Στέλλα Μιζεράκη: Το μοιραίο βράδυ με τον Πάνο Ζάρλα, το τραγικό δυστύχημα και το ριάλιτι που τους ένωσε 

Η πρώην σύντροφος του Πάνου Ζάρλα, Στέλλα Μιζεράκη λίγες ημέρες μετά από το ξαφνικό χαμό του, μίλησε στην εκπομπή «Μετά τα Μεσάνυχτα» για την απόφασή της να λάβει μέρος στο ριάλιτι όπου γνώρισε τον Πάνο Ζάρλα, μίλησε για τη σχέση τους ενώ στο τέλος έδωσε το δικό της μήνυμα σε σχέση με τα τροχαία δυστυχήματα.

«Δεν πίστευα ότι στο ριάλιτι της αγάπης θα βρω τον έρωτα. Οι γονείς μου στην αρχή δεν ήθελαν καθόλου να πάω σε αυτό το ριάλιτι. Στην αρχή του ριάλιτι δεν εντυπωσιάστηκα ερωτικά με κανένα αγόρι. Στην πορεία του παιχνιδιού ο Πάνος Ζάρλας έδειξε ενδιαφέρον για μένα. Όταν τον είδα νόμιζα ότι ήταν κάποιο άτομο από την παραγωγή του παιχνιδιού, δεν κατάλαβα ότι ήταν παίκτης γιατί ο Πάνος μπήκε πιο μετά μέσα στο παιχνίδι. Όταν έδωσα το πρώτο μου φιλί με τον Πάνο σκέφτηκα ότι ο πατέρας μου θα με σκοτώσει.

Μετά τη νίκη μας στο παιχνίδι, μας φώναξαν με τον Πάνο και μας πρότειναν να παρουσιάσουμε μαζί μια καινούργια εκπομπή. Δεν το περίμενα να μου γίνει μια τέτοια πρόταση γιατί ήθελα πάρα πολύ να ασχοληθώ με το χώρο. Έτσι, λοιπόν αποφασίσαμε κι εγώ κι ο Πάνος να το κάνουμε», είπε στην Ελεονώρα Μελέτη.
 
«Ο χαμός του Πάνου Ζάρλα ήταν σοκαριστικός»
Ο ξαφνικός χαμός του Πάνου ήταν σοκαριστικός και για εμένα αλλά και για πολύ κόσμο. Δεν μου έχει ξανατύχει να χάσω ξαφνικά κοντινό μου πρόσωπο και σε τόση μικρή ηλικία. Εύχομαι σε κανέναν να μη ζήσει κάτι παρόμοιο. Πριν το δυστύχημα διασκεδάζαμε με τον Πάνο σε πάρτι - έκπληξη που ετοίμασε η μητέρα του μαζί με τις φίλες της. Ο Πάνος υποψιαζόταν την έκπληξη, μου το είχε πει. Εγώ έφυγα από το πάρτι για να πάω να πάρω από το αεροδρόμιο τη μητέρα μου γιατί είχε έρθει εκείνη την ημέρα από την Κρήτη.

Και μετά ενημερώθηκα για το θάνατό του. Κοιμόμουν όταν με πήρε τηλέφωνο μια συμπαίχτριά μας από το παιχνίδι, η Τζούλια και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο Πάνος πέθανε. Ήταν πολύ άγριο να σε ξυπνούν ξημερώματα και να μαθαίνεις ότι ένα αγαπημένο σου πρόσωπο «έφυγε» από τη ζωή.

Μετά πήρα τηλέφωνο έναν πολύ καλό μου φίλο και πήγε από το σημείο όπου έχασε τη ζωή του ο Πάνος για να δει αν όντως ισχύει αυτή η κακή είδηση. Στη συνέχεια πήρα και τη μητέρα του όπου μου το επιβεβαίωσε. Δεν μου είναι ευχάριστο να το συζητάω και να το σκέφτομαι καθόλου. Θέλω να περάσω ένα μήνυμα προς τους νέους ανθρώπους και να τους πω: «Ρε παιδιά, πρoσέξτε λίγο πως οδηγείτε. Φορέστε ένα κράνος, υπάρχουν άνθρωποι που σας περιμένουν να γυρίσετε σπίτι και να κάνετε όνειρα μαζί τους. Μην τα καταστρέφετε όλα».

Ξέρουμε ότι ο Πάνος δεν φόραγε το κράνος αλλά μας είπαν και να το φόραγε δεν θα είχε προστασία. Ήταν σφοδρή η σύγκρουση. Δεν έχουμε μπει ακόμα σε λεπτομέρειες γιατί αργούν να βγουν τα πορίσματα. Όταν πήγα στο «Power of Love» τραυματίστηκε πολύ σοβαρά ο θείος μου, που του έχω μεγάλη αδυναμία, με μηχανή. Και ήταν εκείνη η στιγμή που αποφάσισα ότι δεν θέλω να βλέπω μηχανές κι ότι δεν θέλω να ανεβαίνω πάνω. Όταν γνωριστήκαμε με τον Πάνο δεν είχε μηχανή. Εγώ δεν ήθελα ποτέ ο Πάνος να αγοράσει μηχανή και τον είχα παρακαλέσει να μην πάρει τότε. Δεν είχα ανέβει ποτέ στη συγκεκριμένη μηχανή με τον Πάνο γιατί φοβάμαι τις μηχανές. Απλά ήταν φορές που αυτός πήγαινε μπροστά με τη μηχανή κι εγώ πίσω με το αμάξι για να τον βλέπω.

Ακόμα και τώρα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ο Πάνος «έφυγε»από τη ζωή. Ήταν ένα χαμογελαστό παιδί γεμάτος ζωντάνια. Πολλές φορές του έλεγα: «Που τη βρίσκεις τόση όρεξη» και αυτός χαμογελούσε. Δεν μπορώ να ξεχάσω τίποτα από τον Πάνο γιατί όλο αυτό που πέρασα μαζί του ήταν μια πολύ έντονη εμπειρία. Πραγματικά κρίμα.