«Μένουμε σπίτι»: 20 κορυφαίες ταινίες που πρέπει οπωσδήποτε να δεις

Στα γρήγορα. Η λίστα (λόγω κορωνοϊού και Home Alone) είναι προσωπική, αποτελούμενη από είκοσι ταινίες που τόσο αγαπώ και που όταν τις βλέπω είναι σαν την πρώτη φορά!

Μπούλιτ (Bullitt) του Πίτερ Γέιτς με Στιβ ΜακΚουίν,. Ζακλίν Μπισέ, Ρόμπερτ Βον, Ντον Γκόρντον- 1968. Μέσα στις καλύτερες και πιο αρυτίδωτες αστυνομικές περιπέτειες όλων των αμερικανικών εποχών. Σα να γυρίστηκε… αύριο.

«Το μωρό της Ρόζμαρι» (Rosemary’s Baby) του Ρόμαν Πολάνσκι με Μία Φάροου, Τζον Κασαβέτη, Ρουθ Γκόρντον-1968. Το καλύτερο θρίλερ τρόμου όλων των εποχών. Η ταυτοπροσωπία της Μία Φάροου με την Ρόζμαρι αξεπέραστη!

«Ο δεσμώτης του ιλίγγου» (Vertigo) του Αλφρεντ Χίτσκοκ με Τζίμι Στιούαρτ, Κιμ Νόβακ, Μπάρμπαρα Ντελ Γκέντες-1958. Πολλοί τοποθετούν το «Vertigo» στην πρώτη θέση του top 10 όλων των εποχών. Ανάμεσά τους κι εγώ. Εν ολίγοις αριστούργημα.

«Η συνομιλία» (The Conversation) του Φράνσις Φορντ Κόπολα με Τζιν Χάκμαν, Τζον Γκαζάλε, Τέρι Γκαρ, Χάρισον Φορντ-1974. Από τις χαμηλόφωνες αλλά μέσα στις τρεις καλύτερες σκηνοθετικές εξάρσεις του Κόπολα. Ο Τζιν Χάκμαν δίνει ρέστα.

«Seven» του Ντέιβιντ Φίντσερ με Μόργκαν Φρίμαν, Μπραντ Πιτ, Γκουίνεθ Πάλτροου, Κέβιν Σπέισι-1995. Οποιος επιθυμεί να συναντηθεί με τις πιο λαμπρές και ανατριχιαστικές στιγμές των serial killers πρέπει οπωσδήποτε να δει «Seven».

«Νοσταλγία» (Nostalghia) του Αντρέι Ταρκόφσκι με Ολεγκ Γιανκόφσκι, Ντομιζιάνα Τζορντάνο, Ερλαντ Γιόζεφσον-1983. Από την Ιταλία ο Αντρέι Ταρκόφσκι, μέγας ποιητής των εικόνων, αποχαιρετά τους συμπατριώτες του, εγκαταλείπει τη Μόσχα και σκηνοθετεί με αίσθημά του, καημό του και την πνοή του!

«Ψυχώ» (Psycho) του Αλφρεντ Χίτσκοκ με Αντονι Πέρκινς, Τζάνετ Λι, Βέρα Μάιλς, Τζον Γκάβιν - 1960. Ο πλήρης ορισμός θρίλερ τρόμου. Είναι ασπρόμαυρο, είναι ανεξάρτητης παραγωγής, είναι αξεπέραστο.

«Ο κονφορμίστας» (Il Conformista) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι με Ζαν Λουί Τρεντινιάν, Στεφανία Σαντρέλι- 1970. Το ρετιρέ του Μπερτολούτσι τοποθετημένο στην Ιταλία του Μουσολίνι με κεντρικό ήρωα μεσοαστό ασπόνδυλο, προσαρμοσμένο και συμβιβασμένο. Αρυτίδωτο.

«Chinatown» του Ρόμαν Πολάνσκι με Τζακ Νίκολσον, Φέη Νταναγουέη, Τζον Χιούστον-1974. Η κορυφαία ταινία όλων των εποχών. Τόσο την γουστάρω. Όλα λειτουργούν υποδειγματικά. Και όλα παραπέμπουν σε αρχαία τραγωδία. Must.

«Η περιπέτεια» (L Avventura) του Μικελάντζελο Αντονιόνι με Μόνικα Βίτι, Γκαμπριέλε Φερτσέτι, Λέα Μασάρι- 1960. Εξήντα χρόνια μπροστά από την εποχή του. Ο «προφήτης» ταραγμένων αισθηματικών σχέσεων. Ο πρωτοπόρος των αδιεξόδων τους.

«Μπάρι Λύντον» (Barry Lyndon) του Στάνλει Κιούμπρικ με Ράιαν Ο Νιλ, Μαρίσα Μπέρενσον, Πάτρικ Μαγκί-1975. Απ όλες τις άρτιες κατασκευές του, αυτή η ανώτερη του. Η διαδρομή ενός νέου τυχοδιώκτη από τα έγκατα καταλήγει στα ανώτερα και άκρως κολασμένα.

«Manhattan» του Γούντι Αλλεν με τον ίδιο πρωταγωνιστή καθώς και Μάριελ Χέμινγουεη, Νταιάν Κίτον, Μέριλ Στριπ- 1979. Από τις ιδιαίτερες και προσωπικές στιγμές του αφού όταν τον εγκαταλείπει εκείνη που τόσο αγαπάει, εκείνος επιστρέφει στην άλλη με την ανάσα στο στόμα.


«Ερωτες χωρίς φραγμό» (Persona) του Ινγκμαρ Μπέργκμαν με Μπίμπι Αντερσον, Λιβ Ούλμαν—1966. Δύο γυναίκες--η πρώτη ως νοσοκόμα της δεύτερης, μιας πρωταγωνίστριας του θεάτρου που πάσχει από αφωνία- σε αντίθετη αλλά ταυτόχρονα συγκλίνουσα πορεία. Απίστευτο!

«Ο μεγάλος ύπνος» (The Big Sleep) του Χάουαρντ Χοκς με Χάμφρι Μπόγκαρτ, Λορίν Μπακόλ, Ντόροθι Μαλόουν-1946. Η πιο αντιπροσωπευτική στιγμή του Μπόγκαρτ ως Φίλιπ Μάρλοου και ό, τι πιο αρχετυπικό έχει προκύψει στο American Cinema σχετικά με το είδος του «φιλμ νουάρ»

«Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο» (Le Samurai) του Ζαν Πιέρ Μελβίλ με Αλαίν Ντελόν, Ναταλί Ντελόν, Φρανσουά Περιέ- 1967. Η Γαλλική απάντηση στο αμερικανικό φιλμ νουάρ. Ασυναγώνιστος ο αμίλητος Αλαίν Ντελόν, ασυναγώνιστη η λιτότητα της αφήγησης.

«Ο Ρόκο και τ αδέρφια του» (Rocco e I suoi Fratelli) του Λουκίνο ΒΙσκόντι με Ρενάτο Σαλβατόρι, Ανί Ζιραρντό, Κατίνα Παξινού, Αλαίν Ντελόν, Σπύρο Φωκά-1960. Ο, τι πιο δραματικό και πιο αυθεντικό έχει ποτέ αποτυπωθεί στο σελιλόιντ με θέμα την μετανάστευση. Αλησμόνητο!

«Σύντομη συνάντηση» (Brief Encounter) του Ντέιβιντ Λιν με Τρέβορ Χάουαρντ, Σίλια Τζόνσον-1945. Αν με ρωτούσαν ποιο το best film of all times about Love Affair, χωρίς δεύτερη σκέψη θα έλεγα «σύντομη συνάντηση».

«Ο κύριος Κλάιν» (Mr Klein) του Τζόζεφ Λόουζι με Αλαίν Ντελόν, Ζαν Μορό, Μάσιμο Τζιρότι, Μάικλ Λονσντέιλ- 1976. Σα να το έκανε ο Κάφκα. Σου κόβει την ανάσα!

«Η περιφρόνηση» (Le Mepris) του Ζαν Λικ Γκοντάρ με Μπριζίτ Μπαρντό, Μισέλ Πικολί, Τζακ Πάλανς, Φριτς Λανγκ- 1963. Ο Γκοντάρ, δηλαδή η γαλλική πρωτοπορία σκηνοθετεί Μπριζίτ Μπαρντό, δηλαδή το χρυσάφι των ταμείων. Τέτοιο πράμα δεν ξανάγινε!

«Αγάπη» (Amour) του Μίκαελ Χάνεκε με Ζαν Λουί Τρεντινιάν, Εμανουέλ Ριβά, Ιζαμπέλ Ιπέρ- 2012. Καθηλωτική, τραγική, αληθινή, σοκαριστική, ο απόλυτος ορισμός αγάπης ανάμεσα σε δύο ανθρώπους.

Eιδήσεις σήμερα:

«Μένουμε Σπίτι»: Η λίστα του Christopher Nolan - Οι 30 ταινίες που προτείνει να δεις

Μένουμε σπίτι: Η λίστα του David Lynch με τις 10 ταινίες που πρέπει να δεις

Πέθανε από πνευμονία η μητέρα του Κίφερ Σάδερλαντ