Μάρθα Κουτουμάνου vs Μαρίας-Ελένης Λυκουρέζου: Οι κόρες της Ζωής Λάσκαρη στα χαρακώματα

Βράδυ Τρίτης 7 Μαΐου 2019. Η Μαρία-Ελένη Λυκουρέζου, κόρη του δικηγόρου Αλέξανδρου Λυκουρέζου και της αείμνηστης ηθοποιού Ζωής Λάσκαρη, εμφανίζεται σε τηλεοπτική εκπομπή. Ανάμεσα στους τηλεθεατές που την παρακολουθούν βρίσκεται μία γυναίκα, θαρρείς κόπια της Λάσκαρη, τόσο σε εμφάνιση όσο και σε συμπεριφορά. Είναι η Μάρθα Κουτουμάνου, η κόρη της Ζωής από τον πρώτο της γάμο με τον επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο. Oσο η Μαρία-Ελένη μιλάει, η ετεροθαλής αδελφή της Μάρθα παραμένει σιωπηλή.

Ακόμη κι όταν η Μαρία-Ελένη αναφέρεται στο πρόσωπο της Μάρθας με τα παρακάτω λόγια, εκείνη «απαντά» με ένα μειδίαμα γεμάτο ερωτήματα: «ΑισAθάνομαι μόνη μου. Και η μαμά ήταν μόνη της από 7 ετών. Ούτε ξαδέλφες, ούτε τίποτα... Με τη Μάρθα δεν τα βρίσκουμε γενικώς. Ποτέ δεν ήμασταν πολύ δεμένες γιατί δεν έχουμε μεγαλώσει στο ίδιο σπίτι. Είμαστε τελείως αντίθετες, δηλαδή άσπρο η Μάρθα, μαύρο εγώ. Οχι, δεν με στεναχωρεί αυτό. Εγώ με τους γονείς μου έχω μεγαλώσει. Οι γονείς μου με έχουν στηρίξει, νοιάστηκαν για μένα και ήταν δίπλα μου. Η αδελφή μου δεν το έχει κάνει ποτέ αυτό σε μένα... Η φύση της σχέσης μας δεν άλλαξε ούτε με τον θάνατο της μαμάς. Από τη στιγμή που η Μάρθα και η Ζένια (σ.σ.: κόρη της Μάρθας Κουτουμάνου με τον Βλάσση Μπονάτσο) επέλεξαν να μην έχουν σχέσεις με τον πατέρα μου, εγώ στηρίζω τον πατέρα μου όπως με έχει στηρίξει και αυτός». Η Μάρθα κλείνει την τηλεόραση. Εξάλλου, μόνο εκείνη γνωρίζει καλά πόσα πράγματα έχει κάνει για τη Μαρία-Ελένη και σε πόσες δύσκολες στιγμές τής έχει συμπαρασταθεί. Ωστόσο, το όποιο δόσιμό της δεν το διαπραγματεύτηκε ποτέ, ούτε το κρέμασε σε μανταλάκια. Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι το μόνο που ακούγεται πλέον ως αντίλαλος είναι η φράση «Από δω και στο εξής είμαστε “εσείς” και “εμείς”», που είχε εισπράξει λίγο μετά τον θάνατο της μητέρας της από τους ανθρώπους που θεωρούσε πολύ περισσότερο από τυχαίους συγγενείς...

Η αλήθεια της Μάρθας

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017. Η Μάρθα βρίσκει τη μητέρα της νεκρή στο υπνοδωμάτιό της. Ενημερώνει αμέσως τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο: «Αλέξανδρε, έλα γρήγορα στο Πόρτο Ράφτη. Η μαμά πέθανε». Τηλεφωνεί στην αδελφή της, εκείνη δεν απαντά. Εχει ήδη ενημερωθεί από τον πατέρα της και σε λίγα λεπτά βρίσκεται στο Πόρτο Ράφτη. Τις πρώτες ημέρες το σπίτι γεμίζει φίλους της Μαρίας-Ελένης, οι οποίοι προσπαθούν να την κάνουν να ξεχαστεί με όνειρα για το αύριο. Της είναι δύσκολο. Σύμφωνα με μαρτυρίες, αναζητά οτιδήποτε φέρει πάνω του το «άρωμα» της μητέρας της: τα ρούχα της, τις τσάντες της, τα κοσμήματά της.

«Η Μαρία-Ελένη πήρε τα περισσότερα πράγματα από το δωμάτιο της Ζωής. Ηταν σαν να ζούσε μέσα από τις αναμνήσεις της. Η Μάρθα δεν κράτησε σχεδόν τίποτα. Μόνο κάτι κομποσκοίνια που είχε στο χέρι της η Ζωή. Εχει διαφορετικό τρόπο να διαχειρίζεται τον αποχωρισμό», λέει πρόσωπο του οικογενειακού τους περιβάλλοντος και συνεχίζει: «Σταδιακά ό,τι θύμιζε τη Ζωή έφυγε από το σπίτι: πίνακες, φωτογραφίες, έπιπλα, ασημικά, ημερολόγια, κοσμήματα και τα αμέτρητα φο μπιζού που η Ζωή έφτιαχνε μόνη της. Η Μάρθα έμοιαζε σαν να έβλεπε ταινία. Δεν αντιδρούσε. Ηταν σοκαρισμένη από τον θάνατο της μάνας της και από όσα διαδραματίστηκαν στη συνέχεια, άλλοτε μπροστά στα μάτια της και άλλοτε πίσω από την πλάτη της. Δεν απαίτησε κάτι και ό,τι ζήτησε μετά από ένα διάστημα δεν το πήρε. Ωστόσο, τίποτα δεν την πλήγωσε τόσο όσο η σκληρή φράση που ειπώθηκε στο σπίτι μόλις λίγους μήνες μετά τον θάνατο της Ζωής: ‘‘Από δω και στο εξής ο καθένας θα τραβήξει τον δρόμο του”. Ο Λυκουρέζος μπορεί να μην ήταν πατέρας της, αλλά η Μάρθα τον αγάπησε και του στάθηκε πολλές φορές σαν να ήταν πατέρας της».

Στα μέσα Νοεμβρίου του 2017, τρεις μήνες μετά τον θάνατο της αξέχαστης ηθοποιού, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος φεύγει από το σπίτι στο Πόρτο Ράφτη και μετακομίζει στο πατρικό του στο Κολωνάκι. Στις 30 Νοεμβρίου, ανήμερα των γενεθλίων του Βλάσση Μπονάτσου, η Μάρθα πέφτει θύμα κλοπής, την οποία και καταγγέλλει στις Αρχές. Γύρω στις 7 το απόγευμα δύο κουκουλοφόροι μπαίνουν στο σπίτι και κατευθύνονται μόνο στο δωμάτιό της (!) απ’ όπου αφαιρούν 98 χρυσές λίρες και 50.000 ευρώ. Η Μάρθα καταρρέει, αλλά δεν το βάζει κάτω. Αλλάζει κλειδαριές στο σπίτι και με ό,τι της έχει απομείνει προσπαθεί να ανασυντάξει τις δυνάμεις της. Θεωρεί ότι τα προβλήματά της δεν μπορεί να μεγαλώσουν άλλο. Πως ό,τι κακό έγινε τελείωσε και από δω και πέρα η μοίρα θα αλλάξει. Οι ελπίδες της όμως θα διαψευστούν στις 10 Δεκεμβρίου του 2018, όταν η Μάρθα παίρνει το πρώτο εξώδικο από την αδελφή της Μαρία-Ελένη...

Ο πόλεμος των εξωδίκων

Οταν η Ζωή Λάσκαρη έφυγε από τη ζωή δεν άφησε πίσω της διαθήκη. Μοναδικοί κληρονόμοι είναι οι κόρες της Μάρθα Κουτουμάνου και Μαρία-Ελένη Λυκουρέζου καθώς και ο σύζυγός της Αλέξανδρος Λυκουρέζος. Ο τελευταίος καταθέτει δήλωση αποποίησης κληρονομιάς και η Μάρθα με τη Μαρία-Ελένη είναι οι μόνες εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της μεγάλης ηθοποιού. Οι αδελφές κάνουν αποδοχή με το ευεργέτημα της απογραφής, βρίσκουν χρέη, αποφασίζουν να εκποιήσουν το μέρος της περιουσίας που είναι απαραίτητο για την κάλυψη των χρεών και κάπως έτσι συμφωνούν στην πώληση της βίλας στο Πόρτο Ράφτη. Την απόφαση αυτή ακολουθεί ένα σενάριο με δήθεν Ρώσους αγοραστές, καθώς και ένα βίντεο με λεπτομέρειες από το εσωτερικό του σπιτιού που γίνεται θέαμα σε όλα τα κανάλια. Η Μάρθα αντιτίθεται στη δημοσιοποίηση του σπιτιού και, χωρίς να αμφισβητήσει ότι το σπίτι ανήκει κατά το ήμισυ στην αδελφή της, λέει ότι δεν μπορεί να δώσει τα καινούρια κλειδιά του σπιτιού σε κανέναν γιατί μέσα υπάρχουν μόνο τα προσωπικά της αντικείμενα και ότι έχει πέσει θύμα κλοπής. Ταυτόχρονα, η Μάρθα διαμηνύει στην αδελφή της ότι «το σπίτι είναι διαθέσιμο να το επισκεφτεί οποιοσδήποτε σοβαρός υποψήφιος αγοραστής, οποιαδήποτε ημέρα και ώρα, κατόπιν συνεννόησης μαζί μου».

Η Μαρία-Ελένη δεν το δέχεται και στέλνει στη Μάρθα εξώδικο σημειώνοντας: «Εξαιτίας της παραπάνω δυστροπίας σου πολλοί από τους αγοραστές που μέχρι σήμερα είχαν εκδηλώσει σχετικό ενδιαφέρον έχουν υπαναχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται μια αδιέξοδη κατάσταση κατά την οποία το ακίνητό μας να μην εκποιείται και το παθητικό της κληρονομιάς να βαίνει διαρκώς προσαυξανόμενο... Σε καλώ εντός δύο ημερών από την παραλαβή του παρόντος να μου παραδώσεις αντίγραφα των κλειδιών της παραπάνω οικίας μας προκειμένου να την επιδείξω σε υποψήφιους αγοραστές που εκδηλώνουν έντονο ενδιαφέρον για την αγορά της, καθώς και να απέχεις από τέτοιες συμπεριφορές στο μέλλον και σου δηλώνω ότι σε διαφορετική περίπτωση θα εξαναγκαστώ να προβώ στην αντικατάσταση των κλειδαριών της παραπάνω οικίας μας».

Λίγες ημέρες αργότερα η Μάρθα απαντά με τη σειρά της με εξώδικο και με την επισήμανση: «Αγαπημένη μου αδελφή, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και το ενδιαφέρον που επιτέλους έδειξες για την κληρονομιά της μητέρας μας. Πιο πολύ σε ευχαριστώ που με το εξώδικό σου μου δίνεις την ευκαιρία να σου γράψω κάποιες αλήθειες που παριστάνεις ότι αγνοείς... Σου υπενθυμίζω ότι η τελευταία μεταξύ μας επικοινωνία έλαβε χώρα στις 24/10/2017, με το παρακάτω μήνυμα που μου έστειλες στο κινητό μου: “Θα σου πω ένα τελευταίο πράγμα, από δω και στο εξής θα μιλάς μόνο με τον πατέρα μου. Ως εδώ”, άρα σαφέστατα προκύπτει ποια από τις δυο μας διέκοψε τη μεταξύ μας επικοινωνία».

Στο εξώδικό της η Μάρθα δεν εξαντλεί τον λόγο της στο θέμα των επίμαχων κλειδιών, αλλά, όπως τονίζει στην εισαγωγή του, υπενθυμίζει στη Μαρία-Ελένη «τις αλήθειες που παριστάνει ότι αγνοεί». Οι αλήθειες αυτές συνοψίζονται στα έξοδα του σπιτιού για διάφορες οφειλές ακόμη και πριν από τον θάνατο της Ζωής Λάσκαρη, όπως χρέη στη ΔΕΗ, κοινόχρηστα κ.ά., τα οποία η Μάρθα δηλώνει ότι κάλυψε εξ ολοκλήρου από την τσέπη της, καθώς και στις δόσεις ενός επισκευαστικού δανείου το οποίο έπαψε να πληρώνεται μετά τον θάνατο της Ζωής Λάσκαρη. «Γνωρίζεις άριστα ότι έχεις λάβει και εξώδικο από τη διαχείριση του Απολλωνίου συγκροτήματος, στο οποίο βρίσκεται το σπίτι για απλήρωτα κοινόχρηστα πάνω από 22.000 ευρώ, τα οποία όφειλε να πληρώσει ο πατέρας σου και μέχρι σήμερα παραμένουν απλήρωτα. Πρέπει να καταλάβεις επιτέλους ότι το σπίτι δεν είναι αυτοσυντηρούμενο και τα χρήματα δεν φυτρώνουν σε κάποιο δέντρο του κήπου. Κάνω ό,τι μπορώ για τη συντήρηση και τα έξοδά του, ώστε να μη ρημάξει και μειωθεί η αξία του, χωρίς την παραμικρή βοήθεια από μέρους σου. Εσύ όχι μόνο δεν έχεις συμβάλει στο παραμικρό, αλλά συν τοις άλλοις έχεις και το θράσος να στέλνεις εξώδικα», αναφέρει, μεταξύ άλλων, η Μάρθα, για να περάσει στη συνέχεια σε καταστάσεις και συμπεριφορές που τη ζημίωσαν όχι μόνο οικονομικά, αλλά και ηθικά: «Η μητέρα μας, όπως όλοι γνωρίζουν, όταν πέθανε δεν είχε μόνο ακίνητη περιουσία αλλά και κινητή (έπιπλα, ρούχα, παπούτσια, ημερολόγια, κοσμήματα, χρυσές λίρες, αυτοκίνητο κ.λπ.), που αρκούσαν για να αποπληρωθούν όλα τα χρέη της ως πρωτοφειλέτρια».

Στη συνέχεια αναφέρει ότι η Μαρία-Ελένη και ο πατέρας της μετά την κηδεία πήραν από το σπίτι διάφορα αντικείμενα αξίας που ανήκαν στη Ζωή Λάσκαρη: «Εκτός του γεγονότος ότι από όλα τα παραπάνω δεν μου δώσατε το παραμικρό, δεν δώσατε ούτε ευρώ σε χρέη που μας βαραίνουν. Θα είχαμε αυτή τη στιγμή ξεχρεώσει τα χρέη της ως πρωτοφειλέτριες και θα περίσσευαν και χρήματα. Φρόντισες επίσης και άδειασες εν αγνοία μου τις δύο αποθήκες της μητέρας μας που περιείχαν πράγματα όχι μόνο οικονομικής αλλά και μεγάλης συναισθηματικής αξίας. Ενδεικτικά αναφέρω μια μεγάλη συλλογή των θεατρικών και κινηματογραφικών της κουστουμιών, έπιπλα, σκηνικά και όλα της τα ρούχα και τα παπούτσια που είχες πάρει προηγουμένως από το σπίτι δήθεν για να τα αποθηκεύσεις και στη συνέχεια τα πήρες όλα εσύ τελικά. Αφαίρεσες από τη Θεατρική Σκηνή ‘‘Ζωή Λάσκαρη’’ όχι μόνο όλο τον μεγάλης αξίας οπτικοακουστικό εξοπλισμό, αλλά και το όνομά της (!!!) αφήνοντας ένα τεράστιο χρέος προς τους ιδιοκτήτες του θεάτρου. Να σου επισημάνω ότι το μόνο που σας είχα ζητήσει ήταν να μείνει το όνομά της στο θέατρο προς τιμήν της.

[…] Θέλω να τονίσω ότι μέσα σε όλο αυτό το διάστημα, από τον θάνατο της μητέρας μας μέχρι και σήμερα, η συμπεριφορά τόσο η δική σου όσο και του πατέρα σου προς εμένα ήταν απαράδεκτη και εχθρική. Γενικά με όλη σου τη συμπεριφορά, τις πράξεις σου και τα λεγόμενά σου, ότι τάχα μου κάνεις χάρη και ότι στην ουσία δεν δικαιούμαι τίποτα από την περιουσία της μητέρας μας, ο καθένας μπορεί να καταλάβει πόσο εξωφρενικά παράλογη είσαι αρνούμενη να αποδεχτείς το αυτονόητο: ότι δηλαδή όσο ήταν μητέρα σου, άλλο τόσο ήταν και δική μου μητέρα. Εν πάση περιπτώσει, για να τελειώνουμε, σε παρακαλώ, αντί να στέλνεις ανόητα εξώδικα προσπαθώντας να δημιουργήσεις εντυπώσεις και να χάνονται πολύτιμος χρόνος και χρήματα, φρόντισε να επικεντρωθείς στα ουσιώδη και να μου προσδιορίσεις άμεσα ποια θα είναι η συμμετοχή σου στα έξοδα του σπιτιού που τρέχουν και πώς αυτά θα καταβάλλονται».

H αλήθεια της Μαρίας-Ελένης

Η Μαρία-Ελένη απαντά με τη σειρά της με εξώδικο τον Ιανουάριο του 2019, όπου επισημαίνει: «Ο πατέρας μας Αλέξανδρος, δίχως να είναι ο βιολογικός σου πατέρας, είναι αυτός που ανέλαβε πλήρως και εξ ολοκλήρου την ανατροφή σου από την τρυφερή ηλικία των 9 ετών που σε γνώρισε καλύπτοντας για περισσότερο από 40 χρόνια κάθε σου ανάγκη, υλική και συναισθηματική, αντιμετωπίζοντας από κοινού με τη μαμά τη λύπη και τη δυστυχία που προκαλούσες στην οικογένειά μας... Πώς είναι δυνατόν να ισχυρίζεσαι ή έστω να διανοείσαι ότι ο πατέρας μας σου οφείλει έστω και ένα ευρώ;… Μετά τον θάνατο της μαμάς συγκεντρωθήκαμε και σε απόλυτη συμφωνία και οι τρεις μας, δηλαδή εσύ, εγώ και ο πατέρας μας Αλέξανδρος, διαχωρίσαμε τι θα απομακρύνουμε από το σπίτι και τι θα κρατήσει ο καθένας». Επίσης, ζητά ξανά αντίγραφα των κλειδιών του Πόρτο Ράφτη. Η Μάρθα δεν τα δίνει. Η επόμενη πράξη της Μαρίας-Ελένης, λίγο πριν από την τηλεοπτική της εμφάνιση και τις συνεντεύξεις όπου μιλά για τις κακές σχέσεις με την αδελφή της, παίχτηκε τον Απρίλιο του 2019, αυτή τη φορά με την κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων.

Η Μαρία-Ελένη ζητά από το δικαστήριο, μεταξύ άλλων, να διοριστεί προσωρινός διαχειριστής της κινητής και ακίνητης περιουσίας της Ζωής Λάσκαρη ο φίλος της και για πολλά χρόνια σύντροφός της Μάκης Σούλης και να διανείμει ανάμεσα στις δύο αδελφές όσα περιλαμβάνονται σε τραπεζική θυρίδα. Ζητά επίσης να είναι ο Μάκης Σούλης ο άνθρωπος που θα παραλάβει τα κλειδιά του σπιτιού στο Πόρτο Ράφτη «για να το υποδεικνύει σε υποψήφιους αγοραστές με σκοπό την εκποίησή του και να προβεί σε όλες τις απαραίτητες πράξεις εκποίησης του ως άνω ακινήτου». Τα ασφαλιστικά μέτρα συζητήθηκαν πριν από λίγες ημέρες, η αίτηση δεν έγινε δεκτή και οι δύο αδελφές θα συναντηθούν στα δικαστήρια, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.