Νίκολας Κέιτζ: Κανείς δεν γελάει πλέον με τον ηθοποιό - Η μεγάλη επιστροφή και ο ανατριχιαστικός ρόλος στο Longlegs
Μια καθηλωτική ερμηνεία τον καθιερώνει ξανά ως έναν αξιοσέβαστο ηθοποιό στη βιομηχανία του θεάματος, έπειτα από μια περίοδο όπου οι πιο δημοφιλείς εικόνες του ήταν οι έντονες εκφράσεις του, που γίνονταν memes στο Διαδίκτυο
Για μεγάλο μέρος της καριέρας του ο Νίκολας Κέιτζ υπήρξε μια αμφιλεγόμενη φιγούρα στο Χόλιγουντ, προκαλώντας ανάμεικτες αντιδράσεις σε κοινό και κριτικούς. Ο Αμερικανός σταρ θεωρούνταν κάποτε ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του, η καριέρα του όμως πήρε μια απότομη στροφή, με πολλούς από τους ρόλους του τη δεκαετία του 2000 να γίνονται αντικείμενο χλευασμού. Τα διαδικτυακά memes και τα αστεία για τις υπερβολικές ερμηνείες του έγιναν πιο συνηθισμένα από τον έπαινο για τις υποκριτικές του ικανότητες.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ο 60χρονος ηθοποιός έχει πραγματοποιήσει μια εντυπωσιακή επιστροφή, αποδεικνύοντας ότι απέχει πολύ από το να είναι αστείος. Με τον πρόσφατο ανατριχιαστικό ρόλο του στην ταινία «Longlegs», ο Κέιτζ έχει καθιερωθεί ξανά ως ένας αξιοσέβαστος ηθοποιός στη βιομηχανία του θεάματος και οι ρόλοι που επιλέγει πλέον τον κάνουν ξανά περιζήτητο.
Aνοδος και πτώση
Ο Νίκολας Κέιτζ ξεκίνησε την καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του 1980, κάνοντας γρήγορα όνομα με το μοναδικό του στυλ και τις έντονες ερμηνείες του. Η δουλειά του σε ταινίες όπως το «Raising Arizona» (1987) και το «Κάτω από τη λάμψη του φεγγαριού» (1987) ανέδειξε την ευελιξία και το εύρος του, κερδίζοντας την αναγνώριση των κριτικών. Ο ρόλος του, δε, στην ταινία «Αφήνοντας το Λας Βέγκας» (1995) εδραίωσε τη θέση του στον κινηματογραφικό χώρο, χαρίζοντάς του το Οσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.
H βράβευση του ηθοποιού στα Όσκαρ
Επειτα όμως από αυτή την επιτυχία, η πορεία της καριέρας του ακολούθησε μια περίεργη τροπή. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές εκείνης του 2000 πρωταγωνίστησε σε μια σειρά ταινιών δράσης μεγάλου προϋπολογισμού, όπως «Ο Βράχος» (1996), «Con Air» (1997), «Face Off» (1997) και «Στα ίχνη του χαμένου θησαυρού» (2004).
Αν και οι ταινίες αυτές ήταν εμπορικά επιτυχημένες, σηματοδότησαν την αρχή της στροφής του Κέιτζ προς ρόλους που ήταν λιγότερο σεβαστοί από τους κριτικούς. Οσο περισσότερους ρόλους αναλάμβανε τόσο περισσότερο οι ερμηνείες του άρχισαν να θεωρούνται αλλοπρόσαλλες και υπερβολικές, οδηγώντας σε ένα σωρό διαδικτυακά μιμίδια και viral βίντεο που διακωμωδούσαν το υποκριτικό του στυλ.
To αγαπημένο αστείο
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2000, ο Νίκολας Κέιτζ ήταν περισσότερο γνωστός για τις παράξενες κινηματογραφικές του επιλογές αλλά και τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε παρά για τις υποκριτικές του ικανότητες. Πρωταγωνίστησε σε μια σειρά από αποτυχημένες ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού, όπως το «Μυστικό του σκιάχτρου» (2006) και το «Ghost Rider» (2007).
Οι ταινίες αυτές θεωρήθηκαν τόσο κακές που εδραίωσαν τη φήμη του Κέιτζ ως ιδιόρρυθμου κι εκκεντρικού ηθοποιού που ήταν πρόθυμος να αναλάβει οποιονδήποτε ρόλο, όσο παράξενος κι αν ήταν. Το αποτέλεσμα ήταν ο άλλοτε αστέρας του κινηματογράφου να γίνει στόχος χλευασμού, με τις έντονες εκφράσεις του προσώπου του και τα άγρια βλέμματα να γίνονται viral στο Διαδίκτυο, παρουσιάζοντας την εικόνα ενός ηθοποιού που δεν έπρεπε να τον παίρνει κανείς στα σοβαρά. Για ένα μεγάλο διάστημα, ο Κέιτζ είχε καταλήξει μία καρικατούρα του εαυτού του, ένας κάποτε σπουδαίος ηθοποιός που είχε μετατραπεί σε ανέκδοτο.
Το πιο διάσημο meme του Νίκολας Κέιτζ στο Διαδίκτυο
Η αργόσυρτη επιστροφή
Παρά τα περιπαικτικά σχόλια, ο Κέιτζ δεν σταμάτησε ποτέ να εργάζεται και παρέμεινε απτόητος, συνεχίζοντας να αναλαμβάνει ποικίλους ρόλους, από θρίλερ χαμηλού προϋπολογισμού μέχρι να δανείζει τη φωνή του σε ταινίες κινουμένων σχεδίων.
Στα τέλη της δεκαετίας του 2010, όμως, κάτι άρχισε να αλλάζει. Η ερμηνεία του στην ταινία «Mandy», του 2018, αποτέλεσε σημείο καμπής. Η ταινία, ένα ψυχεδελικό θρίλερ τρόμου με σκηνοθέτη τον Ιταλοκαναδό Πάνο Κοσμάτο, σημείωσε επιτυχία, ενώ και η ερμηνεία του ηθοποιού επαινέθηκε ευρέως. Η απεικόνιση ενός άνδρα που οδηγείται στα πρόθυρα της τρέλας μετά τη δολοφονία της γυναίκας του ανέδειξε όλο το εύρος των υποκριτικών του ικανοτήτων και υπενθύμισε σε κοινό και κριτικούς ότι ήταν ακόμα ικανός να αποδίδει ισχυρές ερμηνείες όταν του δινόταν το κατάλληλο υλικό.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας «Mandy»
Την επιτυχία αυτή ακολούθησαν και άλλοι αξιόλογοι ρόλοι σε ταινίες όπως «Color Out of Space» (2019) και «Pig» (2021). Στη δεύτερη ο Κέιτζ έδωσε μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του, υποδυόμενος έναν κυνηγό τρούφας που αναζητά το κλεμμένο γουρούνι του. Η ταινία αγαπήθηκε και η ερμηνεία του χαιρετίστηκε ως επιστροφή στην παλιά καλή φόρμα του.
Το «Longlegs»
Ο ρόλος του Κέιτζ στην ταινία «Longlegs» σηματοδότησε άλλο ένα σημαντικό βήμα στην αναγέννηση της καριέρας του. Σε σκηνοθεσία του αναγνωρισμένου σκηνοθέτη Οζ Πέρκινς, πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ που υποσχέθηκε να αναδείξει τον Νίκολας Κέιτζ,σε έναν ανατριχιαστικό και σύνθετο ρόλο. Και τα κατάφερε! Η ταινία, η οποία επικεντρώνεται γύρω από έναν κατά συρροήν δολοφόνο με μυστηριώδες παρελθόν, πρόσφερε στον ηθοποιό την ευκαιρία να επιδείξει για άλλη μία φορά το ερμηνευτικό βάθος που τον έκανε για πρώτη φορά αστέρι.
Η πρώτη σκηνή του «Longlegs» ήταν αρκετή για να προετοιμάσει το κοινό για τον τρόμο που θα ακολουθούσε
Το «Longlegs» τα πήγε περίφημα στο box office παρά τον χαμηλό προϋπολογισμό του, ενώ θεωρείται από πολλούς κριτικούς ως η καλύτερη ταινία τρόμου της δεκαετίας. Το πιο δυνατό χαρτί της, όμως, ήταν ο ίδιος ο Κέιτζ. Οι ενθουσιασμένοι κριτικοί σχολίασαν ότι ο ηθοποιός προσδίδει μια ανατριχιαστική και επιβλητική αίσθηση στον ρόλο του, μεταμορφώνοντας την ταινία από ένα τυπικό θρίλερ σε ένα ταξίδι στο απόλυτο σκοτάδι. Για έναν ηθοποιό λοιπόν που κάποτε είχε απορριφθεί ως «ξεπεσμένος», το «Longlegs» είναι μια ισχυρή υπενθύμιση του διαχρονικού ταλέντου του.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας «Longlegs»
Η παρουσία του Νίκολας Κέιτζ στο φιλμ ήταν τόσο στοιχειωτική μάλιστα που σόκαρε ακόμα και τη συμπρωταγωνίστριά του Μάικα Μονρό. Οπως έχει καταγραφεί και σε βίντεο, όταν η ηθοποιός τον αντίκρισε για πρώτη φορά στα γυρίσματα, οι παλμοί της έφτασαν από τους 76 ανά λεπτό στους 170! «Δεν είχα δει ούτε μια φωτογραφία του νωρίτερα, οπότε όταν τον αντίκρισα με το μακιγιάζ ήταν σοκαριστικό. Επίσης, όχι μόνο είδα τον Νικ -ή καλύτερα τον Longlegs- για πρώτη φορά, αλλά οι κάμερες γύριζαν κανονικά. Ηταν μια τρομερά σουρεαλιστική και αγχωτική εμπειρία», θυμάται η ηθοποιός.
Με τη συμπρωταγωνίστριά του Μάικα Μονρό στην πρεμιέρα του «Longlegs», στο Λος Aντζελες
H δεύτερη ευκαιρία
Ο Κέιτζ έχει βιώσει στην καριέρα του υπέροχες αλλά και κακές στιγμές, όμως ποτέ δεν σταμάτησε να εργάζεται και να διευρύνει τα όρια της τέχνης του. Η πρόσφατη ανάκαμψή του είναι μια δικαίωση για έναν ηθοποιό που κάποτε τον είχαν ξεγράψει, αλλά έχει αποδείξει ότι κάθε άλλο παρά αστείος είναι τελικά. Κατά κάποιον τρόπο, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η διαδρομή του αντικατοπτρίζει τους χαρακτήρες που συχνά υποδύεται: ελαττωματικά, πολύπλοκα άτομα που συχνά παρεξηγούνται. Ακριβώς όπως οι χαρακτήρες του συχνά παλεύουν για τη λύτρωση, έτσι και ο Κέιτζ πάλεψε για να διεκδικήσει τη θέση του στο Χόλιγουντ. Και με ταινίες όπως το «Longlegs» είναι σαφές ότι κανείς δεν γελάει πια μαζί του.
Αντιθέτως, το κοινό είναι και πάλι γοητευμένο από το ταλέντο του, περιμένοντας με ανυπομονησία τι θα κάνει στη συνέχεια. Σε μια βιομηχανία που συχνά σπεύδει να απορρίψει όσους πέφτουν, η επιστροφή του Κέιτζ δεν είναι απλώς μια προσωπική νίκη, αλλά μια υπενθύμιση ότι το αληθινό ταλέντο δεν ξεθωριάζει ποτέ - απλώς περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να λάμψει ξανά.
