Τζεφ Ντάνιελς: Ο ρόλος του στην ταινία «Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος» ανέστησε την καριέρα του στην υποκριτική - «Έκανε τον κόσμο να γελάει»

Μετά από δεκαετίες στην υποκριτική, γεμάτες από ανατροπές, ο Τζεφ Ντάνιελς παραδέχτηκε πως η καριέρα του δεν ήταν πάντα το ίδιο επιτυχημένη. Από τις δύσκολες στιγμές της καλλιτεχνικής του πορείας, όταν ένιωσε πως η λάμψη του είχε αρχίσει να ξεθωριάζει, μέχρι τις στιγμές της απόλυτης αναγνώρισης, η πορεία του ηθοποιού μοιάζει με ταξίδι. Ξεκινώντας από ανεξάρτητες ταινίες που πέρασαν απαρατήρητες, για να καταλήξει σε έναν από τους πιο εμβληματικούς ρόλους της καριέρας του με το «Ο Ηλίθιος και ο Πανηλίθιος», ο Τζεφ Ντάνιελς έχει ζήσει τη δόξα αλλά και τις αμφιβολίες, τις απογοητεύσεις και τις αβεβαιότητες της βιομηχανίας.

Στην πρώτη του μεγάλη συνέντευξη μετά από αρκετό καιρό, μίλησε στο Page Six, εξιστορώντας τα σκαμπανεβάσματα του επαγγελματικού του βίου, την προσωπική του κρίση και πώς κατέληξε να διαπρέψει ξανά, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις πολιτικές του απόψεις και τη σχέση του με τον ρόλο του στον «Newsroom». Αφού συμμετείχε σε κάποιες ανεξάρτητες ταινίες που «κανείς δεν τις είδε», ταξίδεψε στο Λος Άντζελες από το σπίτι του στο Μίσιγκαν για να κάνει ακροάσεις για ρόλους.

«Πήγα για πέντε ταινίες», θυμάται. «Με κάλεσαν πίσω σε τρεις από αυτές, μου προσφέρθηκαν δύο και μία από αυτές ήταν "ο Ηλίθιος και ο Πανηλίθιος"». Η κωμωδία του 1994, στην οποία πρωταγωνιστούν ο Ντάνιελς και ο Τζιμ Κάρεϊ ως δύο αφελείς φίλοι που πηγαίνουν σε ένα ταξίδι για να επιστρέψουν μια βαλίτσα γεμάτη χρήματα, έλαβε μικτές κριτικές, αλλά έχει κερδίσει έναν φανατικό κοινό με τα χρόνια.

Η ταινία ενέπνευσε ένα σίκουελ, το «Dumb and Dumber To», το 2014. Παρά την επιτυχία της, ο Τζεφ Ντάνιελς αναγνωρίζει ότι η ταινία θεωρείται κάπως «χαμηλής αξίας». «Κοίτα, κάνει τον κόσμο να γελάει», λέει. «Και την τελευταία φορά που ασχολήθηκα με αυτό, οι Έλληνες κρατούν δύο μάσκες, της τραγωδίας και της κωμωδίας, κάτι σημαίνει αυτό».

Ο υποψήφιος για Τόνι ηθοποιός πέρασε ξανά από μια δύσκολη περίοδο όταν έφτασε στα 50 του. «Έφτασα, ξέρεις, στα 49, 50, 51. Και σκεφτόμουν "ω, Θεέ μου"», δήλωσε και πρόσθεσε: «Γιατί δεν σου λένε ποτέ πότε τελειώνει; Είσαι ο τελευταίος που το μαθαίνεις». Τότε άρχισε να αναπτύσσει ένα μονόλογο στο οποίο έπαιζε πρωτότυπα τραγούδια και διηγιόταν ιστορίες από το Χόλιγουντ. «Έπαιξα σε κλαμπ σε όλη τη χώρα, 200 θέατρα, όπερες στη Δυτική και Βόρεια Αμερική, όπου κι αν φανταστείς», θυμάται ο Ντάνιελς.

Όπως λέει, δεν ανησυχούσε σοβαρά για τα πάγια έξοδά του, επειδή η οικογένειά του ζούσε στο Μίσιγκαν και «το δολάριο πηγαίνει πιο μακριά» από ό,τι στη Νέα Υόρκη ή το Λος Άντζελες. Ωστόσο, παραδέχεται ότι έπρεπε «να ζουν διαφορετικά». Οι συνθήκες ζωής του Τζεφ Ντάνιελς άλλαξαν ξανά, όταν του προσφέρθηκε ρόλος στην παράσταση «Blackbird» στο Manhattan Theater Club, όπου υποδύθηκε έναν... παιδόφιλο.

Η παράσταση έλαβε εξαιρετικές κριτικές, κάτι που οδήγησε τον Ντάνιελς να συμμετάσχει στην παραγωγή του Μπρόντγουεϊ «God of Carnage» με τον Τζέιμς Γκάντολφι και μετά στο δράμα του Άαρον Σόρκιν, «The Newsroom». Ο ηθοποιός υποδύθηκε τον παρουσιαστή ειδήσεων Γουίλ ΜακΑβόι, του οποίου ο μονόλογος για την Αμερική έχει προβληθεί εκατομμύρια φορές στο YouTube.

Αναφορικά με την πολιτική, ο σταρ δήλωσε: «Νομίζω ότι ο ΜακΑβόι, που ήταν Ρεπουμπλικανός, θα υπερασπιζόταν πράγματα που είναι μεγαλύτερα από τα αμερικανικά θεσμικά όργανα. Για παράδειγμα, ο νόμος είναι μεγαλύτερος από εμάς και υπηρετούμε αυτόν, και αυτό έχει χαθεί».

Φωτογραφία άρθρου: Shutterstock