Γρ. Νικολόπουλος: Ξένοι επίτροποι στα υπουργεία

Η τοποθέτηση επιτρόπων εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της τρόικας στα υπουργεία θα είναι ενδεχομένως το επόμενο βήμα των εταίρων μας, καθώς διανύουμε μια νέα περίοδο κρίσης εμπιστοσύνης όχι μόνο από τις αγορές, αλλά πλέον και από τους εταίρους μας. Η πολύ κακή επίδοση της κυβέρνησης στην εφαρμογή του μνημονίου χτύπησε το καμπανάκι σε ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τους προκάλεσε τεράστια απογοήτευση.

Η εμπιστοσύνη τους στην ελληνική κυβέρνηση έχει κλονιστεί, καθώς διαπιστώνουν ότι μέχρι στιγμής δεν περιορίζεται το κόστος και το μέγεθος του δημοσίου τομέα, δεν προχωράνε οι μεταρρυθμίσεις που αφορούν στο άνοιγμα των επαγγελμάτων, στην απελευθέρωση των αγορών, στην εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος αλλά και καμία άλλη μεταρρύθμιση από αυτές που έχουν εισηγηθεί. Ταυτόχρονα διαπιστώνουν ότι η φοροεπιδρομή του υπουργείου Οικονομικών στον ιδιωτικό τομέα έχει προκαλέσει μεγάλη ύφεση, με αποτέλεσμα να τορπιλίζονται οι προσπάθειες είσπραξης φόρων. Ολα αυτά, μαζί με την άρνηση των υπουργών να περικόψουν τις δαπάνες των υπουργείων τους και την ανικανότητα στις αποκρατικοποιήσεις και τη διαχείριση της περιουσίας, οδηγούν την τρόικα σε νέες αποφάσεις.

Οι αποφάσεις αυτές καθορίζονται αφενός από την κακή επίδοση της κυβέρνησης και αφετέρου από την επιθυμία της Ε.Ε. να μας διατηρήσει εντός της χωρίς να αναδιαρθρώσουμε το χρέος μας, τουλάχιστον τώρα. Είναι δηλαδή εγκλωβισμένοι και οι εταίροι σε μια κατάσταση όπου πρέπει να μας συντηρήσουν για να μην πτωχεύσουμε, αλλά ταυτόχρονα να μας επιβάλουν μέτρα προσαρμογής τα οποία η ελληνική πολιτική ηγεσία αρνείται να λάβει.

Στο πλαίσιο αυτό μελετούν δύο πράγματα:

Πρώτον, τη σύναψη ενός νέου μνημονίου που θα δίνει στην Ελλάδα περισσότερο χρόνο προσαρμογής (ώστε να είναι ρεαλιστικότερο από το πρώτο), παράλληλα με νέο δάνειο ύψους 100 δισ. ευρώ επιπλέον των 110 δισ. που έχουν ήδη εγκριθεί. Η απόφαση αυτή (αν ληφθεί τελικώς, διότι υπάρχουν αντιδράσεις από χώρες-μέλη) μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να αναπνεύσει και να αποκατασταθεί μια σχετική ρευστότητα στην εσωτερική αγορά.

Δεύτερον, επειδή δεν εμπιστεύονται την ελληνική κυβέρνηση -ακόμη λιγότερο δε την αξιωματική αντιπολίτευση και τον πολιτικό κόσμο συνολικά- συζητείται να μπουν ξένοι επίτροποι στα υπουργεία προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα γίνουν οι μεταρρυθμίσεις και δεν θα χάσουν τα λεφτά τους οι πιστωτές.

Προφανώς, αυτό είναι ένα νέο στοιχείο απαξίωσης του κύρους της χώρας διεθνώς και οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην αδυναμία, στην ανικανότητα ή ακόμη και την κακή πρόθεση -λόγω μικροπολιτικών συμφερόντων- του συνόλου του πολιτικού κόσμου. Αντί να αποφασίσουν οι 300 της Βουλής να συνεργαστούν μεταξύ τους ώστε έχοντας τη χρηματοδότηση από την τρόικα να ακολουθήσουν κάποια συντεταγμένη πολιτική εξόδου από την κρίση, συνεχίζουν να «πλακώνονται» στη Βουλή ρίχνοντας μάλιστα ακόμη περισσότερο το επίπεδο του ήδη χαμηλού πολιτικού διαλόγου.

Ολοι μαζί έχουν συμφωνήσει σε ένα και μόνο πράγμα: να μην κάνουν τίποτα, να παραμείνουν «ταμπουρωμένοι» στα έδρανά τους και όλοι να απορρίπτουν όλες τις προτάσεις όλων των υπολοίπων. Η αφελής ελληνική μικροπολιτική σκέψη είναι ότι «εγώ δεν κάνω τίποτα και αν θέλουν οι πιστωτές, ας στείλουν ξένους να τα κάνουν αυτά».

Δυστυχώς, με αυτή τη λογική κινούνται σχεδόν όλοι οι υπουργοί, οι οποίοι «τα έχουν στυλώσει», αρνούνται να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις, και περιμένουν ότι αν μπει ένας ξένος επίτροπος στο υπουργείο τους και επιβάλει τις μεταρρυθμίσεις αυτοί θα επιβιώσουν πολιτικά. Θέλουν δηλαδή να είναι υπουργοί χωρίς να έχουν ευθύνες την κρίσιμη αυτή στιγμή.
Εξευτελίζουν έτσι και τον εαυτό τους (που καθόλου δεν μας ενδιαφέρει), αλλά κυρίως τη χώρα, η οποία θα είναι η πρώτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης που θα μπει όχι απλώς υπό την εποπτεία των εταίρων-πιστωτών της, αλλά και υπό τη διοίκησή τους. Η έσχατη εθνική απαξίωση.