Sacha Walckhoff for Christian Lacroix, ο διάδοχος του premium design

Με ρίζες στη Γαλλία, στη Ρωσία και την Αφρική, ο πληθωρικός και αστείρευτος δημιουργός είναι ο σχεδιαστής στον οποίο εμπιστεύτηκε το έργο ζωής του ο μεγάλος μόδιστρος Christian Lacroix το 2010, όταν ο ίδιος αποφάσισε να αποσυρθεί.

Φέρνοντας νέα πνοή και όραμα με απόλυτο σεβασμό στην κληρονομιά του οίκου που υπηρετεί από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή, ο Sacha Walckhoff επέκτεινε τις δραστηριότητές του και στον κόσμο του σπιτιού με τη σειρά Christian Lacroix Maison.

Μας μίλησε από τη βάση του, το Παρίσι, για όσα θαυμαστά δημιουργεί και ονειρευόμαστε να δούμε στο δικό μας σπίτι.

GALA: Θα μοιραστείτε μαζί μας την ιστορία της επιτυχημένης συνεργασίας σας με τον μεγάλο σχεδιαστή μόδας Christian Lacroix;
SACHA WALCKHOFF: Συνάντησα για πρώτη φορά τον Christian στις αρχές της δεκαετίας του '90 ενώ περνούσα από συνέντευξη για μια θέση σχεδιαστή στο στούντιο Christian Lacroix. Γρήγορα έγινα το δεξί του χέρι και η συνεργασία μας διήρκεσε 17 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έζησα από κοντά όλο το μεγαλείο της δημιουργικότητάς του. Εκείνα τα χρόνια, τα χρυσά χρόνια, o οίκος Lacroix είχε γίνει δεύτερη φύση για μένα. Η συνεργασία με ένα τέτοιο είδωλο ήταν από κάθε άποψη η απόλυτη έμπνευση, καθώς παρακολουθούσα τις ιδέες να αναπτύσσονται και να παίρνουν μορφή μέσα από τη μοναδική προοπτική του. Ηταν πραγματικά υπέροχο.

G.: Πότε προέκυψε η έννοια «Maison» ως ιδέα δίπλα στη μόδα και το κόσμημα;
S.W.: Πάντα πίστευα ότι θα ήταν υπέροχο να δημιουργηθεί μια σειρά lifestyle με την υπογραφή Lacroix. Ετσι, μαζί με τον Nicolas Topiol, τον διευθύνοντα σύμβουλο του οίκου από το 2005, αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε αυτή την προοπτική. Θέλαμε να προσφέρουμε κάτι φρέσκο και απροσδόκητο - φυσικά για τον οίκο, αλλά και για την αγορά, όπου επικρατούσαν αρκετά παραδοσιακές τάσεις εκείνη την εποχή.

G.: Εκτός από τον σχεδιασμό, υπάρχει κάποιο άλλο πάθος που μοιράζεστε με τον σχεδιαστή Christian Lacroix;
S.W.: Μπορώ να πω ότι του σύστησα τη σύγχρονη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή, η οποία ήταν και εξακολουθεί να είναι πραγματικά το πάθος μου. Σιγά-σιγά έγινε και δικό του. Τρελαινόμαστε επίσης και οι δύο για τα vintage torero jackets.

G.: Το θέατρο και η όπερα, που έχουν εμπνεύσει στο παρελθόν τον Christian Lacroix, εξακολουθούν να είναι σημαντικά για τον οίκο;
S.W.: Ο Christian αγαπούσε πάντα την ιστορία των κοστουμιών και εξακολουθεί να αναλαμβάνει πρότζεκτ για φημισμένα θέατρα και όπερες σε όλο τον κόσμο. Οτιδήποτε λοιπόν αφορά την ιστορία του θεάτρου είναι ένα σημαντικό συστατικό στο DNA του οίκου, όμως η ισορροπία είναι απαραίτητη όταν δημιουργούμε τις νέες συλλογές μας. Δεν θα θέλατε να μετατρέψετε το σαλόνι σας σε μια θεατρική σκηνή, σωστά;

G.: Τόσο η δική σας όσο και η καταγωγή του Christian Lacroix είναι πολυπολιτισμική. Πώς επηρέασε αυτό τη δουλειά σας;
S.W.: Εχοντας μεικτή καταγωγή -ρωσική, αφρικανική και ευρωπαϊκή- είμαι πάντα ανοιχτός σε καινούριες ιδέες και σέβομαι τους διαφορετικούς πολιτισμούς που είχα την τύχη να ανακαλύψω κατά τη διάρκεια της ζωής μου. Εχω μάθει ότι η δημιουργικότητα βρίσκεται παντού και η ομορφιά εμφανίζεται σε όλες τις μορφές. Είναι επίσης μια απίστευτη δύναμη, ειδικά στους ταραγμένους καιρούς που όλοι βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Ο φόβος συχνά προκαλείται από τη λάθος αντίληψη και την άγνοια. Θα ήταν ανόητο να μην παραμερίσουμε τα εμπόδια εμπλουτίζοντας τη ζωή και την προσωπικότητά μας.

G.: Ποιος είναι ο στόχος σας όταν ξεκινάτε να σχεδιάζετε μια συλλογή;
S.W.: Να δημιουργήσω κάτι πρωτοποριακά μοναδικό, όμορφο και χρήσιμο που να αντικατοπτρίζει το πάθος μου για ένα αποκλειστικό αλλά ταυτόχρονα και παγκόσμιο σχεδιαστικό αποτέλεσμα. Εχω πάντα στο μυαλό μου την προτροπή της Diana Vreeland: «Δώστε τους κάτι που δεν πίστευαν ποτέ ότι ήθελαν!».

G.: Aπό πού εμπνέεστε για τα θέματα των συλλογών Christian Lacroix;
S.W.: Κάθε συλλογή του οίκου είναι μια βαθιά προσωπική υπόθεση. Η έμπνευσή μου συχνά προέρχεται από ταξίδια, εκθέσεις ή απλώς από συναντήσεις με φίλους.
Τα παλιά βιβλία, που έχουν εξαντληθεί, είναι επίσης μια μεγάλη πηγή έμπνευσης για μένα και είναι χαρά μου να τα ξεφυλλίζω. Η αναβίωση ξεχασμένων θεμάτων και ιδεών είναι πάντα συναρπαστική.

G.: Το χρώμα και η υφή φαίνεται να είναι σημαντικά στα σχέδιά σας. Για ποιον λόγο;
S.W.: To χρώμα και ο αισθησιασμός αποτελούσαν πάντα τα βασικά μέσα για να εκφραστώ σχεδιαστικά. Η πρώτη εικόνα είναι αυτή που θα προσελκύσει και θα αιχμαλωτίσει το κοινό. Γι’ αυτό στόχος μου είναι να δημιουργώ διαχρονικά και επιθυμητά κομμάτια που προσφέρουν ενθουσιασμό και ευχαρίστηση στην καθημερινή ζωή.

G.: Παρότι η επωνυμία Christian Lacroix παραπέμπει στη διαχρονική αξία της υψηλής ποιότητας, υπάρχουν κάποια στοιχεία που πιστεύετε ότι θα μπορούσαν να βελτιωθούν;
S.W.: Ποτέ δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο και πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Προσωπικά, προτιμώ πάντα την ποιότητα, ακόμη και αν αυτό σημαίνει υψηλότερη τιμή. Οπως λένε στον Λίβανο: «Η τιμή ξεχνιέται γρήγορα, αλλά η ποιότητα παραμένει».

G.: Ως διάδοχος του Christian Lacroix, σηκώνετε το βάρος της διατήρησης της κληρονομιάς ενός μύθου με εξαιρετική επιτυχία κατά κοινή ομολογία. Ποιο είναι το μυστικό που σας βοηθάει να αντεπεξέρχεστε;
S.W.: Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό. Πρέπει να βρεθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ της κληρονομιάς και της σημερινής εποχής. Δεν είναι εύκολο, έχει πολλή δουλειά, πρέπει να δώσεις μια νέα πνοή έχοντας παράλληλα κατά νου την ιστορία, τον χαρακτήρα και τη μοναδικότητα του οίκου Christian Lacroix.

G.: Από όλες τις χώρες στις οποίες έχετε ταξιδέψει, ποιο ξενοδοχείο σάς έχει εντυπωσιάσει;
S.W.: Δύσκολη ερώτηση! Θα αναφερθώ όμως σε δύο ξενοδοχεία που βρίσκονται στην κορυφή της λίστας μου. Το «Gramercy Park Hotel» στη Νέα Υόρκη, το οποίο σχεδίασαν ο καλλιτέχνης Julian Schnabel και ο αρχιτέκτονας John Pawson και είναι ένα έργο τέχνης. Λατρεύω το λόμπι, τα δωμάτια και τον χώρο του πρωινού στον τελευταίο όροφο που μοιάζει με έναν κήπο στην εξοχή - ο τέλειος τρόπος για να ξεκινήσει κανείς τη μέρα του στη Νέα Υόρκη. Eπίσης, το «Tecopa Motel» στην Καλιφόρνια, κοντά στην Κοιλάδα του Θανάτου. Είναι ένα πολύ απλό μοτέλ με λουτρά από θερμές πηγές. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο ρουστίκ, αλλά έχει μια απίστευτη γοητεία, με παλιά σκουριασμένα αυτοκίνητα και φορτηγά, καναπέδες και τσιμεντένιους κάκτους διάσπαρτους τριγύρω. Σαν σκηνικό ταινίας, εξωπραγματικό.

G.: Πώς αντιλαμβάνεστε την έννοια της πολυτέλειας;
S.W.: Μια βεράντα με θέα, ησυχία και ένας-δυο φίλοι.

G.: Κομψό και φιλόξενο. Πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο ιδανικά σε ένα δωμάτιο ή ολόκληρο το σπίτι;
S.W.: Οταν πρόκειται για το μέρος όπου ζούμε καθημερινά, θα έλεγα ότι πρόκειται περισσότερο για τη δημιουργία μιας «ζεστή καρδιάς», ενός χώρου με «ψυχή». Ενα σπίτι χρειάζεται τη δική του προσωπικότητα, κάτι που θα το κάνει πραγματικά δικό σας.