Μ. Λαμπαδίτη: Η συνωμοσία , οι συνδικαλιστές και ο Ιωνάθαν

Ένας φίλος - τραπεζικό στέλεχος σε θέση κλειδί - που έβλεπε μπροστά στην οθόνη του εκείνες τις …μακρινές μέρες στη φάση της πρώτης κρίσης των spreads  τις ελληνικές τράπεζες να ξεπουλάνε τα κρατικά ομόλογα εντείνοντας τις πιέσεις ,με είχε πάρει τηλέφωνο λέγοντάς μου σχεδόν κλαίγοντας « εδώ μπροστά στα μάτια μου συντελείται εθνική προδοσία». 

Δώσε μου αποδείξεις να το ..μπουμπουνίσω ,απάντησα! « Αυτά δεν αποδεικνύονται, υπάλληλος είμαι και εγώ ».  Mετά  τις αποκαλύψεις του Στρος Καν ,με ξαναπήρε «Σου το’ χα πει … Ήταν συνομωσία…»  

Η γνώμη μου έτσι πως δένει τώρα το πάζλ είναι ότι στη “συνωμοσία”   συμμετείχαν όλοι . Ακόμα και  η γενική παραίτηση – γενική κατάθλιψη του Κώστα Καραμανλή ήταν ένας ρόλος στο σενάριο . Μάταια ψάχναμε στις συζητήσεις μας εξηγήσεις για την καθυστέρηση στη λήψη μέτρων από τον Οκτώβριο έως το Μάιο σε μια προσπάθεια να γλιτώσουμε τη δραματική εξαγγελία του Καστελόριζου. Μα ο Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου που γνώριζαν, μπορούσαν να προλάβουν, λέγαμε μέχρι πρότινος .Δεν είχαν υπολογίσει όμως την ένταση του κύματος των κερδοσκόπων .  Και πολλοί από μας δεν ήθελαν να το συνειδητοποιήσουν για να μην βγουν από τη “νιρβάνα” τους.
 
Νιώθω οργισμένη που κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας εξακολουθούν και βρίσκονται στον κόσμο τους ,προστατεύοντας  τα  μικροσυμφέροντά  τους .Η Λούκα Κατσέλη και ο Γιώργος Κουτρουμάνης,  εκτός από τις πιέσεις της Τρόικας  είχαν να αντιμετωπίσουν  και τους ..κένταυρους  της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας , υπαλλήλους του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας οι οποίοι εξήγγειλαν ...λευκή απεργία και αρνήθηκαν  να δώσουν στην κεντρική υπηρεσία στοιχεία για τις αυθαιρεσίες στην αγορά εργασίας (αλλαγή συμβάσεων, εκ περιτροπής εργασία) διαμαρτυρόμενοι για το νομοσχέδιο του  ΣΕΠΕ που «ψαλιδίζει» την αυτοτέλεια του οργανισμού.

Οι υπουργοί για  να μη «ρεζιλευτούν» μπροστά στην  Τρόικα εμφανίζοντας λευκά κουτάκια  έδωσαν στοιχεία προηγούμενων μηνών … Να σημειώσουμε ότι αυτά τα στοιχεία είχαν καθοριστική σημασία για τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς  που επεδίωξε να αποδείξει ότι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι μισθοί έχουν μειωθεί πάνω από 10%  , παρότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις θεσμικά δεν έχουν  περπατήσει.  

Τελικά, οι  αγαπητοί υπάλληλοι της Βορείου Ελλάδας  συμμορφώθηκαν όταν το Υπουργείο τους απείλησε ότι θα τους κόψει τα ημερομίσθια!

Κάτι τέτοια μου φέρνουν στο νου έναν άλλο συνδικαλιστή – πηγή μου- έξυπνο και ικανό άνθρωπο που δεν είναι ποτέ – μα ποτέ- στο πόστο του.  Μονίμως τον πετυχαίνω να πίνει τσίπουρα στο χωριό του. Και τον έχω δει – και τον έχω ακούσει- να  βάζει βέτο ότι θα λείψει στο χωριό μεσοβδόμαδα και στον πρόεδρο του οργανισμού που τυπικά δουλεύει ! Τι να κάνει και ο συνετός ανθρωπάκος; Μια θέση προέδρου του έδωσαν , να τα βάλει με τους συνδικαλιστές;   

Μια από τις προηγούμενες  μέρες ξύπνησα  7.20 το πρωί  από το sms  του Νίκου Φωτόπουλου της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ  που μας γνωστοποιούσε « φίλοι δημοσιογράφοι , από τα 174 μέτρα της καμινάδας του ιστορικού εργοστασίου του Κερατσινίου, 11 εναερίτες ,μαζί τους και εγώ και διαμαρτυρόμαστε ….Μπορείτε να πείτε ότι είμαστε γραφικοί.»

Τι να σχολιάσω ;  Τα είπε όλα ο  πραγματικά ιδεολόγος Φωτόπουλος  που θέλει να σώσει τη ΔΕΗ από τα ξένα χέρια . Όμωςη ΔΕΗ έχει βαρύ παρελθόν . Ήταν πάντα το μαγαζί των καλών ρουσφετιών και των «σκληροπυρηνικών» συνδικαλιστών. Των απεργιών διαρκείας του Δημήτρη Πιπεριά  και των νυχτερινών διαμαρτυριών με αναμμένα κεριά  του Νίκου  Μπάκουλη.

Καμιά  φορά  προσπαθώ να  ρίξω σπόρους ιδεολογικού  προβληματισμού στο μυαλό της 12χρονης κόρης μου … Εκεί που φυτρώνουν  προς το παρόν μόνο τα  hip hop του ΜAD  αφού ξεριζώθηκαν πριν λίγο καιρό ως ξεπερασμένες η Πάττυ και η Αντωνέλα .
Της έδωσα να διαβάσει το Γλάρο Ιωνάθαν , να ανοίξει τα φτερά της , να ονειρευτεί … Μου το επέστρεψε  μ' ένα άγριο μορφασμό και συναισθήματα  συμπόνοιας  για τη διαταραγμένη μου προσωπικότητα!

Και όμως θυμάμαι ότι στη δική μας  εφηβεία  έτσι είχαμε ανοίξει τα φτερά μας  και διαμορφώσαμε τις μετέπειτα  αριστερές καταβολές μας . Με το γλάρο , την «Ελευθερία» του Γκαρωντύ “, τον  “Μεγάλο Περίπατο  του Πέτρου “  της Αλκης  Ζέη. Και, για να πάμε μετά  στα φοιτητικά μας χρόνια,  “στο υπόγειο του Κούν και στην Επίδαυρο που ακούν θεούς και ανθρώπους να νικούν “…

Τι γεμάτα χρόνια! Η νιότη , η αριστερά , η δημιουργία , ο έρωτας , οι μεγάλοι ποιητές.
Τώρα τι μένει;