Μάνος Πίντζης: «Δεν είναι και… Κονιόρδου ο Ρουβάς!»

Είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς άντρες της ελληνικής showbiz αλλά όπως λέει το τίμημα της ομορφιάς και της σωματικής του τελειότητας σε επίπεδο αναλογιών μάλλον του έκανε πολύ κακό αφού του στοίχισε ρόλους που θα ήθελε να ερμηνεύσει στο θέατρο και στην τηλεόραση. Και μπορεί να ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς στο πλευρό του Γιώργου Μαρίνου, σήμερα όμως έχει αναγκαστεί όπως λέει να είναι μοιρασμένος στα καλλιτεχνικά αλλά και τα επιχειρηματικά μονοπάτια για λόγους επιβίωσης.
  
«Μου είχε πει ο Γιώργος Μαρίνος ότι είμαι too much για την Ελλάδα, δηλαδή, εννοούσε ότι τύποι σαν εμένα είναι για πολύ λίγα πράγματα εδώ. Υπάρχει κομπλεξισμός με το θέμα εμφάνισης ειδικότερα στη χώρα μας. Όταν βλέπουν ένα γυμνασμένο άντρα 1.87 κάπως νιώθουν, τι να πω, προτιμούν τους λίγο πιο… μπασμένους. Προσπάθησα να γίνω γήινος να γίνω λίγο πιο απλός, να μην είμαι πια ο καλογυμνασμένος αλλά δεν κατάφερα τίποτα. Τελικά συνειδητοποίησα ότι είναι μάλλον καλύτερα να είσαι ο εαυτός σου, παρά να προσποιείσαι ότι είσαι κάποιος άλλος».
 
Γιατί εκτός τηλεόρασης;
 
«Δεν τους κάνω. Δεν... πολλά πράγματα. Το τίμημα του να έχεις καλή εμφάνιση. Δηλαδή δε μπορεί να έχω ταχθεί να κάνω μόνο το μπάρμαν για τα επόμενα χρόνια της καλλιτεχνικής ζωής , να είμαι ο φουσκωτός μπράβος και ο χαζοχαρούμενος για πάντα. Θέλω ευκαιρία για κάτι διαφορετικό, όχι, δε μου δόθηκε».

 
Θα μπορούσε να είσαι ο Ηρακλής εσύ αντί  του Σάκη Ρουβά που πρωταγωνιστεί σε παράσταση;
 
«Ναι θα μπορούσα. Όπως είπε η Διαβάτη όλα είναι marketing. Στις μέρες μας ας πούμε όπως ήταν η παράσταση στην  Επίδαυρο, χρειάζεται τελικά σελοφάν… Εγώ τραγωδία δεν θα έπαιζα θέλει παιδεία, δε φτάνει οι οδηγίες του σκηνοθέτη πάμε φοράμε το κοστούμι και παίζουμε… Θέλει χρόνια… Ε δεν είναι ο Ρουβάς η… Λυδία Κονιόρδου. Κάνε αυτό που μπορείς και ξέρεις. Αλλά τι να κάνουμε, αφού πουλάει περισσότερο ο Ρουβάς προτίμησαν να δώσουν το ρόλο του Ηρακλή σε αυτόν. Τι να κάνουμε…Μου είναι συμπαθής ο Σάκης αλλά πρέπει τα πράγματα να τα λέμε με το όνομά τους».
 
-Επιχειρηματίας τώρα, πώς έτσι. Η κρίση ανοίγει νέους ορίζοντες;
 
«Ξαφνικά σταμάτησε να χτυπά το τηλέφωνο για ρόλους, όπως όλα συμβαίνουν ξαφνικά. Τι να έκανα; Να καθόμουν σπίτι και να κλαίω τη μοίρα μου; Όχι είπα πάμε παρακάτω. Μετά το hang over ξεκίνησε και μία διαδικασία να κάνω κάτι επιχειρηματικό, διότι απλά πρέπει να βρεις τρόπους για να ζήσεις και να επιζήσεις. Άσε που τώρα και μετά από όλα αυτά δε μπορείς να μην έχεις μία πιο σταθερή δουλειά διότι στο θέατρο, στα σήριαλ όλα είναι ρευστά. Έτσι έγινα εισαγωγέας ρούχων και δόξα το Θεό πάει μια χαρά. Πάει καλά. Το θέατρο δε το αφήνω αλλά χρειαζόμουν και μία σταθερότητα σε επίπεδο εισοδήματος, έχω και οικογένεια μη ξεχνιόμαστε».