Να λείπουν τα πάρε-δώσε, οι μπίζνες και οι συγκρίσεις με Τουρκία

Κι αν είναι στα πάνω της αυτή την εποχή, γίνεται διπλά επικίνδυνη...

Για όσους θυμούνται και ξέρουν το περιβόητο ανέκδοτο με τον τύπο που είχε μείνει από λάστιχο και αναρωτιόταν από μόνος του για ώρες αν ο γείτονας θα του δώσει ή όχι τον γρύλο του, το ίδιο ισχύει και για τη διαβόητη πια λέξη που αρχίζει από «ανα-» και τελειώνει σε «-ωση». (Δεσμεύομαι να μην την αναφέρω καμία άλλη φορά στο κείμενο γιατί ο κόσμος τα ’χει παίξει εντελώς.) Τόσες φορές που έχουμε εξαντλήσει το θέμα, το παίρνουν σαν τραπουλόχαρτο οι αγορές και το προεξοφλούν, με αποτέλεσμα ό,τι κι αν γίνει, όποτε κι αν γίνει, να μην είναι πια ΑΡΚΕΤΟ. Οσο για τη σοβαρότητα των ιθυνόντων, καταγράφω μόνο ότι την ημέρα που ο Πεταλωτής απαντούσε στον Σημίτη ότι κάθε συζήτηση για την εν λόγω λέξη είναι επιζήμια, το κρατικό δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ το είχε πρώτο θέμα! Αρα, μάλλον μπράβο έπρεπε να λέει στην Αγία Παρασκευή ο εκπρόσωπος της Ν.Δ., ο Γ. Μιχελάκης!

Δεν μπορείς να ξέρεις τα κίνητρα κανενός, αλλά ειδικά για τον Κώστα Σημίτη, που δεν μιλάει κάθε λίγο και λιγάκι, πρέπει να είσαι προσεκτικός. Οταν βγαίνει και λέει ορθά-κοφτά τόσο βαριές κουβέντες, τότε καλύτερα να τον πάρεις στα σοβαρά, παρά να ρωτάς σε τι ωφελεί και σε τι όχι, ποιος... τον έβαλε και γιατί. Μπορεί να έχει λάθος στο συγκεκριμένο θέμα, μπορεί και να μην έχει, μπορεί η κυβέρνηση να όφειλε πολιτικά να τον... προσπεράσει γιατί δεν γινόταν αλλιώς. Καλό είναι, όμως, να συγκρατούμε την ουσία, γιατί είναι ο μοναδικός πρώην πρωθυπουργός που έχει κάνει και υπουργός Εθνικής Οικονομίας, έχει υλοποιήσει Προγράμματα και Προγράμματα Σταθερότητας και ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Η σκέψη και μόνο ότι μπορεί να μπει στη ζυγαριά η βαρύτητα της γνώσης του Σημίτη με εκείνη του τέως... βοηθού στο γραφείο του, και σημερινού υπουργού Οικονομικών, μόνο γέλια προκαλεί. Αλλά και κλάματα. Γίνανε οι μούτσοι καπεταναίοι και μάλιστα πάνω στην «τέλεια καταιγίδα». Ολοι καταδίκασαν, και ορθώς, τις επιθέσεις εναντίον του υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου και των άλλων που αυτές τις μέρες θα προσέχουν τα... ιπτάμενα κόκκινα αβγά. Και έρχεται ένα ΕΥΡΗΜΑ-ΣΟΚ, που το υποψιαζόμουν όταν δύο εβδομάδες πριν γράφαμε σε αυτή τη σελίδα πως «όταν ένας πολιτικός δεν μπορεί να βγει απ’ το σπίτι του, πρέπει να πάει σπίτι του». Το 40% λοιπόν των Ελλήνων δηλώνει ότι θεωρεί δικαιολογημένη τη διαπόμπευση, το γιουχάισμα και τα βίαια επεισόδια εναντίον υπουργών και άλλων δημοσίων προσώπων. Πρόκειται, κατά τη γνώμη μου, για συγκλονιστικό ποσοστό, που, παρότι σε ουδεμία περίπτωση δικαιολογεί στο ελάχιστο τις εν λόγω ενέργειες, μας αποκαλύπτει το τι συμβαίνει στην αληθινή ζωή. Σχεδόν οι μισοί Ελληνες νιώθουν σαν ΝΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ, έστω κι αν συγκρατούνται για λόγους ευπρέπειας, από φόβο ή οτιδήποτε άλλο.

Το 40% λοιπόν των Ελλήνων δηλώνει ότι θεωρεί δικαιολογημένη τη διαπόμπευση, το γιουχάισμα και τα βίαια επεισόδια εναντίον υπουργών και άλλων δημοσίων προσώπων. Πρόκειται, κατά τη γνώμη μου, για συγκλονιστικό ποσοστό, που, παρότι σε ουδεμία περίπτωση δικαιολογεί στο ελάχιστο τις εν λόγω ενέργειες, μας αποκαλύπτει το τι συμβαίνει στην αληθινή ζωή. Σχεδόν οι μισοί Ελληνες νιώθουν σαν ΝΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ, έστω κι αν συγκρατούνται για λόγους ευπρέπειας, από φόβο ή οτιδήποτε άλλο. Τέτοια νούμερα δείχνουν ότι η κοινωνία βρίσκεται στο στάδιο της εκτροπής, λίγο πριν από αυτό που λένε... «ντου από παντού». Θέλει ΜΕΓΑΛΗ προσοχή

Τέτοια νούμερα δείχνουν ότι η κοινωνία βρίσκεται στο στάδιο της εκτροπής, λίγο πριν από αυτό που λένε... «ντου από πα- ντού», και ότι αν το 40% γίνει 50% και 55%, κινδυνεύει ό,τι έχει απομείνει ακόμα όρθιο. Απέχουμε πολύ νομίζετε; Αρα, αντί να… κακίζουμε και να καταδικάζουμε τα περιθωριακά στοιχεία που την πέφτουν δημοσίως σε πολιτικούς, είτε είναι είτε δεν είναι οργανωμένα… στον ΣΥΡΙΖΑ, καλύτερα κυβέρνηση και εξουσιάζοντες να ασχοληθούν με αυτό το 40% που βρίσκεται σε φάση «όποιον πάρει ο χάρος», «γαία πυρί μιχθήτω» και τα σχετικά... Φοβάμαι ότι δεν γίνεται τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση όσο συνεχίζονται: α) η επιδεικτική ατιμωρησία και συγκάλυψη εκμαυλισμένων πολιτικών με αλληλο...παραγραφές και β) η ανεκτικότητα και από την κυβέρνηση Παπανδρέου απέναντι σε δικούς της υπουργούς, που το μόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν ΛΑΔΙ στη φωτιά! Είτε με ατυχείς δηλώσεις καθ’ υποτροπήν, για «κοπρίτες», «μαζί τα φάγαμε» κ.λπ., είτε με προκλητικές ενέργειες όπως αυτή του «τσάρου της χρεοκοπίας» που πήρε το lear jet και ξόδεψε 150.000 ευρώ για να πάει με τη μισή του οικογένεια συνοδεία στο ΔΝΤ να τους πει πόσο χρεοκοπημένοι είμαστε.

Τέτοια σπατάλη σε εποχές κατάρρευσης θα έπρεπε να έχει ήδη στιγματιστεί επίσημα και κατηγορηματικά από την κυβέρνηση. Αντίθετα, μας λένε… «δεν θα σας δώσουμε λογαριασμό ποιον θα βάλουμε στο αεροπλάνο», όπως απάντησε η εκπρόσωπος του Παπακωνσταντίνου με τόση δόση αλαζονείας και αυθαιρεσίας που δεν γνωρίσαμε ούτε επί κυβερνήσεων Καραμανλή ούτε επί Μητσοτάκη… ΥΒΡΙΣ, το τελευταίο στάδιο του πολιτικού πολιτισμού. ΥΓ.: Το πότε και ΑΝ θα ξεμπερδέψουμε με τα χρέη μας είναι ΕΝΑ θέμα που θα το δούμε ιστορικά. Το τι μπαρούφες λέει ο Πάγκαλος για τη δική μας τεμπελιά και την τουρκική προκοπή είναι δικό του... κόμπλεξ και «σέρβις»! Αν όμως λόγω οικονομικής δισπραγίας επιτρέψουμε αυτή την εποχή να...αγοράσει η Τουρκία τη μισή Ελλάδα, θα 'χουμε κάνει διαχρονικό ΕΓΚΛΗΜΑ!

Προσέξτε, γιατί οι γείτονες είναι πολύ καταφερτζήδες. Sorry, να μας ΛΕΙΠΕΙ! Κάνα-δυο δουλίτσες ΟΚ, μη μας πούνε και... ρατσιστές, αλλά ΩΣ ΕΚΕΙ, με προμελετημένη εθνική στρατηγική. Καλύτερα Ευρωπαίοι και χρεωμένοι, παρά γιουσουφάκια και βολεμένοι. SOS!
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr