Ο Χρήστος Βασιλόπουλος ξενιτεμένος στο Λος Άντζελες: «Εδώ όλοι έχουν το σύνδρομο Πίτερ Παν»

Σχεδόν μια δεκαετία ζει στο West Hollywood, έχει παίξει σε τρεις μεγάλες τηλεοπτικές σειρές, τον είδαν εκατομμύρια Αμερικάνοι σε διαφημίσεις και εργάζεται σε κυριλέ εστιατόριο ως πορτιέρης καλησπερίζοντας τον Σον Πεν και τον Σον Ντίντι Κομπς. Ωραία περνάνε στο Χόλιγουντ οι Έλληνες

“Δεν ήταν ποτέ δύσκολο να εγκλιματιστώ στο Λος Άντζελες. Από την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου πριν εννιά χρόνια ένιωσα σαν να ζούσα στο παρελθόν εκεί. Με το που προσγειώνεσαι νιώθεις οικεία. Οι άνθρωποι είναι φιλικοί, ο καιρός υπέροχος και το φαγητό φανταστικό. Πλέον έχουν έρθει πολλοί Έλληνες και είμαστε όλοι μια παρέα, βοηθάμε ο ένας τον άλλο όσο μπορούμε. Δεν έχουμε ανταγωνισμούς. Είμαστε κολλητοί με τον Γιώργο Καραμίχο και τον βραβευμένο με Emmy σκηνοθέτη και παραγωγό Γκρεγκ Γαϊτάνης.



Κάνω παρέα με τον Δημήτρη Γιαννέτο, τον Πάνο Βλάχο και την Ιωάννα Τριανταφυλλίδου. Δεν είναι πλέον περίεργο ότι όσοι έρχονται μας ψάχνουν είτε στα social ή μέσω φίλων. Όχι μόνο οι καλλιτέχνες αλλά και οι επιστήμονες. Κυρίως θα έρθεις στο Λος Άντζελες αν ασχολείσαι με την μουσική και τον κινηματογράφο ή την τηλεόραση”.

Ηθοποιός σε σειρά του NBC για Primetime Emmy (Blindspot) με περίπου έντεκα εκατομμύρια τηλεθεατές σε κάθε επεισόδιο; Φυσικά το κατάφερε αυτό ο Χρήστος Βασιλόπουλος. “Η συγκεκριμένη σειρά γυρίζεται στη Νέα Υόρκη και έστειλα tape, βιντεάκι με την ακρόασή μου για το ρόλο” λέει ο Χρήστος Βασιλόπουλος που μένει ενεός όταν του λέω ότι δεν ξέρω το Metal Gear Solid V: The Phantom Pain, το βιντεοπαιχνίδι που ακούγεται η φωνή του. Τον έχετε δει και στην τηλεοπτική σειρά The Last Ship και στο βραβευμένο Banshee. “Είναι ωστόσο ακριβό σπορ να είσαι ηθοποιός στο Χόλιγουντ.

Καθημερινά κάνεις μαθήματα υποκριτικής, πηγαίνεις σε γυμναστήρια, κάνεις μαθήματα για την προφορά, πληρώνεις τον ατζέντη σου και τον μάνατζέρ σου. Μπορεί να κλείσεις μια διαφήμιση και να βγάλεις μέσα σε μια μέρα 30 χιλιάδες δολάρια αλλά μπορεί και να πας σε δέκα ακροάσεις και να μην κλείσεις καμία. Είναι κομμάτι της δουλειάς η οικονομική ανασφάλεια. Αυτή η πόλη κινείται γύρω από τους καλλιτέχνες που θέλουν να συντηρήσουν ζωντανό το όνειρό τους.



Εννοείται κάνουμε κι άλλες δουλειές. Δυο φορές την εβδομάδα δουλεύω ως πορτιέρης/υποδοχή σε κυριλέ εστιατόριο και χαιρετώ πελάτες σαν την Τζένιφερ Λόπεζ και τον Σον Πεν που έρχεται για φαγητό με τον Μπόνο. Δεν είναι κάτι τρομερό για εμάς. Δεν θα βγάλουμε ποτέ selfie, είναι αιτία απόλυσης. Στο Λος Άντζελες όταν βλέπεις κάποιον τόσο διάσημο είσαι cool. Είναι κομμάτι της πόλης οι σταρ που μπορούν ανενόχλητοι να κυκλοφορούν. Είναι τόσο νορμάλ αυτό στο L.A”.

Έχει περάσει περίοδο μεγάλης πείνας σε καναπέ φίλων; “Δεν ζούμε σαν εργάτες κατώτερης τάξης οι Έλληνες ηθοποιοί που ερχόμαστε στην Αμερική. Είχαμε όλοι κάποια χρήματα από την καριέρα μας στην Ελλάδα. Προσωπικά δεν έχω πεινάσει. Έχω πρόγραμμα. Άλλο ένα κομμάτι σε αυτή την πόλη είναι οι τυχοδιωκτικές δουλειές που αν είσαι έξυπνος μπορεί να σου φέρουν πολλά χρήματα”. Πριν εννέα χρόνια ήρθε προετοιμασμένος να γίνει μόνιμος κάτοικος του Λος Άντζελες; “Δεν είχα πάει με την προοπτική να μείνω. Αρχικά ήρθα για να κάνω μαθήματα υποκριτικής και να δω πώς είναι τα πράγματα, πώς λειτουργούν οι ηθοποιοί στο Χόλιγουντ. Δεν πίστευα ότι θα κλείσω δουλειά στο Λος Άντζελες. Κι όμως συνέβησαν πολλά αυτά τα εννιά χρόνια. Απλά δεν συμβαίνουν από τη μια μέρα στην άλλη.

Έμαθα πως θέλει χρόνο να εδραιωθείς στο Χόλιγουντ. Και πίστη. Όλοι λένε ότι είναι απαραίτητη μια δεκαετία μέχρι να έρθουν οι δουλειές που έχεις ονειρευτεί. Έχω βάλει βάσεις. Έπαιξα σε τρεις μεγάλες τηλεοπτικές σειρές. Έχω κάνει διαφημίσεις σε εθνικό δίκτυο και έχω παίξει σε βιντεοκλίπ.



Αυτός ο μύθος ότι θα σε ανακαλύψει κάποιος τυχαία στο δρόμο πλέον δεν υφίσταται. Δεν γίνεται κανείς γνωστός μέσα σε ένα βράδυ. Αυτό είναι ψέμα. Ο Ράιαν Γκόσλινγκ δουλεύει από τα δώδεκα και έγινε γνωστός στα τριάντα. Το πιο περίεργο είναι όταν βλέπεις σχεδόν πανομοιότυπους ηθοποιούς με εσένα να περιμένουν στις ακροάσεις. Ζητούν πχ 35άρη μελαχρινό γυμνασμένο με συγκεκριμένο ύψος και βάρος. Βλέπεις δεκάδες ηθοποιούς ίδιους με εσένα. Δεν υπάρχει “αχ δεν με πήραν, γιατί; τι λάθος έκανα” μετά την ακρόαση. Συνεχίζεις στην επόμενη. Το ξεχνάς με το που βγαίνεις από το δωμάτιο. Διαφορετικά τρελαίνεσαι. Αν δεν γίνεις killer θα μεταμορφωθείς σε απελπισμένο ηθοποιό που περιμένει πάνω από το τηλέφωνο να του ανακοινώσουν ότι πήρε το ρόλο.

Όλοι οι καλλιτέχνες μένουν Δυτικό Χόλιγουντ γιατί διαφορετικά χάνεις ώρα στην κίνηση και στις αποστάσεις. Τα πάντα σε αυτή την πόλη κινούνται γύρω από το Χόλιγουντ. Δεν χρησιμοποιούν λεωφορεία και μετρό οι μόνιμοι κάτοικοι. Οι ηθοποιοί φυσικά ταξιδεύουν όπου τους πάει η δουλειά τους. Έχω βρεθεί για γυρίσματα στην Βόρεια Καρολίνα, στη Νέα Υόρκη, στη Νέα Ορλεάνη πριν την καταστροφή, στη Νεμπράσκα. Τώρα που το σκέφτομαι έχω γυρίσει αρκετά την Αμερική”.

Ωράριο; Έχουν μια συνηθισμένη καθημερινότητα; “Δεν υπάρχει ωράριο. Δυο φορές την εβδομάδα δουλεύω αλλά αν έχω γυρίσματα μπορεί να λείψω. Υπάρχει μια χαλαρή σχέση συνεργασίας. Σηκώνομαι το πρωί, πηγαίνω γυμναστήριο, συναντώ τους φίλους μου για φαγητό, κοιμάμαι και προετοιμάζομαι για τις ακροάσεις μου, διαβάζω και βγαίνω”. Με τους Έλληνες στο Λος Άντζελες υπάρχει ανταγωνισμός; “Καθόλου, βοηθάμε ο ένας τον άλλο, μοιραζόμαστε πληροφορίες. Έχει τύχει να βρεθώ σε casting για τον ίδιο ρόλο με τον Γιώργο Καραμίχο και καταλήξαμε στους τρεις τελευταίους. Κοιταχτήκαμε και είπαμε “θα μείνει στην οικογένεια.

Δουλεύω 22 χρόνια. Ξέρω γιατί θα με επιλέξει ένας σκηνοθέτης. Φέρεις κάτι συγκεκριμένο στην αύρα σου, στον τρόπο που μιλάς. Δεν υπάρχει καμία ζήλια και ανταγωνισμός. Είμαστε επαγγελματίες. Δουλεύουμε σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Μια σαιζόν μιας τηλεοπτικής σειράς εδώ κοστίζει γύρω στα 80 εκατομμύρια δολάρια.



Υπάρχουν σωματεία που φροντίζουν για τα δικαιώματά μας και δουλεύουν  άπειρα άτομα σε ένα κινηματογραφικό σετ κάνοντας μια συγκεκριμένη δουλειά. Τα σκάνδαλα που έχουν βγει ήταν κοινός τόπος στην βιομηχανία. Δεν μας συντάραξαν. Γνωστά πράγματα ήταν. Έγινε ντόρος γιατί ήταν αναγνωρίσιμα ονόματα. Στο Λος Άντζελες δεν συνάντησα ρατσισμό, είναι ανοιχτοί στην πολυεθνικότητα. Έχουν όμως αλλού είδους ρατσισμούς. Θέλουν να είναι πάντα νέοι, όμορφοι και fit. Στο κέντρο του L.A δύσκολα θα συναντήσεις κάποιον υπέρβαρο. Έχουν το σύνδρομο Πίτερ Παν.”

Γιορτάζουν τις ελληνικές παραδόσεις οι Έλληνες στο Λος Άντζελες; “Μαζευόμαστε την Ανάσταση στην Αγία Σοφία. Κάνουμε Πάσχα. Είμαστε ενωμένοι και πάντα βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Ξέρω ότι έρχεται ο Πάνος Μουζουράκης τον Φεβρουάριο. Βλέπουμε συχνά τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, γράφει πολύ και ετοιμάζει την επόμενη ταινία του. Με τον Λάνθιμο δεν έχουμε επαφές. Δεν κάνει παρέα με Έλληνες και είναι πιο κλειστός άνθρωπος”.