Χριστόφορος Παπακαλιάτης: «Όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα γύρω μας, θέλω να ονειρεύομαι»

Σχεδόν τρία χρόνια δούλεψε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης για τον...άλλο κόσμο του. Μόλις σήμερα, όπως τόνισε στους δημοσιογράφους, στη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στο Galaxy bar του ξενοδοχείου Hilton, συνειδητοποίησε ότι η ταινία έχει ολοκληρωθεί.



«Περίπου έναν χρόνο μου πήρε για να γράψω την ταινία. Μόλις τελείωσε το ''Αν'', θέλησα να γράψω αυτή την ιστορία. Στη συνέχεια, ταξίδεψα στο εξωτερικό. Έψαξα να βρω όλους τους συνεργάτες και συναδέλφους και φτιάξαμε μία ομάδα. Το 2014, ξεκίνησε η παραγωγή. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν πέρυσι. Στη συνέχεια ξεκίνησε το μοντάζ. Ήταν μία απαιτητική δουλειά. Μία ταινία που έχει εφτά πρωταγωνιστές, δύο γλώσσες, πολλούς διαφορετικούς χώρους. Βέβαια και η πραγματικότητα στη χώρα μας-που όλοι λίγο πολύ ξέρουμε- μας καθυστέρησε λιγάκι!», είπε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης για την δημιουργία της νέας ταινίας, «'Ενας άλλος κόσμος», που αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στις 17 Δεκεμβρίου.

Πόσο εύκολο είναι να δημιουργήσει κάνεις ένα φιλμ, κάτω υπό αυτές τις συνθήκες; «Όσο ρομαντικό και αν ακούγεται, όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα γύρω μας, θέλω να εξακολουθώ να ονειρεύομαι. Η ταινία γυρίστηκε σε τρία μέρη.  Και την αντιμετωπίσαμε ουσιαστικά σαν τρεις ξεχωριστές ταινίες. Μπορεί ο θεατής να παρακολουθεί μία ενιαία πλοκή, γιατί οι ιστορίες ενώνονται, αλλά για εμάς ήταν σαν να κάναμε τρεις ταινίες», απάντησε ο Χριστόφορος.





Ο κινηματογραφικός φακός του Χριστόφορου εστιάζει σε τρεις Έλληνες, που ανήκουν σε διαφορετικές γενιές και ερωτεύονται ξένους πολίτες. Μία 18χρονη Ελληνίδα (Νίκη Βακάλη), ερωτεύεται έναν Σύριο χριστιανό πρόσφυγα (Tawfeek Barhom).  Ο Γιώργος (ο ήρωας που ενσαρκώνει ο ίδιος) μία Σουηδέζα (Andrea Osvart). Η ηρωίδα που υποδύεται η Μαρία Καβογιάννη, έναν Γερμανό, ρόλο που στην ταινία κρατά, ο J.K. Simmons, ο οποίος βραβεύτηκε με Όσκαρ Β’ ανδρικού ρόλου, αλλά και Χρυσή Σφαίρα, για την ταινία «Whiplash». Οι ήρωες καλούνται να ξεπεράσουν τις διαφορές που τους χωρίζουν και το εμπόδιο που λέγεται πραγματικότητα.





«Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ταινίας είναι η διαφορετικότητα και κατά πόσο αυτή η διαφορετικότητα μπορεί να ξεπεραστεί», είπε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης. Και συνέχισε:
«Εμποδιο στον έρωτα, στέκεται η κρίση. Η βίαιη αυτή αλλαγή που όλοι βιώνουμε. Η απάντηση σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που διανύουμε, είναι το συναίσθημα. Ο έρωτας. Η συντροφικότητα».



Για το καστ της ταινίας, ο Χριστόφορος τόνισε: «Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον να φέρω ηθοποιούς
από διαφορετικές ηπείρους. Ο Tawfeek Barhom από την Ανατολή. Η Andrea Osvart
από την Ευρώπη και ο J.K Simmons από την  Αμερική. Για τη συνεργασία μου με τον J.K Simmons , ήμασταν πολύ τυχεροί που το σενάριο, έφτασε στα χέρια του. Το διάβασε και με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: ''Μου άρεσε πολύ το σενάριο. Μπορώ να έρθω τον Οκτώβρη. Μπορούμε να κάνουμε τότε το γύρισμα;''... Δεν ήταν καθόλου απαιτητικός. Ήταν εξαιρετικά γλυκός και συνεργάσιμος. Εκτός από ένας σπουδαίος ηθοποιός, είναι περισσότερο, εξαιρετικός άνθρωπος. Ειλικρινά, είναι από τους πιο απλούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Έχει χιούμορ και άνεση. Όταν έφυγε για την Αμερική, όλα τα παιδιά στο συνεργείο στεναχωρήθηκαν».









Πώς δημιουργήθηκε η ιδέα της ταινίας; «Λοιπόν είχα στο μυαλό μου τελειώνοντας το ''Αν'', ότι ήθελα να γράψω για τρεις διαφορετικές ερωτικές ιστορίες. Για τρεις διαφορετικές γενιές Ελλήνων. Πώς είναι τρεις Έλληνες να ερωτεύονται ξένους πολίτες αλλά και πώς είναι για τους ξένους να ερωτεύονται Έλληνες. Και όχι μόνο τα πρόσωπα, αλλά να ερωτεύονται και την ίδια τη χώρα. Η ιδέα όμως προέκυψε όταν ήμουν στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, σε μία προβολή του ''Αν'' όπου μετά ακολουθούσε μία συζήτηση με το κοινό. Ένας θεατής με ρώτησε: ''Έχετε σκεφτεί να γράψετε, μία ταινία για τους ξένους ηθοποιούς που έρχονται στη χώρα σας;''. ''Ναι το έχω σκεφτεί'', του απάντησα, χωρίς να ισχύει κάτι τέτοιο. Γύρισα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και σημείωνα. Ήξερα ότι ήθελα να γράψω για τρεις ιστορίες αγάπης. 'Ηξερα ότι ήθελα να γράψω για τρεις ιστορίες αγάπης που το βασικό εμπόδιο να ήταν η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα έχει ρόλο στην ταινία».



Στο κινηματογραφκό του ντεμπούτο «Αν», είδαμε καρτποσταλικές εικόνες της Αθήνας. Θα δούμε κάτι ανάλογο και στη νέα ταινία;  «Σε αυτή την ταινία θα δούμε και το σκληρό πρόσωπο της πόλης. Ειδικά στην πρώτη ιστορία, θα δούμε τέτοιες εικόνες της Αθήνας. Στην δεύτερη ιστορία, μεταφερόμαστε στην Πλάκα που έχει όλη αυτή την ομορφιά. Υπάρχουν και οι δύο όψεις της πόλης!».



Πιστεύει ότι η ταινία αξίζει να «οδεύσει» προς τα Όσκαρ, όπως έγινε στην περίπτωση του Γιώργου Λάνθιμου; «Δεν μπορώ να το κρίνω εγώ. Ούτε να αποστασιοποιηθώ τόσο πολύ από τον εαυτό μου. Είναι σαν να με ρωτάτε για το παιδί μου. Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός!».



Έχει κοινά στοιχεία με τον ήρωα που ενσαρκώνει στην ταινία; «Έχω πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Από όλους τους ρόλους της ταινίας, τον ρόλο του Γιώργου αισθάνομαι περισσότερο κοντά μου. Πάντα ο τρόπος που γράφω είναι αρκετά προσωπικός. Οπότε οι ήρωες μου, πάντα έχουν κάτι από μένα».



Έχει αγωνία για την εισπαρκτική πορεία της ταινίας: «Όπως σας είπα και πριν, την ταινία τη νιώθω σαν παιδί μου! Φυσικά και έχω αγωνία. Με μέτρο όμως!», απάντησε.