιστήμιο, στη σχολή Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο Καποδιστριακό, που ήταν και η πρώτη μου επιλογή, και παράλληλα δούλευα ως χορεύτρια.

G.: Σκληρή η δουλειά της χορεύτριας;

Μ.Κ.: Ναι, και της χορεύτριας και της νύχτας, γιατί εγώ δούλευα όλα αυτά τα χρόνια νύχτα. Αλλά το καλό είναι ότι εγώ είχα πάντα ασχολίες πρωινές και δεν με έπαιρνε ποτέ η μπάλα του ξενυχτιού. Ξύπναγα το πρωί για να πάω στο πανεπιστήμιο, παρακολουθούσα τα μαθήματα και πήρα και το πτυχίο μου, ασχέτως αν δεν θέλησα ποτέ να γίνω δημοσιογράφος. Οι γονείς μου ήταν πάντα θετικοί στην απόφασή μου να γίνω χορεύτρια, ήθελαν όμως να έχω και ένα εναλλακτικό σχέδιο σε περίπτωση που δεν τα κατάφερνα με τον χορό.

G.: Η υποκριτική πώς προέκυψε;

Μ.Κ.: Οταν έκανα την πρώτη μου παράσταση, που ήταν το «Nine» του Γιάννη Κακλέα, το 2015, ένιωθα τόσο ωραία που πήγαινα κάθε μέρα στο θέατρο. Ανυπομονούσα να έρθει η ώρα να πάω. Κι όταν έκανα και τις άλλες θεατρικές παραγωγές, κατάλαβα ότι ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ. Τώρα που συνεργαζόμαστε με τον Νίκο Κουρή στη σειρά, μπορώ να σου πω κι αυτό: το 2017 που συμμετείχα στην παιδική παράσταση «Ηρακλής: Οι 12 άθλοι», όπου ο Νίκος έκανε τον Ηρακλή, μου είπε κάποια στιγμή ότι θα έπρεπε να ασχοληθώ με την υποκριτική. Εγώ ήδη το σκεφτόμουν, οπότε όταν σου το λέει ένας ηθοποιός όπως ο Νίκος Κουρής, που τον θαυμάζω και τον σέβομαι απεριόριστα, κάπως κούμπωσε. Μου πήρε λίγο ακόμα χρόνο βέβαια για να κάνω τη σκέψη πράξη, κυρίως επειδή δούλευα πολύ, και εντέλει έδωσα εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν το 2019. Με το που ξεκίνησα τα μαθήματα υποκριτικής κατάλαβα ότι αυτή ήταν η σωστότερη απόφαση που πήρα ποτέ στη ζωή μου.

G.: Γιατί σε λένε το «κορίτσι του Ρουβά»;

Μ.Κ.: Καταρχάς δούλευα πολλά χρόνια με τον Σάκη, αλλά αυτή την ταμπέλα μού την κόλλησαν όταν έκανα το κορίτσι του στο βιντεοκλίπ του «Εγώ σ’ τα έλεγα» το 2018. Πριν δεν με έλεγε κανείς έτσι γιατί όλες οι χορεύτριές του ήμασταν τα κορίτσια του Σάκη.

G.: Είσαι φαν του;

Μ.Κ.: Δεν ήμουν ποτέ «Ρουβίτσα» ούτε άκουγα πολύ τη μουσική του πριν αρχίσουμε να δουλεύουμε μαζί, αλλά πλέον είμαι φαν, τον λατρεύω, τον θαυμάζω και είμαι πανευτυχής για τα χρόνια που δουλέψαμε μαζί.

G.: Οπότε δεν ήταν όνειρο που έγινε πραγματικότητα το να χορεύεις για τον Ρουβά.

Μ.Κ.: Οχι, το όνειρο που έγινε πραγματικότητα ήταν το ότι χόρευα σε περιοδείες, βιντεοκλίπ, συναυλίες, τηλεοπτικά, όλα αυτά που έκανα δηλαδή, σε ποπ μουσικές. Και με την Ελένη Φουρέιρα ήμουν πολλά χρόνια επίσης, και με την Ελενα Παπαρίζου και με την Τάμτα. Δηλαδή δούλεψα με ποπ τραγουδιστές.

G.: Δεν πήγες όμως στη Eurovision με κανέναν από αυτούς.

Μ.Κ.: Οχι, δυστυχώς. Δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσα να κάνω στην Ελλάδα ως χορεύτρια που δεν το έκανα, εκτός από το να πάω στη Eurovision. Τη χρονιά που είχε πάει η Ελένη Φουρέιρα, δούλευα μαζί της στο «Αρένα». Μου είχε πει, λοιπόν, ότι εμένα θα με έπαιρνε σίγουρα για να της κάνω και φωνητικά, γιατί ξέρει ότι τραγουδάω. Κάνω μαθήματα φωνητικής από τη Β’ Γυμνασίου. Μαχαιριά στην καρδιά μού είχε δώσει, γιατί δυστυχώς όλη η αποστολή ήταν από τη Σουηδία. Αν δεν είχε συμβεί αυτό, λογικά θα είχα χορέψει και στη Eurovision.