Karim Rashid, ο μάγος του τεκνικολόρ

Ενα βιομηχανικό κτίριο σε μία όχθη του ποταμού Σπρέε, στο άλλοτε εμπορικό λιμάνι που τώρα αποκαλείται Media Spree επειδή εκεί εδρεύουν η Universal Music και το MTV, έχει μετατραπεί σε ποπ αρτ ξενοδοχείο χάρη στο μαγικό ραβδάκι του Καρίμ Ρασίντ.

Το «nhow Berlin» συγκεντρώνει όλες τις αξίες του σχεδιασμού του Νεοϋορκέζου ντιζάινερ: άφθονες καμπύλες, χρώματα από τον κόσμο της Μπάρμπι, έπιπλα που μοιάζουν να ξεπήδησαν από κόμικ και μία απρόσκοπτη συνέχεια τού μέσα με το έξω χάρη στις τεράστιες τζαμαρίες από την οροφή ως το πάτωμα. Οι εκπλήξεις συνεχίζονται στα δωμάτια, τα οποία διατίθενται στην παλέτα του μονόκερου (baby blue, hot pink, muted grey) και στα μπάνια με τους γυάλινους τοίχους και τη χαρακτηριστική ψηφίδα-πλακάκι του σχεδιαστή. Ας αφήσουμε όμως τον 64χρονο γκουρού του ντιζάιν να μας μιλήσει για το έργο τέχνης του.

GALA: Ποια ήταν η πηγή έμπνευσής σας όταν σχεδιάζατε το «nhow Berlin»;
ΚΑΡΙΜ ΡΑΣΙΝ: Αποκαλώ τη δουλειά μου αισθησιακό μινιμαλισμό, γιατί στόχος μου δεν είναι να ομορφύνω τον χώρο, αλλά να δημιουργήσω μία πιο ανθρώπινη, πιο αισθητηριακή σύνδεση με τον επισκέπτη. Ολα τα αντικείμενα και οι χώροι έχουν μία σημειολογική γλώσσα, μας μιλάνε. Το ξενοδοχείο ήταν μία θαυμάσια ευκαιρία να αποτυπώσω συνολικά το όραμά μου. Ηθελα ο χώρος να έχει ρυθμό, να τραγουδάει και να ζωντανεύει γύρω σου έτσι ώστε ο φιλοξενούμενος να εμπνέεται, να αναζωογονείται.

G.: Είχατε στόχο να δημιουργήσετε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον;
Κ.Ρ.: Τοποθέτησα στη ρεσεψιόν μια τεράστια άμορφη μάζα από φούξια ακρυλικό υλικό για να εισάγω τους πελάτες στον κόσμο που θα βιώσουν κατά τη διάρκεια της διαμονής τους. Λατρεύω τον βιωματικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει ένα ξενοδοχείο στις ζωές των ανθρώπων, καθώς και σε αυτήν την τόσο εφήμερη εμπειρία της διαμονής. Με τη διακόσμηση των ξενοδοχείων απευθύνομαι σε ένα ευρύ κοινό που δεν βλέπει απλώς τα σχέδιά μου, αλλά βυθίζεται μέσα στις ιδέες μου.
G.: Ποια είναι η προσωπική σας σχέση με το Βερολίνο;
K.P.: Είναι μία από τις αγαπημένες μου πόλεις. Οταν σχεδίασα το «nhow Berlin», ήθελα να αποτυπώσω την ενέργεια και την πρωτοποριακή ατμόσφαιρά της. Το Βερολίνο είναι ένας από τους λίγους πραγματικά δημιουργικούς κόμβους που έχουν απομείνει στον κόσμο. Οι περισσότερες πόλεις έχουν γίνει πολύ συντηρητικές και καθωσπρέπει.

G.: Σχεδιάζετε σκόπιμα για να διεγείρετε συναισθήματα ευτυχίας και χαράς;
K.P.: Ο σχεδιασμός για το «nhow Berlin» στόχευε στη συναισθησία, που σημαίνει ότι μπορείς να νιώσεις τη μουσικότητά του καθώς βυθίζεσαι στον χώρο. Χρησιμοποίησα χρώμα, γραμμή, υφή και φωτισμό για να διεγείρω τις αισθήσεις και να μετατοπίσω την προσοχή, για να συγκινήσω με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να μας ταξιδέψει η μουσική. Για να καταλάβω αν έχω πετύχει τον στόχο μου, κάνω το τεστ των μικρότερων δωματίων: αν σε αυτά, που είναι τα πιο δύσκολα, ο σχεδιασμός λειτουργήσει, τότε τα υπόλοιπα είναι εύκολα.

G.: Τι σημαίνει για εσάς το ροζ χρώμα;
K.P.: Το ροζ είναι ένα θετικό και πολύ περιποιημένο χρώμα. Πάντα παροτρύνω «χρησιμοποιήστε χρώμα για να εκφραστείτε». Μη φοβάστε μια φωτεινή πορτοκαλί καρέκλα. Βάψτε τον τοίχο σας πράσινο λάιμ. Το χρωματιστό γυαλί δείχνει υπέροχο στα μπάνια. Να είστε τολμηροί όταν πρόκειται για χαλιά, πάγκους και τραπέζια.

G.: Ποιο είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της δουλειάς σας;
K.P.: Τα σχέδιά μου είναι μία έκφραση της ψυχής μου, ακριβώς όπως ένας συνθέτης γράφει μουσική. Είμαι πολύ παθιασμένος, με ισχυρά κίνητρα, αφοσιωμένος στην ανάγκη να παράγω και να προσφέρω την ομορφιά. Αποδομώ τις φόρμες. Αυτό σημαίνει ότι επικεντρώνομαι στο συναίσθημα. Χρησιμοποιώ τα ψηφιακά εργαλεία για να κάνω τις γραμμές όσο πιο αισθησιακές, ανθρώπινες, υποβλητικές, αγαλματένιες γίνεται.

G.: Τι προσέχετε όταν επισκέπτεστε ένα ξενοδοχείο;
K.P.: Ταξιδεύω τόσο συχνά που τα δωμάτια των ξενοδοχείων γίνονται όλο μου το σύμπαν. Κάθομαι στο κρεβάτι για ν’ απαντήσω σε emails, να σκιτσάρω, να διαβάσω, να γράψω, να δω ταινίες, να κάνω σεξ. Γι’ αυτό, το στρώμα πρέπει είναι κορυφαίας ποιότητας από οργανική σόγια ώστε να μου εξασφαλίζει έναν τέλειο ύπνο οκτώ ωρών τη νύχτα. Αν κοιμηθώ οκτώ ώρες, μπορώ να καταφέρω τα πάντα.

G.: Τι μπορεί να σας ενοχλήσει όμως κατά τη διαμονή σας;
K.P.: Υπάρχουν τόσο πολλές κοινότοπες συμβάσεις στα ξενοδοχεία. Δεν μπορώ να μείνω σε παλιομοδίτικα καταλύματα. Με κάνουν να βλέπω εφιάλτες. Εχουν υπερβολικά πολλά έπιπλα ή ανεξήγητα κομμάτια στα δωμάτια. Γιατί να υπάρχει μια τεράστια πολυθρόνα, αν μου κόβει τη θέα; Αναγκαστικά αλλάζω τη θέση των επίπλων κάθε φορά. Δεν έχουν ποτέ αρκετές πρίζες, δεν πιάνει το WiFi, έχουν παραμελημένα γυμναστήρια. Δεν καταλαβαίνω γιατί επαναλαμβάνουν κλισέ που δεν έχουν νόημα. Για παράδειγμα, αντιπαθώ τους νιπτήρες-μπολ πάνω σε πάγκο στο μπάνιο γιατί απλούστατα το νερό πιτσιλάει παντού. Δεν μου αρέσουν οι κουρτίνες μπάνιου, τις βρίσκω μια φτηνή λύση. Ούτε τις σκληρές γωνίες και τις κοφτερές άκρες μπορώ.

G.: Ποιες είναι οι επαγγελματικές σας φιλοδοξίες;
Κ.Ρ.: Θέλω να ανοίξω μια γκαλερί τέχνης και μια καφετέρια, να ξεκινήσω τη δική μου σειρά μόδας και να κάνω περισσότερους εσωτερικούς χώρους. Θα ήθελα πολύ να σχεδιάσω ένα νοσοκομείο, ένα μουσείο και μικρές συσκευές, όπως υγραντήρες, καφετιέρες, μπλέντερ, τοστιέρες, σίδερα κ.λπ. Θα ήταν όνειρο να σχεδιάσω σκηνικά για σύγχρονο θέατρο και χορό. Θα ήθελα επίσης να σχεδιάσω ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, ένα πολύ καλό ψηφιακό ασύρματο μουσικό σύστημα, ένα μοτοποδήλατο, ένα ποδήλατο και πολλά ακόμα ξενοδοχεία - ένα σε κάθε πόλη όπου ταξιδεύω.

G.: Πώς χαλαρώνετε;
K.P.: Μου αρέσει να ασκούμαι, να μαγειρεύω και να φροντίζω την ψυχική και πνευματική μου υγεία πηγαίνοντας σε πολλά μουσεία και γκαλερί. Λατρεύω το σκίτσο, να διαβάζω φιλοσοφία, να ακούω μουσική, να χορεύω, να ξαπλώνω δίπλα σε μια πισίνα, να κοιμάμαι και να είμαι ερωτευμένος.

G.: Πώς είναι ο προσωπικός σας χώρος; Είναι γεμάτος ροζ στοιχεία;
K.P.: Μόλις έχτισα το σπίτι των ονείρων μου - ένα φουτουριστικό αλλά οικονομικό καταφύγιο με πανοραμική θέα. Θέλω μία κατοικία χωρίς αιχμηρές γωνίες και χωρίς κολόνες που εμποδίζουν το οπτικό πεδίο. Ο πατέρας μου άλλαζε θέση στα έπιπλα και τους πίνακες κάθε μήνα και τελικά έχω κληρονομήσει τη συνήθεια. Τα έπιπλα στον χώρο μου εναλλάσσονται διαρκώς, σαν μια περιστρεφόμενη γκαλερί.

G.: Μπορείτε να ξεκουραστείτε μέσα σε ένα ξενοδοχείο που έχετε σχεδιάσει εσείς;
K.P.: Απολύτως! Προσπαθώ να δημιουργήσω τον χώρο που θα λειτουργήσει καταπραϋντικά ή τονωτικά πρώτα απ’ όλα για μένα. Αλλωστε πάντα ζω ανάμεσα στις δημιουργίες μου. Ζω με τα έπιπλα που σχεδιάζω για να ξέρω πώς νιώθουν και οι άλλοι που ζουν μαζί τους.