Συνέντευξη στο περιοδικό Χάι έδωσε η ηθοποιός Μάγδα Τσαγγάνη και μίλησε μεταξύ άλλων για πρώτη φορά για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε πριν 10 χρόνια!
Τι κάνετε αυτή την περίοδο; «Είμαι πάρα πολύ καλά και είμαι χαρούμενη-προς το παρόν- γιατί, έκλεισα 10 χρόνια».
10 χρόνια από τι; «Ήταν 9 Ιουνίου του 2009 όταν χειρουργήθηκα με καρκίνο στο στήθος. Δεν το έχω πει πουθενά, αλλά είχα ορκιστεί αν ζω στη δεκαετία να το αποκαλύψω».
Γιατί δεν θέλατε να το πείτε; «Από εγωισμό. Στη ζωή μου, όσο χρονών είμαι, δεν έχο) κάνει μια εγχείρηση. Όταν λοιπόν είπα σε φίλη μου ότι έχω καρκίνο και θα χειρουργηθώ μου είπε «εσύ; Δεν σε πιστεύω», λες και ήμουν από άλλον πλανήτη. Πιστεύω ότι το έπαθα από υπερβολικό άγχος καθώς λίγο πριν το εμφανίσω έπαιζα σε σίριαλ καθημερινό. Όχι βέβαια ότι φταίει το σίριαλ, γιατί πέρασα τέλεια. Είμαι όμως έτσι από τότε που βγήκα στο θέατρο αγχώδης. Στις πρεμιέρες ήθελα να μην είμαι εγώ, να είμαι η ταξιθέτρια, ή η ταμίας».
Δεν θέλατε να σας λυπηθούν; «Όχι. Το έκρυβα. Ο Σωτήρης Τζεβελέκος με τη γυναίκα του, που είναι αδερφικοί μου φίλοι το ήξεραν από την πρώτη στιγμή. Και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι μου όπως ο Γιάννης Χριστόπουλος και ο Σταμάτης Τζελέπης. Και φυσικά το είπα σε δικά μου πρόσωπα και συγγενείς».
Σε ποιο σίριαλ πρωταγωνιστούσατε τότε; «Στην «Μαρία την άσχημη», η οποία τελείωσε το 2008 και εμένα μου παρουσιάστηκε το πρόβλημα προς το 2009. Είχα πολύ άγχος, επειδή ήταν καθημερινό. Γι’ αυτό λέω ότι αυτοί που παίζουν σε καθημερινό είναι ήρωες. Το κλίμα ήταν πολύ καλό και όλοι ήταν υπέροχοι».
Πώς ανακαλύψατε ότι είχατε όγκο στο στήθος; «Είχα διαπιστώσει πως το ένα στήθος χωρίς να έχει ογκάκι πήγαινε από την κάτω πλευρά προς τα πάνω. Λέω «τι είναι αυτό;» και αμέσως πήγα και έκανα μαστογραφία. Εκεί βρέθηκε ο καρκίνος. 4 Ιουνίου έκανα τη μαστογραφία και 9 Ιουνίου χειρουργήθηκα. Ήθελα να φύγει αυτό το πράγμα όσο πιο γρήγορα γινόταν».
Όταν σας είπε ο γιατρός ότι πρόκειται για καρκίνο πώς νιώσατε; «Επειδή αγαπώ τη ζωή και είμαι ένας άνθρωπος με ζωντάνια και νεύρο, λέω: «Χριστέ μου θα την κάνω την εγχείρηση και θα κάνω τις έξι χημειοθεραπείες που έπρεπε». Σκέφτηκα άραγε θα ζήσω; Έγραφα σε ένα μπλοκάκι τις μέρες που πέρναγαν».
Υπήρξε στιγμή που σας πήρε από κάτω; «Βεβαίως, φοβήθηκα ότι θα πεθάνω. Έκλαψα πολύ, όταν ήμουν μόνη μου, γιατί δεν ήθελα να με δουν. Μετά από 3-4 χρόνια σκεφτόμουν αν θα ζω και μου έλεγε ο Σωτήρης Τζεβελέκος και η γυναίκα του πως είναι κουτό αυτό που σκέφτομαι. Γιατί οποιοσδήποτε άνθρωπος δεν ξέρει τι θα του συμβεί. Αυτοί που με στήριξαν ήταν η οικογένεια του τεχνικού του Εθνικού Θεάτρου του Μανώλη Τζαμπουνάκη. Αν είχα παιδιά, αν είχα αδέλφια, έτσι δεν θα μου στεκόντουσαν».
Όταν κλαίγατε τι ήταν αυτό που σας έδινε δύναμη; «Έλεγα πρέπει να είμαι δυνατή γιατί περπατάω, τρώω έχω όρεξη. Πήγαινα κομμωτήριο, βαφόμουν έβαζα το κραγιόν μου. Δεν έβγαινα έξω χωρίς σκουλαρίκια. Δεν άφησα ποτέ τον εαυτό μου παραμελημένο. Τελείωνα τις χημειοθεραπείες, μου έβγαζαν το σωληνάκι και έβαζα τα σκουλαρίκια, το κραγιόν μου και έφευγα. Βαρεμένη τελείως».
Δεν είναι εύκολο όμως για μια γυναίκα να της ανακοινώνουν πως πρέπει να υποβληθεί σε μαστεκτομή… «Το μόνο που ήθελα ήταν να ζήσω, γι’ αυτό και είπα στον γιατρό να κάνει ό,τι νομίζει εκείνος. Μετά την επέμβαση ούτε πρήστηκα ούτε τίποτα. Την επόμενη μέρα όταν βγήκα από το νοσοκομείο πήγα κομμωτήριο».
Όταν κοιταχτήκατε στον καθρέφτη μετά τη μαστεκτομή πώς αισθανθήκατε; «Δεν είχα αλλάξει. Ούτε αδυνάτισα, και δεν είχα την όψη του αρρώστου. Ακόμη και όταν έβαλα περούκα δεν κατάλαβε κανείς τίποτα. Όταν μάλιστα έκανα τις «Επτά θανάσιμες πεθερές» μου λέει η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου «Χριστός και Παναγία. Είναι περούκα αυτό;».
Δεν είναι σοκ να βλέπει κανείς τον εαυτό του χωρίς μαλλιά; «Δεν με είδα χωρίς μαλλιά. Έχασα πράγματι λίγα μαλλιά, γιατί στο Ιασώ ο γιατρός μου Αντώνης Κεραμόπουλος, τον οποίο στο μυαλό μου τον έχω να κρατά μια χατζάρα και να θερίζει τον καρκίνο, μου έδινε να φοράω μια κάσκα παγωμένη. Αυτή βοηθάει να μην πέσουν τα μαλλιά. Δεν είδα τον εαυτό μου γουλί και αυτό ήταν πολύ σημαντικό για την ψυχολογία μου».
Eίναι το οικονομικό δίχτυ που μας προστατεύει από τις πλημμύρες και τις φωτιές αλλά και ένας σημαντικός σύμμαχος για την προσαρμογή μας στις νέες κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες.
Η Bright Academy σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου προσφέρουν μοριοδοτούμενα προγράμματα πάνω στην Τεχνητή Νοημοσύνη, την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, και τη Σχολική Ψυχολογία
