Ιόλη Μυτιληναίου, η αμαζόνα των Ολυμπιακών Αγώνων

Το 2017, όταν έκλεινε τα 19 της χρόνια, η Ιόλη Μυτιληναίου, ιππέας που αγωνίζεται στο άλμα επίδειξης, αναδεικνύεται πρωταθλήτρια Ελλάδας. Ανθρωποι του χώρου κάνουν λόγο για ένα αστέρι που αναδύεται και η συνέχεια τους δικαιώνει. Κόρη του διακεκριμένου επιχειρηματία Γιάννη Μυτιληναίου και της πρωταθλήτριας ιππασίας Χάνα Μυτιληναίου με δύο συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, η Ιόλη έχει συνδέσει τη ζωή της με τα άλογα από παιδί και με τις επιδόσεις της η εμφάνισή της στο Παρίσι με τα ελληνικά χρώματα ήταν αναμενόμενη.

Gala: Μάλλον περιττεύει να ρωτήσω πώς ξεκίνησες την ιππασία…

Ιόλη Μυτιληναίου: Ξεκίνησα σε πολύ μικρή ηλικία, ίσως και πριν καν περπατήσω. Εκείνη την εποχή και οι δύο γονείς μου ασχολούνταν με τα άλογα, οπότε ήρθε ως φυσική συνέχεια. Μεγαλώνοντας ακολούθησα το παράδειγμα της μητέρας μου που συνέχιζε να αγωνίζεται ως αθλήτρια ιππασίας. Και οι δύο γονείς μου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ενασχόλησή μου με το σπορ και με ενθάρρυναν πολύ να ακολουθήσω το πάθος μου, όπου κι αν οδηγεί αυτό. Με στήριζαν από μικρή μαθαίνοντάς μου να αποδέχομαι τόσο την υπεροχή όσο και την ήττα μου.

G.: Ποια παιδική ανάμνηση κρατάς από το άθλημα της ιππασίας;

Ι.Μ.: Θυμάμαι που με ανέβασαν στο άλογο της μητέρας μου μαζί της κατά τη διάρκεια της απονομής των βραβείων όταν κέρδισε το Grand Prix σε ένα από τα CSI στο Μαρκόπουλο. Ενιωθα υπερηφάνεια που βρισκόμουν μαζί της ενώ εκείνη είχε κατακτήσει την πρώτη θέση. Ετσι μπήκε στο αίμα μου η αγάπη για το άθλημα, αλλά και τον πρωταθλητισμό.

G.: Μίλησέ μας για τη μητέρα σου, τη Χάνα Μυτιληναίου.

Ι.Μ.: Ως Ολυμπιακή αθλήτρια έχει μακρά και επιτυχημένη σχέση με την ιππασία. Είναι μεγάλο προνόμιο να έχεις κάποιον τόσο κοντά σου με τον οποίο να μοιράζεσαι το ίδιο πάθος.
Ωστόσο η μία σέβεται την άλλη, κι αυτό σημαίνει ότι αντιλαμβάνεται πως έχω το δικό μου σύστημα και τη δική μου ανεξάρτητη σκέψη και δεν εμπλέκεται στις αποφάσεις ή στον προγραμματισμό μου. Αν χρειαστώ τη βοήθεια ή τη συμβουλή της, θα μου τη δώσει αμέσως. Η μητέρα μου ήταν πάντα η πιο θερμή υποστηρίκτριά μου και είμαι σίγουρη ότι θα συνεχίσει να είναι.

G.: Τι κρατάς από τους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Ι.Μ.: Κρατώ τη σκληρή διαδρομή, καθώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι ήταν και οι πρώτοι στους οποίους συμμετείχα. Μόνο η αίσθηση του να είσαι μέλος της ελληνικής ομάδας σε κάνει να κουβαλάς την υπερηφάνεια ολόκληρου του έθνους, κι αυτό είναι κάτι εκπληκτικό. Αν και το τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που ελπίζαμε ή ονειρευόμασταν, είμαι υπερήφανη για την ομάδα μου.

G.: Πώς νιώθεις ως η δεύτερη Ελληνίδα ιππέας που συμμετείχε στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση;

Ι.Μ.: Ηταν τιμή μου. Από μικρό παιδί ήταν το όνειρό μου, οπότε το ότι έγινε πραγματικότητα είναι το λιγότερο συναρπαστικό. Ας ελπίσουμε ότι η ελληνική ιππασία θα εξελιχθεί και θα προστεθούν περισσότερα ονόματα στη λίστα.

G.: Οι γονείς σου ήρθαν μαζί σου στο Παρίσι;

Ι.Μ.: Βέβαια, και οι δύο. Παρακολουθούν κάθε διοργάνωση όπου συμμετέχω είτε διά ζώσης, είτε μέσω τηλεόρασης. Δεν ενδιαφέρονται μόνο για το τελικό αποτέλεσμα, αλλά για τη χαρά του αγώνα και τη συμμετοχή.

G.: Πιστεύεις ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι θα μείνουν στην Ιστορία τελικά;

Ι.Μ.: Με βάση τη δική μου εμπειρία, στο άθλημα της ιππασίας οι εγκαταστάσεις ήταν μεγάλες και για εμάς αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό - οι Βερσαλλίες είναι από μόνες τους ένα συναρπαστικό σκηνικό. Ομως, όλοι οι Ολυμπιακοί Αγώνες μένουν στην Ιστορία για κάποιον λόγο και πιστεύω ότι αυτό θα συμβεί και τώρα.

G.: Πώς είναι η σχέση σου με τα άλογά σου;

Ι.Μ.: Εχω επτά άλογα ηλικίας από 8 έως 13 ετών. Είναι καθένα τόσο διαφορετικό από το άλλο, γεγονός που κάνει το συγκεκριμένο άθλημα σπουδαίο. Εχουν όλα τη δική τους προσωπικότητα με συνδυασμό ευκολότερων και πιο περίπλοκων χαρακτηριστικών. Το θέμα είναι να μάθεις να τα αναγνωρίζεις και να τα αξιοποιείς στο έπακρο. Δεν είχα -και δεν θα έχω ποτέ- αγαπημένα. Καθένα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.

G.: Πώς είναι ένα τυπικό 24ωρό σου;

Ι.Μ.: Εχω τα άλογά μου στο Βέλγιο, επομένως περνάω πολύ χρόνο προπόνησης εκεί. Ταξιδεύω αρκετά συχνά για διάφορους αγώνες, οπότε ποτέ ένα 24ωρό μου δεν είναι ίδιο με ένα άλλο. Εκτός από πολλές ώρες προπόνησης η μέρα μου περιλαμβάνει πάντα και πολλή γυμναστική. Γίνεται ένας ολόκληρος σχεδιασμός - πού να πάω, με ποια άλογα και πότε κ.λπ. Οταν έχω ελεύθερο χρόνο, μου αρέσει να επιστρέφω στο σπίτι μου στην Ελλάδα.

G.: Με τι σκέφτεσαι να ασχοληθείς στο μέλλον;

Ι.Μ.: Τελείωσα το σχολείο σε ηλικία 18 ετών και μπήκα κατευθείαν στο αγώνισμα του showjumping. Από παιδί ήξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω, οπότε γιατί να έχανα χρόνο; Δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά σίγουρα θέλω τα άλογα να υπάρχουν στη ζωή μου με κάποιον τρόπο, ίσως και μέσω μιας σχετικής επιχείρησης.

G.: Ποιο είναι το μότο της ζωής σου;

Ι.Μ.: Less is more. Μερικές φορές νιώθουμε την ανάγκη να κάνουμε περισσότερα καθώς έτσι μας μαθαίνουν από μικρά παιδιά. Με τον καιρό έμαθα να μπαίνω στην αντίθετη λογική και έτσι άλλαξα πολλά πράγματα ώστε να είμαι πιο αποτελεσματική.

G.: Τι θα συμβούλευες τα νέα κορίτσια;

Ι.Μ.: Να δουλέψουν όσο πιο σκληρά γίνεται και να στοχεύσουν όσο πιο ψηλά μπορούν πιστεύοντας σε αυτό που κάνουν. Θα υπάρχουν πάντα σκέψεις και απόψεις που θα τους επηρεάζουν, άρα πρέπει να είναι σίγουρες για το μονοπάτι που ακολουθούν. Το σημαντικό είναι να είναι ο εαυτός τους και να έχουν διάθεση να κατακτήσουν το μέλλον.

G.: Πού θα κάνεις διακοπές τώρα;

Ι.Μ.: Στο εξοχικό μου στο Πόρτο Χέλι για λίγες μέρες, προτού επιστρέψω στα άλογά μου στο Βέλγιο ώστε να προετοιμαστώ για τον επόμενο αγώνα. Εργάζομαι πάντα για την κατάκτηση νέων στόχων και για μια καλύτερη σεζόν από την προηγούμενη.

G.: Πώς ορίζεις την ευτυχία;

Ι.Μ.: Ευτυχία είναι να έχω τη δυνατότητα να κάνω αυτό που αγαπώ κάθε μέρα. Αφιερώνω χρόνο εστιάζοντας και δουλεύοντας για την επίτευξη των στόχων μου με τη βοήθεια μιας ομάδας γύρω μου. Το να έχεις μια ομάδα της οποίας οι στόχοι ευθυγραμμίζονται με τους δικούς σου είναι πολύ σημαντικό.