Έλεν Λιούις: «Εγώ διαλέγω ηθοποιούς για τον Σκορσέζε και τον Σπίλμπεργκ»

Είναι αυτή που έφτιαξε τον κόσμο της μαφίας στις ταινίες του Μάρτιν Σκορσέζε, που χάρισε τον ρόλο και το αντίστοιχο Οσκαρ στον Τομ Χανκς με το «Forest Gump», που έφερε τη διευθύντρια της «Vogue» Αννα Γουίντουρ στα μέτρα της Μέριλ Στριπ για το «Ο διάβολος φορούσε Prada», που ανακάλυψε τη Μάργκοτ Ρόμπι ανοίγοντας δρόμο στην καριέρα της με τον «Λύκο της Wall Street». Είναι η γυναίκα που συμβουλεύεται σε κάθε του βήμα ο Μάρτιν Σκορσέζε και ο Τζιμ Τζάρμους, που εμπιστεύτηκαν για τις επιλογές των ηθοποιών ο Γούντι Αλεν, αλλά και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ.

Ο λόγος για το δεξί χέρι των πιο σπουδαίων σκηνοθετών, τη γυναίκα στην οποία καταφεύγουν για να τους υποδείξει ποιοι είναι οι ιδανικοί για τον ρόλο, την υπεύθυνη διανομής και ένα από τα πιο γνωστά ονόματα του Χόλιγουντ, Ελεν Λιούις. Η καταξιωμένη casting director θα βρεθεί την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου στην αίθουσα «Παύλος Ζάννας» για να παραδώσει masterclass με τον τίτλο «Η τέχνη και η τεχνική του casting στον κινηματογράφο», πάντα στο πλαίσιο του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, που ξεκινάει στις 31 Οκτωβρίου και φέτος αναμένεται να είναι τόσο πλούσιο σε λαμπερά και μεγάλα ονόματα όσο ποτέ.

Οι μεγάλοι ρόλοι

Σε ό,τι αφορά τα μυστικά του επαγγέλματος, αυτά, είναι αλήθεια, δεν μαθαίνονται σε κάποια δραματική σχολή ή σχολή σκηνοθεσίας, αλλά στην πράξη. Αναμφίβολα είναι πολύ δύσκολο να αναλαμβάνεις την ευθύνη της επιλογής των ρόλων δίνοντας ουσιαστικά ταυτότητα στην ταινία πολύ πριν από τον σκηνοθέτη. Εχει, μάλιστα, κανείς την αίσθηση ότι ο/η υπεύθυνος/η διανομής ρόλων είναι ο/η πρώτος/η που αναλαμβάνει την ευθύνη, αφού υλοποιεί το όραμα του σκηνοθέτη, αλλά ο τελευταίος που παίρνει τα εύσημα - και δεν μπορώ να μη ρωτήσω την Ελεν Λιούις αν είναι όντως έτσι. «Σίγουρα έχετε δίκιο αφού είμαστε οι πρώτοι που θα μιλήσουμε με τον σκηνοθέτη μετά τον σεναριογράφο, ουσιαστικά είμαστε το δεξί του χέρι. Παρότι ο κόσμος νομίζει, κυρίως γιατί όλοι έχουν άποψη περί αυτού, ότι είναι απλό να επιλέγεις ποιος κάνει για τον ρόλο, δεν είναι καθόλου εύκολο, ούτε απλό.

Προσωπικά μιλώντας, ήμουν τυχερή που έμαθα ουσιαστικά το επάγγελμα από έναν θρύλο, όπως η Τζούλιετ Τέιλορ. Αυτή είναι που μου έμαθε πώς να φέρνω κάθε αποστολή εις πέρας». Στο ερώτημα ποιες είναι οι συμβουλές που πήρε από την Τέιλορ, απαντά πως αυτό που πρωτίστως της δίδαξε «είναι να ακούω καταρχάς τον σκηνοθέτη, να αντιλαμβάνομαι σε βάθος τον κόσμο της ταινίας και μετά να φροντίζω να διευρύνω τους ορίζοντές μου ώστε να μπορώ να σταθώ συμβουλευτικά δίπλα του, ειδικά ως προς την κρίσιμη λήψη των αποφάσεων .[...] Γι’ αυτό είναι τέχνη το να μπορείς να επιλέγεις τους κατάλληλους ηθοποιούς και απαιτούνται ιδιαίτερες ικανότητες. Είναι μια δύσκολη αλλά υπέροχη δουλειά, την οποία αγαπώ, ειλικρινά πολύ!».

Γούντι Αλεν και Σκορσέζε

Η ίδια δηλώνει πολύ τυχερή όχι μόνο επειδή έχει συνεργαστεί με κορυφαία ονόματα και έχει ζήσει μια υπέροχη διαδρομή, αφού οι επιλογές της γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, αλλά ότι η καριέρα της ξεκίνησε με την ίδια να πέφτει στα βαθιά κάνοντας κάστινγκ για τον Γούντι Αλεν, τον Στίβεν Σπίλμπεργκ και τον Μάρτιν Σκορσέζε. Η γνωριμία όμως με την Τζούλιετ Τέιλορ ήταν καταλυτική ώστε η Ελεν να μην πάει στο Λος Αντζελες, όπου είχε σκεφτεί να μεταβεί, αλλά να περιμένει τηλεφώνημά της, το οποίο έφτασε ανέλπιστα γρήγορα. «Κάπως έτσι βρέθηκα στη Νέα Υόρκη, δουλεύοντας δίπλα της ως βοηθός και περνώντας οκτώ συναρπαστικά χρόνια».

Ανάμεσα στα μυστικά που της έμαθε η Τέιλορ είναι ότι οι δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι εξίσου σημαντικοί με τους πρώτους σε μια ταινία, και ότι τα κριτήρια επιλογής ακόμα και για τους ηθοποιούς που θα πουν μόνο μία ατάκα πρέπει να είναι εξίσου αυστηρά. «Γι' αυτό και προτιμώ να διαλέγω τους δευτερεύοντες ρόλους, τους οποίους αγαπώ. Είναι αυτοί που θα κάνουν τη διαφορά στην ταινία». Της επισημαίνω τον κρίσιμο ρόλο που είχε στο «Ο διάβολος φορούσε Prada» ο δεύτερος ρόλος που ερμήνευε η διάσημη πλέον Βρετανίδα ηθοποιός Εμιλι Μπλαντ, η οποία χάρη στη διορατική ματιά της Τέιλορ πραγματικά αναδείχθηκε από αυτή την ταινία. «Μιλώντας για τους δευτερεύοντες ρόλους, ποτέ δεν ξέρεις τη στιγμή που ο ηθοποιός θα τραβήξει πάνω του τα φώτα και αυτή ακριβώς είναι η μαγεία: γιατί αυτό μπορεί να γίνει είτε πολύ νωρίς, είτε πολύ αργά. Αρκεί να το διακρίνεις. Προηγουμένως, όμως, πρέπει αντιληφθείς τις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες δουλεύουν οι ηθοποιοί, την αγωνία που περνούν για να κλείσουν μια δουλειά. Γι’ αυτό κι εμείς, ως διευθυντές του κάστινγκ, προσπαθούμε να είμαστε ευγενικοί ώστε κάθε ηθοποιός να δώσει τη μάχη του υπό τις καλύτερες συνθήκες. Είναι φυσιολογικό να νιώθουν ευάλωτοι απέναντι σε αυτό που συμβαίνει, αφού ξέρουν ότι μόνο ένας παίρνει τον ρόλο».

Σε αυτή τη μάχη η ίδια στέκεται πάντα συμπαραστάτης αφού λέει ότι μπορεί κάποιος καλός ηθοποιός να μην ταιριάζει σε κάποιον ρόλο, αλλά να αποδειχθεί ότι κάνει για κάποιον άλλο που θα προκύψει στην πορεία.

Σε αντίθεση με ό,τι φανταζόμαστε για τη σκληρή συνθήκη των οντισιόν, την απόρριψη που βιώνουν οι ηθοποιοί όταν τους αρνούνται έναν ρόλο, η ίδια επιμένει ότι οι ηθοποιοί κάνουν ένα ευαίσθητο και δύσκολο επάγγελμα και πρέπει να προσεγγίζονται με τρυφερότητα. Είναι, πάντως, τρομερό και της επισημαίνω ότι είναι πολλοί οι ηθοποιοί, όπως η Εμιλι Μπλαντ, που χάρη σε αυτήν διέγραψαν μια σπουδαία πορεία στη συνέχεια. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Μάργκοτ Ρόμπι, την οποία η Λιούις διέκρινε ανάμεσα σε πάρα πολλές για τον ρόλο της Μάρτι, της συζύγου του Ντι Κάπριο στον πολυσυζητημένο «Λύκο της Wall Street».

Η υποψηφιότητα

Ανάμεσα στις ηθοποιούς που έφερε στην επιφάνεια η Λιούις, εξασφαλίζοντας μάλιστα και υποψηφιότητα για Οσκαρ ενώ κανείς δεν γνώριζε μέχρι πρότινος την ύπαρξή τους, είναι η Λίλι Γκλάντστοουν, η πρωταγωνίστρια του Μάρτιν Σκορσέζε, η οποία καθήλωσε τους πάντες με την ερμηνεία της ως σύζυγος του Ντι Κάπριο στην πρόσφατη επιτυχία «Οι δολοφόνοι του χαμένου φεγγαριού». Η Ελεν είχε τύχει να γνωρίσει τη Λίλι σε κάποια άλλη ταινία που είχαν κάνει πριν από κάποια χρόνια και όταν διάβασε το βιβλίο, στο οποίο βασίστηκε η ταινία, δεν μπορούσε να βγάλει από το μυαλό της ότι είναι ιδανική για τον ρόλο.

Γι’ αυτό και όταν ο Σκορσέζε τη ρώτησε τι ακριβώς θα κάνουν με τον ρόλο της Μόλι, είχε ήδη την απάντηση, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους 60 περίπου χαρακτήρες που παρελαύνουν από την ταινία και για τους οποίους χρειάστηκε να περάσει από ακρόαση 2.500 χιλιάδες ανθρώπους! Μιλάει γι’ αυτή την περιπέτεια με μεγάλη συγκίνηση, τονίζοντας πόσο σημαντική είναι σε αυτή τη δουλειά η αγάπη, η ανοιχτοσύνη, η εμπιστοσύνη, η συνεργασία: «Είμαι σίγουρη ότι και στην Ελλάδα έχετε εξαιρετικούς διευθυντές κάστινγκ και αυτό είναι πολύ σημαντικό για την επιτυχία μιας ταινίας, το να ξέρει κανείς ότι μπορεί να βρει σε κάθε χώρα τον ιδανικό άνθρωπο. Το βασικό σε αυτή τη δουλειά είναι η συνεργασία».

Οι... μαφιόζοι

Δεν μπορώ να μη ρωτήσω πώς γίνεται μία από τις πρώτες της δουλειές να είναι τα άκρως απαιτητικά «Καλά παιδιά», μια υψηλών προδιαγραφών ταινία και από τις πλέον πετυχημένες του Σκορσέζε, που περιγράφει με ακρίβεια τον κόσμο της μαφίας. Πώς είναι δυνατόν μια νεαρή τότε υπεύθυνη κάστινγκ να είναι εξοικειωμένη με τον κόσμο της μαφίας; «Εννοείται ότι δεν είχα καμία σχέση με τον κόσμο της μαφίας», μου λέει γελώντας, «αλλά προσπαθούσα για καιρό να σκεφτώ πού θα μπορούσα να βρω τους ιδανικούς ηθοποιούς για τον ρόλο. Επειδή τότε το γραφείο μου βρισκόταν στο κτίριο του Ροκφέλερ στη Νέα Υόρκη, θυμάμαι να παρατηρώ τους διάφορους συντελεστές των παραστάσεων από το Radio City.

Και ήταν τότε που σκέφτηκα ότι η πλειονότητα των μεσήλικων τραγουδιστών που εμφανίζονταν σε αυτά τα σόου με τα χαρακτηριστικά κολλημένα μαλλιά και κοστούμια, είναι Ιταλοί και ότι θα ήταν ιδανικοί για τον ρόλο. Ετσι πήγα στο Radio City και ζήτησα τη λίστα με τους συντελεστές των παραστάσεων. Επιπλέον συνέβη και το εξής παράδοξο, μια αστεία ιστορία που θυμάμαι ακόμα, να κλείνουμε ένα τραπέζι στο “Rao’s”, ένα πολύ δημοφιλές ιταλικό εστιατόριο στο ανατολικό Χάρλεμ, με σκοπό να βρεθούμε και να τα πούμε εγώ, ο Μάρτι (σ.σ.: Μάρτιν Σκορσέζε), ο Ρέι Λιότα και ο Νικ Πιλέτζι, ο οποίος είχε ενημερώσει διάφορους δικούς του ότι θα βρισκόμασταν εκεί το συγκεκριμένο βράδυ.

Το αποτέλεσμα είναι ότι άρχισε να συρρέει κόσμος που ήθελε να συναντήσει από κοντά τον Μάρτι γνωρίζοντας ότι επρόκειτο να κάνει την ταινία, διεκδικώντας έναν ρόλο. Το αστείο είναι ότι παρότι είχαμε πιει και ήμασταν σε χαλαρή κατάσταση, ήμουν σε θέση να διακρίνω ποιοι θα μπορούσαν να ταιριάζουν στην ταινία και δεν είναι τυχαίο ότι οι κεντρικότεροι ρόλοι εξασφαλίστηκαν εκείνη τη βραδιά».

Η άφιξη

Ανατρέχοντας στο έργο της μιλάει με αγάπη για όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκε, με τους οποίους νιώθει ότι μοιράζεται κοινές αξίες και αξέχαστες ιστορίες, όπως με τον Τζιμ Τζάρμους. Στεναχωριέται που δεν είχε την ευκαιρία να δοκιμαστεί σε όλα τα είδη, όπως θα ήθελε, αφού δεν υποτιμάει κανένα και νιώθει τυχερή που κατάφερε με το «Mamma Μia!» να κάνει κάστινγκ για μιούζικαλ. «Είχε τύχει από τα “Παιχνίδια εξουσίας”, την ταινία για τον Τζακ Αβράκοτο, να γίνουμε φίλοι με τον Τομ Χανκς και από αυτόν γνώρισα τη σκηνοθέτη Φιλίντα Φλόιντ, κι έτσι ανέλαβα τη δουλειά. Μας βοήθησε, ωστόσο, σε ό,τι αφορά το βρετανικό καστ, η casting director που βρισκόταν στην Αγγλία.

Ωστόσο, τότε, στα γυρίσματα, δεν κατάφερα να έρθω στην Ελλάδα, γι’ αυτό χαίρομαι απίστευτα που θα βρεθώ στη χώρα σας, στην οποία έχω να έρθω από το 1977, που είχα επισκεφθεί την Κρήτη. Είναι μεγάλη τιμή για μένα να βρεθώ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και νιώθω πολύ περήφανη που με κάλεσαν για να κάνω masterclass. Ανυπομονώ, πραγματικά, να τα πούμε εκεί».

Ειδήσεις σήμερα:

Ο πρώτος... influencer γάτος στην Ελλάδα είναι από τη Νεάπολη Θεσσαλονίκης και σαρώνει στα social media

Times: Η διαρροή διαβαθμισμένων εγγράφων «πάγωσε» την επίθεση - απάντηση του Ισραήλ στο Ιράν

Πώς ξεσκεπάστηκαν οι ιερείς που ξέπλεναν μαύρο χρήμα σε νυχτερινά κέντρα στην Πελοπόννησο - Δεν έχουμε ενημέρωση, λέει η Καθολική Εκκλησία