Ντορέττα Παπαδημητρίου: Η ηλικία, το δέσιμο με την Εκκλησία και οι άντρες της ζωής της

Τη δύναμη της θέλησής της τη γνώριζα. Μπορεί και να την υπέθετα. Πρωταθλήτρια του στίβου υπήρξε. «Με σκληρή δουλειά, αν βάλει κάποιος στο μυαλό του κάτι, μπορεί να το πετύχει» μου λέει. Και αφήνει ένα «ενδεχομένως» ακόμη κι αν την έβαζες ας πούμε να κάνει ακροβατικά ή να τραγουδήσει όπερα.

Έτσι κι αλλιώς, στοχεύει χωρίς να ταλαντεύεται. «Δεν ήμουν ποτέ η γυναίκα καριέρας που είχα προτεραιότητα τη δουλειά. Προτεραιότητα ήταν και είναι η προσωπική μου ισορροπία».

Ξαναλέω, τη δύναμη της θέλησής της τη γνώριζα. Τη δύναμη της πίστης της αγνοούσα. Και αυτό ήταν ένα καλό μάθημα μετά από το προχθεσινό μεσημέρι με καφέ σε μια στοά στην Ιπποκράτους.

Θυμάσαι που πριν ένα δυο χρόνια τους ρωτάγανε όλους «Θα πήγαινες στο Survivor;»; Φέτος είναι standard η ερώτηση «Θα συνεργαζόσουν με τον Μάρκο Σεφερλή;».

Γιατί; Τι έχει ο Μάρκος και ρωτάνε; Αυτό που κάνει, είναι top σε αυτή τη χώρα. Και τώρα στο Hairspray που κάνουμε στο «Ακροπόλ», είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Όχι αυτά που έχουμε συνηθίσει από τον Μάρκο. Και του ταιριάζει πάρα πολύ ο ρόλος της Edna. Κάνει τη μαμά, όπως συνηθίζεται σε αυτό το μιούζικαλ να παίζεται από άνδρα ηθοποιό. Και στην ταινία την έκανε ο Τραβόλτα. Είναι πολύ δουλευταράς άνθρωπος ο Μάρκος. Το ήξερα γιατί γνωριζόμαστε προσωπικά. Τα παιδιά μας έπαιζαν μπάλα μαζί πολλά χρόνια και είναι ακόμα φίλοι. Είχαμε σχέσεις ούτως ή άλλως, όμως είναι η πρώτη φορά που τυχαίνει να συνεργαστούμε και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη.

Μετά το «Ζητείται Ψεύτης» πάντως, και τη συνεργασία που ναυάγησε, ακούστηκαν διάφορα για τον Μάρκο Σεφερλή.

Γενικότερα, δεν μου αρέσει να βγάζω συμπεράσματα για ανθρώπους από πράγματα που ακούω. Επειδή ακούγονται τέρατα σε αυτή τη δουλειά για όλους. Οπότε θα έπρεπε, κατά πάσα πιθανότητα, να μην συνεργαστούμε με κανέναν, να μη γνωρίσουμε κανέναν και να μη θέλουμε κανένα. Ο Μάρκος είναι ένας τελειομανής άνθρωπος από όσο μπορώ να συμπεράνω, σε σχέση με τη μεγάλη επιτυχία που γνωρίζει όλα αυτά τα χρόνια.

Διάβασα σε ένα blog ότι στην αφίσα που ετοιμάσατε, οι ‘κράχτες’ φαίνονται περισσότερο από την πρωταγωνίστρια της παράστασης.





Την Κατερίνα Σούσουλα εννοείς; Εγώ πιστεύω ότι μετά από αυτή την παράσταση, θα εκτοξευτεί. Γιατί είναι μια πολύ ταλαντούχα κοπέλα η οποία τραγουδάει φαντασμαγορικά, παίζει καταπληκτικά και χορεύει πάρα πολύ ωραία. Πιστεύω θα είναι η έκπληξη της παράστασης Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ άλλη να κάνει τον ρόλο της Τracy.




Mε το μαλλί σου, με αυτή την πολυκατοικία στο κεφάλι, τι θα γίνει;

Εντάξει, όλο αυτό έγινε για τη φωτογράφιση. Και είναι τα δικά μου μαλλιά να καταλάβεις. Στην παράσταση δεν θα είναι τόσο φουντωτά, γιατί δεν εξυπηρετεί στο χορό. Θα φοράμε περούκες.

Ντορέττα, αν σε ρωτούσα, τι επάγγελμα δηλώνεις;

Δηλώνω ηθοποιός με κάποια εμπειρία στην παρουσίαση.

Που φέτος, ύστερα από πόσα χρόνια, ξανακάνεις σήριαλ.

Πρέπει να ‘ναι και 15 χρόνια, όσο είναι ο μεγάλος μου γιος. Επειδή έκανα τα παιδιά μου πολύ γρήγορα, το κομμάτι σήριαλ το είχα αποκλείσει. Χρειάζεται πολλές ώρες γυρισμάτων και δεν μου ήταν εύκολο.

Κάνεις μια αεροσυνοδό, στο «Κρατάς Μυστικό» στον Alpha.

Είναι πολύ έξυπνη κωμωδία. Μου αρέσει πολύ το σενάριο, όλοι οι ρόλοι. Εγώ κάνω την Αγγελική, μία αεροσυνοδό παντρεμένη, λίγο δολοπλόκα που μπλέκει όμως πολύ άσχημα. Είναι εγκλωβισμένη σε ένα γάμο που αλλιώς το περίμενε κι αλλιώς της ήρθε.


Καμία σχέση με σένα.

Καλά έχω βρεθεί κι εγώ σε καταστάσεις που αλλιώς τις περίμενα κι αλλιώς ήρθαν. Αλλά δεν μένω κάπου που δεν είμαι ευτυχισμένη, προσπαθώντας με άλλους τρόπους να βρω εξωτερικά τη χαρά. Επίσης, με την Αγγελική δεν μοιάζουμε καθόλου στη δολοπλοκία. Καμία φορά σκέφτομαι «θα ήταν ωραίο να ήμουν και λίγο πιο πονηρή», αλλά είμαι τελείως straight forward. Θα πω αυτά που θέλω, θα μου φαίνονται και δεν θα μπορώ να κρυφτώ. Έτσι κι αλλιώς, όσο μεγαλώνουμε ζούμε και πράγματα που μας κάνουν πιο ξεκάθαρο τι θέλουμε, τι δεν θέλουμε, τι μας αρέσει και τι δεν μας αρέσει.

Τώρα που είπες «μεγαλώνουμε», στις 15 Οκτωβρίου -το θυμάμαι, γιατί είναι και τα δικά μου- έχεις τα γενέθλιά σου.

Θα κλείσω τα 40. Ξέρεις, δεν έχω θέμα με την ηλικία.

Απλά, θα ήθελες να μην υπάρχει.

Εντάξει, τα 40 ακούγονται κάπως. Είναι ένα άλλο σκαλοπάτι. Ακόμη και μέχρι τα 39 σου, λες έχω το 30 μπροστά.

Γιατί και η δεσποινίς ήταν ετών 39, θυμάσαι.

Το ξεπέρασα κι αυτό. Αλλά οι σαραντάρες ίσον με δύο εικοσάρες, έλεγε η μεγάλη Ρίτα. Να ξέρεις, όλες οι φίλες μου που έχουν περάσει τα 40, μου λένε ότι κάτι συμβαίνει στη γυναίκα, ένα πολύ ωραίο κλικ και όλα ξαφνικά είναι πολύ καλύτερα. Ότι η γυναίκα στα 40 αλλάζει. Αφήνει πίσω πολλές ανασφάλειες, είναι πολύ συνειδητοποιημένη, φτιάχνει τη ζωή της όπως τη θέλει. Νομίζω ότι έρχεσαι πιο κοντά στο κέντρο σου μετά τα 40. Πάντως, ενεργειακά δε νιώθω την ηλικία μου. Αυτό έχει σημασία. Εφ’ όσον είμαι 40 και μπορώ να χορεύω, να τραγουδάω, να χοροπηδάω, να κάνω, να ράνω… νιώθω ότι είμαι δυνατή.

Σε είδα στο instagram, με τι άνεση κάνεις τον ζογκλέρ με αυτές τις μονόκιλες toning balls.

Έχω υπάρξει πρωταθλήτρια και έχω κάνει πάρα πολύ προπόνηση στη ζωή μου. Με τα παιδιά και μετά, δεν μπορούσα να πειθαρχήσω στο κομμάτι της γυμναστικής. Τον τελευταίο ένα χρόνο έχω ξεκινήσει συστηματικά και κάνω δύο φορές την εβδομάδα, αλλά δε χάνω μάθημα. Είμαι πολύ συνεπής.

Έριξα μια ματιά στο facebook σου και μου έμεινε η αίσθηση της χαράς, του γέλιου, της σχεδόν παιδικής ανεμελιάς από τις αναρτήσεις σου.

Είμαι θετική, είμαι χαρούμενος άνθρωπος. Δεν ζω βέβαια στον κόσμο της τσιχλόφουσκας. Όλοι έχουμε περάσει δύσκολες φάσεις, στενοχώριες, σκοτεινές περιόδους στη ζωή μας.

Είδα κι εκείνη τη φωτογραφία, τον Αύγουστο με τους γιους σου αγκαλιά που σχολίαζες ότι σου φέρνει δάκρυα στα μάτια.

Βρεθήκαμε στην Κρήτη φέτος με τα παιδιά στο ίδιο μέρος και είναι πάντα αυτοί οι φωτογράφοι εκεί στις νεροτσουλήθρες. Οπότε κάναμε όχι το 10 αλλά το 11 years challenge. Είμαι πολύ περήφανη για τα παιδιά μου. Ο μεγάλος πάει στην Α’ Λυκείου και ο μικρός Β’ Γυμνασίου. Δεν το πιστεύω κι εγώ καμιά φορά ότι έχω γιο 15 χρόνων. Πω πω τα αγόρια μου μεγάλωσαν! Πάντα με καμάρι το λέω.

Το καλοκαίρι πάντως το ευχαριστήθηκες για τα καλά και με τους κολλητούς σου. Πάμε στο κεφάλαιο «Μια τρελή τρελή παρέα». Κατατόπισε με πλήρως. Πόσοι είστε ακριβώς; Ποιος είναι ο βασικός πυρήνας;

Πλάκα έχει αυτό. Ακούγεται λίγο The Incredibles!


Πού πάτε όλοι μαζί;

Μα δεν είμαστε αγέλη που πάμε συνέχεια παντού μαζί.

Ναι, αλλά εγώ έτσι το καταλαβαίνω. Επίσης, υπάρχει κάποιος που το έχει δίπορτο. Εννοώ τον Μουτσινά που είναι και στο άλλο γκρουπ Μακρυπούλια-Κωνσταντινίδου-Θανάσης Αλευράς.

Κοίτα τώρα. Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων που κάνουμε παρέα. Έχουμε τους φίλους μας και από πιο παλιά και πιο φρέσκους και έχουμε κολλήσει λίγο μεταξύ μας. Κάνουμε πολύ παρέα και με τον Νίκο (Μουτσινά), τον Φίλιππο (Ιωάννου), την Κατρίνα (Τσάνταλη), τη Μαίρη (Συνατσάκη).

Και τον Αιμιλιανό Σταματάκη! Επίσης, η Ράνια Θρασκιά είναι guest;


Είναι πολύ φίλη με τη Μαίρη η Ράνια. Αλλά έχουμε κι άλλους ανθρώπους στο περιβάλλον μας. Φίλες μου εδώ και 20 χρόνια από το πανεπιστήμιο, τη φίλη μου τη Στέλλα, απλά δεν τους γνωρίζετε.

Σκεφτόμουν αν σου έκανα ξανά εκείνη την ερώτηση που σου είχε κάνει ο Θέμης Γεωργαντάς στο εξομολογητήριο, «Με ποιον θα προτιμούσες να κλειστείς σε ασανσέρ; Με τον Γιώργο Αγγελόπουλο ή τον Αντίνοο Αλμπάνη», θα έδινες άλλη απάντηση;

Πάλι την ίδια απάντηση θα έδινα. Θα φαινόμουν ασυνεπής.

Τότε είχες απαντήσει ότι θα διάλεγες τον Γιώργο, γιατί θα έβρισκε τρόπο να βγείτε από το ασανσέρ. Και μετά ο Αντίνοος είχε δηλώσει για αστείο ότι θα τον ενοχλούσε αν είχες πει με ποιον θέλεις να μείνεις στο ασανσέρ. Εσύ, είπε, δήλωσες με ποιον θέλεις να βγεις από το ασανσέρ.

Είδες, έχει χιούμορ ο Αντίνοος.

Και συ νιώθω ότι δεν αισθάνεσαι καθόλου άνετα με όλη αυτή την κουβέντα.

Νομίζω το έχω εξαντλήσει το θέμα. Αισθάνομαι άβολα γενικότερα να μιλάω για τα προσωπικά μου, πόσω μάλλον σε μια συνέντευξη. Δεν είναι στο χαρακτήρα μου.

Είναι και το γεγονός ότι είσαι και μητέρα δύο παιδιών, ίσως;

Σίγουρα έρχεται και το επισφραγίζει όλο αυτό, αν και νομίζω ότι και παιδιά να μην είχα, πάλι δεν θα μιλούσα για τα προσωπικά μου στους δημοσιογράφους.


Εσύ που δεν είσαι δημοσιογράφος, πώς προσέγγιζες τους καλεσμένους σου στην εκπομπή;

Το κομμάτι της συνέντευξης το αντιμετώπιζα ως κουβέντα. Δεν έκανα ερωτήσεις απλά για να τις κάνω, ούτε είχα στο νου μου να βγάλω το λαυράκι, τον τίτλο που θα μπει στα blogs και θα γίνει αναπαραγωγή. Είχα ερωτήσεις που μου γράφανε βέβαια, μπορεί να τις έκανα, αλλά και η κουβέντα μπορεί να πήγαινε αλλού.

Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά στους λογαριασμούς σου στα social media, διαπίστωσα ότι είσαι θρησκευόμενη.

Πιστεύω πάρα πολύ στο Θεό και εγώ και όλη μου η οικογένεια. Με ησυχάζει πολύ. Πηγαίνω πολύ συχνά στην εκκλησία.

Είδα που είχατε πάει με τη μητέρα σου και την αδελφή σου στην Παναγία Σουμελά. Γιατί πήγατε στο μοναστήρι;

Για να προσευχηθούμε. Πήγαμε αυθημερόν. Γυρίσαμε το βράδυ. Με αεροπλάνο στη Θεσσαλονίκη και μετά με το αυτοκίνητο ως τη Βέροια.

Πάντως να παραδεχτώ ότι μου κάνει έκπληξη, δεν είναι αναμενόμενο σε σχέση με την εικόνα σου προς τα έξω.

Δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει αυτό που λες, αλλά εγώ σαν Ντορέττα είμαι αρκετά παραδοσιακή. Δεν είμαι πολύ extravaganza. Οι άνθρωποι που είναι στη ζωή μου το ξέρουν αυτό το κομμάτι μου. Από πάντα και όσο θυμάμαι τον εαυτό μου και η οικογένεια μου ήμασταν πολύ δεμένοι με την εκκλησία, την προσευχή. Και ως αθλήτρια αργότερα το ίδιο. Πηγαίνω συχνά στην εκκλησία, αλλά δεν είναι κάτι το οποίο με απασχολεί να το επικοινωνήσω. Οι ώρες που περνάω στην εκκλησία είναι πολύ προσωπικές μου ώρες που δεν με ενδιαφέρει να τις δημοσιοποιώ.

Σε έχουν δει συχνά να ανεβαίνεις στο παρεκκλήσι των Αγίων Ισιδώρων στο Λυκαβηττό. Μάλιστα διάβασα κάπου ότι ήσουν κι εσύ μαζί με χιλιάδες άλλους πιστούς στη γιορτή της Σταυροπροσκυνήσεως και είδατε με τα μάτια σας ένα θαύμα. Μια γυναίκα να σηκώνεται από το αναπηρικό καροτσάκι και να περπατάει.

Ο πατέρας Δημήτρης που είναι εκεί και λειτουργεί, είναι ένας χαρισματικός άνθρωπος ο οποίος πραγματικά έχει βοηθήσει πάρα πολύ κόσμο. Βρίσκομαι συχνά στους Αγίους Ισιδώρους και όντως έχω δει εκεί να συμβαίνουν πολλά απίστευτα πράγματα σε ανθρώπους που αντιμετώπιζαν πολύ σοβαρά θέματα υγείας. Η πίστη του καθενός είναι κάτι πολύ προσωπικό. Αν κάποιος θέλει, μπορεί να βρεθεί στους Αγίους Ισιδώρους και να δει το έργο του πατέρα Δημήτριου από κοντά.