Survivor: Τραυματισμοί και κληρωτίδα έδωσαν τη νίκη στον Αγγελόπουλο

Αν στον προχθεσινό αγώνα στο Survivor χρειάστηκε ένα άθλημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των αθλητικών του προσόντων, αλλά και η δική του αντοχή και οι εμφανείς ικανότητές του για να κερδίσει, στο παιχνίδι του χθεσινού επεισοδίου, ο Γιώργος Αγγελόπουλος νίκησε έχοντας ολοφάνερα σύμμαχο και την τύχη. Δεν υπάρχει πλέον έπαθλο επικοινωνίας, αλλά θα πρέπει να βρει κάποιον τρόπο να σφυρίξει έξι αριθμούς σε κάνα δικό του άνθρωπο, για να παίξει στο τζόκερ που έχει τζακ ποτ, με τέτοια εύνοια που τον ακολουθεί αυτό τον καιρό.  

Ήταν ο πρώτος ατομικός αγώνας στο Survivor: Όλοι οι παίκτες έπαιζαν με όλους και θα επικρατούσε εκείνος που είχε συνολικά την καλύτερη επίδοση. Όχι κατ’ ανάγκην σε κάθε επιμέρους αναμέτρηση, αλλά στο γενικό αποτέλεσμα. 

Ο Αγγελόπουλος αυτή τη φορά είδε να τραυματίζονται ο Αναγνωστόπουλος (ο οποίος είχε πρόβλημα με το γόνατο από τον αγώνα της προηγούμενης ημέρας, αλλά προτίμησε να κατέβει στο στίβο), αφού χτύπησε και στο μεγάλο δάκτυλο κάποια στιγμή, αλλά και ο Βασάλος. Με τον πρώτο έδωσε τον τελικό αγώνα και εκμεταλλεύτηκε τη δυσκολία του αντιπάλου του να έχει σταθερότητα και αντοχή στον αγώνα. Μέχρι την ώρα εκείνη ο Μισθοφόρος έδειχνε ότι τον «έχει» τον Ντάνο, αφού τον είχε κερδίσει δύο φορές και είχε χάσει μόνο ένα αγώνα, στις τρεις μεταξύ τους αναμετρήσεις. 

Με τον Βασάλο ήταν ακόμα πιο τυχερός – σαν να έπεσε από κολυμβήθρα και να σηκώθηκε και ντυμένος! Ο Κωνσταντίνος τον είχε νικήσει και τις δύο φορές που βρέθηκαν αντίπαλοι. Γενικά ο Βασάλος είναι σε καλή κατάσταση τελευταία και οι επιδόσεις του είναι θέμα ψυχολογίας. Όμως στον κρίσιμο αγώνα (τον προτελευταίο του παιχνιδιού γενικά) και ενώ ο χαμένος θα έβγαινε οριστικά εκτός παιχνιδιού, (ο νικητής θα έπαιζε με τον Μισθοφόρο), ο Βασάλος πάτησε άσχημα μέσα στο νερό σε ένα ανύποπτο πέρασμα και έδωσε την ευκαιρία στον Ντάνο να πάρει σημαντικό προβάδισμα. Το ματς διακόπηκε για να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες στον Κωνσταντίνο, αλλά όταν επέστρεψε δεν ήταν εύκολο να καλύψει το χαμένο έδαφος ή να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του αγώνα.

Τον Ντάνο τον είχε ευνοήσει νωρίτερα και η… κληρωτίδα. Όταν ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος, στον οποίο έπαιξαν όλοι εναντίον όλων, έγινε κλήρωση για να βγουν τα ζευγάρια της επόμενης φάσης. Στον Αγγελόπουλο λοιπόν έπεσε η Σάρα, που ήταν μαζί με τον Σπαλιάρα οι πιο εύκολοι αντίπαλοι – τυχερός ήταν βέβαια και ο Μισθοφόρος σε εκείνη την κλήρωση, αλλά είχε στο μεταξύ το πρόβλημα με το πόδι του.

Ένα διήμερο τώρα φαίνεται σαν να έχουν συνωμοτήσει οι πάντες και τα πάντα υπέρ του Αγγελόπουλου. Με τέτοιο… άστρο είναι δύσκολο να χάσει ακόμα και τον τελικό και πάντως στα αγωνίσματα δείχνει να τα πηγαίνει περίφημα. Ασφαλώς και μπορεί να κερδίσει τον οποιονδήποτε, ανάλογα με τη μέρα βέβαια– απλά στα δύο τελευταία επεισόδια του πήγαν όλα πρίμα. 

Αγώνας με χαμηλό δείκτη δυσκολίας  

Ο πρώτος ατομικός αγώνας στο Survivor ήταν μέτριων απαιτήσεων. Κι αυτό γιατί ο στίβος ήταν φτιαγμένος ώστε να μπορούν να παίξουν άνδρες εναντίον γυναικών, χωρίς οι πρώτοι να παίρνουν θεαματικό προβάδισμα – αλλιώς δεν είχε νόημα όλο αυτό. Ακόμα κι έτσι βέβαια τα δεδομένα ήταν υπέρ των ανδρών. Χθες έπαιξε μόνο η Σάρα, καθώς η Ευρυδίκη δήλωσε και πάλι τραυματίας.

Οι παίκτες ξεκινούσαν πέφτοντας από μία μεγάλη τσουλήθρα, κολυμπούσαν για τέσσερα πέντε μέτρα, ανέβαιναν σε ένα πλωτό πλαστικό διάδρομο, έτρεχαν για άλλα είκοσι μέτρα, έβγαιναν στη στεριά σαν να τους κυνηγούσαν καρχαρίες και πιράνχας, περνούσαν κάτω από ένα διχτυωτό εμπόδιο (όχι σαν αυτά τα διχτυωτά που απαντώνται σε καμπαρέ – πιο εύκολα εδώ!), και στη συνέχεια έφταναν στο στόχο. Πετούσαν το μπαλάκι, σε ένα «τραπέζι» με διάφορα μικρά εμπόδια και προσπαθούσαν να το κατευθύνουν με ένα ξύλινο «χέρι», σε μία εισδοχή. Αστειότητες. Ο στίβος έδινε μικρό προβάδισμα στους γρήγορους, ενώ το μπαλάκι ήθελε λίγη τέχνη και περισσότερη ψυχραιμία. 

Η λογική ήταν η εξής: Επειδή μετείχαν έξι παίκτες, ο καθένας ξεκινούσε έχοντας από πέντε «ζωές» - πώς παίζαμε παλιά pac man; Κάπως έτσι, αλλά με περισσότερη πλάκα. 

Ο καθένας θα έπαιζε δηλαδή με όλους στην αρχή και κάθε φορά που έχανε του αφαιρούνταν μία «ζωή». Ακόμη δηλαδή κι αν δεν κέρδιζε κανένα ματς, τους πέντε αγώνες θα προλάβαινε να τους δώσει, έτσι ώστε να αγωνιστούν όλα τα δυνατά ζευγάρια.

Στη συνέχεια διαμορφώνονταν και πάλι ζευγάρια, με κλήρωση και στη συνέχεια ανάλογα με το ποιοι συνέχιζαν. Όποιος συμπλήρωνε, εν ολίγοις, πέντε ήττες έπαιρνε το ταλαιπωρημένο κορμί του και τα όνειρά του για βόλτα και φαγητό, και τα απίθωνε στην άκρη του πάγκου ή του δάσους, ανάλογα με την όρεξη και παρακολουθούσε τους άλλους.

Η ρουλέτα του παιχνιδιού  

Με την ολοκλήρωση των πέντε πρώτων γύρων, ο Αγγελόπουλος είχε τέσσερις νίκες και μία ήττα (από τον Βασάλο). Ο δε Βασάλος την είχε πατήσει περίεργα, αφού είχε κάνει κι αυτός μία ήττα, αλλά από τη… Σάρα! Ο Κωνσταντίνος μπήκε μάλλον χαλαρός απέναντι στη συμπαίκτριά του επί τόσους μήνες και εκείνη τον αιφνιδίασε! Έτσι είναι. Λίγη εμπιστοσύνη, λίγο οίκτο και δικαιώνεται το τραγούδι που λέει «μάτια που κλαίνε μην τα πιστεύεις…»!  Ο Βασάλος δεν το πίστευε, ούτε και η Σάρα βέβαια. Αλλά εκείνη η ήττα θα αποδεικνυόταν μοιραία για τον Κωνσταντίνο, αφού ουσιαστικά η Σάρα,  χωρίς να το θέλει βέβαια, ευνόησε τον Αγγελόπουλο, έτσι όπως ήλθαν τα πράγματα! 

Ο Μάριος ήταν αρκετά μέτριος με 3 νίκες και ήττες και Ντάνο και Βασάλο, ο δε Αναγνωστόπουλος είχε μείνει με δύο «ζωές» μόνο, αφού είχε κερδίσει μόνο Σπαλιάρα και Σάρα. Ο Σπαλιάρας είχε μόνο μία ζωή (κέρδισε τη Σάρα) και η τελευταία επίσης μόνο μία, από τη νίκη της επί του Βασάλου.

Στην κληρωτίδα του επόμενου γύρου ο Μισθοφόρος διασταυρώθηκε με τον Σπαλιάρα, τον οποίο νίκησε και του έδειξε «game over». Ο Αγγελόπουλος, όπως είπαμε κληρώθηκε με τη Σάρα, την οποία και νίκησε, δείχνοντας της την πόρτα εξόδου. Σε εκείνο το σημείο δηλαδή αποχώρησαν τα… γυναικόπαιδα (Γιάνναρος και Σάρα) και ο αγώνας συνεχίστηκε με τους… μεγάλους.   

Ο Μάριος νίκησε τον Βασάλο, αφαιρώντας του επίσης μία πολύτιμη «ζωή»! 

Αμέσως μετά ο Αγγελόπουλος νίκησε τον Μάριο, ενώ ο Αναγνωστόπουλος επικράτησε του Βασάλου, αφήνοντάς τον κι αυτόν με δύο «ζωές». Στη συνέχεια όμως ο Βασάλος αντεπιτέθηκε και νίκησε ξανά τον Αγγελόπουλο, ενώ ο Μάριος κέρδισε τον Αναγνωστόπουλο, τον οποίο άφησε με μία «ζωή». Ο Βασάλος νίκησε τον Μάριο, ο οποίος έμεινε κι αυτός με μία «ζωή» - ο Κύπριος έδειξε να είναι εντελώς απογοητευμένος και σαν να παρατάει το παιχνίδι σε εκείνο το σημείο. Ο Μισθοφόρος έδωσε όμως νέο ενδιαφέρον, αφού «χτύπησε» τον Ντάνο, περιορίζοντάς τον στις δύο «ζωές». Το ματς είχε πάρει φωτιά.

Ο Αγγελόπουλος πέταξε έξω από το παιχνίδι τον Μάριο, ο οποίος ήταν γενικά μέτριος. 

Ο Αναγνωστόπουλος συνέχισε την αντεπίθεσή του και νίκησε και τον Βασάλο, αφήνοντάς τον με μία ζωή και στη συνέχεια έκανε το ίδιο με τον Ντάνο, τον οποίο νίκησε δύο φορές σε μικρό διάστημα! Έτσι έμειναν οι τρεις τους, έχοντας από μία ζωή: όποιος έχανε έφευγε! 

Εκεί ήταν που χαμογέλασε η τύχη στον Ντάνο. Στον αγώνα με τον Βασάλο, ο Κωνσταντίνος τραυματίστηκε και τελικά έχασε. Αμέσως μετά ο Αγγελόπουλος κέρδισε και τον φιλότιμο, πλην έχοντα ξεπεράσει τον εαυτό του, Μισθοφόρο και μαζί και το παιχνίδι.

Ο Ντάνος ολοκλήρωσε το παιχνίδι έχοντας 3-0 με Μάριο, 2-2 με Μισθοφόρο και 1-2 με Βασάλο! Ο τελευταίος είε θετικό πρόσημο με Ντάνο, αλλά είχε 1-2 με Μισθοφόρο και 2-1 με Μάριο. Ο Αναγνωστόπουλος είχε 0-2 από Μάριο. Αλληλοεξοντώθηκαν δηλαδή οι Μαχητές.

Παραλία σαν σε κυριακάτικη λειτουργία  

Στις τρεις τελευταίες νίκες του Αγγελόπουλου η παραλία θύμιζε το προαύλιο, αν όχι και το εσωτερικό της Μονής Μαλεβής στην Αρκαδία – για να μην πούμε τη μονή Εσφιγμένου στο Άγιο όρος και μας κυνηγάνε τίποτα αφιονισμένοι μοναχοί. 

Ο Ντάνος σταυροκοπιόταν με ακατάπαυστο ρυθμό, λες και είχε βάλει μοτεράκι στον αγκώνα. Φιλούσε τα κομποσκοίνια πιο πολύ από ξενιτεμένος τη γυναίκα του, στην επιστροφή του στην πατρίδα. Μέσα μέσα αναστέναζε με ένα «ωχ Χριστέ μου» για να υπάρχει και ήχος, πλην εικόνα. Μόνο τα θυμιατά του λείπανε να αρχίσει τα λιβανιστήρια στην παραλία και να νομίζουν όλοι ότι… ήρθεν η ώρα τους! Κακώς ο Ντάνος πήγε στο Survivor. Για καλόγερος έπρεπε να πάει. Ποιος ξέρει τι γίνεται στο μυαλό του. Πιθανόν να του είπαν ότι το παιχνίδι αυτό είναι σαν… σταυροφορία, αλλά προς τα δυτικά – στα ανατολικά είναι λίγο σκούρα τα πράγματα αυτές τις εποχές! 

Κανονικά θα έπρεπε να του απαγορεύσουν τη χρήση θρησκευτικών συμβόλων – καταντάει αηδία το θέαμα ενός τύπου που δείχνει να είναι περισσότερο σε λιτανεία, παρά σε τηλεοπτικό παιχνίδι. Και στην ανάβαση από το λιμάνι της Τήνου προς την Παναγία, λιγότερη επίδειξη πίστης κάνουν οι έρμοι, που το έχουν και πραγματικά ανάγκη μάλιστα! Ο Ντάνος είναι ικανός να ξεφτιλίσει κάθε έννοια σεμνότητας και ταπεινότητας, αρκεί να φαίνεται πιστός και θρήσκος. Λες και είναι ο μόνος εκεί πέρα που πιστεύει σε (ή στο) Θεό. Αδίστακτος έμπορος θρησκευτικών συναισθημάτων, δεν εξηγείται αλλιώς. Ή τον έχουν δασκαλέψει από την παραγωγή (σταυρό και ψήφο) ή πάσχει από ανίατη θρησκοληψία (δεν του φαίνεται πάντως)…

Η αλληλοεξόντωση των Μαχητών  

Οι Μαχητές ήθελαν πολύ να κερδίσουν το χθεσινό παιχνίδι. Φαινόταν στο βλέμμα τους. Ήταν τρελαμένοι που έχασαν το προχθεσινό ομαδικό. Μάλιστα άφηναν να φανεί ότι είχαν ξενερώσει με την παραγωγή που επέλεξε να τους πάει σε ένα άθλημα, που ήταν ταμάμ για τον Αγγελόπουλο – εκείνο με τη δοκό και τα χορευτικά πάνω. Δεν έδειχναν επίσης να πολυπιστεύουν ότι η Ευρυδίκη όντως τραυματίστηκε τόσο σοβαρά, ώστε να δικαιολογείται η έξοδός της από τον αγώνα.

Υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε κάποιος από τους Μαχητές να κερδίσει τον χθεσινό αγώνα πάντως. Ο Βασάλος έδειξε ότι ήταν πιο δυνατός από τον Αγγελόπουλο στις μεταξύ τους αναμετρήσεις. Ο Αναγνωστόπουλος επίσης στάθηκε ισότιμα απέναντί του. Ήταν όμως άτυχοι. 

Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, εάν συντονίζονταν θα μπορούσαν να κρατήσουν τη νίκη στις τάξεις τους. Υπό την έννοια ότι θα άφηναν τον πιο δυνατό από τη δική τους ομάδα να πάει μέχρι τέλους, χωρίς οι άλλοι να χτυπάνε τα μεταξύ τους παιχνίδια και απλώς να προσπαθούν να φθείρουν όλοι μαζί τον Αγγελόπουλο. Δεν το έκαναν. Έπαιξαν ατομικά, σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού. Ουσιαστικά όμως έπληξαν ο ένας τον άλλο. Η Σάρα πλήγωσε τον Βασάλο, χωρίς να το περιμένει κανένας – ούτε και οι δυο τους! 

Ο Αναγνωστόπουλος νίκησε τον Βασάλο δύο φορές και έχασε μία.

Ο Μάριος νίκησε τον Αναγνωστόπουλο δύο φορές και τον Βασάλο μία, ενώ ο Κωνσταντίνος κέρδισε τον Κύπριο μία φορά. 

Θα μπορούσε για παράδειγμα ο Μάριος να κάνει πίσω, αφού φαινόταν ότι ο Αγγελόπουλος τον «έχει»: τον νίκησε και τις τρεις φορές, που αναμετρήθηκαν! Και να μην επιδιώξει νίκες κόντρα σε Βασάλο και Αναγνωστόπουλο, ώστε να τους αφήσει με περισσότερες «ζωές» να σφυροκοπούν τον Αγγελόπουλο, ειδικά με δεδομένο ότι έδειξαν πως τον αντιμετωπίζουν μια χαρά! Έπαιξαν όμως καθαρά, αλληλοεξοντώθηκαν και με την ατυχία των τραυματισμών, τους έστειλε ο Ντάνος για βρούβες.

Η νέα νίλα πάντως τους έχει πεισμώσει και ο ένας μετά τον άλλο έλεγαν αργότερα ότι παραμένουν πιστοί στην ομάδα τους και δεν νιώθουν διαφορετικά τώρα που γίνανε όλοι ένα και παίζει ο καθένας για τον εαυτό του.  

Πώς χτίζεται ένας τηλεοπτικός μύθος  

Το θέμα είναι ότι ενώ έπαιξαν καθαρά οι πρώην Μαχητές και δεν κοίταξαν να το κάνουν όπως οι ομάδες ποδηλασίας, που οι περισσότεροι δουλεύουν για να νικήσει το φαβορί τους, ο Τανιμανίδης μαζί με τον Αγγελόπουλο τους έκαναν και πλάκα. Ο Σάκης έσυρε το χορό και ο Ντάνος υπερθεμάτισε. «Αγωνίστηκες με τους Μαχητές και τους κέρδισε όπως χθες» του είπε ο παρουσιαστής και εκείνος άλλο που δεν ήθελε: έπαθε κρίση μεγαλείου. Έριξε κάτι του τύπου «τους κέρδισα μόνος μου», «ήταν όλοι εναντίον μου» και κάτι παρόμοια, αφήνοντας τους πάντες σύξυλους. 

Μόνο που η κρίση μεγαλείου είναι επικίνδυνο πράγματα. Και καλό είναι η παραγωγή να μην διολισθαίνει στον πειρασμό να τον «ξεζουμίσει» ανυψώνοντάς τον χωρίς λόγο, αλλά να τον προφυλάξει. Θεμιτό να θέλει κανείς το μεγάλο έπαθλο του Survivor στον τελικό, λογικό και να θεωρεί εαυτόν πολύ μεγάλο αθλητή – σε λογικό πλαίσιο φυσικά! Αλλά να παίρνει κάποιος τόσο σοβαρά ένα τέτοιο παιχνίδι, μπορεί να τον οδηγήσει σε μία παραμορφωτική εικόνα για την πραγματικότητα και τη ζωή την ίδια! 

Δείχνει πάντως να είναι σαν μία καλοστημένη τηλεοπτική επιχείρηση, που θέλει να εκμεταλλευτεί την απήχηση του παιχνιδιού. 

Διότι φαίνεται να χτίζεται ένας μύθος ή πιο απλά και πεζά ένα «τηλεοπτικό προϊόν», ίσως και «κοινωνικό φαινόμενο», που πουλάει! Τα δείγματα ότι η τουρκική παραγωγή κάνει κινήσεις και έχει συμπεριφορές που βοηθούν ευθέως ή έμμεσα τον Αγγελόπουλο, έχουν πυκνώσει. Θα φανεί αν επιβεβαιώνονται ή πρόκειται απλά για θεωρίες, στη συνέχεια. 

Δεν πέρασε απαρατήρητο ότι το γόνατο της Ευρυδίκης, ο τραυματισμός του οποίου στον προχθεσινό αγώνα έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Ντάνου, γιατρεύτηκε σχεδόν αστραπιαία μόλις τελείωσε ο χθεσινός αγώνας και ξεκίνησε η απόλαυση του επάθλου – δηλαδή της βόλτας στο ενυδρείο του νησιού. Απομένει να δούμε πόσο τελικά κράτησε αυτός ο τραυματισμός, γιατί φαινόταν στην αρχή ότι επρόκειτο για κάτι πολύ σοβαρό. Μόνο τον Λάκη Νικολάου (κορυφαίο ορθοπεδικό μας) δεν φώναξαν στον Άγιο Δομίνικο!!! 

Η προσπάθεια δε του Τανιμανίδη χθες βράδυ να δείξει ότι ο Ντάνος νίκησε και πάλι όλους τους (πρώην πλέον) Μαχητές μόνος του ήταν τουλάχιστον ατυχής. Ο Ντάνος δεν έπαιξε μόνος εναντίον των Μαχητών. Κι αν οι μαχητές το έβλεπαν έτσι τότε όντως θα μπορούσαν να ακολουθήσουν συγκεκριμένη στρατηγική, με στόχο την ήττα του Ντάνου και όχι να βγάζουν τα μάτια τους μόνοι τους! 

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ντάνος δεν είναι καταπληκτικός παίκτης στον αγωνιστικό χώρο του Survivor – τουναντίον, ουδείς αμφισβητεί τα φοβερά αθλητικά του προσόντα. Αλλά η προσπάθεια να φανεί και πάλι ως ο μοναχικός καβαλάρης από τη Σκιάθο που τα έβαλε με όλους και βγήκε νικητής, ήταν τουλάχιστον άκομψη και πρόδωσε, αν μη τι άλλο την προτίμηση του τούρκου παραγωγού στο πρόσωπο του Ντάνου. 

Ο Ατζούν μπορεί να μην έχει άδικο. Άλλωστε αυτός ξέρει τη δουλειά καλύτερα απ’ όλους. Ο Αγγελόπουλος έχει πέραση και η υψηλή δημοφιλία του αποτυπώθηκε στη μεγάλη ψηφοφορία, η οποία τον ανέδειξε πρώτο με διαφορά από τον δεύτερο! Ο Ατζούν αντιλαμβάνεται ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από «λαϊκούς ήρωες» - ή έστω καλοφτιαγμένους μύθους, που να καλύπτουν αυτή ακριβώς την ανάγκη. Ειδικά σε δύσκολες εποχές, σαν τη σημερινή που όλοι και όλα γκρεμίζονται και απαξιώνονται, οι μάζες καταφεύγουν ακόμα και σε γιαλαντζί, εύκολης κατανάλωσης, «μεσσίες», «ινδάλματα», ακόμη κι αν δεν είναι τίποτα περισσότερο από… «ολογράμματα». Είδωλα, φτιαγμένα για να ικανοποιούν κενά της πραγματικής ζωής. Τα προηγούμενα reality, survivor και ανάλογα παιχνίδια το έχουν αποδείξει.

Παραλίγο με… ψαροτούφεκο σε ενυδρείο!  

Το κλου στο χθεσινό επεισόδιο ήταν όταν ήλθε η ώρα για το έπαθλο! Και όλα όσα συνέβησαν στη συνέχεια. 

Ο νικητής Αγγελόπουλος είχε τη δυνατότητα να πάρει δύο παίκτες μαζί του για να χαρούν μαζί αυτό το έπαθλο. Φυσικά πρώτη επιλογή του ήταν η Ευρυδίκη. Αλίμονο, στην ίδια ομάδα ήταν! Θα περίμενε κανείς να επιλέξει όμως τον Σπαλιάρα, με τον οποίο οι θρύλοι των γύρω δασών λένε ότι υπήρξαν φίλοι αδελφοποιτοί! Δεσμοί σφυρηλατημένοι στην κάπνα και την τσιγαρίλα. Μάταια ο Σπαλιάρας περίμενε πρόσκληση. Δεν έφτασε ποτέ! Κάποιοι περίμεναν να φωνάξει τον Αναγνωστόπουλο, με την έννοια ότι ήταν εκείνος που έφτασε στον τελικό μαζί του και άρα, ως δεύτερος έπρεπε να καρπωθεί κι αυτός κάτι για την προσπάθειά του. Σιγά μην έπαιρνε τον Μισθοφόρο ο Ντάνος. Καλύτερα να του αφαιρούσες τα κομποσκοίνια παρά να δώσει χαρά σε ορκισμένους «εχθρούς» των Μαχητών. Προτίμησε λοιπόν να πάρει την μετριοπαθή Σάρα. Το δικαιολόγησε λέγοντας ότι επειδή είναι αδύναμη αγωνιστικά δεν θα της δινόταν ευκαιρία να χαρεί έπαθλο! Οι άλλοι όμως το εξέλαβαν ως κίνηση στρατηγικής και μόνο, με στόχο να εμφανίσει προφίλ ιππότη – περισσότερο σε Σάντσο Πάντα φέρνει παρά σε ιππότη! 

Το έπαθλο ξεκινούσε με… οδήγηση ενός ωραίου αυτοκινήτου μέχρι το αεροδρόμιο. Τα ωραία φάνηκαν από την αρχή: είχαν βάλει τέρμα τις μουσικές και χτυπιόταν μέσα στο αυτοκίνητο. Σαν να κάνανε βόλτα στο Μπουρνάζι την ώρα της μεγάλης κίνησης για να εντυπωσιάσουν! Στη συνέχεια πτήση με το ιδιωτικό αεροσκάφος για την περιοχή που είναι ένα εκπληκτικό ενυδρείο. Φυσικά σε όλη τη διαδρομή ο Ντάνος ήταν ξυπόλητος – θα πρέπει να περάσει από κλίβανο για να καθαρίσουν οι πατούσες του, που έχουν γίνει σαν… στρατσόχαρτο και έχει σαρώσει το μισό Άγιο Δομίνικο! Κατά την πτήση άρπαξε και την μπλε μπαντάνα της Σάρας και την πέταξε με το ζόρι, αφήνοντας την άλλη με γουρλωμένα μάτια – πιο γουρλωμένα απ’ όσο συνήθως! Της είπε μεταξύ σοβαρού κι αστείου – όσο αστείο μπορεί να κάνει ο Ντάνος – ότι εκεί μέσα ήταν με τους Κόκκινους και άρα έπρεπε να απαρνηθεί την ομάδα της! 

Φτάνοντας στο ενυδρείο ευτυχώς μιλούσαν στα ελληνικά και δεν τους πήρανε χαμπάρι για θα τους πετάγανε με τις κλωτσιές. Μόλις είδε τα ψάρια ο Αγγελόπουλος, το πρώτο που σκέφτηκε ήταν το… ψαροτούφεκο! Μόνο για.. δυναμίτη δεν μίλησε! Τα δε άγρια επιφωνήματα δέους και θαυμασμού πρέπει να τρόμαξαν και τους καρχαρίες! «Κοίτα κάτι ψαρούκλες» σχολίαζε ο Ντάνος, αναλογιζόμενος πώς θα ήταν να τα καμάκωνε και να τα τρώγανε! «Όταν τα βλέπεις το χέρι πάει αυτόματα, να τα πετύχεις» έλεγε απτόητος ο Σκιαθίτης, που αν τον αφήσει κανείς μπορεί να ξεπαστρέψει ολόκληρο κοπάδι με φώκιες μονάχους μονάχους και να μείνει η Μεσόγειος έτσι. Τέτοια επέλαση βαρβάρων είχαμε να ζήσουμε από τον Αττίλα. Άντε κι από τότε με το Πανθεσσαλικό και τις συγκρούσεις παοκτζήδων με αεκτζήδες ή ακόμα και τον πέμπτο τελικό μπάσκετ με όσα έγιναν στο ΣΕΦ.

Μετά άρχισαν να παίζουν με τα δελφίνια του ενυδρείου. Βέβαια τα δελφίνια είναι ευφυή και υπήρχε πρόβλημα με τη συνεννόηση για τις μπάλες, με αποτέλεσμα να τελειώσει γρήγορα η εμπειρία - μην τρελάνουμε και τα συμπαθή θηλαστικά.