Φράνσις Φορντ Κόπολα: Όχι, το «Αποκάλυψη Τώρα» δεν είναι αντιπολεμική ταινία

Σχεδόν 40 χρόνια έχουν περάσει από την πρεμιέρα της εμβληματικής ταινίας του Φράνσις Φορντ Κόπολα, «Αποκάλυψη Τώρα» στους κινηματογράφους.

Προκειμένου να τιμήσει αυτήν την τόσο σημαντική επέτειο του αριστουργήματός του, ο 80χρονος σήμερα σκηνοθέτης επέστρεψε στην αίθουσα του μοντάζ για να δημιουργήσει μια νέα (τελική όπως ο ίδιος ισχυρίζεται) έκδοση του σπουδαίου αυτού φίλου, το «Apocalypse Now - Final Cut».

Όπως εξηγεί ο ίδιος σε συνέντευξή του στον Guardian, η εκτίμησή του τελευταία χρόνια ήταν πως έκανε πολλούς «συμβιβασμούς» στην αρχική εκδοχή του φιλμ το 1979, και ότι το πέρασμα του χρόνου άμβλυνε κάπως τη σουρεαλιστική του «αιχμηρότητα».

«Κάτι που θεωρείται αβάν-γκαρντ σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, 20 χρόνια αργότερα χρησιμοποιείται για ταπετσαρία και έχει ενταχθεί πλήρως στην κουλτούρα. Αυτό φαίνεται ότι συνέβη και με το Αποκάλυψη Τώρα», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η έκδοση redux που ο ίδιος δημιούργησε και κυκλοφόρησε το 2001, με τα 49 επιπλέον λεπτά, ήταν κάπως υπερβολική.

Η τελευταία έκδοση του φιλμ έχει μικρότερη διάρκεια κατά 14 λεπτά από εκείνη του redux και προσφέρει κατά τον ίδιο «την πιο ισχυρή αποσαφήνιση της μελέτης της ανθρώπινης ηθικής από την ταινία».

Η πλοκή του φιλμ, που βασίζεται στην υπέροχη ιστορία «Η καρδιά του σκότους» του Τζόσεφ Κόνραντ, διαδραματίζεται στο Βιετνάμ. Ο Κόπολα είχε ξαναγράψει ο ίδιος πολλές σκηνές του σεναρίου του Τζον Μίλιους, ώστε να είναι πιο κοντά στο βιβλίο.

Παρόλο που το «Αποκάλυψη Τώρα» θεωρείται ευρέως αντιπολεμική ταινία, ο δημιουργός του φαίνεται πως έχει διαφορετική άποψη. «Κανείς δεν θέλει να φτιάξει μια ταινία υπέρ του πολέμου, όλοι θέλουν να γυρίσουν ένα αντιπολεμικό φιλμ. Ωστόσο, ένα αντιπολεμικό φιλμ, πίστευα πάντα, πρέπει να είναι σαν το "The Burmese Harp" του Κον Ισικάουα. Κάτι που να ξεχειλίζει αγάπη, γαλήνη, ηρεμία και ευτυχία. Δεν πρέπει να έχει σκηνές γεμάτες βία που εμπνέουν λαχτάρα για την άσκησή της. Το Αποκάλυψη τώρα έχει έντονες σκηνές με ελικόπτερα που επιτίθενται σε αθώους ανθρώπους. Δεν είναι αντιπολεμική ταινία».

Εξηγώντας περαιτέρω το σκεπτικό του, ο σκηνοθέτης δίνει μάλιστα ένα παράδειγμα για το τι θα θεωρούσε ο ίδιος αντιπολεμικό φιλμ. «Η τέλεια αντιπολεμική ταινία θα ήταν μια ιστορία για μια οικογένεια στο Ιράκ που σχεδιάζει να παντρέψει την κόρη της, και έχει καλέσει συγγενείς στον γάμο από κάθε γωνιά της χώρας. Οι καλεσμένοι καταφέρνουν να φτάσουν, ίσως αντιμετωπίζουν κινδύνους αλλά τελικά κανείς δεν τινάζεται στον αέρα, κανείς δεν παθαίνει κακό. Χορεύουν στον γάμο. Αυτό είναι αντιπολεμική ταινία. Η αντιπολεμική ταινία δεν μπορεί να δοξάζει τον πόλεμο, και το "Αποκάλυψη Τώρα", θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, το κάνει. Ορισμένες σκηνές έχουν χρησιμοποιηθεί για να ξυπνήσουν το πολεμοχαρές ένστικτο σε ανθρώπους», εξηγει.

Όπως διευκρινίζει πάντως, δεν αισθάνεται τύψεις για αυτό, αφού «γνωρίζει τον ρόλο του» στο ευρύτερο πλαίσιο των πραγμάτων.