Νανά Παλαιτσάκη: Ο θάνατος του Κώστα Σγόντζου και η δύσκολη σχέση με τη μητέρα της

Με αφοπλιστική ειλικρίνεια η Νανά Παλαιτσάκη κάθισε απέναντι από την Ελεονώρα Μελέτη και μίλησε για όλα. Η γνωστή δημοσιογράφος και παρουσιάστρια αναφέρθηκε στον πρόσφατο χαμό του πρώην συζύγου της Κώστα Σγόντζου, στην προβληματική σχέση που είχε με την μητέρα της ενώ δεν δίστασε να απαντήσει και σε όσους την κατέκριναν επειδή συμμετείχε στο πάνελ της εκπομπής του Μένιου Φουρθιώτη.

Μιλώντας για την απώλεια του δημοσιογράφου και ραδιοφωνικού παραγωγού Κώστα Σγόντζου είπε πως την έχει σημαδέψει ενώ ανέφερε πως αυτό που της λείπει περισσότερο από εκείνον είναι η παρουσία του αλλά και τα βραδινά τηλεφωνήματα που αντάλλαζαν. Η ίδια έζησε μαζί του εννέα χρόνια και ενημερώθηκε για τον θάνατό του, ενώ βρισκόταν στον τηλεοπτικό αέρα της εκπομπής Αποκαλυπτικά.

«Ήξερα πως ο Κώστας δεν είναι καλά και τις τελευταίες ημέρες ήταν σε καταστολή. Μετά από το γεγονός αισθανόμουν όλο και περισσότερο δυσάρεστα, ενώ θεωρητικά πρέπει να έχεις μια προετοιμασία. Τελικά για έναν αποχωρισμό ποτέ δεν υπάρχει προετοιμασία. Είχαμε μια αποχή επαφών για αρκετά χρόνια και μετά από πολλά χρόνια με πλησίασε ο Κώστας. Είπαμε αυτά που έπρεπε να πούμε και τα αφήσαμε στη μέση. Είπαμε κάποια στιγμή να ολοκληρώσουμε αυτή την κουβέντα, αλλά δεν την ολοκληρώσαμε. Μου λείπει ο Κώστας, μου λείπει η παρουσία του. Είναι πολύ περίεργο όλο αυτό», είπε χαρακτηριστικά.

Η Νανά Παλαιτσάκη αναφέρθηκε και στη δύσκολη σχέση που είχε με τη μητέρα της, λέγοντας πως ήταν αρκετά επικριτική και αυστηρή μαζί της. Παραδέχτηκε ότι για πολλά χρόνια είχε πολύ θυμό μαζί της και πως ο μόνος λόγος που τη συγχώρεσε ήταν όταν αντιλήφθηκε πως η συμπεριφορά της μητέρας της καθορίστηκε σε μεγάλο βαθμό από την απώλεια του συζύγου της -και πατέρα της Νανάς Παλαιτσάκη- όταν εκείνη ήταν μόλις 13 ημερών! 

Σε άλλο μέρος της συνέντευξης η δημοσιογράφος δεν έκρυψε την ενόχλησή της σχετικά με όσους υποστηρίζουν πως δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στο πάνελ του Μένιου Φουρθιώτη μιας και εκείνη έχει υπάρξει «πρώτο όνομα» στο παρελθόν. «Αυτά τα θεωρώ πολύ μεγάλες βλακείες. Οι άνθρωποι πρέπει να προσαρμοζόμαστε. Όσοι δεν προσαρμόζονται εκφυλίζονται και χάνονται. Εγώ δεν θεωρώ ποτέ ότι τον ρόλο θα μου τον δώσει η καρέκλα. Εγώ είμαι ο ρόλος. Τον ρόλο μου θα τον έχω είτε καθίσω σε σκαμνάκι είτε καθίσω σε πολυθρόνα. Θεωρώ ότι πάντα η Νανά υπάρχει άσχετα με το κάθισμα».