Έκτορας Μποτρίνι: «Εκτίω την καραντίνα μου και προαυλίζομαι από την κουζίνα μέχρι τα κελάρια»

Μέσω Instagram, ο Έκτορας Μποτρίνι μοιράστηκε τις σκέψεις του για τις δύσκολες μέρες του κορωνοϊού, «το κακό που συμβαίνει γύρω μας» και την αισιοδοξία του για την επιστροφή στην κανονικότητα.

Ο ίδιος γράφει: «Σκέφτομαι πως έγινα μάγειρας πολύ πριν προλάβω να επιλέξω τι ήθελα να γίνω. Πέρασα την περισσότερη ζωή μου σε κουζίνες και μια 35αριά χρόνια περίπου, μαγειρεύοντας στο Etrusco. Ακόμα και σ’ αυτή την υποχρεωτική περίοδο εγκλεισμού που περιορίσαμε και τα βήματα μας, εγώ εκτίω την καραντίνα μου και προαυλίζομαι από την κουζίνα μέχρι τα κελάρια, φτιάχνοντας ξίδια και ελέγχοντας αν στέγνωσαν σωστά τ’ αλλαντικά μου.

Με πονάει να βλέπω το μαγαζί κλειστό, όχι για τα λεφτά που χάνω, αλλά γιατί νιώθω πως ένα κομμάτι αυτού που θεωρώ ζωή μου έχει παγώσει.
Τέτοια ώρα θα είχα αλλάξει και θα βρισκόμουν ήδη στην κουζίνα, εκεί που συμβαίνουν όλα, εκεί που λειτουργώ, εκεί μου έρχονται οι ιδέες, που γεννιούνται τα καινούργια πιάτα.


Πριν λίγο καιρό εδώ σχεδίαζα το μέλλον και τώρα τριγυρνάω νοσταλγικά στον άδειο χώρο, με το inox γύρω μου να τονίζει την απουσία του θορύβου, της έντασης, της ομάδας μου, της ζωής… και προσπαθώ να βρω κάτι για να απασχολήσω το μυαλό μου, για να μην σκέφτεται το κακό που συμβαίνει γύρω μας.


Δεν είμαι συνηθισμένος να μένω ακίνητος, νιώθω άβολα με αυτή την αναμονή, δεν μου αρκεί να μαγειρεύω, μου λείπει η ανθρώπινη επαφή που δημιουργούμε εμείς οι μάγειρες μεταξύ μας. Σε όλα, βέβαια, υπάρχει και θετική πλευρά: μπόρεσα να αφιερώσω ουσιαστικό χρόνο στη μάνα μου, την οικογένειά μου.

Μου δόθηκε η ευκαιρία να δω πράγματα που δεν προσέξει ποτέ πριν είτε γιατί περνούσαν απαρατήρητα ή γιατί τα νόμιζα ασήμαντα. Έχω την αίσθηση πως θα επιστρέψουμε στην καθημερινότητα μας, φορτισμένοι με μεγάλη επιθυμία να κάνουμε ό, τι καλύτερο μπορούμε και πολύ πιο δυνατά από πριν. Καλή Ανάσταση και καλή λευτεριά!».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Σκέφτομαι πως έγινα μάγειρας πολύ πριν προλάβω να επιλέξω τι ήθελα να γίνω. Πέρασα την περισσότερη ζωή μου σε κουζίνες και μια 35αριά χρόνια περίπου, μαγειρεύοντας στο Etrusco. Ακόμα και σ’ αυτή την υποχρεωτική περίοδο εγκλεισμού που περιορίσαμε και τα βήματα μας, εγώ εκτίω την καραντίνα μου και προαυλίζομαι από την κουζίνα μέχρι τα κελάρια, φτιάχνοντας ξίδια και ελέγχοντας αν στέγνωσαν σωστά τ’ αλλαντικά μου. Με πονάει να βλέπω το μαγαζί κλειστό, όχι για τα λεφτά που χάνω, αλλά γιατί νιώθω πως ένα κομμάτι αυτού που θεωρώ ζωή μου έχει παγώσει. Τέτοια ώρα θα είχα αλλάξει και θα βρισκόμουν ήδη στην κουζίνα, εκεί που συμβαίνουν όλα, εκεί που λειτουργώ, εκεί μου έρχονται οι ιδέες, που γεννιούνται τα καινούργια πιάτα. Πριν λίγο καιρό εδώ σχεδίαζα το μέλλον και τώρα τριγυρνάω νοσταλγικά στον άδειο χώρο, με το inox γύρω μου να τονίζει την απουσία του θορύβου, της έντασης, της ομάδας μου, της ζωής… και προσπαθώ να βρω κάτι για να απασχολήσω το μυαλό μου, για να μην σκέφτεται το κακό που συμβαίνει γύρω μας. Δεν είμαι συνηθισμένος να μένω ακίνητος, νιώθω άβολα με αυτή την αναμονή, δεν μου αρκεί να μαγειρεύω, μου λείπει η ανθρώπινη επαφή που δημιουργούμε εμείς οι μάγειρες μεταξύ μας Σε όλα, βέβαια, υπάρχει και θετική πλευρά: μπόρεσα να αφιερώσω ουσιαστικό χρόνο στη μάνα μου, την οικογένειά μου. Μου δόθηκε η ευκαιρία να δω πράγματα που δεν προσέξει ποτέ πριν είτε γιατί περνούσαν απαρατήρητα ή γιατί τα νόμιζα ασήμαντα. Έχω την αίσθηση πως θα επιστρέψουμε στην καθημερινότητα μας, φορτισμένοι με μεγάλη επιθυμία να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε και πολύ πιο δυνατά από πριν. Καλή Ανάσταση και καλή λευτεριά!

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ettore Botrini (@ektorasbotrini.official) στις 19 Απρ, 2020 στις 3:34 πμ PDT

Ειδήσεις σήμερα:

Ο ταξιτζής που συγκίνησε την Ισπανία - Μετέφερε δωρεάν ασθενείς με κορωνοϊό στο νοσοκομείο

Κονγκό: Ανησυχία μετά την απόδραση ασθενούς με Έμπολα από κλινική

Χαλάει ο καιρός - Πού θα σημειωθούν βροχές και καταιγίδες