«Xτύπα σαν άντρας», γράφεις ιστορία

Το ελληνικό Ιντερνετ έπεσε, ομοίως και οι νεοφεμινίστριες (από τα σύννεφα), τα φρύδια της Αντζελας αυτονομήθηκαν -όπως ακριβώς το Ναγκόρνο Καραμπάχ από την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ενωση-, η πρώτη διαφήμιση των Jumbo για το Πάσχα του 2016 έγινε trending topic στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προκάλεσε γέλιο μέχρι δακρύων και, φυσικά, πύρινες αντιδράσεις για το πολιτισμικό γίγνεσθαι της χώρας που γέννησε τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, μα και τον χαβαλέ ως συντόμευση κώδικα επικοινωνίας, ύψιστη συλλογική έκφραση, εσχάτως και ως πολιτική πράξη.

Κυρίως κατέδειξε με τρόπο υποβλητικό και απολύτως κινηματογραφικό ότι ακόμη και μια λαϊκή σταρ του εκτοπίσματος της Λαίδης του ελληνικού πενταγράμμου Αντζελας Δημητρίου έχει δικαίωμα εκτός από την (αυτο)αποθέωση και στον αυτοσαρκασμό - και αυτό από μόνο του είναι δείγμα εξέλιξης και προόδου του ανθρώπινου είδους εν γένει. Η Αντζελα εν μια νυκτί -και εδώ μιλάμε κυριολεκτικά, αφού Τετάρτη βράδυ κυκλοφόρησε το διαφημιστικό μήνυμα στο Διαδίκτυο και μέχρι να ξημερώσει είχε ήδη γίνει viral- αναδείχθηκε σε νέο Φαμπρ. Εύλογα, αφού τόσο η λαοπρόβλητη τραγουδίστρια όσο και ο Φλαμανδός εικαστικός υπήρξαν διαχρονικά εφάμιλλα εικονοκλαστικοί, καθένας στο κομμάτι της τέχνης που αποφάσισε να υπηρετήσει και -γιατί όχι;- να σμιλέψει με το ταλέντο του.

Κλείσιμο

Η μέση Ελληνίδα φαν Θαυμάστρια. Ωρα να προσηλυτιστεί και από τα Jumbo. Ή αλλιώς, η νέα γυναίκα του Λωτ

Η λαϊκή μούσα φαίνεται ότι τροφοδοτεί αφειδώς με έμπνευση τους ιθύνοντες της διαφημιστικής εταιρείας Pollen Advertising, η οποία από το 2008 σχεδιάζει και υλοποιεί τις καμπάνιες των Jumbo. Δεν θα ήταν, μάλιστα, υπερβολικό να υποστηρίξει κανείς πως λόγω απήχησης και συζητήσεων που προκαλούν οι συγκεκριμένες διαφημιστικές παραγωγές είναι κατ’ αναλογίαν ο νέος «Ιησούς από τη Ναζαρέτ» του Φράνκο Τζεφιρέλι. Τόση προσμονή δημιουργούν στο χριστεπώνυμο ποίμνιο. Ετσι, μετά τη «νονά» Κατερίνα Στανίση και την εκθαμβωτική πορφυρή τουαλέτα της που γέννησε μια σχεδόν διαστροφική αντίστιξη με την πατροπαράδοτη θράκα και τα μπούτια του στροβιλιζόμενου στη σούβλα αρνιού προ τριετίας, φέτος είναι η σειρά της Αντζελας Δημητρίου να ενσαρκώσει την πρέσβειρα του ελληνικού Πάσχα - με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Παπακαλιατικές επιρροές Περιφορά Επιταφίου, ο Παπακαλιάτης στο «Ενας άλλος κόσμος»; Αναστάσιμη πομπή η Αντζελα

Σε πρώτη ανάγνωση θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για πιστή υπηρέτηση μιας δοκιμασμένης και επιτυχημένης συνταγής, αν όχι για ιχνηλασία σε μια παραπάνω από προβλέψιμη πεπατημένη. Στη θέση της νονάς Στανίση τοποθετήθηκε η αενάως χωρισμένη Αντζελα, το «Με τον οίκτο να ζήσω» έγινε «Ποια θυσία» σε ανάλογη επική στιχουργικά μετασκευή, ο χωροχρόνος της Κυριακής του Πάσχα από ένα μέσο εξοχικό στη Λούτσα μετατέθηκε στην πομπή των πιστών αμέσως μετά την Ανάσταση.

Μπορεί ο πυρήνας της ιδέας να παραμένει ίδιος, θα ήταν όμως άδικο να μεμφθεί κανείς τους δημιουργούς για έλλειψη έμπνευσης και πρωτοτυπίας, αφού η εξέλιξη από σποτ σε σποτ μοιάζει αλματώδης. Και είναι πασιφανής, αφού η καλτ αισθητική κινηματογράφησης έχει δώσει τη θέση της σε πλάνα που συνομιλούν θαρρείς με το παπακαλιατικό σινεματικό σύμπαν. Ο μεν Παπακαλιάτης χρησιμοποίησε στην πρόσφατη ταινία του «Ενας άλλος κόσμος» ως λάιτ μοτίφ την περιφορά του Επιταφίου, οι δε διαφημιστές των Jumbo πήγαν ένα βήμα παραπέρα, τοποθετώντας την προδομένη από τον έρωτα πρωταγωνίστρια (βλ. Αντζελα) ως επικεφαλής της πομπής των πιστών το αναστάσιμο βράδυ. Οι εκλεκτικές συγγένειες με τον ανήσυχο δημιουργό δεν σταματούν όμως στην αναπαράσταση μιας πατροπαράδοτης θρησκευτικής ιεροτελεστίας.

Ο αυγοθραύστης Μακρινός καλλιτεχνικός μπατζανάκης του Καρυοθραύστη

Το στενό δρομάκι στο οποίο η Αντζελα ροβολά κρατώντας μια λαμπάδα με χάρτινο προστατευτικό του γνωστού πολυκαταστήματος θυμίζει έντονα τα πλακιώτικα σοκάκια, τα οποία όλοι ξέρουμε πόση σαγήνη ασκούν διαχρονικά στον αθηνολάτρη Παπακαλιάτη. Από τα ακροκέραμα των νεοκλασικών μέχρι τις ανθισμένες πασχαλιές και από τα διάπλατα ανοιχτά ξύλινα παντζούρια μέχρι τα σεμεδάκια που στωικά στολίζουν το μικροαστικό σπίτι, στο οποίο η Αντζελα με κλεφτή ματιά βλέπει μια κλασική πυρηνική οικογένεια να ετοιμάζεται για την παραδοσιακή βουτιά στην ακόμη πιο παραδοσιακή μαγειρίτσα, το σποτ αποπνέει αρώματα παλιάς, καλής αθηναϊκής γειτονιάς (ναι, ναι, αυτής με το αγιόκλημα για το γιασεμί).


 

Προσοχή! Το διαφημιστικό περιέχει τοποθέτηση σταρ

Δεν χρειάζεται να διεκδικεί κανείς δάφνες jumbo-λογου (ο υβριδικός άνθρωπος που έχει εντρυφήσει στην καλτ εποποιΐα των σποτ -ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών- του γνωστού πολυκαταστήματος) για να αντιληφθεί ότι το συγκεκριμένο βίντεο, διάρκειας 67 δευτερολέπτων, είναι παρωδία. Δηλαδή διακωμώδηση, φάρσα, κακέκτυπο, καρικατούρα, τρολάρισμα.

Η Αντζελα Δημητρίου προφανώς και όταν αποφάσισε να συμμετάσχει ήξερε ότι μπορεί εμφανισιακά, στυλιστικά και ψιμυθιολογικά να απαθανατιστεί κατά το λαϊφσταϊλικά κοινώς λεγόμενο «θεά», ωστόσο γνώριζε ακόμη πιο επισταμένως ότι ουσιαστικά θα πρέπει να κοροϊδέψει τον εαυτό της. Τελικά, το έπραξε άριστα. Αλλωστε δεν υπάρχει καλύτερος γνωστός στο ανθρώπινο είδος τρόπος για να απαντήσει κανείς στην κοροϊδία που -η αλήθεια είναι- έχει φάει με τον σωρό από το να σαρκάσει ο ίδιος τον εαυτό του. Ενδεχομένως, η συγκεκριμένη απόφαση να ήθελε και κότσια ή μπορεί απλώς τα λεφτά να ήταν καλά.

Πασχαλιές, τα νέα γαρίφαλα Η αμήχανη στιγμή που συνειδητοποιείς ότι σου ’χει αρπάξει η μαγειρίτσα

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η απόφαση να θέσεις όχι μόνο τον απόλυτο καψουριάρικο ύμνο, το τραγούδι «Ποια θυσία» σε μουσική Χάρη Καλούδη και στίχους Μάνου Κουφιανάκη, αλλά και την ίδια τη δημόσια εικόνα σου στον βωμό της σάτιρας είναι γενναία. «Οσο το Πάσχα προχωρά, σε συλλογίζομαι / Είσαι με άλλη στο χωριό κι εγώ βουρλίζομαι / Και τώρα Μάη θες να πιάσεις με την άλλη / Και να τσουγγρίσετε τ’ αυγά σας τα βαμμένα / Με συνταγή που πήρε από μένα / Και δεν αξίζει στ’ όνομά μου μια πετσούλα αρνί για μένα», τραγουδά με στομφώδη, πομπώδη, αντζελίστικο τρόπο και βαθιά βραχνή φωνή. Απολύτως σοβαρή και αψεγάδιαστη, όπως ακριβώς ταιριάζει σε μια σταρ, η Αντζελα προπορεύεται του πλήθους και δεν δίνει δεκάρα για τίποτα - όπως λόχου χάρη για τον τύπο πίσω δεξιά της που λύνεται στα γέλια στο μεγαλύτερο μέρος του σποτ. Νυν υπέρ πάντων η καψούρα.

Η Λαίδη βιώνει το δικό της ερωτικό δράμα και βαδίζει όχι έρπουσα αλλά σχεδόν πετώντας προς τη λύτρωση, το πεπρωμένο, την καρμική συνάντηση με τον άντρα που την πρόδωσε. Παίρνει θάρρος και γεμίζει το ρεζερβουάρ της αυτοπεποίθησή της από τον θαυμασμό των άλλων, μα κυρίως της κυρίας που από το μπαλκόνι του σπιτιού της τη ραίνει με ανθισμένες πασχαλιές.

Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο, τίποτα πιο ταιριαστό σε μια λαϊκή ντίβα. Τα στραφταλιζέ σκουλαρίκια που κοσμούν τους λοβούς των αυτιών της πάλλονται άρρυθμα δεξιά κι αριστερά, οι βλεφαρίδες της τέλεια κουρδισμένες ανοιγοκλείνουν σε ένδειξη κορύφωσης του πάθους και της ερωτικής απώλειας, το υγρό βλέμμα της μεταφέρει στον θεατή τη γλυκιά μελαγχολία που κρύβεται πίσω από τη φωταγωγημένη βιτρίνα κάθε γιορτής. Και ξαφνικά, τον συναντά. Ποιον; Αυτόν! Τον άντρα που πρόδωσε τον έρωτα και τα όνειρά της. Δεν σαστίζει.

Φαμπρ; Ποιος Φαμπρ; Της Αντζελας ο τράχηλος (μεταμοντέρνο βελγικό) ζυγό δεν υπομένει. Φύγε, φύγε σαν άντρας

Παίρνει σχεδόν ιερουργικά στα χέρια της το αυγό που εκείνος της προσφέρει, το κοιτά διερευνητικά ενώ το κοντινό πλάνο στο δεξί χέρι της αποκαλύπτει το δαχτυλίδι σε σχήμα φύλλου -ή μήπως πρόκειται για δάκρυ;- με την εκτυφλωτική επιγραφή «Lady».

Ούτε λόγος για το αποστομωτικό μακινιούρ της. Ακμαία και θαλερή -για κάποιους, ιδιότητες που αποτελούν ένα αληθινό θαύμα της Γηριατρικής και της Κοσμετολογίας-, τον κοιτά με μισόκλειστα μάτια και με τη μοναδική εκφορά του λόγου της, μεταξύ περηφάνιας, απαξίας και οδοντικού πόνου (στον πίσω δεξιό τραπεζίτη), κάνει μεγάλο φινάλε και τον προκαλεί: «Χτύπα. Χτύπα σαν άντρας». Ενώ ο μέσος άνθρωπος αναρωτήθηκε σε αυτό ακριβώς το σημείο αν η Αντζελα προέτεινε τη μυτερή ή την κοίλη πλευρά του πασχαλιάτικου αυγού προς τον άντρα που κάποτε αγάπησε, υπήρξαν και εκείνοι που ανακάλυψαν σεξιστικά μηνύματα που προωθούν τη βία εναντίον των γυναικών. Οχι των αυγών, των γυναικών. 

Κάψε τον στηθόδεσμο

Εκεί όπου οι περισσότεροι είδαν δύο αβγά σε τροχιά πασχαλινής σύγκρουσης, άλλοι αναγνώρισαν πίσω από τις λέξεις ή, πιο σωστά, πίσω από το κόκκινο τσόφλι, ένα μήνυμα που απενοχοποιεί και προωθεί τη βία κατά των γυναικών. Πύρινα status σε Facebook και οργίλα «τιτιβίσματα» στο Twitter καταφέρθηκαν εναντίον τής σε κάθε περίπτωση ευφυούς καμπάνιας.

Ως επιστέγασμα της μεταφεμινιστικής υστερίας, η οποία, όπως κατέδειξαν οι αντιδράσεις εκπατρισμένων Ελλήνων χρηστών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εξαπλώθηκε και εκτός συνόρων -στο μαρτυρικό Λονδίνο, στο μαρτυρικό Μόναχο, στο μαρτυρικό Αμστερνταμ και σε άλλες ηρωικές μητροπόλεις του κόσμου-, ήρθε η ανακοίνωση του ΚΕΘΙ (Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας) που αξιώνει την απόσυρση του διαφημιστικού σποτ. Σύμφωνα με το σκεπτικό του συντάκτη, η διαφήμιση «ενισχύει και προκαλεί την αναπαραγωγή έμφυλων στερεοτύπων και προκαταλήψεων, καθώς και την εκδήλωση σεξιστικών συμπεριφορών. Με τον τρόπο αυτόν θίγεται η αξιοπρέπεια των γυναικών και διαιωνίζονται οι έμφυλες ανισότητες».

Κατόπιν αυτής, με αγωνία αναμένεται η δημόσια τοποθέτηση του συνδέσμου ορινθοτρόφων Ελλάδας, του συλλόγου για την προστασία της εκκόλαψης αυγών κότας (μην το γελάτε, μπορεί και να υπάρχει), της πανελλήνιας ένωσης νοικοκυρών (σχετικά με τον σωστό τρόπο βαψίματος των πασχαλινών αυγών) κ.λπ.

Στην πραγματικότητα η διαφήμιση περισσότερο αποδομεί το αρχέτυπο του μάτσο αρσενικού, το οποίο η Αντζελα προκαλεί να εκδηλώσει το αντριλίκι του στο τσούγκρισμα αυγών, παρά το εξωραΐζει - αρκεί κανείς να παρατηρήσει το μάλλον χαζοχαρούμενο ύφος του μοντέλου που υποδύεται τον πρώην εραστή. Κι είναι απορίας άξιο πώς το έμπειρο μάτι των μεταφεμινιστριών δεν πρόσεξε το αληθινά σεξιστικό καρέ. Τη στιγμή δηλαδή όπου η οικογένεια καθισμένη στο γιορτινό τραπέζι περιμένει τα πάντα από τη μητέρα, η οποία όρθια σπεύδει να εξυπηρετήσει σύσσωμη τη φαμίλια.

Προσοχή! Σεξιστική αναφορά Ετοιμοι όλοι να βουτήξουν στα πασχαλινά εδέσματα, εκτός από την Ελληνίδα νοικοκυρά που στέκει κερί αναμμένο

Ο διαφημιστής

Το διαφημιστικό, πάντως, εκτός από αρνητικές αντιδράσεις, προκάλεσε και μια σειρά ευφάνταστων, σουρεαλιστικών μεταφορών. Οπως λόγου χάρη το τουιτάρισμα ότι στην επόμενη καμπάνια των Jumbo θα μπορούσε η Νατάσα Μποφίλιου να διασκευάσει τον έντεχνο ύμνο «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει» στο πασχαλιάτικο επίκαιρο «Η νονά πονάει όταν πληρώνει». Μην το γελάτε. Κανείς δεν ξέρει μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο πατριάρχης των διαφημίσεων Jumbo Πολύκαρπος Ζαλώνης. Ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης της εταιρείας Pollen Advertising βρίσκεται, εκτός από τα πολυσυζητημένα και πολυπροβεβλημένα -μέσα σε ούτε δύο 24ωρα το κλιπ με την Αντζελα ξεπέρασε τις 300.000 θεάσεις στο YouTube- σποτ του πολυκαταστήματος, και πίσω από την προεκλογική καμπάνια των ΑΝ.ΕΛ. για τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 που εντυπώθηκε στο συλλογικό τηλεοπτικό ασυνείδητο με την κωδική φράση «Αλέξη, ξεκόλλα».

Τυφλώθηκα Μανικιούρ Αντζελας, η νέα αυγοθήκη. Τιμητές της Λαίδης, ρουφήξτε το αυγό σας

«Με ξεκουράζει πολύ η οικογένειά μου. Oταν αγκαλιάζω τα παιδιά μου παίρνω ενέργεια, όπως στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Από εκεί και πέρα, εγώ φτιάχνω εικόνες μόνο με πραγματικά στοιχεία. Κατά καιρούς, έχω αντιγράψει πράγματα από θεατρικές παραστάσεις, κινηματογράφο, συμβάντα στον δρόμο, ενώ κάθε χρόνο πηγαίνω στο Λονδίνο, βλέπω σκηνοθετικά ευρήματα σε μιούζικαλ και με πιάνει ζήλια. Οταν ζηλεύω, αισθάνομαι άχρηστος και προσπαθώ ακόμα πιο πολύ. Επίσης, έχω ένα μπλοκάκι και σημειώνω συνεχώς. Πάω στον κινηματογράφο, κρατάω σημειώσεις και όταν τελειώνει η προβολή, τις κοιτάζω, δεν βγάζω τίποτα και νευριάζω!» εξήγησε σε πρόσφατη συνέντευξή του όταν ρωτήθηκε αναφορικά με τα ερεθίσματα που τον εμπνέουν.

Ο επιδραστικός, όπως μαρτυρούν οι αριθμοί και το virality της δουλειάς του, διαφημιστής, αν και αποφεύγει την έκθεση στα media, κατάφερε για μία ακόμη φορά να γίνει ο αφανής ήρωας των ημερών και να θέσει ένα περίπου υπαρξιακό ερώτημα εν μέσω Σαρακοστής: «Η Αντζελα έκανε το αυγό ή το αυγό την Άντζελα;».