Βαϊόλα Ντέιβις: Αποκάλυψε ότι το επίτευγμα για το οποίο νιώθει περισσότερο περήφανη είναι ο ρόλος της στο How to Get Away with Murder

Η Βαϊόλα Ντέιβις δήλωσε ότι ίσως το πιο επίτευγμα για το οποίο νιώθε περισσότερο περήφανη ήταν η δημιουργία του χαρακτήρα της Annalise Keating στη δραματική, θρίλερ σειρά «How to Get Away With Murder», κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης επί σκηνής την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου στο Red Sea Film Festival στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας.

Η Ντέιβις ανέλυσε πώς προσέγγισε τον χαρακτήρα της Annalise Keating στο «How to Get Away with Murder». Εξήγησε ότι πολλοί τηλεοπτικοί χαρακτήρες είναι επιφανειακοί, χωρίς βάθος ή λογική, και θέλησε να δώσει στην Annalise μια ανθρώπινη διάσταση. Με θάρρος απαίτησε να βγάλει την περούκα, να δείξει τη φυσική της πλευρά και να αναδείξει τη σεξουαλικότητα ως κομμάτι της ανθρώπινης εμπειρίας, εμπλουτίζοντας τον χαρακτήρα με στοιχεία αλήθειας και τραύματος. Μίλησε, επίσης, για τη γενναιότητα που απαιτήθηκε για να σταθεί απέναντι στη λογική που επικρατούσε στα τηλεοπτικά δίκτυα όταν ξεκίνησε η σειρά πριν από 10 χρόνια.

Η ηθοποιός σχολίασε ότι ο χαρακτήρας της, όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί, δεν είχε καμία ουσία. Πρόσθεσε ότι οι χαρακτήρες στην τηλεόραση συχνά δεν είναι ρεαλιστικοί, ενώ επικεντρώνονται σε επιφανειακά χαρακτηριστικά. «Ως χαρακτήρας [όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί], δεν είχε κανένα απολύτως νόημα. Θέλω να πω, πρέπει να είστε ειλικρινείς: πολλοί χαρακτήρες στην τηλεόραση, απλά δεν βγάζουν νόημα. Είναι ο κύριος Πατατοκέφαλος των επιθυμιών του κοινού. Θέλουν να περπατούν σαν σούπερ μόντελ και θέλουν να είναι όμορφες στα κοστούμια και στις σκηνές των δικαστηρίων, είτε φορούν Alexander McQueen είτε Armani. Μιλούν πολύ γρήγορα στο Shondaland, ξέρετε, πιο γρήγορα από ό,τι μιλάνε οι άνθρωποι στην πραγματικότητα. Δεν βλέπεις πραγματικά τους ανθρώπους να μιλάνε και να ακούνε, και, εννοώ... Δεν θέλω να ακουστώ σαν να γκρινιάζω. Και μετά μπαίνεις στο θέμα της σεξουαλικότητας, και μπορεί να υπάρχει μια πληθώρα γυναικών εκεί έξω που έχουν 15 σεξουαλικούς συντρόφους σε μια μέρα, αλλά αυτό που λείπει από όλα αυτά είναι: το γιατί».

Σχετικά με την εξέλιξη του ρόλου της, τόνισε ότι άλλαξε το όνομα της Annalise από DeWitt σε Keating, επειδή αισθάνθηκε ότι ήταν πιο αντιπροσωπευτικό. «Και έτσι, μου δόθηκε ο χαρακτήρας... το όνομά της ήταν Annalise DeWitt όταν πρωτοξεκίνησα, και έλεγα: DeWitt; Έτσι, το άλλαξα. Το άλλαξα σε Annalise Keating. Εννοώ, θα μπορούσε να είναι DeWitt, αλλά είναι τόσο σπουδαίο».

Αναφερόμενη στις προσδοκίες του χώρου, υπογράμμισε ότι πίεσε για αυθεντικότητα στον χαρακτήρα, αμφισβητώντας τα στερεότυπα και διεκδικώντας ρεαλισμό, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να παρουσιάζει την Annalise χωρίς μακιγιάζ ή περούκα. «Αλλά ο λόγος για τον οποίο νομίζω ότι είμαι περήφανη γι' αυτό είναι επειδή αισθάνθηκα ότι ήταν γενναίο εκ μέρους μου. Δεν ήμουν πάντα γενναία στη ζωή μου, αλλά αυτή ήταν μια στιγμή που ήμουν γενναία. Έπρεπε να πάρω μια απόφαση: Θα μπορούσα απλώς να ενταχθώ στη φουρνιά των γυναικών που εργάζονται στην τηλεόραση οι οποίες, για να είμαι ειλικρινής, έχουν μια συγκεκριμένη εμφάνιση στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Έτσι, υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που λένε, «Ω, είναι λάθος κάστινγκ. Η Annalise Keating περιγράφεται ως μυστηριώδης και σεξουαλική και όλα αυτά, και αυτό δεν μπορεί να είναι η Βαιόλα».

Στη συνέχεια, περιέγραψε την αναζήτηση του βάθους του χαρακτήρα της: «Έτσι, τότε έπρεπε να κάνω κάποιες ερωτήσεις: Γιατί πρέπει να γίνω αυτή η γυναίκα; Γιατί πρέπει να περπατάει υπέροχα με τακούνια; Γιατί δεν μπορώ να είμαι στο μέγεθος που είμαι; Και γιατί δεν μπορούν όλα αυτά να είναι αλήθεια και να είμαι στην τηλεόραση; Γιατί δεν μπορώ να βγάλω την περούκα μου; Γιατί δεν μπορώ να φορέσω τα φυσικά μου μαλλιά; Και κάθε φορά που ρωτούσα «Γιατί;» έφτασα στην αλήθεια του ποια ήταν η Annalise, και έτσι είχα κάτι με το οποίο μπορούσα να δουλέψω, δηλαδή να προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορούσα με το σενάριο της τηλεόρασης του δικτύου να την κάνω να μοιάζει με άνθρωπο, και έτσι αυτό ήταν το πρώτο πράγμα με την Annalise Keating».

Συγχρόνως, υπογράμμισε ότι ήταν πολύ σημαντικό για εκείνη να βγάλει την περούκα της κατά τη διάρκεια της σειράς. «Θυμάμαι το τηλεφώνημα με τον Peter Nowalk, ο οποίος είναι ο δημιουργός του «How to Get Away With Murder», και τη Shonda Rhimes και την Betsy Beers, και τον επικεφαλής του στούντιο [ABC Entertainment Group], Paul Lee. Ήμασταν όλοι στο τηλέφωνο, και θυμάμαι να λέω, δεν μπορώ να πιστέψω ότι το έλεγα αυτό, γιατί ήθελα τη δουλειά, όλοι σας, δεν ήθελα να χάσω αυτή τη δουλειά, αλλά άκουσα τον εαυτό μου να το λέει... Είπα: «Λοιπόν, δεν πρόκειται να κάνω αυτή τη σειρά αν δεν μπορεί να βγάλει την περούκα της. Και ο λόγος είναι ότι, αν βγάλω την περούκα και αν βγάλω το μακιγιάζ, θα πρέπει να ασχοληθούν με αυτή τη γυναίκα που έχει αποκαλυφθεί. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα σγουρά μαλλιά της. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τη γυναίκα πίσω από τη μάσκα. Και αυτό είναι ένας χαρακτήρας που θα μπορούσα να παίξω».

Αναφέρθηκε επίσης στις προκλήσεις που συνόδευαν τις σκηνές σεξ στη σειρά, τονίζοντας ότι έπρεπε να αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, χωρίς εξιδανικεύσεις. Μέσα από αυτές τις επιλογές, διαμόρφωσε έναν κόσμο που, αν και φανταστικός, βασιζόταν σε στοιχεία αλήθειας, καθιστώντας τον πιο προσιτό και ουσιαστικό για το κοινό. «Και μετά πρέπει να αντιμετωπίσεις γιατί μια γυναίκα θα ήταν τόσο σεξουαλική. Δεν μπορείς απλά να το κάνεις, γιατί εδώ είναι το θέμα, με τη σεξουαλικότητα και τα ανθρώπινα όντα, δεν είναι πορνογραφία. Η πορνογραφία πουλάει το σεξ, σωστά; Είναι για να ερεθίζεις τους ανθρώπους. Εξυπηρετεί ένα σκοπό. Το να είσαι σεξουαλικός είναι μια προέκταση του ποιος είσαι ως άνθρωπος. Βασίζεται στη μνήμη, στην εμπειρία, στο τραύμα, στα πάντα. Δεν το κάνεις απλά».

Και πρόσθεσε: «Και μετά, όταν κάνεις σεξ, στη φαντασία μου, κάθε σκηνή σεξ πρέπει να είναι φρικιαστική. Θέλω να πω, ποιος έχει μια κάμερα στην κρεβατοκάμαρά του, όπου γυρνάει τέλεια, και όλοι έχουν πάει στο γυμναστήριο τους τελευταίους πέντε μήνες, κανείς δεν βάζει κάτω μια πετσέτα. Αποφάσισα όμως να ασχοληθώ με τη γυναίκα που θα ήταν αμφιφυλόφιλη, θα είχε σχέσεις, θα ήταν παντρεμένη με έναν άντρα που θα μπορούσε να είναι δολοφόνος, και έτσι τότε προέκυψε το σεξουαλικό της παρελθόν και η σεξουαλική της κακοποίηση. Τότε ήταν που η δεσποινίς Cicely Tyson [που υποδύθηκε την Ophelia Harkness, τη μητέρα της Annalise] μπήκε στο προσκήνιο. Και τότε ένιωσα ότι έχτιζα έναν κόσμο που ήταν ειλικρινής- ήταν ένας κόσμος που ήταν φανταστικός, αλλά υπήρχαν κάποια νήματα της αλήθειας εκεί μέσα, που έκαναν τους ανθρώπους να σκύψουν προς τα μέσα, και γι' αυτό είμαι πιο περήφανος».

Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ντέιβις δήλωσε περήφανη για τη δουλειά της και τον τρόπο που ανέδειξε τον συγκεκριμένο χαρακτήρα.


Φωτογραφία άρθρου: Shutterstock

Ειδήσεις σήμερα:

Γιάννης Καλλιάνος για τον θάνατο του πατέρα του: Επί 15 μέρες έκλαιγα στον καναπέ

Όταν ο Μουτσινάς έκανε ερωτήσεις στην Καραβάτου για την προσωπική της ζωή μπροστά στην κόρη της - «Είσαι με τα καλά σου;»

Κάταγμα στον γοφό υπέστη η Πελόζι εξαιτίας πτώσης της σε σκάλα στο Λουξεμβούργο