Νίκος Μουτσινάς: Ο μοναδικός survivor του Open (μέχρι τώρα)

Ο μικρός Νίκος στεκόταν δίπλα στον παππού του και υποδυόταν τον βοηθό του στις χαλαρές στιγμές όπου εκείνος ξεδίπλωνε το ταλέντο του ως ταχυδακτυλουργός. Ο παππούς Νικόλας, αν και πολιτικός μηχανικός, πλημμύριζε από την ανάγκη του να κάνει τους άλλους να γελούν. Γι’ αυτό και όταν ερχόταν κόσμος στο σπίτι φορούσε περούκες και μια γυναικεία ποδιά και έκανε πλάκα. Οι εικόνες αυτές αποθηκεύτηκαν στο μυαλό του Νίκου και αργά αλλά σταθερά άρχισαν να εξωτερικεύονται όταν κι εκείνος με τη σειρά του ένιωσε την ανάγκη να κάνει τους γύρω του να γελούν. Από το σανίδι, από το πλατό, απ’ όπου μπορούσε.

Στην καθημερινότητά του ο Νίκος ήταν ήσυχος, πιο εσωστρεφής. Ηταν ένα ήσυχο παιδί, στο οποίο η μαμά του, η μεγάλη αδυναμία του, αφιέρωσε το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής και της αγάπης της. Χωρισμένη από νωρίς, μεγάλωσε τον γιο της έχοντας πάντα φροντίσει να βρίσκεται στο οπτικό ή συναισθηματικό πεδίο του σε κοντινή απόσταση. Το συναίσθημα ήταν κυρίαρχο στο σπίτι, γι’ αυτό και ο Νίκος δεν ένιωσε ποτέ ενοχές για τις επιλογές του, γιατί οι δικοί του άνθρωποι στέκονταν μόνο στα θετικά στοιχεία και φυσικά πίστευαν στο δικό τους παιδί και εγγόνι. Ακόμη και η απουσία του πατέρα υπερκαλύφθηκε από την πληθωρικότητα και την εξωστρέφεια του παππού του. Δεν του έλειψε κάτι, αλλά δεν του περίσσεψε κιόλας. Ενας κανονικός άνθρωπος σε ένα ευτυχισμένο περιβάλλον, ο οποίος αργά ή γρήγορα θα έπρεπε να κυνηγήσει το όνειρό του. Αφήνοντας τη γενέτειρά του, τη Θεσσαλονίκη, και φτάνοντας στην Αθήνα ο φέρελπις ηθοποιός Νίκος Μουτσινάς δοκιμάζεται σε περισσότερα απ’ όσα ίσως επιθυμούσε. Είναι όλα όσα θέλει ένα ανήσυχο πνεύμα μέχρι να νιώσει κάποια στιγμή ξαφνικά πως κάπου υπάρχει μια συνθήκη σχεδόν μαγική που μπορεί να σε κάνει να ανθήσεις.

Οι αριστοτεχνικές μεταμορφώσεις

Από το 1999 μέχρι και σήμερα, αν και οι σταθμοί ήταν πολλοί και οι απόπειρες αρκετές και διαφορετικές, η περίπτωση «Μουτσινάς» παρέμενε ανεξιχνίαστη ως προς τις αληθινές της δυνατότητες. Είχε αυτό το απροσδιόριστο στοιχείο που σε έκανε να πιστεύεις πως δεν έδινε όλο αυτό που έκρυβε μέσα του ή μάλλον δεν ένιωθε έτσι ώστε να εξωτερικεύσει πλήρως και με τον τρόπο που εκείνος ήθελε τις αστείρευτες πηγές χιούμορ και σάτιρας. Κάθε φορά που σήμαινε η έναρξη μιας νέας τηλεοπτικής σεζόν, ο Νίκος ήταν άλλος. Αλλιώς στο πρωινό με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου, αλλιώς στο πλάι της Ελένης Μενεγάκη, της Μαρίας Μπεκατώρου, της Σίσσυς Χρηστίδου και της Κατερίνας Ζαρίφη, αλλιώς ως πρωταγωνιστής σε σίριαλ και σίγουρα πολύ διαφορετικός στο πρόγραμμα που μάλλον τον καθιέρωσε ως stand up comedian, το «Δέστε τους».

Σκωπτικό χιούμορ, ενίοτε και βιτριολικό, πολλά μέτωπα και αντιπαραθέσεις, αλλά πάντα ενδεδυμένα με τον μανδύα του χιούμορ. Η πρώτη προσωπική του απόπειρα θα είναι το βραδινό «Nick O’ Clock», το οποίο δεν θα σημάνει τη στιγμή του. Νιώθει αμήχανα όπως και το κοινό του και κάπως έτσι η συγκεκριμένη διαδρομή θα τερματιστεί λίγο πιο σύντομα απ’ όσο θα έπρεπε. Η επιστροφή του «Δέστε τους» ως «Ξαναδέστε τους» θυμίζει μάλλον ξαναζεσταμένο φαγητό το οποίο επίσης θα απομακρυνθεί με συνοπτικές διαδικασίες από την τηλεοπτική εστία. Ο Μουτσινάς, όμως, ψάχνεται, δεν ησυχάζει. Θα κάνει ένα διάλειμμα συμμετέχοντας σε σίριαλ και θα ξαναχτυπήσει με το «Sunday Live» στον ΑΝΤ1, το οποίο θα εξελιχθεί σε παρ’ ολίγον τηλεοπτική τραγωδία, με παίκτες να εκσφενδονίζονται από καρέκλες και σκηνικά να υποχωρούν. Μαζί με τη Ζέτα Μακρυπούλια ο Νίκος θα προσπαθήσει επενδύοντας στη χημεία και στη φιλία τους, αλλά οι δυο τους μοιάζουν αβοήθητοι. Τι να το κάνεις το καλό κολύμπι όταν καλείσαι να διανύσεις αποστάσεις ολυμπιακών απαιτήσεων σε τηλεοπτικές γούρνες; Το σόου θα κοπεί με συνοπτικές διαδικασίες μετά τις τέσσερις εμφανίσεις.

Το success story

Δεν θα τον πάρει από κάτω κι αυτό γιατί, όπως ο ίδιος θα εξομολογηθεί σε συνέντευξή του στο περιοδικό «People», «απ’ τον Φεβρουάριο είχα ξεκινήσει NLP (Νευρογλωσσικός προγραμματισμός - ψυχολογική μέθοδος ανθρώπινης επικοινωνίας και ενδοσκόπησης), που μου έδωσε φοβερή δύναμη. Εφευγα από ένα πένθος τριών χρόνων που με είχε καταβάλει σωματικά και ψυχολογικά… (σ.σ.: είχε χάσει την πολυαγαπημένη μητέρα του). Το NLP με βοήθησε πολύ. Γι’ αυτό και το αντιμετώπισα χαλαρά και το κόψιμο του “Sunday Live”. Βρέθηκα λοιπόν για μια εβδομάδα μετέωρος επαγγελματικά, χωρίς όμως να έχω αυτή την αίσθηση. Είπα στον εαυτό μου “χαλαρά, κάτι θα γίνει”. Είχα μεγάλη αισιοδοξία μέσα μου, οπότε, έτσι κι έγινε». Το καλοκαίρι του 2018 ο Νίκος Μουτσινάς διακριτικά θα πάρει το κουβαδάκι του από τον ΑΝΤ1 και θα πάει σε άλλη τηλεοπτική παραλία. Σε αυτή του OPEN, η οποία του αφήνει χώρο και χρόνο. Η Αλκηστις Μαραγκουδάκη πιστεύει στο ταλέντο του και διόλου την ενδιαφέρει το γεγονός ότι ο Νίκος έβγαινε από μια τηλεοπτική αποτυχία. Τον ήξερε από παλαιότερη συνεργασία τους και πίστεψε σε αυτόν και τις δυνατότητές του. Η πρεμιέρα του θα γίνει στις 25 Οκτωβρίου, με τις προσδοκίες σίγουρα να μην είναι μεγάλες. Ο Νίκος δρασκελίζει το πλατό μόνος του και δείχνει πιο ήρεμος από ποτέ. Σχεδόν σαν να ξέρει ότι είναι θέμα χρόνου να πείσει το κοινό πως αυτή τη φορά θα το αποπλανήσει. Και κάπως έτσι γίνεται.

Μέρα με τη μέρα, από στόμα σε στόμα η εκπομπή του θα γίνει το τηλεοπτικό trend της χρονιάς. Ο ίδιος με περισσή αυτοπεποίθηση υιοθετεί ένα διαφορετικό στυλ. Κάνει χιούμορ, σατιρίζει, περιπαίζει, αλλά πάντα με καλή πρόθεση. Από το videowall της εκπομπής παρελαύνουν καθημερινά σπαρταριστά επεισόδια από την ελληνική τηλεόραση της περιφέρειας, των μεγάλων ιδιωτικών σταθμών, των αφανών ηρώων και φυσικά των πρωτοκλασάτων παρουσιαστών. Δεν προσβάλει, δεν μισεί, δεν επιτίθεται, δεν βγάζει χολή. Βλέπει και διασκεδάζει. Και στη συνέχεια προσπαθεί να κάνει και τον κόσμο να διασκεδάσει. Επικοινωνεί, μιλά με το κοινό στο πλατό, με την αρχισυντάκτριά του στο «αυτί», με τη floor manager, με τους Αλκατράζ, το γκρουπ που επενδύει μουσικά την εκπομπή του. Σχεδόν επικοινωνεί με τους πρωταγωνιστές των βίντεο που προβάλλει, αλλά και με όλες τις εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης με μία μόνο λέξη, το «Προκαλώωωωω», το οποίο πλέον είναι η ατάκα της χρονιάς. Ολοι για κάποιον λόγο και με κάποια αφορμή θα προσπαθήσουν να τον προκαλέσουν διεκδικώντας ρόλο και θέση στη σκαλέτα του. Ολοι θέλουν να χτυπήσει το τηλέφωνό τους από την κλείστρα του και να μυηθούν στη μαγική συνθήκη του πλατό «Για την παρέα». Ακόμη και όσοι δεν θα προσκληθούν, θα τηλεφωνήσουν και θα βγουν στον αέρα για να συνομιλήσουν μαζί του. Θα εμφανιστούν έστω για δύο λεπτά στο πλατό του ή θα αφιερώσουν χρόνο από τις δικές τους εκπομπές προκειμένου να του απαντήσουν. Τα νούμερα του Μουτσινά εκτοξεύονται μέσα σε ένα τηλεοπτικό περιβάλλον ενός νεοσύστατου καναλιού το οποίο είναι καταδικασμένο στην παρούσα φάση να περιορίζεται σε ένα αμήχανο φλερτ με μονοψήφιες τηλεθεάσεις. Ο ίδιος θα συμπαρασύρει το πλήθος και στη θεατρική απόπειρά του στο θέατρο «Βρετάνια», τη «Βερβερίτσα», για την οποία πλημμυρίζει το πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου...

Ο Νίκος Μουτσινάς δεν πέτυχε τυχαία. Εχοντας πλέον βιώσει το πένθος της απώλειας της μητέρας του, έχοντας νικήσει τους δαίμονές του και έχοντας απελευθερωθεί απ’ οτιδήποτε μπορούσε να του κάνει κακό, αφέθηκε απλώς να κάνει αυτό που ξέρει καλά. Η πείρα του σε συνδυασμό με το ταλέντο, την αμεσότητα, αλλά και την υποκριτική του δεινότητα και το κέφι ήρθαν όλα μαζί να δημιουργήσουν μία τηλεοπτική επιτυχία. Είναι η στιγμή του και το ξέρει. Δεν κομπάζει, δεν κοιτάζει αφ’ υψηλού. Εξοικειωμένος να εισπράττει αγάπη από τα πρώτα του βήματα στο οικογενειακό περιβάλλον του και μετέπειτα στο στενό φιλικό όπου συνιστά κομμάτι μιας ισχυρής παρέας, ο Νίκος δεν αιφνιδιάστηκε αλλά συνέχισε να περπατά αργά, αλλά με το βλέμμα χαμηλά. Συμφιλιώνεται ακόμη και με ανθρώπους με τους οποίους έχει έρθει σε αντιπαράθεση, προσπερνά τα πικρόχολα και αρνητικά σχόλια, δεν στέκεται στις αναποδιές και σίγουρα προσπαθεί έντιμα να προσφέρει χαρά. Το παράδοξο είναι πως τη στιγμή της μεγάλης επιτυχίας του λείπει από κοντά του ο άνθρωπος που του έμαθε να αγαπά και να αγαπιέται. Η μαμά του. Ή μήπως όχι τελικά;